گناه و شر

39. دروغ، اغفال عقل است، در حالی که شر، اغفال اراده است. نشانه ای که توسط آن یکی از دیگری متمایز می شود، قضاوت خود خدا است... آنچه او به انسان می آموزد راستی است. راستی همان چیزی که انسان را به سمت خیر هدایت می کند. اما هر چیزی که این را در تضاد قرار دهد کاملاً دروغ و کاملاً شر است.

(قدیس نیکلاس از کاباسیلاس، هفت خطبه درباره زندگی در مسیح، 7)

40. دنیای ما توسط دو اصل و منبع هدایت می شود: خدا و شیطان. هرچه در دنیای انسانها نیک است منشأ آن خداست و هر آنچه بد است اصل و منشأ آن شیطان است. در حسابرسی نهایی، همه نیکی ها از جانب خداست و همه بدی ها از طرف شیطان.

(قدیس جاستین پوپوویچ، توضیحات اول یوحنا 3: 11)

41. غذا بد نیست، اما پرخوری بد است. فرزند آوردن بد نیست، اما زنا بد است. پول بد نیست، اما بخل بد است. جلال و شکوه بد نیست، بلکه خود ستایی بد است. در واقع، هیچ بدی در چیزهای موجود نیست، بلکه بدی فقط در استفاده نادرست از آنها وجود دارد.

(قدیس ماکسیموس معترف، فصل های محبت، 3.4)

42. خدا و گناه در دو قطب مخالف هم قرار دارند. کسی که ابتدا به گناه پشت نکرده باشد نمی تواند روی خود را به سوی خدا بگرداند. وقتی انسان روی خود را به سوی خدا برگرداند، همه راههای او به خدا منتهی می شود. وقتی انسان روی خود را از خدا برگرداند، همه راههای او به هلاکت می رسد. سرانجام وقتی انسان، خدا را با کلام و در قلب خود رد می کند، دیگر توانایی انجام هيچ کاری را ندارد، چه از نظر روحى و چه جسمى، جز اینکه برای نابودی کامل او خدمت كند.

(قدیس نیکلاس از صربستان، تفکر درباره خیر و شر)

آزادی

 43. در حقیقت تنها یک آزادی وجود دارد - آزادی مقدس در مسیح است که به موجب آن، او ما را از گناه، شر، و از شیطان آزاد کرد. این آزادی ما را به خدا پیوند می دهد. همه آزادی های دیگر توهم، دروغین، به عبارتی همه آنها در واقع بردگی هستند.

(قدیس جاستین پوپوویچ، فصول زاهدانه و الهیاتی، 2.36)

44. تنها ایمان به این که همه چیز به این وجود زمینی ختم نمی شود، به ما قدرت می دهد که به هیچ طریقی خود را به این زندگی زمینی زنجیر نکنیم و به خاطر آن به هر نوع پستی، خواری و ذلتی وارد نشویم. تنها انسان با ایمان عمیق و صادقانه می تواند واقعاً آزاد باشد. وابستگی به خداوند خدا، تنها وابستگی است که انسان را پست نمی سازد و به خادمی رقت انگیز تبدیل نمی کند، بلکه برعکس، او را تعالی می بخشد.

(شهید الكساندر مدم ، نامه به پسرش ، 1922)

45. برخی از مردم از کلمه آزادی، توانایی انجام هر کاری را که فرد بخواهد برداشت می‌کنند... افرادی که بیشتر از دیگران به خود اجازه داده‌اند که وارد بردگی گناهان، هوس‌ها و آلودگی‌ها شوند، به عنوان مشتاقان آزادی بیرونی ظاهر می‌شوند و می‌خواهند قوانین را تا حد امکان گسترش دهند. اما چنین فردی از آزادی بیرونی فقط برای سنگین تر کردن بردگی درونی خود استفاده می کند. آزادی واقعی، توانایی فعال انسانی است که اسیر گناه نیست، که توسط وجدان بیدار نکوهش نمی‌شود، در پرتو حقیقت خدا بهترین را انتخاب می‌کند و آن را به یاری نیروی توفیق دهندهٔ خدا به فعلیت می‌رساند. این آزادی است که محصور به آسمان و زمین نیست.

