Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων |
Αγία Γραφή και ΜΝΚ |
Πρέπει να δεχόμαστε ΜΟΝΟ την Αγ. Γραφή; // Ποια είναι τα βιβλία τής Αγίας Γραφής; // Η ερμηνεία τής Αγίας Γραφής // Έννοια Θεοπνευστίας και πηγές κανονικότητας // Η Ορθόδοξη Εκκλησία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και η μελέτη της Αγίας Γραφής («των Γραφών») // Η εξουσία τής Εκκλησίας // Αποστάτησε ποτέ η Εκκλησία;
Η εξουσία αυτών που ενέκριναν τον Κανόνα τής Αγίας Γραφής Αντιφάσεις Μαρτύρων τού Ιεχωβά για το θέμα τού Κανόνα
Τι συμβαίνει όταν Μάρτυρες τού Ιεχωβά
"αυτοσχεδιάζουν" για να ξεφύγουν από το αδιέξοδο...
|
Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε ως απάντηση σε
επιχείρημα κάποιου Μάρτυρα τού Ιεχωβά, όταν στριμώχθηκε με το
ερώτημα: "Πώς είναι δυνατόν εσείς οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά να δέχεστε
τον Κανόνα τής Καινής Διαθήκης, όταν δεν δέχεστε αυτούς που τον
ενέκριναν; Πώς εμπιστεύεστε την έγκριση κάποιων που τους θεωρείτε αποστάτες"; Την απάντηση τού ανθρώπου αυτού, ΔΕΝ γνωρίζουμε να την έχει υιοθετήσει η οργάνωση τής Σκοπιάς, αλλά θεωρούμε ότι είναι μία από εκείνες τις "πρόχειρες" απαντήσεις αυτοσχεδιασμού, που συχνά κάνουν αυθαίρετα από την οργάνωσή τους διάφοροι οπαδοί της, όταν στριμώχνονται. Συνεπώς η απάντησή μας πάει όχι προς τη Σκοπιά, αλλά προς τους οπαδούς της εκείνους που διανοήθηκαν την παρακάτω απάντηση: 1. Το Προτεσταντικό αδιέξοδο Σε συζήτηση ενός Χριστιανού με έναν Μάρτυρα τού Ιεχωβά, ο Χριστιανός τού έθεσε το θέμα τού Κανόνα τής Αγίας Γραφής ως εξής: "Εσείς οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ακολουθείτε το Προτεσταντικό αδιέξοδο τού Κανόνα τής Καινής Διαθήκης. Γιατί, πώς είναι δυνατό να αποδέχεστε έναν Κανόνα που εγκρίθηκε από τους Ορθοδόξους Πατέρες τής Εκκλησίας, αλλά αυτούς που τον ενέκριναν να τους θεωρείτε "αποστατημένους" άρα ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥΣ; Πώς είναι δυνατό να εμπιστεύεστε ότι τα βιβλία τής Καινής Διαθήκης είναι αυτά που σάς παρέδωσαν αναξιόπιστοι αποστάτες; Δεν θα έπρεπε αυτοί που ενέκριναν και αποφάσισαν ότι τα βιβλία αυτά είναι όντως Θεόπνευστα, να παραδεχθείτε ότι και αυτοί επίσης ήταν Θεόπνευστοι στην απόφασή τους αυτή να τα εγκρίνουν; Γιατί ως γνωστό, η Αγία Γραφή μέσα σε κανένα Θεόπνευστο βιβλίο της, δεν έχει Θεόπνευστή λίστα βιβλίων που την απαρτίζουν". Οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ως ακραίο Προτεσταντικό παρακλάδι, ακολουθεί την ανθρωποποίητη Προτεσταντική παράδοση τού 16ου αιώνα, η οποία δογματίζει αυθαίρετα, ότι δήθεν "πρέπει να δεχόμαστε ΜΟΝΟ την Αγία Γραφή, και όχι τα λοιπά βιβλία τής Εκκλησίας", που εμείς οι Χριστιανοί θεωρούμε επίσης Θεόπνευστα όπως την Αγία Γραφή. Αυτή όμως η Προτεσταντική ανθρωποποίητη παράδοση αυτοαναιρείται. Γιατί αφού