Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, στη μεγάλη ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους, εκτός από καλύτεροι άνθρωποι, θεωρούν ότι είναι και οι καλύτεροι πολίτες. Σαν τον Φαρισαίο της παραβολής, που αυτοδικαιωνόταν και θεωρούσε τον εαυτό του καλύτερο από τους άλλους και από εκείνον τον αμαρτωλό τελώνη. Λένε μάλιστα ότι είναι οι καλύτεροι πολίτες, δεδομένου ότι δεν ανακατεύονται στην πολιτική.

Λένε: «Εμείς δεν ασχολούμαστε με την πολιτική. Εμείς ανήκουμε στη θεοκρατία». Είναι ένα άλλο πολίτευμα, όπου μας κυβερνάει ο Θεός και όχι οι ανθρώπινες κυβερνήσεις, τις οποίες —κατά την Αγία Γραφή— κυβερνάει ο διάβολος, αφού είναι «ο θεός τού κόσμου τούτου» (βλ. Β΄ Κορ. 4,4).

Ουσιαστικά, δηλαδή, πιστεύουν ότι ανήκουν σε ένα διαφορετικό πολίτευμα. Όχι το δημοκρατικό της κάθε χώρας ή τη βασιλεία, αν έχει βασιλικό πολίτευμα, αλλά στο θεοκρατικό, απ’ ό,τι λένε. Γι’ αυτό ονομάζουν και την οργάνωσή τους «θεοκρατία», όπου υποτίθεται ότι τους κυβερνάει ο Θεός με τους δικούς του ανώτερους νόμους από τους ανθρώπινους. Λένε, λοιπόν, ότι είναι καλύτεροι πολίτες επειδή είναι νομοταγείς και σέβονται τους νόμους. Βεβαίως, ως το σημείο εκείνο που δεν συγκρούονται με τον ανώτερο θεϊκό νόμο.

Αυτή όμως η γενίκευση, ότι είναι νομοταγείς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, έτσι γενικά, δεν λέει κάτι. Σε καμία μεγάλη ομάδα δεν μπορείς να πεις ότι είναι όλοι νομοταγείς. Ακόμα και σε μικρές ομάδες, πάντα υπάρχει κάποιος ο οποίος γίνεται παραβάτης. Ακόμα και στους δώδεκα αποστόλους υπήρχε ένας Ιούδας, ο οποίος ήταν και κλέφτης και παρέβαινε και τον ανθρώπινο και τον θεϊκό νόμο· και ένας μαχαιροβγάλτης, ο Πέτρος.

Γιατί ακόμα και άνθρωποι οι οποίοι έφτασαν στην αγιότητα, όπως ο Πέτρος, δεν σημαίνει ότι ήταν ανέκαθεν άγιοι· δεν σημαίνει ότι δεν έκαναν λάθη ή παρανομίες. Προσωπικά γνωρίζω πολλές περιπτώσεις Μαρτύρων του Ιεχωβά που και παρανομίες έχουν κάνει και κάνουν, και ακόμα και νομοθεσίες έχουν παραβεί. Γνωρίζω, επίσης, και περιπτώσεις πολεοδομικών και χωροταξικών παραβάσεων για οικοδόμηση χώρων λατρείας τους. Κάτι που είναι και πιο επίσημο.

Βέβαια, έχουν περάσει δεκαετίες από τότε, γιατί στο μεταξύ δεν έχω πληροφόρηση για τέτοιες καταστάσεις αφού είμαι εκτός οργάνωσης, αλλά τότε που ήμουν μέσα, μάθαινα κάποια πράγματα.

Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός «εμείς είμαστε νομοταγείς πολίτες» δεν είναι ούτε απόλυτος ούτε μπορεί να γενικευτεί σε μία ολόκληρη οργάνωση. Βεβαίως, υπάρχουν Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι είναι νομοταγείς, όπως υπάρχουν και Ορθόδοξοι νομοταγείς και Ρωμαιοκαθολικοί και Ευαγγελικοί και Πεντηκοστιανοί και κάθε άλλος. Και δεν έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάτι ιδιαίτερο.

Στη φυλακή που ήμουν ως αντιρρησίας συνείδησης, στα κεντρικά, υπήρχε κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά ο οποίος ήταν μέσα για βιασμό. Οι γενικεύσεις λοιπόν αποδεικνύονται εσφαλμένες όταν μιλάμε με γεγονότα.

