‘Νέο Φως’—Από Πού;

Όταν η Εταιρία Σκοπιά βρίσκεται αντιμέτωπη με το γεγονός ότι στο παρελθόν έχει κάνει εσφαλμένες ερμηνείες των προφητικών Γραφών, ότι ασκούσε συνήθειες που τώρα θεωρεί παγανιστικές, και ότι συχνά προέβη σε αλλαγές πολλών διδασκαλιών της, οι Μάρτυρες έχουν διδαχθεί να αποκρίνονται λέγοντας, «Ναι, έχουμε κάνει λάθη αλλά είμαστε πρόθυμοι να παραδεχτούμε τα λάθη μας. Πρέπει όμως να αναγνωρίσετε ότι κάνουμε πρόοδο, και ο Θεός μας παρέχει διαρκώς ‘νέο φως’ που μας υποχρεώνει να διορθώνουμε ορισμένες (στην πραγματικότητα σχεδόν όλες) από τις διδασκαλίες μας και τις συνήθειές μας».

Τα έντυπα της Εταιρίας παραθέτουν ακατάπαυστα το εδάφιο Παροιμίες 4: 18, το οποίο αποδίδεται ως εξής στη Μετάφραση Νέου Κόσμου:

«Αλλά ο δρόμος των δικαίων είναι σαν το λαμπρό φως που γίνεται όλο και πιο φωτεινό ώσπου να γίνει τέλεια η ημέρα».

Αυτή η τακτική είναι ένας ευγενικός τρόπος για να καθιστούν τον Θεό υπεύθυνο για τα λάθη τους. Ο Κάρολος Ρώσσελ το 1881 προέβη σε μια ειλικρινή και αληθή δήλωση την οποία κάθε Μάρτυρας του Ιεχωβά πρέπει να διαβάσει και να την βάλει στην καρδιά του. Αυτή η δήλωση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Σκοπιά της Σιών το Φεβρουάριο του 1881:

«Εάν ακολουθούσαμε ανθρώπους τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά για εμάς. Χωρίς αμφιβολία, μια ανθρώπινη ιδέα θα ερχόταν σε σύγκρουση με κάποιαν άλλη, και εκείνο που θα ήταν ‘φως’ δύο ή έξη χρόνια πριν, τώρα θα εθεωρείτο λάθος. Αλλά στον Θεό ‘δεν υπάρχει αλλοίωσις και σκιά μεταβολής’. Έτσι συμβαίνει και με την αλήθεια. Κάθε γνώση ή φως προερχόμενο από τον Θεό πρέπει να είναι όπως ο Δημιουργός τους. Μια νέα άποψις της αλήθειας δεν μπορεί να διαψεύδει μια προηγούμενη αλήθεια. . . Το νέο φως ποτέ δεν καταργεί το παλαιότερο φως αλλά προσθέτει σ’ αυτό. Εάν επρόκειτο να φωτίσετε ένα κτίριο που διέθετε επτά λάμπες αερίου δεν θα σβήνατε την κάθε μια, κάθε φορά που θα ανάβατε την επόμενη, αντίθετα θα προσθέτατε το ένα φως στο άλλο αρμονικά και έτσι θα αυξάνατε το φωτισμό. Έτσι συμβαίνει και με το φως της αλήθειας. Η πραγματική αύξηση επιτυγχάνεται με το να προσθέτουμε σ’ αυτό και όχι με το να αντικαθιστούμε το ένα με κάποιο άλλο».

Σε αντίθεση με τη δήλωση του Ρώσσελ, η Εταιρία Σκοπιά καταφθάνει κάθε φορά με κάποιο ‘νέο φως’ το οποίο όμως διαψεύδει κάποιο προηγούμενο ‘νέο φως’. Για παράδειγμα, πριν το 1931 ήταν αποδεκτό από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να προβαίνουν σε εμβολιασμούς, αλλά στις 3 Φεβρουαρίου 1931, οι εμβολιασμοί απαγορεύθηκαν και προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι ήταν «άμεση παραβίαση του νόμου του Ιεχωβά Θεού». Ωστόσο, άλλαξαν και πάλι γνώμη, και στις 15 Απριλίου 1952, επέτρεψαν και πάλι στους Μάρτυρες του Ιεχωβά να εμβολιάζονται.