η Αγία Γραφή δεν περιέχει σε κανένα βιβλίο της, πίνακα τών βιβλίων που την απαρτίζουν, πρέπει κατ' ανάγκην ο πιστός, να αποδεχθεί και κάποια εξωγραφική παράδοση, που να καθορίζει ποια βιβλία απαρτίζουν την Αγία Γραφή! Άρα, ακόμα και ο Προτεστάντης που λέει ότι δήθεν δέχεται μόνο την Αγία Γραφή, κατ' ανάγκην ψεύδεται, γιατί παράλληλα αποδέχεται και τους αρχαίους εκείνους Πατέρες τής Εκκλησίας, που ενέκριναν και μάς παρέδωσαν την Καινή Διαθήκη, καθώς και τους μετά Χριστόν απίστους προς τον Χριστό Εβραίους, που ενέκριναν για τον ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ Ιουδαϊσμό, 10 βιβλία λιγότερα από τους Χριστιανούς, για την Παλαιά Διαθήκη! Πώς λοιπόν ένας Προτεστάντης, (και στην περίπτωσή μας οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά), αποδέχονται τον Ιουδαϊκό κανόνα τής Παλαιάς Διαθήκης, τών ΑΠΙΣΤΩΝ προς τον Χριστό αποστατών Ιουδαίων, και τον Κανόνα τών Ορθοδόξων αγίων Πατέρων που τον ενέκριναν αιώνες μετά τον Χριστό; Πλήρης αντίφαση και αυτοαναίρεση και σε αυτό τον τομέα!
2. Η πρόχειρη δικαιολογία τού Μάρτυρα τού Ιεχωβά Προς μεγάλη έκπληξη τού Χριστιανού, ο Μάρτυρας τού Ιεχωβά τού απάντησε με ένα επίσης αντιφατικό επιχείρημα, που μόνο αν δεν ήταν Προτεστάντης, θα μπορούσε να έχει νόημα: "Μπορεί να ήταν αποστάτες, αλλά επειδή είχαν θέσεις εξουσίας στην αρχαία Εκκλησία, το Άγιο Πνεύμα λειτουργούσε ΚΑΙ μέσω αυτών, έτσι ώστε να αφήσουν στις επόμενες γενιές τα σωστά βιβλία τής Αγίας Γραφής"! Μάλιστα παρέθεσε και παραδείγματα, όπως τα εξής: "Ο ευαγγελιστής Ιωάννης στο ευαγγέλιό του, στο 11/ια΄ κεφάλαιο και εδάφια 47-53, μας αποκαλύπτει το εξής γεγονός: Ο Καϊάφας, ο αρχιερέας εκείνης τής χρονιάς, σε μία συνάντηση που είχε με άλλους ιερείς και με τους Φαρισαίους, συνωμότησε να δολοφονήσουν τον Ιησού Χριστό, επειδή έκανε πολλά θαύματα, και έπειθε το λαό. Είπαν λοιπόν: "Εάν αφήσουμε αυτόν τον άνθρωπο, θα τον πιστέψουν όλοι, και τότε θα έλθουν οι Ρωμαίοι να αφανίσουν τον λαό και το έθνος μας". Είπε λοιπόν και ο αρχιερέας Καϊάφας: "Μας συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος υπέρ τού λαού, και να μη απολεσθεί όλο το έθνος". Στο σημείο αυτό, ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας πληροφορεί ότι "αυτό δεν το είπε ο Καϊάφας από μόνος του, αλλά επειδή ήταν αρχιερέας τής χρονιάς εκείνης, προφήτευσε ότι έμελλε ο Ιησούς να πεθάνει υπέρ τού έθνους". Ο Θεός λοιπόν έδωσε προφητεία σ' έναν άνθρωπο, τη στιγμή που σχεδίαζε τη δολοφονία τού Ιησού Χριστού, μόνο και μόνο επειδή ήταν αρχιερέας τής χρονιάς εκείνης! Τι δείχνει αυτό; Δείχνει τα εξής: Μπορεί ο Θεός να αποδοκιμάζει έναν ασεβή λειτουργό του, μα τον αποδοκιμάζει ως άνθρωπο. Όμως δέχεται, και ευλογεί τη θεόδοτη λειτουργία του. Επίσης: Στις Πράξεις 23/κγ΄ 1-5, αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, μία