Ας έρθουμε όμως τώρα στο θέμα της πολιτικής, στην οποία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ισχυρίζονται ουδετερότητα. Αφού δεν ανακατεύονται με κόμματα, δεν επαγγέλλονται πολιτικές εργασίες και ούτε καν ψηφίζουν.

Και ας δούμε πρώτα απ’ όλα πώς ορίζουν τα λεξικά την πολυσήμαντη λέξη «πολιτική»:

1. Η τέχνη και η πρακτική της διακυβέρνησης, δηλαδή της οργάνωσης, της διεύθυνσης και της διοίκησης των ανθρώπινων κοινωνιών.

2. Είδος, τρόπος, μέθοδος διακυβέρνησης ενός κράτους ή ρύθμισης των σχέσεων με άλλα κράτη.

3α. Σύνολο δραστηριοτήτων και πρακτικών που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται σε επιμέρους τομείς της δημόσιας ζωής.

3β. Σύνολο δέσμης σχεδιασμένων ενεργειών, μέτρων και άλλων ρυθμίσεων, που αποσκοπούν στην επίτευξη συγκεκριμένων στόχων.

4. Η δημόσια ζωή, οι δημόσιες υποθέσεις, τα κοινά.

5. Η συμμετοχή στα κοινά ως κύρια δραστηριότητα, ως απασχόληση, ως επάγγελμα.

6. Το πεδίο όπου εκδηλώνονται οι κοινωνικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί για την κατάκτηση της πολιτικής, της κυβερνητικής εξουσίας μεταξύ ομάδων, συμφερόντων και ατόμων.

7α. Σύνολο δραστηριοτήτων, συμπεριφορών, μέτρων ή πρακτικών που ρυθμίζουν, διαμορφώνουν σχέσεις μεταξύ ατόμων ή ομάδων.

7β. Σχεδιασμένη συμπεριφορά, πρακτική, που εντάσσεται σε μία τακτική.

Όπως βλέπουμε, λοιπόν, από αυτά που μόλις διάβασα, πολιτική δεν είναι μόνο η κομματοκρατία, δηλαδή το να ανακατεύεται κάποιος με τα κόμματα, να βάζει υποψηφιότητα, να παίρνει μέρος σε διαδηλώσεις, να κάνει αντιπολίτευση, να ψηφίζει και όλα τα σχετικά.

Πολιτική είναι οποιαδήποτε πρακτική την οποία επιλέγει ένας άνθρωπος ή μία ομάδα στη σχέση της με άλλους ανθρώπους ή άλλες ομάδες. Πολιτική ουσιαστικά είναι ο τρόπος του πράττειν, ο τρόπος που επιλέγεις να συμπεριφερθείς με τους γύρω σου. Λέμε: «πολιτική χαμηλών τόνων», «οικονομική πολιτική», ακόμα και ο τρόπος πώς θα ξοδέψεις τα λεφτά της οικογένειάς σου, πολιτική είναι. Οι σχέσεις σου με τον γείτονά σου, πολιτική είναι. Ο τρόπος που θα του συμπεριφερθείς.

Ο τρόπος που θα συμπεριφερθεί ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά σε έναν άνθρωπο που θα συναντήσει στην πόρτα που χτύπησε για να του κηρύξει, πολιτική είναι και αυτό. Είναι ο τρόπος που πολιτεύεσαι, που συμπεριφέρεσαι σε σχέση με άλλους ανθρώπους μέσα στην πόλη στην οποία κατοικείς· γιατί είσαι πολίτης, δεν είσαι μόνος σου στον κόσμο.

Υπάρχουν λοιπόν κάποιες υποχρεώσεις και κάποια δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητά σου ως πολίτη. Ακόμα και η οργάνωση της Σκοπιάς, πολιτική είναι· ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται με το κάθε κράτος, με την κάθε κυβέρνηση, με την κάθε νομοθεσία: το ότι χρησιμοποιεί δικηγόρους, το ότι κάνει αιτήσεις, το ότι παίρνει άδειες — όλα αυτά είναι πολιτική.