(قدیس فیلارت از مسکو، موعظه درباره روز تولد امپراتور نیکلاس اول، 1851)

46. ​​خداوند از ما می خواهد که یکدیگر را محبت نماییم. آزادی اینجاست: محبت به خدا و همسایه. در این آزادی برابری وجود دارد. در مراتب زمینی، ممکن است برابری وجود نداشته باشد، اما این برای روح مهم نیست. نه همه می توانند پادشاه باشند، نه همه پاتریارک یا رئیس. اما در هر مقامی می توان خدا را دوست داشت و او را خشنود ساخت و فقط این مهم است. و هر که بر روی زمین خدا را بیشتر محبت کند در ملکوت او جلال بیشتری خواهد یافت.

(قدیس سیلوان آتونی، نوشتار ششم، .23)

هدف زندگی

47. هر فرد مسیحی ای باید برای خود ضرورت و انگیزه ای برای قدیس شدن پیدا کند. اگر بدون مبارزه و بدون امید برای مقدس شدن زندگی می کنید، پس فقط در نام مسیحی هستید و نه در ذات. اما بدون تقدس، هیچ کس خدا را نخواهد دید، یعنی به سعادت ابدی نخواهند رسید. این یک سخن امین و قابل اعتماد است که عیسی مسیح برای نجات گناهکاران به جهان آمد (اول تیموتائوس 1: 15). اما اگر در حالی که گناهکار باقی می‌مانیم، فکر کنیم که نجات یافته‌ایم، خود را فریب داده ایم. مسیح آن گناهکاران را با دادن ابزاری برای تبدیل شدن به قدیسین نجات می دهد.

(قدیس فیلارت از مسکو، خطبه 23 سپتامبر 1847)

48. کسب تقدس، آن گونه که عده ای فکر می کنند، منحصر به راهبان نیست. افراد دارای خانواده نیز، مانند تمام کسانی که در انواع حرفه ها در دنیا زندگی می کنند، به قداست فرا خوانده می شوند، زیرا فرمان کمال و تقدس نه تنها به راهبان، بلکه به همه مردم داده شده است.

(شهید قهرمان اونوفری گاگالوک)

49. هدف اصلی زندگی ما این است که در ارتباط با خدا زندگی کنیم. به این منظور پسر خدا جسم گرفت تا ما را به این ارتباط الهی بازگرداند، که با سقوط در گناه از بین رفته بود. ما از طریق عیسی مسیح، پسر خدا، با پدر ارتباط برقرار می کنیم و بدین ترتیب به هدف خود می رسیم.

(قدیس تئوفان منزوی، نامه هایی به افراد مختلف، 24)

50. همانطور که مردم برای لذت بردن از جنگ وارد آن نمی شوند، بلکه برای نجات از جنگ، ما نیز برای لذت بردن از این دنیا وارد آن نمی شویم، بلکه برای نجات از آن. مردم به خاطر چیزی بزرگتر از خود جنگ به جنگ می روند. بنابراین ما نیز به خاطر چیزی بزرگتر وارد این زندگی موقتی می شویم: برای زندگی ابدی. و همانطور که سربازان با خوشحالی درباره بازگشت به خانه فکر می کنند، مسیحیان نیز دائماً پایان زندگی و بازگشت خود به سرزمین پدری را به یاد می آورند.

(قدیس نیکلاس از صربستان، تفکر درباره خیر و شر)

قديسين

 51. روح فروتن متبارک است. خداوند او را دوست دارد. مادر خدا در فروتنی از همه بالاتر است، و بنابراین همه نسل ها بر روی زمین او را متبارک می خوانند، در حالی که قدرت های آسمانی به او خدمت می کنند. و خداوند این مادر متبارک خود را به عنوان مدافع و یاور به ما عطا کرده است.