ιστορία με τον απόστολο Παύλο. Είχαν φέρει τον απόστολο στο συνέδριο ως κατηγορούμενο, και την ώρα που τους μιλούσε, ο αρχιερέας Ανανίας, πρόσταξε τους παρισταμένους να τον χτυπήσουν στο στόμα. Τότε ο Παύλος τού είπε: "Ο Θεός μέλλει να σε χτυπήσει τοίχε ασβεστωμένε. Και συ κάθεσαι να με κρίνεις κατά το νόμο, και παρανομώντας διατάζεις να με χτυπούν;" Τότε οι παριστάμενοι τού είπαν: "Τον αρχιερέα τού Θεού βρίζεις;" Ο απόστολος ζήτησε αμέσως συγνώμη: "Δεν ήξερα αδελφοί ότι είναι αρχιερέας! Επειδή είναι γραμμένο: Άρχοντα τού λαού σου δεν θα κακολογήσεις". Κατά συνέπεια, αν και ήταν αποστάτες οι Ιερείς τού Χριστιανικού κόσμου τών πρώτων αιώνων μετά Χριστόν, το Άγιο Πνεύμα βεβαίως τούς ενέπνευσε να μάς αφήσουν τον σωστό κανόνα τής Αγίας Γραφής".
3. Αντιφάσεις τής απάντησης τού Μάρτυρα τού Ιεχωβά Επειδή λοιπόν είναι προφανές ότι ο ίδιος ο Μάρτυρας τού Ιεχωβά δεν αντιλαμβανόταν την αντιφατικότητα τής απάντησής του προς τον Χριστιανό, θα την κάνουμε φανερή στη συνέχεια: Α. Γιατί τους φώτισε ΜΟΝΟ για τον Κανόνα τής Αγίας Γραφής; Εάν αποδεχθούμε ότι το Άγιο Πνεύμα φώτισε τους δήθεν "αποστάτες" Ορθοδόξους τών πρώτων αιώνων μ.Χ. στο να αποδεχθούν και να μάς μεταβιβάσουν τα σωστά βιβλία τής Καινής Διαθήκης, γιατί τότε δεν τους φώτισε και για τα βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης, και οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά δέχονται 10 λιγότερα; Αλλά και εκτός και από την Αγία Γραφή, τίθεται το ερώτημα: "Και γιατί δεν τούς φώτισε και στα υπόλοιπα ζητήματα;" Μάλιστα, με δεδομένο ότι οι Πατέρες αυτοί τού Χριστιανισμού, εκτός από την Αγία Γραφή, μάς παρέδωσαν και πλήθος άλλων Θεοπνεύστων κειμένων, (Λειτουργικών, Πατερικών, Υμνολογικών και Συνοδικών), δικαίως αναρωτιόμαστε, με ποιο κριτήριο τα σημερινά Προτεσταντικά παρακλάδια, καθορίζουν ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ότι το Άγιο Πνεύμα τους φώτισε ΜΟΝΟ στο θέμα τής Αγίας Γραφής και όχι και στα άλλα ζητήματα; Αν ο Θεός ήθελε να μάς παραδώσει σωστά τη Χριστιανική πίστη, τότε ο Θεός ΑΠΕΤΥΧΕ, φωτίζοντάς τους μόνο για την Αγία Γραφή και όχι για όλα τα ζητήματα! Έκανε μισή δουλειά, αφήνοντας λάθος όλα τα άλλα! Το ότι έχουμε σήμερα δεκάδες χιλιάδες Προτεσταντικά παρακλάδια σαν τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά, που όλοι λένε ότι στηρίζονται στην Αγία Γραφή, αλλά όλοι λένε διαφορετικά πράγματα, δείχνει ότι και στο θέμα τής Αγίας Γραφής μισά τα έκανε ο Θεός, αν περίμενε μόνο από την Αγία Γραφή να μάς κατατοπίσει σωστά στα δογματικά ζητήματα τής πίστης! Εκτός βέβαια, αν κάνουν λάθος οι Προτεσταντικές αυτές παραφυάδες, και εκτός από την Αγία Γραφή, ο Θεός φώτισε τους αγίους Πατέρες τών πρώτων αιώνων, και με πλήθος άλλων Θεοπνεύστων κειμένων, που τακτοποιούν πλήρως τα ζητήματα χωρίς κενά και ασάφειες!