Άρα, ας συγκεκριμενοποιήσουμε την έννοια «πολιτική» όπως την εννοούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, λέγοντας ότι δεν ασχολούνται με την πολιτική: Δεν ασχολούνται με τις κυβερνήσεις και τα κόμματα ως επάγγελμα ή ως ενεργοί διαμορφωτές της πολιτικής του κάθε κράτους. Αυτό προφανώς εννοούν, γιατί θεωρούν ότι τα κράτη βρίσκονται στην εξουσία του διαβόλου, βάσει του εδαφίου της Αγίας Γραφής που λέει:

«Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (Α΄ Ιωάννου 5,19).

Άρα, σου λέει: «Άμα ανακατεύομαι με όλα αυτά τα θέματα, γίνομαι κι εγώ μέρος του δαιμονικού συστήματος το οποίο τους κατευθύνει», αφού λένε ότι ανήκουν σε μία άλλη κυβέρνηση θεοκρατική.

Βεβαίως, εδώ τους διαφεύγει το εδάφιο στην προς Ρωμαίους επιστολή (13,1-4), όπου λέει ο Απόστολος Παύλος:

«Κάθε ψυχή ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, επειδή δεν υπάρχει εξουσία παρά μονάχα από τον Θεό, και οι υπάρχουσες εξουσίες είναι ταγμένες από τον Θεό. Ωστε εκείνος που εναντιώνεται στην εξουσία εναντιώνεται στη διαταγή του Θεού, και αυτοί που εναντιώνονται θα πάρουν επάνω τους καταδίκη. Επειδή οι άρχοντες δεν είναι φόβος για τα αγαθά έργα, αλλά για τα κακά. Θέλεις όμως να μην φοβάσαι την εξουσία, κάνε το καλό και θα έχεις έπαινο από αυτή. Επειδή ο άρχοντας είναι υπηρέτης του Θεού για σένα, για το καλό. Αν όμως κάνεις το κακό, να φοβάσαι, για το λόγο ότι δεν φοράει μάταια τη μάχαιρα, επειδή είναι υπηρέτης του Θεού, εκδικητής, για να εκτελεί την οργή ενάντια σε εκείνον που κάνει το κακό».

Δηλαδή, μας λέει εδώ ο Απόστολος Παύλος το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχυρίζονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ότι δήθεν όλες οι κυβερνήσεις είναι του διαβόλου και όποιος ανακατεύεται στην πολιτική κάνει το θέλημα του διαβόλου. Εδώ δεν τους λέει «υπηρέτες του διαβόλου». Υπηρέτες τού Θεού τους λέει.

Βεβαίως, υπάρχουν και δαιμονικές εξουσίες· το να τις γενικεύουμε όμως όλες και να λέμε ότι όλες οι εξουσίες είναι από τον διάβολο, είναι αντίθετο με αυτό που λέει το χωρίο· αυτό λέει ότι όλες οι εξουσίες είναι από τον Θεό. Και αυτό προφανώς δείχνει ότι κατ’ εξαίρεση κάποιες εξουσίες είναι τυραννικές και εχθρικές προς τον Θεό — αυτές είναι που κάνουν το θέλημα του διαβόλου και οδηγούν τον κόσμο σε μία χειρότερη κατάσταση. Γι’ αυτό και στην Αγία Γραφή παρομοιάζονται με θηρία κάποιες από αυτές, οι πολύ ισχυρές.

Βεβαίως, ο πραγματικός λόγος για τον οποίο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν επιτρέπουν στα μέλη τους να ανακατεύονται στα κοινά, στα πολιτικά, με την έννοια της εξουσίας, είναι αφενός για να μην υπάρχουν μεταξύ τους προστριβές· (θέλουν να τους έχουν ενιαίους, χωρίς διαφωνίες. Γι’ αυτό και δεν έχουν ιδέα οι πιο πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά από πολιτική· δεν διαβάζουν καν τις πολιτικές ειδήσεις, δεν ξέρουν από πολιτική και νόμους, παρά μόνο όταν έχουν κάποιο πρόβλημα ασχολούνται). Αφ' ετέρου, η Οργάνωση της Σκοπιάς, εφόσον δογματίζει ότι οι ηγέτες της –το Κυβερνών Σώμα– είναι οι δικαιωματικοί κυρίαρχοι του κόσμου, στους οποίους ο Θεός παραδίδει όλα Του τα υπάρχοντα και την εξουσία του κόσμου όλου μετά την επιστροφή Του, μετά την παρουσία Του, κατά την παραβολή του πιστού και φρονίμου δούλου, άρα λένε: "Αφού οι εξουσίες δεν έχουν δοθεί σε εμάς, οι οποίοι τις δικαιούμαστε από Χριστού, είναι δαιμονικές".

