Ενότητες

• 1. Η "τοποθεσία" τού Παραδείσου

• 2. Η ελπίδα τών προ Χριστού Πατριαρχών

• 3. Η ουράνια πόλη

• 4. Το μπόλιασμα τής καλιελαίας

• 5. Επιχειρήματα τής Σκοπιάς

Υπάρχει μια θρησκεία, που διδάσκει ένα άλλο Ευαγγέλιο, διαφορετικό από αυτό που κήρυξαν ο Ιησούς Χριστός και οι απόστολοι. Η οργάνωση τής Σκοπιάς, διδάσκει, ότι ένας "Πολύς Όχλος" σημερινών ανθρώπων, αλλά και όλοι όσοι έζησαν πριν από τον Χριστό, δεν έχουν ουράνια προοπτική όπως οι άγιοι.

Σε άλλη μας μελέτη, έχουμε δείξει, ότι ο "Πολύς Όχλος" που λέει η οργάνωση αυτή, είναι όχι επίγεια, αλλά ουράνια τάξη. Εδώ θα δείξουμε, ότι και οι προ Χριστού πιστοί, έχουν και αυτοί ουράνια προοπτική.

1. Η "τοποθεσία" τού Παραδείσου για τους προ Χριστού πιστούς

Ποιος δεν γνωρίζει τα λόγια τού Χριστού στον ληστή που ήταν δίπλα Του στον σταυρό; Του είπε τότε: «Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω» -Λουκάς 23/κγ΄ 43.

Ο ληστής αυτός, πέθανε πριν από τον Χριστό. Πέθανε ως προ - Χριστού πιστός. Κι όμως ο Χριστός του υποσχέθηκε, ότι την ίδια εκείνη ημέρα, θα ήταν μαζί Του στον παράδεισο.

Βέβαια, θα μας πούν κάποιοι πιστοί αυτής τής οργάνωσης, ότι το κόμμα έπρεπε να μπει μετά τη λέξη: "σήμερον", και όχι μετά τη λέξη: "σοι". Όμως αυτό αποτελεί παραλογισμό, για δύο λόγους. Πρώτον, αν ο Χριστός είπε: "αληθώς σοι λέγω σήμερον", είναι πλεονασμός. Δεν χρειαζόταν. Δηλαδή πότε το έλεγε; Αύριο; Σήμερα το έλεγε. Είναι λοιπόν συντακτικό λάθος. Και δεύτερον, ο Χριστός συνεχώς έλεγε τη φράση: "αληθώς σοι λέγω". Χωρίς το "σήμερον". Σε πολλά σημεία υπάρχει η φράση αυτή τού Χριστού. Πουθενά όμως δεν υπάρχει μαζί με τη λέξη "σήμερον", ώστε να υποθέσει κάποιος ότι πάει μαζί, πριν το κόμμα. Αν κάποιος θέλει να τα βάλει μαζί, θα πρέπει να μας δείξει, έστω και μία άλλη φράση τού Χριστού, που να είπε: "αληθώς σοι λέγω σήμερον", ώστε να χρησιμοποιήσει ομοίως και τη φράση του προς τον ληστή.

Όμως, ίσως κάποιος πει: "Ναι, όμως πώς ο ληστής πήγε στον Παράδεισο, την ίδια εκείνη ημέρα, εφ' όσον ο Χριστός κατά την Ορθόδοξη πίστη, ανέστησε τους νεκρούς την 3η ημέρα μετά τον θάνατό Του;".

Η απάντηση είναι, ότι ο Χριστός, την ίδια εκείνη ημέρα πέθανε στον Σταυρό. Και η ψυχή του κατέβηκε στον Άδη, όπου κήρυξε "στα πνεύματα τα εν τη φυλακή" τών νεκρών ανθρώπων (Α΄ Πέτρου 3/γ΄ 18,19). Εκεί βρισκόταν και η ψυχή τού ληστή. Και η παρουσία τού Χριστού στον Άδη, ήδη μετέδωσε στις ψυχές τών πιστών, όπως ο ληστής, την ευφροσύνη τού Παραδείσου. Γιατί κατά την Αγία Γραφή: "χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου" λέει για τον Θεό. Η ευλογία τού Χριστού προς τον ληστή, δόθηκε ευθύς με την κάθοδο τού Κυρίου στον Άδη.