(قدیس سیلوان آتونی، نوشتار سوم .14)

52. خداوند درباره قدیسین خود چنین می گوید "کسانی که مرا دوست دارند، دوست می دارم. و هر که مرا جلال دهد، ایشان را جلال می بخشم". (امثال 8: 17، اول سموئیل 2: 30،) خداوند روح القدس را به قدیسین داد و آنها ما را در روح القدس دوست دارند. قدیسین دعاهای ما را می شنوند و از جانب خدا قدرت دارند که به ما کمک کنند. تمام قوم مسیحی این را می دانند.

(قدیس سیلوان آتونی، نوشتار دوازدهم، .1,8)

53. خیلی ها فکر می کنند که قدیسین از ما دور هستند. اما قدیسین از کسانی که از آنها فاصله می گیرند بسیار دور اند درحالیکه به کسانی که احکام مسیح را نگاه می دارند و از فیض روح القدس برخوردارند بسیار نزدیک هستند. در آسمانها همه چیز توسط روح القدس به حرکت در می آید. اما روح القدس بر روی زمین نیز هست. او در کلیسای ما زندگی می کند. او در رازهای مقدس زندگی می کند. او در کتب مقدس است. او در جان مؤمنان است. روح القدس همه چیز را متحد می کند و بنابراین قدیسین به ما نزدیک هستند. و هنگامی که ما به آنها دعا می کنیم، روح القدس دعاهای ما را می شنود، و روح ما احساس می کند که آنها نیز برای ما دعا می کنند.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار دوازدهم، .3)

54. قدیسین شبیه خداوند هستند، اما همه افرادی که احکام مسیح را نگه می دارند، نیز چنین هستند. اما کسانی که بر اساس هواهای نفسانی خود زندگی می کنند و توبه نمی کنند شبیه شیطان هستند. من فکر می کنم که اگر این راز برای جهانیان آشکار می شد، آنها از خدمت به شیطان دست می کشیدند و هر کس با تمام قدرت خود سعی می کرد خداوند را خدمت کند و مانند او باشد.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار دوازدهم، .9)

55. هنگامی که روح، به وسیله روح القدس، مادر خدا را بشناسد، هنگامی که روح، در روح القدس با رسولان و انبیا و همه قدیسین و صالحان خویشاوند شود، آنگاه به طور مقاومت ناپذیری به آن جهان کشیده می شود و نمی تواند در این دنیا بماند، بلکه مضطرب و تشنه است و نمی تواند از دعا دست بکشد، و اگر چه بدن خسته می شود و می خواهد روی تخت دراز بکشد، روح برای خداوند و ملکوت قدیسین اشتیاق دارد.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار اول، .28)

کتاب مقدس

56. کتاب مقدس ما را به سوی خدا هدایت می کند و راه معرفت خدا را می گشاید.

 (قدیس یوحنای زرین دهان، گفتار درباره انجیل یوحنا، 2 : 59)

57. از میان تمام مصائبی که بر نوع بشر سنگینی می کنند، هیچ کدام از آنها، اعم از روحی و جسمی، نیست که توسط کتاب مقدس نتواند بهبود یابد.

 (قدیس یوحنای زرین دهان، گفتار درباره کتاب پیدایش، 29. 1)

58. همانطور که، کسانی که از نور محروم هستند نمی توانند مستقیم راه بروند، همچنین کسانی که پرتو کتاب مقدس را نمی بینند نیز لزوماً گناه می کنند، زیرا آنها در عمیق ترین تاریکی راه می روند.

 (قدیس یوحنای زرین دهان، گفتار درباره رساله به رومیان، 0. 1)

59. انسان فروتنی که زندگی روحانی دارد، وقتی کتاب مقدس را می خواند، همه چیز را به خودش ربط می دهد، نه به دیگران.