Γιατί, από τη στιγμή που ο Χριστός έχει έρθει στη Δευτέρα Παρουσία Του το 1914 –που δεν έχει έρθει, όπως έχουμε δείξει με αποδείξεις– τότε σου λέει: "δικαιούμαστε εμείς αυτή την εξουσία, αφού έγινε βασιλιάς ο Χριστός. Και κακώς βασιλεύουν οι επίγειες κυβερνήσεις· σε εμάς ανήκει η εξουσία".

Άρα, ουσιαστικά, αντιπολιτεύονται. Δεν είναι ότι δεν ασκεί πολιτική, η εξουσία των Μαρτύρων του Ιεχωβά· αντιπολιτεύεται τις πολιτικές εξουσίες, γιατί θεωρεί τον κόσμο τσιφλίκι της. Έχει δική της νομοθεσία, την οποία ονομάζει «θεοκρατία» και βάζει τις δικές της απαγορεύσεις.

Βεβαίως, το ότι δεν ανακατεύεται, δεν το κάνει και πολύ φανατικά. Αν θυμηθούμε ότι στη δεκαετία του 1990 είχε γίνει μέλος του ΟΗΕ η Εταιρεία Σκοπιά ως μη κυβερνητική οργάνωση –τον οποίον ΟΗΕ δογματίζει ότι είναι το Θηρίο της Αποκάλυψης, το δαιμονικό– και έγινε μέλος του και διαγράφηκε δέκα χρόνια μετά όταν έγινε αυτό γνωστό, (γιατί το έκανε κρυφά), αυτό δείχνει ότι στην πραγματικότητα, αυτά τα οποία λένε ότι δεν είναι μέρος του κόσμου και δεν πολιτεύονται, δεν ισχύουν. Είναι για τα μάτια των οπαδών τους. Ή οι συμφωνίες που έκανε η Εταιρεία Σκοπιά με τα κράτη του πρώην Ανατολικού Μπλοκ –έχουμε μιλήσει γι’ αυτό σε παλιότερη ομιλία– έτσι ώστε τους άφησε να την ελέγχουν ακόμα και στο τι θα δημοσιεύει η Σκοπιά στις χώρες τους· αυτό είναι πολιτική. Και γι’ αυτό και οι Ρουμάνοι έχουν κάνει σχίσμα και έχουν φτιάξει τη δική τους οργάνωση με την παλιά άποψη της Σκοπιάς, ότι οι «ανώτερες εξουσίες» που διαβάσαμε πριν στην προς Ρωμαίους επιστολή δεν είναι δήθεν οι ανθρώπινες εξουσίες –οι οποίες είναι όλες δαιμονικές.

Αυτό δίδασκε παλιά η Σκοπιά. Αργότερα το διόρθωσε. Οι Ρουμάνοι όμως, οι οποίοι έκαναν σχίσμα και έκαναν δική τους οργάνωση, έχουνε μείνει σε εκείνο το παλιό της Σκοπιάς. Τουλάχιστον εκείνοι είναι πιο συνεπείς. Τούτοι εδώ, από τη μία λένε ότι είναι δαιμονικό το σύστημα, και από την άλλη λένε ότι οι εξουσίες είναι από Θεού και μιλάει όντως για τις ανθρώπινες εξουσίες. Αυτό είναι αντίφαση.

Και αν και πράγματι το ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ασχολούνται ενεργά στην πολιτική με την έννοια της εξουσίας, τους βοηθάει να μην έχουν μεταξύ τους διαφωνίες και προστριβές –κάτι που βολεύει την Οργάνωση– στην πραγματικότητα αυτό τους κάνει ανεύθυνους.

Βεβαίως, υπάρχουν και εδώ εξαιρέσεις, έτσι; Δεν είναι γενικό αυτό. Εγώ ξέρω Μάρτυρες του Ιεχωβά και που ψήφιζαν κρυφά, και ξέρω και ότι υποστήριζαν συγκεκριμένα κόμματα, τότε που ήμουνα μέσα. Εγώ ο ίδιος υποστήριζα οποιοδήποτε κόμμα ερχόταν σε σύγκρουση με την Ορθόδοξη Εκκλησία, την οποία θεωρούσα τότε –ως Μάρτυρας του Ιεχωβά– εχθρική, κι ας μην το ψήφιζα. Ουσιαστικά το υποστήριζα και έκανα προπαγάνδα γι’ αυτό.