Τότε ο Χριστός, ανέστησε τους νεκρούς τού Άδη, και τους πήρε στον ουράνιο Παράδεισο τών ψυχών. Γιατί κάποτε θα υπαρξει και ο επίγειος παράδεισος τών σωμάτων, μετά την ανάσταση τών νεκρών. Ο ουράνιος παράδεισος, είναι μια προσωρινή κατάσταση, μια πρόγευση τού μελλοντικού παραδείσου. Γιατί με τη λέξη παράδεισος, όπως καταλαβαίνετε, δεν μιλάμε για "τόπο", αλλά για κατάσταση ευροσύνης.

Το ότι στον ουρανό υπάρχει Παράδεισος, το βλέπουμε στα λόγια τού αποστόλου Παύλου, όταν μιλάει για τον εαυτό του συγκαλυμμένα, για μια εμπειρία που είχε, 14 χρόνια πριν το γράψει. Αυτό αναφέρεται στο Β΄ Κορινθίους 12/ιβ΄ 2-4:

"οίδα άνθρωπον εν Χριστώ προ ετών δεκατεσσάρων, (είτε εν σώματι ουκ οίδα, είτε εκτός τού σώματος ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν), αρπαγέντα τον τοιούτον έως τρίτου ουρανού. Και οίδα τον τοιούτον άνθρωπον, (είτε εν σώματι είτε χωρίς τού σώματος ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν), ότι ήρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα ά ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι".

Είναι σαφές λοιπόν ότι ήδη από τον καιρό τού Παύλου, υπήρχε ο ουράνιος Παράδεισος. Και εφ' όσον δεν είχε γίνει ακόμα η ανάσταση τών σωμάτων, είναι σαφής η φύση του. Μιλάμε για τον παράδεισο τών ψυχών.

2. Η ελπίδα τών προ Χριστού Πατριαρχών

Ποια ήταν η ελπίδα όμως τών προ Χριστού πιστών; Περίμεναν να ζήσουν στη γη ή στον ουρανό;

Μια πρώτη απάντηση βρίσκουμε στα λόγια τού Κυρίου, στο Ματθ. 8/η΄ 11:

"Λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακληθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών"

Προσέξτε! ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, λέει ο Κύριος, ότι θα καθήσουν στη βασιλεία τών ουρανών! Κάποιος που κάθεται στη βασιλεία, δεν είναι υπήκοος, αλλά βασιλιάς! Μιλάει εδώ για ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ. Ας το δούμε όμως και καθαρότερα, για όποιον έχει ακόμα αμφιβολίες:

Στην προς Εβραίους επιστολή, 11/ια΄ 13 – 16, αφού πριν, κάνει μια περίληψη όλων τών ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΙΣΤΩΝ, λέει:

"Κατά πίστιν απέθανον ούτοι πάντες, μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά πόρρωθεν αυτάς ιδόντες και ασπασάμενοι και ομολογήσαντες ότι ξένοι και παρεπίδημοί εισιν επί τής γης. Οι γαρ τοιαύτα λέγοντες εμφανίζουσιν ότι πατρίδα επιζητούσιν. Και ει μεν εκείνης εμνημόνευον αφ' ης εξέβησαν, είχον αν καιρόν ανακάμψαι. Νυν δε κρείττονος ορέγονται, τουτ' έστιν επουρανίου. διό ουκ επαισχύνεται αυτούς ο Θεός, Θεός επικαλείσθαι αυτών. Ητοίμασεν γαρ αυτοίς πόλιν".