 (قدیس مرقس زاهد، موعظه، 1. 6)

60. در همه چیزهایی که در کتاب مقدس مشاهده می کنید، هدف کلمات را جستجو کنید تا وارد ژرفای افکار قدیسین شوید و آنها را با دقت بیشتری درک کنید. بدون دعا و استعانت از خدا به خواندن کتب آسمانی نپردازید. دعا را کلید درک واقعی آنچه در کتاب مقدس آمده است در نظر بگیرید.

 (قدیس اسحاق سوری، موعظه 1 .85)

61. هنگامی که شروع به خواندن یا گوش دادن به کتاب مقدس می کنید، اینگونه به درگاه خدا دعا کنید: "خداوندا عیسی مسیح، گوش و چشم قلبم را بگشا تا سخنان تو را بشنوم و آنها را درک کنم و اراده تو را برآورده سازم." همیشه اینگونه از خدا بخواهید تا ذهن شما را روشن کند و قدرت کلامش را به روی شما بگشاید. بسیاری از مردم با اعتماد به عقل خود، فریب خورده اند.

 (قدیس افرایم سوری)

62. گناه غرور آفرین بزرگی است که شخص پس از مطالعه ادبیات سكولار(دنيوى و غير روحانى) و مراجعه به کتاب مقدس ، تمام آنچه را که می گوید قانون خدا می داند و سعی در شناخت اندیشه های انبیا و رسولان ندارد، بلکه از كتاب مقدس متون بى مورد را برای افکار خود بیرون مى آورد، گویى كه این یک کار نيک است ، و نه آلوده ترین نوع مطالعه: یعنی تحریف افکار کتاب مقدس و ارائه آنها براى اهداف خود، علی رغم تناقضات آشکار ... این مناسب کودکان و شارلاتان هاست كه سعی می کنند آنچه را که نمی دانند آموزش دهند.

(قدیس جروم، نامه به قدیس پائولینوس)

سُنت مقدس

63. اگر کسی بخواهد از حیله ها در امان باشد و در ایمان سالم بماند، باید ایمان خود را ابتدا به اعتبار کتاب مقدس و ثانیاً به سنت کلیسا محدود کند. اما ممکن است کسی بپرسد که آیا قانون کتاب مقدس برای همه موارد کافی نیست، و چرا باید به آن مرجع سنت را نیز اضافه کنیم؟ دلیلش این است که همه مردم کتب مقدس را به یک شکل درک نمی‌کنند، بلکه یکی آن‌ را این‌گونه توضیح می‌دهد و دیگری ‌طور دیگر، به‌نوعی‌که می‌توان به تعدادی که سر وجود دارد از آن افکار متفاوت دریافت کرد.

بنابراین ضروری است که با درک کلیسا هدایت شویم... سنت چیست؟ این چیزی است که همه، همه جا و در همه زمان ها آن را درک کرده اند... آنچه شما دریافت کرده اید، و نه آن چیزی که گمان کرده اید... پس کار ما این نیست که دین را به جایی که ما می خواهیم برود، هدایت کنیم، بلکه باید آن را به جایی که منتهی می شود دنبال کنیم، و آنچه را که از خودمان است به وارثان خود ندهیم، بلکه از آنچه که به ما داده شده است محافظت کنیم.

 (قدیس وینسنت از لرینا، یادداشت های یک زائر)

64. توضیح دادن اناجیل یا سایر کتب مقدس را خودتان به عهده نگیرید. کتب مقدس خودسرانه توسط انبیا و رسولان بیان نشدند، بلکه با الهام روح القدس بیان شدند. پس چقدر غیر عقلانی است که آنها را خودسرانه توضیح دهیم؟ روح القدس، که کلام خدا را از طریق انبیا و رسولان بیان کرده، آن را از طریق پدران مقدس توضیح داده است. هم کلام خدا و هم توضیح آن هر دو هدیه روح القدس است. کلیسای مقدس ارتدوکس و فرزندان واقعی آن فقط این تفسیر پدران را می پذیرند!