Από το ξεκίνημα του Ρώσσελ το 1874 μέχρι και το 1929, διδασκόταν ότι οι «υπερέχουσες εξουσίες» που μνημονεύονται στην προς Ρωμαίους επιστολή κεφ. 13: 1, σήμαιναν «τους κυβερνητικούς άρχοντες αυτού του κόσμου». Αλλά το 1929, ο τότε Πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά άλλαξε την ερμηνεία και είπε ότι αυτές αναφέρονταν στον «Ιεχωβά Θεό και το Γιό του στους ουρανούς».

Διεκηρύχθη ότι η προηγούμενη άποψη ήταν του Διαβόλου, και οποιοσδήποτε διακρατούσε αυτή την άποψη καθοδηγούνταν από το Διάβολο. Παραδόξως όμως, το 1963 άλλαξε και πάλι υποδηλώνοντας «τους κυβερνητικούς άρχοντες αυτού του κόσμου» - υιοθετήθηκε δηλαδή η ίδια ακριβώς άποψη που υποτίθεται ότι εμπνευστής της ήταν ο Διάβολος!

Το 1967 η Εταιρία Σκοπιά υποτίθεται ότι έλαβε κάποιο ‘νέο φως’. Μέχρι τότε επιτρέπονταν οι μεταμοσχεύσεις οργάνων, αλλά στο τεύχος της Σκοπιάς 15 Νοεμβρίου 1967, στην Αγγλική (και 1 Μαρτίου 1968 στην Ελληνική) η Εταιρία έλαβε αντίθετη θέση και με έμφαση διεκήρυξε:

«Όταν οι επιστήμονες φθάσουν στο συμπέρασμα ότι αυτή η φυσιολογική λειτουργία δεν φέρει πια αποτέλεσμα και συνιστούν την αφαίρεση του οργάνου και την αντικατάστασή του απευθείας με ένα όργανο ενός άλλου ανθρώπου, αυτό αποτελεί απλώς μια εύκολη λύση. Εκείνοι οι οποίοι δέχονται τέτοιες εγχειρήσεις ζουν έτσι με τη σάρκα ενός άλλου ανθρώπου. Αυτό είναι καννιβαλισμός. Εντούτοις, με το να επιτρέψει ο Ιεχωβά Θεός να τρώγη ο άνθρωπος κρέας ζώων δεν παρεχώρησε στους ανθρώπους την άδεια να προσπαθούν να διαιωνίσουν τη ζωή των εισάγοντας μέσα στα σώματά των με καννιβαλικό τρόπο ανθρώπινη σάρκα, είτε μέσω μασήσεως, ή υπό μορφήν ολοκλήρων οργάνων ή τμημάτων σώματος που λαμβάνονται από άλλους».

Αλλά αυτό το ‘νέο φως’ απεδείχθη εσφαλμένο, γιατί με τη Σκοπιά 15 Ιουνίου 1980, η Εταιρία άλλαξε για μια ακόμη φορά γνώμη και δήλωσε ότι οι μεταμοσχεύσεις οργάνων δεν θεωρούνται πλέον καννιβαλισμός. Το κάθε άτομο επιτρεπόταν τώρα να αποφασίσει μόνο του. Θαυμάσια! ! Αλλά τι γίνεται με τους πολλούς Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι είχαν πεθάνει σ’ αυτή την περίοδο των 13 ετών που η Εταιρία Σκοπιά υποστήριζε ότι η μεταμόσχευση ενός οργάνου ήταν καννιβαλισμός και ως εκ τούτου απαγορευμένη από τον Θεό;

Θα μπορούσαν να παρατεθούν πολύ περισσότερα παραδείγματα, αλλά αυτά είναι αρκετά για να δείξουν ότι το αποκαλούμενο ‘νέο φως’ της Εταιρίας Σκοπιά δεν είναι κατ’ ανάγκην και ‘αληθινό φως’. Εντούτοις, όταν λαμβάνεται αυτό το ‘νέο φως’ δεν παρουσιάζεται σαν ιδέα ή θεωρία ανθρώπων που συνθέτουν το κυβερνών σώμα της Εταιρίας Σκοπιά. Εξαγγέλεται ως προερχόμενο από τον θεό.

Μολονότι η Εταιρία έχει κάνει τόσα λάθη στο παρελθόν και έχει διδάξει δόγματα που είναι εσφαλμένα και τώρα χαρακτηρίζονται ‘παγανιστικά’, ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά δεν είναι ελεύθερος αν θα αποδεχτεί το ‘νέο φως’ ή όχι. Είναι αναγκασμένος ν’ αλλάζει τις απόψεις του ώστε να προσαρμόζονται στις νέες διδασκαλίες της Σκοπιάς. Ακόμη κι’ αν είναι πεπεισμένος ότι η Σκοπιά κάνει λάθος, πρέπει να παρουσιάζει το ‘νέο φως’ της Σκοπιάς ωσάν να είναι αλήθεια. Αν δεν ενεργήσει έτσι θα αποκοπεί. Αυτό από μόνο του είναι εξωφρενικό!

Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Το εσφαλμένο ‘νέο φως’ που παρουσιάζεται από την Εταιρία Σκοπιά έχει βλάψει πολλούς ανθρώπους. Τι μπορούμε να πούμε για εκείνους που προσβλήθηκαν από ευλογιά επειδή υποτάχθηκαν στη διδασκαλία της Σκοπιάς και αρνήθηκαν να εμβολιαστούν; Τι θα πούμε για εκείνους που τυφλώθηκαν γιατί αρνήθηκαν τη μεταμόσχευση κερατοειδούς χιτώνος μεταξύ των ετών 1967 και 1980; Υπολογίζεται ότι πάνω από τρεις χιλιάδες άτομα αποκόπηκαν επειδή δεν συμβάδισαν με το ‘νέο φως’ του Ρόδερφορδ για τη σημασία του Ρωμαίους 13: 1 (για τις «υπερέχουσες εξουσίες»).

Τι θα πούμε για εκείνους που πίστεψαν στο ‘νέο φως’ ότι ο κόσμος θα τελείωνε το 1975 και πώλησαν τα σπίτια τους, σε μερικές περιπτώσεις τις επιχειρήσεις τους, ή εργάζονταν σε εργασία μερικής απασχόλησης για να τρέχουν από πόρτα σε πόρτα; Δεν είναι μόνο ότι υπέστησαν φοβερές οικονομικές απώλειες, αλλά και μεγάλη ταπείνωση όταν η Σκοπιά τους είπε το 1976 ότι απλά ήταν «υπερβολικά ζηλωτές» και ότι ήταν ανόητοι που έκαναν τέτοια πράγματα. Μπορεί η Σκοπιά να αποκτά ‘νέο φως’ αλλά βέβαια αυτό δεν είναι ‘αληθινό φως’.

Επιπλέον, εάν η Εταιρία Σκοπιά θέλει να είναι συνεπής με τις εκδόσεις της, δεν μπορεί να χρησιμοποιεί πλέον τη φτωχή δικαιολογία του ‘νέου φωτός’ για να συγκαλύπτει τα πολλά της λάθη. Έχοντας κατά νου την ιδέα του ‘νέου φωτός’ όπως εξάγεται από το εδάφιο Παροιμίες 4: 18 (ότι το φως γίνεται όλο και πιο φωτεινό ώσπου να γίνει τέλεια η ημέρα) , ας ρίξουμε μια ματιά στην ακόλουθη δήλωση από τη Σκοπιά 15 Ιουλίου 1996, σελίδα 20:

«Ύστερα από πολλά χρόνια στην υπηρεσία του Θεού, ένας αδελφός έγραψε: Είμαι πολύ ευγνώμων που έζησα γνωρίζοντας τους σκοπούς του Ιεχωβά απ’ εκείνες τις πρώτες ημέρες μόλις πριν από το 1914, όταν δεν ήταν όλα τόσο ξεκάθαρα… μέχρι σήμερα οπότε η αλήθεια λάμπει σαν τον ήλιο του μεσημεριού».

Ας συγκρίνουμε αυτή τη δήλωση (που δημοσιεύθηκε χωρίς ίχνος διαφωνίας) με την ερμηνεία που δίνει η Σκοπιά στο Παροιμίες 4: 18. Το 1914 ο ήλιος (η αλήθεια που βρίσκεται στις διδασκαλίες του Καρόλου Ρώσσελ) άρχιζε μόλις να εγείρεται σαν το πρώτο φως της αυγής – όχι πολύ καθαρά. Διαμέσου των ετών το φως υποτίθεται ότι γινόταν ‘όλο και πιο φωτεινό’. Αλλά η Εταιρία Σκοπιά ισχυρίζεται τώρα ότι βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες και το φως είναι σαν τον ήλιο του μεσημεριού. Εάν αυτό αληθεύει πραγματικά, τότε πώς η Εταιρία συνεχίζει να λαμβάνει ‘νέο φως’ εφόσον οι διδασκαλίες της είναι ήδη σαν τον ήλιο του μεσημεριού – δηλαδή στο ζενίθ της λαμπρότητητάς τους;

Από Συνεργάτη