Το εδάφιο αυτό είναι καταπέλτης για όσους προσπαθούν να παρερμηνεύσουν την Αγία Γραφή. Όλοι αυτοί οι προ Χριστού πιστοί, αναζητούν ΠΑΤΡΙΔΑ. Δεν λέει "κυβέρνηση", ούτε "χώρα", όπως διαστρέφει το εδάφιο η Σκοπιά στην παραχαραγμένη της Μετάφραση Νέου Κόσμου. Εκεί η Σκοπιά εξαφανίζει εντελώς τη λέξη: "πατρίδα". Όμως το εδάφιο λέει: "πατρίδα". Πατρίδα είναι εκεί που κατοικείς, εκεί που ζεις. Και ξεκαθαρίζει ότι η πατρίδα αυτή είναι ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ, δηλαδή ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. Απλή γνώση τής Ελληνικής γλώσσας, φτάνει για να αποδείξει την παρερμηνεία και το δόλο τής εταιρίας Σκοπιά. Επειδή και στο σημείο αυτό διαστρέφει το εδάφιο, και στη δική της μετάφραση λέει: "που ανήκει στον ουρανό". Άλλο όμως είναι το "επί", και άλλο το: "που ανήκει". Μάλιστα, στο βιβλίο τής Εταιρίας Σκοπιά, "The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures", στην πρώτη σελίδα, αμμέσως μετά το εξώφυλλο, υπάρχει ένα σχεδιάγραμμα. Εκεί, όπως μπορείτε να δείτε στην παρακάτω φωτοτυπία, η ίδια η Σκοπιά, δείχνει σχηματικά τι σημαίνει το "επί":

Και μάλιστα συνεχίζοντας την παραποίηση τής Αγίας Γραφής, η Σκοπιά εξαφανίζει το "ξένοι και περαστικοί πάνω στη γη", και το αλλάζει σε: "ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη χώρα". Δεν θέλει η οργάνωση τής Σκοπιάς να φαίνεται ότι οι προ Χριστού πιστοί, είναι περαστικοί από τη γη, γιατί περιμένουν ουράνια πατρίδα. Δεν θέλει να φανεί η αλήθεια ότι πηγαίνουν στον ουρανό.

3. Η ουράνια πόλη

Όμως δεν σταματάει εκεί το εδάφιο. Λέει ότι αυτή η ουράνια πατρίδα, είναι μία "πόλη". Ποια πόλη άραγε; Γι' αυτήν μιλάει λίγο πιο κάτω στην προς Εβραίους, στο 12/ιβ΄ 22: "αλλά προσεληλύθατε Σιών όρει και πόλει Θεού ζώντος, Ιερουσαλήμ επουρανίω..."

Να λοιπόν ποια είναι η πόλη. Είναι η ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Αυτήν περίμεναν οι προ Χριστού πιστοί. Σε αυτήν βρίσκονταν οι ψυχές τους, γιατί πάλι στην προς Εβραίους, στο 12/ιβ΄ 1, ο Παύλος μιλώντας για τους προ Χριστού πιστούς, λέει: "Τοιγαρούν και ημείς τοσούτον έχοντες περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων, όγκον αποθέμενοι πάντα..."

Είμαστε (λέει ο Παύλος) περικυκλωμένοι από ΝΕΦΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ!!! Να λοιπόν που οι ψυχές τους υπήρχαν τριγύρω του! Γιατί φυσικά στην ουράνια βασιλεία τής πόλεως τής επουρανίου Ιερουσαλήμ, δεν είναι αδρανείς, αλλά ενεργά βασιλεύουν!

Γι' αυτήν την πόλη, βρίσκουμε περισσότερα στην Αποκάλυψη 21/κα΄ 2-4,9: ΄΄Και είδον ουρανόν καινόν και γην καινήν, ο γαρ πρώτος ουρανός και η πρώτη γη απήλθαν και η θάλασσα ουκ έστιν έτι. Και την πόλιν την αγίαν Ιερουσαλήμ καινήν είδον καταβαίνουσαν εκ τού ουρανού ...ως νύμφην...ιδού η σκηνή τού Θεού μετά τών ανθρώπων και σκηνώσει μετ' αυτών...και αυτοί λαοί αυτού έσονται, και αυτός ο Θεός μετ' αυτών έσται αυτών Θεός...και εξαλείψει παν δάκρυον... δεύρο δείξω σοι την νύμφην την γυναίκα τού αρνίου΄΄