 (قدیس ایگناتیوس بریانچانینوف، درباره مطالعه انجیل)

65. گاهی اوقات پروتستان های ژاپنی نزد من می آیند و از من می خواهند که جایی در کتاب مقدس را برایشان روشن کنم. به آنها می گویم: "شما معلمان مبلغی خود را دارید، بروید از آنها بپرسید، آنها چه می گویند؟"، آنها پاسخ می دهند "ما از آنها پرسیده ایم. آنها می گویند: همانطور که خود می دانید درک کنید. اما من نیاز دارم فکر واقعی خدا را بدانم، نه نظر شخصی خودم را."  ... برای ما اینطور نیست. همه چیز روشن، قابل اعتماد و ساده است، زیرا ما علاوه بر کتاب مقدس، سنت مقدس را نیز می پذیریم. و سنت مقدس صدای زنده و ناگسستنی کلیسای ما از زمان مسیح و رسولانش تاکنون بوده است، و تا پایان جهان وجود خواهد داشت. در آن تمام معنای کتاب مقدس حفظ شده است.

 (قدیس نیکلاس از ژاپن، خاطرات، 15 ژانویه 1897)

کلیسای مسیح

 66. برادران و خواهران! خدای تماماً رحیم سعادت ما را هم در این زندگی و هم در آخرت می خواهد. برای این منظور کلیسای مقدس خود را تأسیس کرد تا کلیسا ما را از گناه پاک سازد، ما را تقدیس کند، ما را با او آشتی دهد و برکات آسمانی را به ما ببخشد. آغوش کلیسا همیشه به روی ما باز است. بیایید همه ما که وجدانهایمان سنگین شده است، سریعتر به آنجا بشتابیم. بیایید بشتابیم، و کلیسا سنگینی بارهای ما را برمی دارد، به ما در برابر خدا دلیری می بخشد و قلب ما را از شادی و برکت پر می سازد.

 (قدیس نکتاریوس از اگینا، راه سعادت، 1).

67. کلیسای مسیح واحد، مقدس، جهانی و رسولی است. آن خودش یک بدن روحانی واحد است که سرش مسیح است، و روح القدسِ واحدی در آن ساکن است. بخش‌های محلی کلیسا اعضای یک بدنه کلیسای جهانی هستند و مانند شاخه‌های یک درخت از یک شیره و از یک ریشه تغذیه می‌شوند. کلیسا را مقدس می نامند زیرا با کلام مقدس، اعمال، قربانی و رنج بنیانگذارش، عیسی مسیح، تقدیس شده است، که او با این هدف آمد تا انسان ها را نجات دهد و آنها را به تقدس برساند. کلیسا را ​​جهانی می نامند، زیرا نه توسط مکان، نه توسط زمان، نه توسط ملت و نه زبان محدود نشده است. کلیسا با تمام بشریت ارتباط برقرار می کند. کلیسای ارتدوکس را رسولی می نامند زیرا روح، تعلیم و اعمال رسولان مسیح به طور کامل در آن حفظ شده است.

 (قدیس نیکلاس از صربستان، تعالیم مذهبی)

68. ما می دانیم و متقاعد شده ایم که دور شدن از کلیسا، خواه به تفرقه، بدعت یا فرقه گرایی، هلاکت کامل و مرگ روحانی است. برای ما مسیحیت خارج از کلیسا وجود ندارد. اگر مسیح کلیسا را ​​تأسیس کرد و کلیسا بدن اوست، پس جدا شدن از بدن او به معنای مردن است.

(قدیس هیلاریون ترویتسکی، درباره زندگی در کلیسا)

69. فرد نباید، در میان دیگران به دنبال حقیقتی باشد که می توان به راحتی از کلیسا دریافت کرد. زیرا رسولان در کلیسا، مانند خزانه‌ای غنی، هر آنچه مربوط به حقیقت است قرار داده‌اند، تا همه بتوانند از این نوشیدنی زندگی بنوشند. کلیسا دروازه حیات است.