Β. Αν η εξουσία τους ήταν Θεόδοτη ΤΟΤΕ, γιατί δεν είναι και σήμερα; Ένα δεύτερο ζήτημα που τίθεται, είναι το ΓΙΑΤΙ να φωτίσει αυτούς τους ανθρώπους, αν ο Θεός δεν παραδεχόταν την Εξουσία τους; Τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν από τον Μάρτυρα, μιλούν για Ιερείς που αν και άπιστοι είχαν ΘΕΟΔΟΤΗ εξουσία και λειτουργία στην αληθινή πίστη, αλλά μόνο ως πρόσωπα είχαν εκπέσει. Σε αντίθεση με εκείνους όμως, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Πατέρες τών πρώτων αιώνων, είχαν όχι μόνο ΘΕΟΔΟΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, αλλά είχαν και καθαρό βίο! Μάλιστα οι περισσότεροι απ' αυτούς, διώχθηκαν και μαρτύρησαν και παρέμειναν πιστοί μέχρι θανάτου στον Ιησού Χριστό! Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για προσωπικές τους πτώσεις από την πίστη, αλλά οι Προτεστάντες τους κατηγορούν μόνο επειδή διαφωνούν με τα δικά τους δόγματα! Αυτό όμως δεν είναι "προσωπική πτώση", αλλά "δογματική διαφορά". Και αν ο Θεός θεώρησε ΑΥΤΟΥΣ τους ανθρώπους με τον καθαρό βίο, ότι είχαν "θεόδοτη εξουσία", και γι' αυτό τους φώτισε να καταρτίσουν σωστά τον Θεόπνευστο Κανόνα, τότε πού είναι οι άλλοι, που δήθεν πίστευαν σωστά; Και γιατί δεν τους φώτισε κι εκείνους, ή μόνο εκείνους, αν εκείνοι ήταν οι σωστοί; Το γεγονός είναι ότι αν ο Θεός αποδεχόταν τη λειτουργία τους ως ΘΕΟΔΟΤΗ, έτσι ώστε να τούς φωτίσει εν Αγίω Πνεύματι, τότε και σήμερα ακόμα, Θεόδοτη είναι η εξουσία τών Ορθοδόξων Πρεσβυτέρων και Επισκόπων, και ομοίως το Άγιο Πνεύμα πρέπει να τους καθοδηγεί, είτε οι διάφορες Προτεσταντικές ομάδες τύπου Σκοπιάς, συμφωνούν μαζί τους, είτε διαφωνούν!
Γ. Αν το Άγιο Πνεύμα λειτουργούσε μέσα από αυτούς, τότε πώς έχουμε "αποστασία"; Το θέμα τής δήθεν "αποστασίας" πάλι, είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα για όλες τις Προτεσταντικές αιρέσεις. Γιατί για να δικαιολογήσουν την εμφάνισή τους στην ιστορία τόσο αργά, πρέπει να συκοφαντήσουν την αληθινή Εκκλησία, ώστε να πάρουν τη θέση της! Λένε λοιπόν, ότι δήθεν η πρώτη Εκκλησία αποστάτησε, και ο Θεός τους απέρριψε, και ότι η δική τους ομάδα είναι αυτή που κάποια στιγμή αποκατέστησε την αλήθεια και την αληθινή Εκκλησία. Όμως, αν το Άγιο Πνεύμα λειτουργούσε μέσα από τούς Ποιμένες αυτής τής δήθεν αποστατημένης Εκκλησίας, τότε πώς έχουμε "αποστασία" τής Εκκλησίας; Αν το Άγιο Πνεύμα τους αποδεχόταν ως έγκυρους Ποιμένες, έτσι ώστε να τους φωτίζει με τον σωστό Κανόνα τής Αγίας Γραφής, αυτό σημαίνει ότι η Εκκλησία συνέχισε να υφίσταται και να ενεργείται δι' Αγίου Πνεύματος!