Εδώ ξεκαθαρίζεται ποια είναι η πόλη. Είναι η Εκκλησία, η νύμφη, η γυναίκα τού Χριστού. Η οποία στην όραση αυτή τής Αποκάλυψης, φαίνεται σαφέστατα να ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ από τον καινούργιο ουρανό στην καινούργια γη, κατά τη στιγμή τής αναστάσεως. Περιγράφεται εδώ, αυτό που θα συμβεί όταν οι ψυχές όλων τών κατοίκων αυτής τής πόλης, προ και μετά Χριστόν, θα κατεβούν στη γη, να πάρουν σώματα, για να ζήσουν για πάντα στην καινούργια άφθαρτη γη. Είδαμε ότι κάτοικοι αυτής τής πόλης, είναι όχι μόνο οι μετά Χριστόν πιστοί, αλλά σύμφωνα με την προς Εβραίους, και οι προ Χριστού πιστοί. Δεν είναι άλλοι αυτοί που θα ζήσουν στον ουρανό, και άλλοι αυτοί που θα ζήσουν στη γη. Οι ίδιοι αυτοί που πάνε ως ψυχές στον ουρανό, στην ανάσταση τών σωμάτων, κατά την παρουσία τού Κυρίου, θα λάβουν σώματα, και θα ζήσουν και πάλι στη γη. Την καινούργια άφθαρτη γη όμως. (Ρωμαίους 8/η΄ 18-23). Δεν είναι δύο οι ελπίδες τών πιστών. Μία είναι. Όλοι μαζί πάνε ως ψυχές στον ουρανό, και όλοι μαζί ανασταίνονται για να ζήσουν στη γη.

Όμως η Αποκάλυψις μας λέει κι άλλα για την πόλη αυτή, την Εκκλησία:

Αποκάλυψις 22/κβ΄ 14,15: "Μακάριοι οι πλύνοντες τας στολάς αυτών, ίνα έσται η εξουσία αυτών επί το ξύλον τής ζωής και τοις πυλώσιν εισέλθωσιν εις την πόλην. Έξω οι κύνες και οι φάρμακοι και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και πας φιλών και ποιών ψεύδος". Έξω από την πόλη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ. Μόνο κακοί παραμένουν έξω από την ουράνια πόλη. Δεν υπάρχει κανείς προ Χριστού πιστός, που να ζει έξω απ' αυτήν την πόλη. Γιατί έξω είναι μόνο όσοι δεν πίστεψαν στο Ευαγγέλιο, μαζί με όσους φιλούν και ποιούν ψεύδος (σαν κι αυτούς που διαστρέφουν το κείμενο τής Αγίας Γραφής σε δόλιες μεταφράσεις σαν την Μετάφραση Νέου Κόσμου τής Σκοπιάς).

4. Το μπόλιασμα τής καλιελαίας

Ας δούμε και ένα τελευταίο σημείο, από τα πολλά που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε. Πρόκειται για την παραβολή τού αποστόλου Παύλου, στην επιστολή του προς Ρωμαίους 11/ια΄ 16-24.

Στα εδάφια 17 - 24, παρομοιάζει τον Ισραήλ με ένα ελαιόδενδρο ήμερο, του οποίου κόπηκαν τα κλαδιά, εξ' αιτίας τής αμαρτίας. Στη θέση τού κάθε κλαδιού που συμβολίζει έναν Ισραηλίτη, μπολιάστηκαν άλλα κλαδιά, από μία άγρια ελιά, τους Εθνικούς. Το καθένα από αυτά τα μπολιασμένα κλαδιά, συμβολίζει έναν Εθνικό (μη Ισραηλίτη). Έτσι, άνθρωποι απ' όλα τα έθνη, έγιναν πνευματικοί Ισραηλίτες, στη θέση τών αποκομμένων απίστων Ισραηλιτών.

Λέει λοιπόν προς τους εθνικούς ο απόστολος, στο Ρωμαίους 11/ια΄ 24: ΄΄Επειδή αν εσύ αποκόπηκες από τη φυσική σου θέση στην αγριελιά, και παρά φύσιν μπολιάστηκες στην ήμερη ελιά, πόσο μάλλον αυτοί που η φυσική τους θέση ήταν εκεί στην ήμερη ελιά, θα μπολιαστούν πάλι στη δική τους ήμερη ελιά;΄΄ Όταν λοιπόν οι Ισραηλίτες θα επιστρέψουν στην Εκκλησία, αυτό θα γίνει ευκολότερα απ' ότι μπήκαν οι Εθνικοί. ΄΄Επειδή όπως εσείς (οι εθνικοί) απειθήσατε κάποτε στο Θεό, τώρα όμως ελεηθήκατε εξ' αιτίας τής απειθείας τούτων, (τών Ισραηλιτών), έτσι και αυτοί απείθησαν τώρα που ελεηθήκατε εσείς, για να ελεηθούν και αυτοί΄΄ (Ρωμαίους 11/ια΄ 30, 31).