 (قدیس ایرنیوس از لیون، علیه بدعت ها، 3.4)

70. کلیسا مقدس است، اگرچه گناهکارانی در آن وجود دارند. کسانی که گناه می کنند، اما خود را با توبه حقیقی پاک می سازند، کلیسا را ​​از مقدس بودن باز نمی دارند. اما گناهکارانی که توبه نمی کنند، چه به‌طور آشکار توسط اقتدار کلیسا، و چه به‌ طور نامرئی توسط قضاوت خدا، از بدن کلیسا جدا می‌شوند. و بنابراین در این زمینه کلیسا مقدس باقی می ماند.

 (قدیس فیلارت از مسکو، تعالیم مذهبی)

71-72.  چه زمانی در مسیح زندگی می کنیم؟ زمانی که بر اساس انجیل و کلیسای او زندگی می کنیم. زیرا او خود، و نه تنها انجیل او، با تمام کمالات و فضایلش در کلیسا است. کلیسا بدن زندهٔ ابدی خدا-انسان مسیح است. ما در کلیسا رازهای مقدس را به عنوان ابزار فیض دریافت می کنیم. ما در کلیسا ابزار اعمال نیک مقدس را می یابیم. خداوند ما عیسی مسیح در این جهان از کلیسا جدایی ناپذیر است. او در تمام اعصار با تک تک اعضای کلیسا می ماند. کلیسا تمام وجود او را برای ما حاضر دارد، و پیوسته خود را به طور کامل به ما می‌دهد تا بتوانیم در این جهان همانطور که او زندگی کرد، زندگی کنیم.

 (قدیس جاستین پوپوویچ، توضیح درباره اول یوحنا،  4: 9, 17)

پدر روحانی

 73. در نظر بگیرید که روح القدس در پدر روحانی زندگی می کند، و او به شما خواهد گفت که چه کاری انجام دهید. اما اگر فکر کنید که پدر روحانی با سهل انگاری زندگی می کند، و روح القدس نمی تواند در او ساکن باشد، شما دچار سوء تفاهم شده اید و برای چنین فکری سخت رنج خواهید برد و خداوند شما را فروتن خواهد ساخت.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار دوم، .1)

74. اگر فردی همه چیز را به پدر روحانی خود نگوید، مسیر او پیچیده خواهد بود و به ملکوت آسمان ​​نخواهد رسید. اما مسیر کسی که همه چیز را بیان می کند مستقیماً به ملکوت آسمان ​​منتهی می شود.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار سیزدهم، .9)

75. همه چیز را به پدر روحانی خود بگویید، و خداوند به شما رحم خواهد کرد و از توهم رهایی خواهید یافت. اما اگر فکر می کنید که بیشتر از پدر روحانی خود در مورد زندگی روحانی می دانید و در اعتراف همه چیز را در مورد خود به او نمی گویید، فوراً به شما اجازه داده می شود که دچار نوعی تردید شوید تا اصلاح گردید.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار هفدهم، .13)

76. روح القدس از طریق پدر روحانی به طور عرفانی عمل می کند و آنگاه که از حضور پدر روحانی خود مرخص می شوید، تجدید روح خود را حس می کنید. اما اگر موجب سر درگمی پدر روحانی خود شوید، این بدان معناست که شما خالصانه اعتراف نکرده اید و تمام گناهان برادرتان را از صمیم قلب نبخشیده اید.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار سیزدهم، .11)

77. خداوند ما را بسیار دوست دارد که برای ما بر روی صلیب رنج کشید، و رنج او آنقدر زیاد بود که ما نمی توانیم آن را درک کنیم. به همین ترتیب شبان روحانی ما برای ما رنج می برد، اگرچه ما اغلب رنج او را نمی بینیم. هر چه محبت شبان بیشتر باشد، رنج او نیز بیشتر می شود. و ما، بره ها، باید این را بفهمیم و به شبان خود محبت کنیم و به او احترام بگذاریم.