Εν πάση περιπτώσει, αυτό είναι εξαίρεση. Και σίγουρα είναι εξαιρέσεις οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που ασχολούνται κρυφά με αυτά –κι ας μην το τηρεί η Οργάνωσή τους πάντα.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν δεν ασχολείσαι με τα κοινά και λες ότι ο Θεός θα μας σώσει και δεν θα ψηφίσω εγώ, γιατί ο Θεός είναι αυτός που θα μας σώσει και όχι οι ανθρώπινες κυβερνήσεις... Ναι, αλλά τώρα ζεις εδώ. Πρέπει να επιλέξεις, όσο ζεις εδώ, ό,τι είναι καλύτερο.

Να ψηφίσεις έναν άνθρωπο θεοσεβούμενο. Γιατί, δηλαδή, πρέπει να αφήσεις ανοιχτό το πεδίο να βγει στην εξουσία ένας άνθρωπος ο οποίος δεν πιστεύει; Εσύ ο οποίος είσαι πιστός, πρέπει να φροντίσεις να βγουν άνθρωποι με υψηλές αρχές. Γιατί μην νομίζεις ότι είσαι ουδέτερος όταν δεν ψηφίζεις.

Αν δεν ψηφίσεις, στην πραγματικότητα είσαι το μεγαλύτερο δώρο για τους χειρότερους πολιτικούς καταπιεστές. Γιατί αυτοί έχουν το κεφάλι τους ήσυχο από σένα. Ξέρουν ότι δεν θα τους ενοχλήσεις, θα κάνουν ό,τι θέλουν, κι εσύ δεν θα ψηφίσεις κάποιον καλύτερο. Δεν θα τους χαλάσεις την πολιτική. Τους αφήνεις το πεδίο ελεύθερο.

Ουσιαστικά, αν δεν ψηφίσεις κάποιον καλύτερο, για το κακό που κάνουν στην κοινωνία αυτοί οι άνθρωποι, τους δίνεις το ελεύθερο και τη δυνατότητα να συνεχίσουν να παρανομούν ενάντια στον νόμο του Θεού, ψηφίζοντας αντιχριστιανικούς νόμους. Ενώ, αν ψηφίσεις κάποιους ανθρώπους θεοσεβούμενους, πιστούς, οι οποίοι κρατάνε υψηλές αξίες και αρχές, τότε συμβάλλεις στο να γίνει ο κόσμος καλύτερος.

Εάν συμμετέχεις σε ενεργές δράσεις της κοινότητάς σου, τότε κάνεις τον κόσμο καλύτερο. Προσωρινά, βεβαίως, μέχρι να έρθει ο Κύριος. Δεν είπαμε ότι θα τα φτιάξουμε όλα, αλλά ό,τι μπορούμε κάνουμε.

Και το καθημερινό μας ο Θεός μας το δίνει. Λέμε στο «Πάτερ ημών»: τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον. Άρα, ο Θεός μας δίνει και την τροφή. Παρ’ όλα αυτά, δεν λέμε «περιμένουμε να μας δώσει ο Θεός το φαγητό»· εργαζόμαστε για να το πάρουμε.

Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και όταν επιλέγουμε έναν τίμιο άνθρωπο, γιατί δεν είναι όλοι κακοί. Μην τα τσουβαλιάζουμε όλα. Υπάρχουν άνθρωποι αγωνιστές που μπαίνουν στον πολιτικό στίβο για να προσφέρουν κάτι καλό, ασχέτως αν το καταφέρουν ή όχι.

Εμείς οφείλουμε, ως υπεύθυνοι πολίτες, αυτούς τους ανθρώπους να αναδείξουμε, για να μην βγαίνουν άνθρωποι οι οποίοι είναι εχθρικοί προς τον Θεό και προς τον λαό. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ενήμεροι και για τις πολιτικές καταστάσεις και να συνεισφέρουμε, αφού ο "Καίσαρας" από Θεού είναι, λέει η Αγία Γραφή. Να βγει ο σωστός άνθρωπος!