Τα παραπάνω για την αγριελιά, η Εταιρία Σκοπιά τα παραδέχεται. Μάλιστα είχε δύο εκτενή άρθρα για το θέμα αυτό, στη Σκοπιά 15-12-1983, σελ. 14-24. Εκεί, έχει στη σελίδα 17, μία εικόνα, που δείχνει το δένδρο τής παραβολής τού Παύλου. Και στη σελίδα 15, παρ. 8 λέει: "...Αν είχαν ακολουθήσει αρκετοί σαρκικοί Ισραηλίτες τη διαθήκη τού Νόμου σαν "παιδαγωγού που οδηγούσε στον Χριστόν [στο πρωταρχικό σπέρμα τού Αβραάμ], τότε θα μπορούσαν αυτοί να είχαν παράσχει στο σύνολό τους τα 144.000 μέλη τού δευτερεύοντος σπέρματος τού Αβραάμ, και έτσι να γίνουν "βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον". (Έξοδος 19/ιθ΄ 5,6. Γαλάτας 3/γ΄ 24).

Η Σκοπιά λοιπόν εδώ, λέει ότι οι Ισραηλίτες, αν δέχονταν τον Χριστό, θα συμπλήρωναν στο σύνολό τους τα "κλαδιά" τού δένδρου αυτού, που κατ' αυτήν είναι 144.000.

Στη σελίδα 24 και παρ. 16, λέει η Σκοπιά ότι: "...Ώστε τα 144.000 κλαδιά περιλαμβάνουν έναν πλήρη αριθμό Ιουδαίων και έναν πλήρη αριθμό μη Ιουδαίων (Ρωμαίους 11/ια΄ 12,25). Τα γεγονότα δείχνουν ότι αυτό το μπόλιασμα συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα τής δεκαετίας τού 1930..."

Σε άλες μας μελέτες, έχουμε βέβαια δείξει, τόσο Αγιογραφικά, όσο και ιστορικά, ότι οι άγιοι δεν είναι μόνο 144.000, και ότι ο αριθμός είναι συμβολικός. Εδώ όμως θέλουμε να σταθούμε κάπου αλλού.

Αν ο Θεός είχε υποσχεθεί στους Ισραηλίτες ότι θα γίνουν: "βασίλειο ιεράτευμα", (δηλαδή βασιλείς και ιερείς με τον Χριστό), και αν ο αριθμός αυτών τών βασιλέων και ιερέων ήταν να συμπληρωθεί μόνο σε 144.000 πρόσωπα, τότε ο Θεός τους κορόϊδευε. Δεν είναι δυνατόν να είχε υποσχεθεί κάτι τέτοιο σε ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΑΝ ΕΜΕΝΑΝ ΠΙΣΤΟΙ, και οι θέσεις να ήταν μόνο 144.000. Αν έμεναν πιστοί όλοι, όλοι είχαν τότε την δυνατότητα και το δικαίωμα να γίνουν μέλη τού σώματος αυτού τής "άνω κλίσης".

Και πόσοι Ισραηλίτες δεν πίστεψαν στον Χριστό και αποκόπηκαν από το δένδρο; ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ!!! Όχι μόνο 144.000. Άρα οι "κενές θέσεις" τών κλαδιών, ήταν εκατομμύρια, και όχι μόνο 144.000. Γιατί δεν απίστησαν μόνο 144.000 Ισραηλίτες, για να δώσουν μόνο τόσο λίγες θέσεις στους εθνικούς που ενεκεντρίσθηκαν στη θέση τών κομμένων κλαδιών.

Και όχι μόνο αυτό. Τι είχε υποσχεθεί ο Θεός στους Ισραηλίτες στην Έξοδο 19/ιθ΄ 5,6; Τους υποσχέθηκε ότι αν μείνουν πιστοί, θα ήταν ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΙΕΡΑΤΕΥΜΑ. Αυτό το υποσχέθηκε όχι μόνο για τους μετά Χριστόν Εβραίους, αλλά το είπε από τον καιρό τής Εξόδου ακόμα, σε αυτούς που πέρασαν την Ερυθρά θάλασσα! Τους υποσχέθηκε δηλαδή την ΑΝΩ ΚΛΙΣΗ!