 (قدیس سیلوان آتونی، نوشتار سیزدهم، .2)

78. پدر روحانی فقط مسیر را نشان می دهد، مثل یک تابلوی راهنما، اما ما، خودمان باید آن را طی کنیم. اگر پدر روحانی راه را نشان دهد و شاگرد خودش را تکان ندهد، به جایی نمی‌رسد و نزدیک تابلوی راهنما می‌پوسد.

 (قدیس نیکون از اُپتینا)

مجازات

 79. در شناخت آنچه بعد از مرگ شما خواهد بود فریب نخورید: آنچه را در اینجا بکارید در آنجا درو خواهید کرد. بعد از ترک اینجا، هیچکس نمی تواند پیشرفت کند. کار اینجاست، پاداش آنجا. اینجا مبارزه، آنجا تاج ها.

(قدیس بارسانوفیوس بزرگ، دستورالعمل ها ، 606)

80. خدا با همه کسانی که او را دوست دارند، ارتباط ایجاد می کند. ارتباط با خدا حیات و نور و شیرینی با تمام نیکی هایی است که او دارد. اما کسانی که به میل خود خدا را ترک می کنند، او با جدایی آنها از خودش، جزایشان را می دهد، که خودشان انتخاب کرده اند. همان گونه که جدایی از نور ظلمت است، بیگانگی از خدا نیز محرومیت از همه نیکی های اوست. اما نیکی های خدا ابدی و بی پایان است، به طوری که از دست دادن آنها ابدی و بی پایان است. بنابراین گناهکاران عامل عذاب خود خواهند بود، مانند نابینایان که نور را نمی بینند، هر چند بر آنها می تابد.

(قدیس ایرنیوس از لیون، علیه بدعت ها، 5.27)

81. منجی نسل بشر، با به کارگیری همه ابزارها برای رهایی انسان از فریب، با ما که از او اطاعت می کنیم، برکات آسمانی و الهی را به اشتراک گذاشته است. اما به نافرمانان نشان داده است که نه عذاب های موقتی که برای مدتی باقی می مانند، بلکه عذاب های ابدی و ازلی در انتظار آنهاست.

 (قدیس فوتیوس بزرگ، آمفیلوسیوس، 6)

82. نه تنها مردان، بلکه زنان، جنس ضعیف تر، در پیمودن راه باریک مسیح، ملکوت آسمان ​​را برای خود دریافت کرده اند. زیرا مرد و زن وجود ندارد، بلکه هرکس برحسب زحمات خود پاداش خود را دریافت می کند.

 (قدیس افرایم سوری، موعظه درباره بازگشت ثانوی خداوند)

شادی ابدی مسیحیان

 83. مسیحیان، همیشه شاد باشید، زیرا شر، مرگ، گناه، شیطان و جهنم توسط مسیح فتح شده است. اما وقتی همه اینها فتح شدند، آیا کسی در دنیا وجود دارد که بتواند شادی ما را از بین ببرد؟ شما سرورانِ این شادی ابدی هستید تا زمانی که تسلیم گناه نشوید. شادی در قلب ما بخاطر حقیقت، محبت، رستاخیز و از کلیسا و قدیسینِ مسیح شعله ور است. شادی در دل ما شعله ور است، برای رنج های بخاطر او، تمسخر شدن بخاطر او، و مرگ برای او، تا آنجا که این رنج ها نام ما را در آسمان ​​می نویسند. هیچ شادی واقعی روی زمین بدون پیروزی بر مرگ وجود ندارد، اما پیروزی بر مرگ بدون رستاخیز وجود ندارد، و رستاخیز بدون مسیح وجود ندارد. مسیح خدا-انسان برخاسته است، بنیانگذار کلیسا، دائماً این شادی را از طریق رازهای مقدس و اعمال نیک در قلب پیروان خود جاری می سازد. ایمان ما در این شادی ابدی تحقق می یابد، تا آنجا که شادی ایمان به مسیح تنها شادی واقعی برای طبیعت انسان است.

 (قدیس جاستین پوپوویچ، توضیحات اول تسالونیکیان، 5)

*******************