Δ. Αν ο Θεός ΔΕΝ ανέχθηκε αυτούς τους αναξίους, πώς ανέχεται αναξίους ΜτΙ σήμερα; Αν υποθέσουμε ότι ο Θεός απέρριψε την πρώτη Εκκλησία, άραγε ΟΛΟΙ πλανήθηκαν; Όλοι ήταν ανάξιοι; Και αν την απέρριψε και την κήρυξε "αποστάτιδα" επειδή είχε αρκετούς "αναξίους", τότε πώς αποδέχεται αναξίους Μάρτυρες τού Ιεχωβά και δεν απορρίπτει ολόκληρη την οργάνωση εξ αιτίας τών αναξίων; Γιατί οι αμέτρητες αποκοπές κάθε χρόνο, δείχνουν ότι στις τάξεις τών Μαρτύρων υπάρχουν ουκ ολίγοι ανάξιοι! Μάλιστα, ακόμα και για δογματικούς λόγους αν είχε απορρίψει την πρώτη Εκκλησία, τότε γιατί αποδεχόταν ανθρώπους σαν τον Ρώσελ (κατά τους Μάρτυρες τού Ιεχωβά βεβαίως τον αποδεχόταν), όταν ο άνθρωπος αυτός, δίδασκε πλήθος δόγματα, πού οι σημερινοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά τα αποκαλούν "δαιμονικές πλάνες"; Με δύο μέτρα και δύο σταθμά μετράει ο Θεός; Και αν πάλι δεν απέρριψε σύνολη την πρώτη Εκκλησία, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για "αποστατημένη Εκκλησία", αλλά μόνο για "αποστατημένα πρόσωπα", ενώ η Εκκλησία και τα λειτουργήματά της παρέμειναν αποδεκτά από τον Θεό.
Ε. Αν η λειτουργία τους ήταν εκ Θεού, γιατί σήμερα δεν γίνεται αποδεκτό το βάπτισμά τους; Και αν όντως ο Θεός φώτισε τους πρώτους εκείνους Ορθοδόξους Επισκόπους να μάς δώσουν τον σωστό Θεόπνευστο Κανόνα τής Καινής Διαθήκης, επειδή αναγνώριζε το λειτούργημά τους, τότε πώς δεν αναγνώριζε το βάπτισμα που τελούσαν; Επειδή οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά ΔΕΝ το αναγνωρίζουν, και αναβαπτίζουν όποιον βαπτισμένο γίνεται οπαδός τους. Γίνεται ο Θεός να αναγνώριζε το λειτούργημα, αλλά να μην αναγνώριζε το λειτουργούμενο βάπτισμα;
ΣΤ. Αν οι τότε πιστοί ήταν αποδεκτοί ενώπιον τού Θεού, γιατί δεν είναι σήμερα; Και αν ο Θεός αποδεχόταν και έδινε το Πνεύμα Του σε πιστούς "αποστάτες" τής εποχής εκείνης, έτσι ώστε να τους καθοδηγεί στα βιβλία τής Καινής Διαθήκης, τότε γιατί δεν το δίνει και σήμερα και δεν τους καθοδηγεί; Γιατί άραγε σήμερα να έχουν την αποκλειστικότητα οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά στην καθοδήγηση ως "αγωγός τού Θεού"; (Και μάλιστα τόσο κακός αγωγός, που να πρέπει κάθε λίγο και λιγάκι να αλλάζουν δόγματα;)
Ζ. Αν υπάρχει αποδοχή τής Θεόδοτης εξουσίας και διαδοχής τους τότε, ποια διαδοχή έχουν σήμερα οι ΜτΙ; Και αν τελικά ο Θεός όντως αποδεχόταν το λειτούργημά τους ώστε να τους δώσει το Άγιο Πνεύμα, τότε με ποια εξουσία σήμερα οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά τολμούν να αμφισβητούν αυτό που ούτε ο Θεός αμφισβήτησε, και να φτιάχνουν δική τους χωριστή ιεραρχία, δήθεν από τον Θεό;
Ερωτήματα αναπάντητα από τους Μάρτυρες τού Ιεχωβά, που φανερώνουν τα Προτεσταντικά τους αδιέξοδα, ακόμα και στα βασικά στοιχεία τής πίστης, όπως η εγκυρότητα τής Εκκλησίας και τών πηγών τής πίστεώς τους! |
Δημιουργία αρχείου: 23-2-2016.
Τελευταία μορφοποίηση: 24-2-2016.