Να ποια είναι η ελπίδα τών προ Χριστού πιστών. Η ίδια που δόθηκε στους Χριστιανούς. Όλοι έλπιζαν και ελπίζουν να πάνε στην ουράνια πόλη!

5. Επιχειρήματα τής Σκοπιάς

Αν ρωτήσουμε τώρα, έναν οπαδό τής Σκοπιάς να μας πει: "πού στηρίζει το ότι υπάρχουν δύο τάξεις, και ότι οι προ Χριστού πιστοί δεν θα πάνε στον ουρανό;" θα μας πει κάποια επιχειρήματα. Στη συνέχεια, θα δούμε τα επιχειρήματα τής Σκοπιάς, και θα απαντήσουμε σε όλα.

1. Η Σκοπιά υποστηρίζει ότι το εδάφιο Α΄ Κορινθίους 15/ιε΄ 23, που λέει για την ανάσταση, μιλάει για δύο τάξεις. Το εδάφιο αυτό λέει: "Έκαστος δε εν τω ιδίω τάγματι. Απαρχή ο Χριστός, έπειτα οι του Χριστού εν τη παρουσία αυτού". Κατά τη Σκοπιά λοιπόν, άλλο "τάγμα" (ή "τάξη") είναι οι 144.000 με την ουράνια ελπίδα, και άλλο τάγμα ο Πολύς Όχλος με τους προ Χριστού πιστούς, με την επίγεια ελπίδα.

Όμως η απάντηση είναι απλή. "Τάγμα", σημαίνει "εκεί που τάχθηκε" κάποιος. Δηλαδή "σειρά". Λέει λοιπόν το εδάφιο, ότι ο καθένας θα αναστηθεί εκεί που τάχθηκε, δηλαδή με τη σειρά του. Και συνεχίζει για να δείξει ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΣΕΙΡΑ: Απαρχή (δηλαδή πρώτος στη σειρά, στο πρώτο "τάγμα") είναι ο Χριστός. Έπειτα, (δεύτεροι στη σειρά, ή στο δεύτερο "τάγμα", αυτοί που είναι τού Χριστού, στην παρουσία του. Τέλος. Δεν υπάρχουν άλλοι. Δεν μιλάει για άλλους το εδάφιο. Που τις είδε λοιπόν η Σκοπιά τις δύο "ελπίδες";

2. Χρησιμοποιεί επίσης το εδάφιο Λουκάς 7/ζ΄ 28: "Λέγω γαρ υμίν μείζων εν γεννητοίς γυναικών προφήτης Ιωάννου του βαπτιστού ουδείς εστίν. Ο δε μικρότερος εν τη βασιλεία του Θεού μείζων αυτού εστιν". Λέει λοιπόν η Σκοπιά, ότι αφού ο μικρότερος στη βασιλεία τών ουρανών είναι μεγαλύτερος τού Ιωάννη, και αφού ο μεγαλύτερος προ Χριστού είναι ο Ιωάννης, οι προ Χριστού πιστοί, δεν έχουν ελπίδα ουράνια, δηλαδή για την βασιλεία τών ουρανών.

Όμως το εδάφιο λέει άλλα πράγματα. Δεν λέει τίποτα για ουρανό και γη, ούτε για μελλοντική ουράνια ή επίγεια ελπίδα. Μιλάει ειδικά για το προφητικό χάρισμα. Λέει "μείζων...προφήτης". Άρα, η ανωτερότητα τού Ιωάννη σε σχέση με τους άλλους προ Χριστού, και η ανωτερότητα τών Χριστιανών σε σχέση με τον Ιωάννη, εξαντλείται μόνο στο προφητικό χάρισμα. Όχι στην ελπίδα για ουρανό ή για γη. Το εδάφιο δεν λέει τ ίποτα τέτοιο. Οι Χριστιανοί επειδή είναι σώμα τού Χριστού, μετέχουν τού ανώτερου προφητικού του χαρίσματος. Και μάλιστα, για να δείξουμε ακόμα πιο καθαρά ότι δεν μιλάει εδώ για μελλοντική ελπίδα, προσέξτε τα λόγια τού εδαφίου, ότι είναι σε ΕΝΕΣΤΩΤΑ χρόνο. "Εστιν" σημαίνει: "είναι". Δεν λέει: "θα είναι", άρα δεν μιλάει για την μελλοντική τους ελπίδα, αλλά για κάτι που είχαν εκείνη τη στιγμή. Το προφητικό χάρισμα.