Εδώ τα έλεγε αυτά ο Παύλος για τις τότε αυτοκρατορικές κοινωνίες, πόσο μάλλον σήμερα στις δημοκρατικές μας κοινωνίες, που μπορούμε να επιλέξουμε κάποιους καλούς ανθρώπους αντί για οποιονδήποτε απατεώνα που μπορεί να μπει στην πολιτική.

Μα θα μου πεις, μπορεί να κάνω λάθος. Ε, λοιπόν; Στην καθημερινότητά μας όλοι δεν κάνουμε λάθη; Και στη δουλειά μας και παντού. Μήπως παύουμε να δουλεύουμε; Μήπως παύουμε να έχουμε σχέση με τους γύρω μας, επειδή μπορεί να κάνουμε λάθη απέναντί τους;

Το κατά δύναμη και κατά συνείδηση θα κοιτάξουμε ό,τι μπορεί ο καθένας μας, στον παρόντα κόσμο, όσο ο Κύριος τον κρατήσει, να βοηθήσουμε να βγουν κάποιοι άνθρωποι για το καλό του κόσμου. Και για το καλό των πιστών ανθρώπων, που να μην είναι εχθρικοί προς τον Θεό, για να έχουμε ησυχία, για να έχουμε ελευθερία· να λατρεύουμε τον Θεό όπως πρέπει. Για να έχουν τα παιδιά μας τις σωστές συνθήκες ανατροφής, και να μην ψηφίζονται νόμοι που τα εκπορνεύουν και τα οδηγούν σε διαστροφές.

Τώρα, εδώ βεβαίως, αυτός ο οποίος θα ψηφίσει πρέπει να έχει και κάποιο πρότυπο, τι πρέπει να ψηφίσει, για να ψηφίσει σωστά. Και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν ένα άλλο πρότυπο διακυβέρνησης, ολοκληρωτικό. Όπου ο Θεός θα έρθει δια της βίας, θα σκοτώσει τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, επειδή δεν ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, και θα επιβάλει τους δικούς του νόμους και τον δικό του τρόπο διακυβέρνησης, όπου 144.000 βασιλιάδες, μαζί με τον Χριστό και τον Θεό, θα βασιλεύουν στην αιωνιότητα πάνω σε όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα, και όποιος δεν υπακούει θα πεθαίνει.

Λοιπόν, δεν νομίζω ότι μια τέτοιου είδους διακυβέρνηση δίνει το σωστό πρότυπο σε έναν πολίτη για να ψηφίσει σωστά.

Γιατί, λυπάμαι που σας το λέω κι αυτό, αγαπητοί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια κυβέρνηση, όπως σας έχει πει η οργάνωση της Σκοπιάς. Ούτε οι 144.000 είναι ανθρώπινοι κυβερνήτες που θα κυβερνάνε πάνω σε άλλους ανθρώπους. Ούτε ο Θεός θα έρθει με το έτσι θέλω να επιβάλει τις απόψεις Του και τους νόμους Του σε κάποιον Αρμαγεδδώνα.

Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Έχουμε μιλήσει στο παρελθόν για κάποια από αυτά και θα πούμε και άλλα στο μέλλον, αν θέλει ο Θεός.

Ούτε είναι σωστός ο τρόπος διακυβέρνησης της Σκοπιάς να αποκόπτει ανθρώπους και να τους διαχωρίζει, και να διασπάει οικογένειες, και να μην μιλάς σε δικούς σου αγαπητούς ανθρώπους με την απειλή της αποκοπής. Αν έχεις τέτοια πρότυπα ολοκληρωτισμού ως δήθεν δίκαιη και σωστή διακυβέρνηση, τότε λυπάμαι που το λέω, αλλά εσείς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, κάνετε πολύ καλά και δεν ψηφίζετε. Γιατί αν ψηφίζατε, θα ψηφίζατε τέτοιου είδους ανθρώπους, με συμπεριφορές σαν αυτές τις οποίες διδάσκει η οργάνωσή σας, και ολοκληρωτισμού, που υποτίθεται ότι ο Θεός λειτουργεί έτσι — ολοκληρωτικά και εχθρικά και φονικά.

Λοιπόν, ναι, θα κάνετε μεγάλη χάρη στον κόσμο αν συνεχίσετε, εσείς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, να μην ψηφίζετε, με τα πρότυπα διακυβέρνησης που σας έχει μάθει η οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ότι δήθεν είναι τα σωστά πρότυπα.

Ν. Μ.