3. Χρησιμοποιεί επίσης η Σκοπιά το εδάφιο: Ιωάννης 3/γ΄ 13, που λέει "και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του ανθρωπου...". Λέει λοιπόν, ότι αφού κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό, δεν είναι δυνατόν οι προ Χριστού πιστοί να είναι στον ουρανό.

Όμως τα λόγια αυτά ειπώθηκαν από τον Χριστό, ΠΡΙΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. Οι ψυχές ως τότε πήγαιναν στον Άδη. Δικαίων και αδίκων. Μόνο μετά την ανάσταση τού Χριστού, άρχισαν να πηγαίνουν στον ουρανό.

4. Όμως υπάρχει και άλλο ένα εδάφιο που χρησιμοποιεί η Σκοπιά, που τα λόγια ειπώθηκαν μετά τη ανάσταση τού Χριστού, και που δείχνει ότι ο Δαυίδ δεν είχε αναστηθεί ούτε τότε. Είναι το: Πράξεις 2/β΄ 29: "...περί τού Πατριάρχου Δαυίδ ότι και ετελεύτησεν και ετάφη, και το μνήμα αυτού έστιν εν ημίν άχρι τής ημέρας ταύτης".

Όμως το εδάφιο αυτό, μιλάει για την ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, όπως φαίνεται στα προηγούμενα εδάφια, και ειδικά στα εδάφια 26,27. Και μάλιστα εδώ ο Πέτρος, ως απόδειξη του ότι δεν έγινε σωματική ανάσταση, υποδεικνύει και τον τάφο τού Δαυίδ, που ήταν ακόμα απείραχτος. Τι σχέση θα είχε ο τάφος, αν ο Πέτρος μιλούσε για πνευματική ανάσταση τών ψυχών; Άρα πράγματι δεν έγινε ακόμα η σωματική ανάσταση. Όμως οι ψυχές πήγαν στον ουρανό, μετέχοντας τής πνευματικής ανάστασης κατά την ανάσταση τού Κυρίου.

5. Η παραβολή τών "προβάτων" στο Ιωάννης 10/ι΄ 1-16, είναι άλλο ένα επιχείρημα τής Σκοπιάς, ότι υπάρχουν δύο τάξεις, μία για τον ουρανό και μία για τη γη. Αν όμως δείτε προσεκτικά την παραβολή, την οποία έχουμε ήδη αναλύσει σε άλλη μελέτη, θα αντιληφθείτε, ότι όχι μόνο δεν μιλάει εκεί για δύο τάξεις, αλλά ότι και οι Ισραηλίτες, και οι μετά Χριστόν εθνικοί, έχουν κοινή ποίμνη και κοινή ελπίδα.

6. Επίσης, στο Αποκάλυψις 7/ζ΄ κεφάλαιο, κατά τη Σκοπιά αναφέρονται δύο τάξεις: Μία για τον ουρανό με 144.000 μέλη, και μία για τη γη, που είναι αναρίθμητος πολύς όχλος. Και εδώ όμως, οι μελέτες που ήδη έχουμε δημοσιεύσει, δείχνουν ότι ο Πολύς Όχλος είναι διεθνής ουράνια τάξη, και οι 144.000 είναι Εβραίοι που κάποτε στο μέλλον θα γίνουν Χριστιανοί, και ότι ο αριθός αυτός είναι συμβολικός.

Προσκαλούμε όσους εμπιστεύονται την οργάνωση αυτή, να ψάξουν βαθύτερα την Αγία Γραφή, και να ελευθερωθούν από την πλάνη ενός Ευαγγελίου ψεύτικου, που οδηγεί μόνο σε ανάθεμα (Γαλάτας 1/α΄ 8,9).

N. M.