Τις συκοφαντίες εναντίον τής Εκκλησίας και τής Χριστιανικής Ρώμης, με αφορμή ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΕΣ αναφορές στη Σκυθόπολη και στον Αμμιανό Μαρκελλίνο, στην ιστοσελίδα μας τις έχουμε ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ και εκθέσει ως ΑΠΑΤΗ, ήδη από το 2004, στο σχετικό μας άρθρο για τις απάτες τού Ρασσιά για τη Σκυθόπολη. Όμως δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω, το κατ' εξοχήν ψευδές και συκοφαντικό Νεοπαγανιστικό περιοδικό τού Δαυλού, (που το 2008 σταμάτησε να λερώνει τα περίπτερα με την παρουσία του). Και με βάση το συγκεκριμένο άρθρο, ορισμένοι ΑΣΧΕΤΟΙ Νεοπαγανιστές, επανέρχονται στο ΗΔΗ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΟ αυτό θέμα, εμμένοντας στις συκοφαντίες. Γι' αυτό θα ξεσκεπάσουμε εδώ ΚΑΙ την απάτη τού Δαυλού, ώστε να μην έχουν κανένα δεκανίκι οι Νεοπαγανιστές συκοφάντες να στηρίζουν τα ψεύδη τους με απατηλά "τρυκ".

Για τη Σκυθόπολη έχει γράψει και το περιοδικό «έρευνας» Δαυλός (τ. 258), συγκεκριμένα κάποιος Παν. Λ. Κουβαλάκης. Ο αρθρογράφος μάς πληροφορεί ότι «το "σφαγείον" της Σκυθόπολης υπήρξε επινόηση ενός νοσηρού εγκεφάλου, του επισκόπου Αλεξανδρείας Γεωργίου. Σύμφωνα με τον Αμμιανό, "ο Γεώργιος με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα" (Βιβλίον 17, κεφ. 11)» (Δαυλός, τ. 258, σ. 16869).

Ο αρθρογράφος στην αρχή του άρθρου του (ό.π., σ. 16866) παρουσιάζει και την εικόνα της πρώτης σελίδας του έργου του Αμμιανού, προφανώς ως απόδειξη ότι διάβασε και γνωρίζει το περιεχόμενό του. Αλλά το 11^ο κεφάλαιο του 17^ου βιβλίου του Αμμιανού δεν αναφέρεται διόλου στον Γεώργιο: αναφέρεται σε συκοφαντίες εκ μέρους ορισμένων αυλικών του Κωνστάντιου Β’ κατά του Ιουλιανού γύρω στα 358 μ.Χ., μετά από σημαντικές νίκες του τελευταίου στη Γαλατία. Συνεπώς τα λεγόμενα του αρθρογράφου συνιστούν μυθοπλασία και προδίδουν είτε τυπογραφικό σφάλμα αναφορικά προς το βιβλίο είτε ότι ο Κουβαλάκης δεν έχει διαβάσει τον Αμμιανό.

Ο εν λόγω αρθρογράφος συνεχίζει υποστηρίζοντας (ό.π.., σ. 16869) ότι «Αυτός [= ο Παύλος] και ο Γεώργιος σε συνεργασία ωργάνωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σκυθόπολης». Και αυτός ο ισχυρισμός είναι αβάσιμος· ο Αμμιανός στο γνωστό κεφάλαιο (στο μόνο, άλλωστε, στο οποίο αναφέρεται στα γεγονότα της Σκυθόπολης) δεν αναφέρεται στον επίσκοπο Γεώργιο.

Ο Κουβαλάκης ισχυρίζεται (ό.π.) ότι «οι κατηγορίες "επί εσχάτη προδοσία" σταδιακά άρχισαν να απαγγέλλωνται χωρίς προσχήματα εναντίον όλων των Ελλήνων» δείχνοντας ότι δεν έχει διαβάσει τον Αμμιανό: ο τελευταίος δεν αναφέρεται ούτε σε εθνικά Έλληνες ούτε σε ειδωλολάτρες/εθνικούς, αλλά σε όσους κατηγορούνταν ως «φαρμακοί». Ο Κουβαλάκης γράφει (ό.π.): «ωδηγούνταν στη Σκυθόπολη όλοι όσοι συλλαμβάνονταν επ’ αυτοφώρω να συνεχίζουν να διατηρούν κάποια στοιχεία της παράδοσής τους: "Έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα φυλακτό κατά του ελώδους πυρετού ή άλλης ασθένειας, ή να κάθεται κοντά σε τάφο (ειδωλολατρικό), για να κατηγορηθή ότι επικαλείται φαντάσματα και δαίμονες και να θανατωθή" (19, 12, παρ. 14)». Η προσθήκη «(ειδωλολατρικό)» δεν βρίσκεται στο κείμενο του Αμμιανού, είναι εξεπίτηδες βαλμένη από το «περιοδικό έρευνας» με σκοπό να παρουσιάζεται ως δίωξη (γενικά) ειδωλολατρών η δίωξη όσων είχαν ζητήσει χρησμό από τη Σκυθόπολη. Ασφαλώς και δεν συνιστούσαν «στοιχεία της παράδοσης» των εθνικών εν γένει η μαγεία· άλλωστε, αν διωκόταν η διατήρηση «κάποιων στοιχείων της παράδοσης», τότε ανάλογα δικαστήρια θα στήνονταν παντού και θα δικάζονταν όλοι οι Εθνικοί, όχι όσοι είχαν ζητήσει χρησμό από το συγκεκριμένο μόνο μαντείο, όπως αναφέραμε πιο πάνω.

Ο αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι μερικοί γλίτωσαν την εκτέλεση επειδή «μεταγνώμησαν» (ό.π.), χωρίς να αναφέρει προς τι μεταγνώμησαν. Όπως και να έχει, ούτε και αυτό το «μεταγνώμησαν» υπάρχει στο κείμενο του Αμμιανού, παρά συνιστά ανακάλυψη του περιοδικού έρευνας Δαυλού. Ο Κουβαλάκης (ό.π.) υποστηρίζει απομονώνοντας ένα μόνο απόσπασμα (19, 12, 13) του Αμμιανού ότι τις συνέπειες υπέστη «ολόκληρος ο ελληνικός και ελληνιστικός κόσμος» αποσιωπώντας το απόσπασμα του Αμμιανού (19, 12, 8), όπου αναφέρεται ότι η συντριπτική πλειονότητα των κατηγορούμενων προερχόταν από την Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια.

Ο εν λόγω αρθρογράφος του Δαυλού υποστηρίζει (ό.π., σ. 16866) ότι τα δικαστήρια της Σκυθόπολης λειτούργησαν «επί 20 χρόνια», υποστηρίζει (ό.π.., σ. 16867) ότι τα δικαστήρια της Σκυθόπολης λειτούργησαν «για δύο σχεδόν δεκαετίες» κι ότι «τα γεγονότα…διαδραματίσθηκαν εκεί επί 20 συνεχή έτη» (ό.π., σ. 16870), φυσικά δίχως κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο. Μάλιστα η μετάφραση του John C. Rolfe, την πρώτη σελίδα της οποίας μας παρουσιάζει ο Κουβαλάκης για αποδείξει την ανύπαρκτη αξιοπιστία του και να παρουσιάσει ως επιστημονική την εκ μέρους του παραποίηση των γραφομένων του Αμμιανού παρουσιάζοντας το άρθρο του στον Δαυλό (όπως κι ο Ρασσιάς) ως βασιζόμενο στην έγκυρη μετάφραση του Rolfe (διαφορετικά, γιατί παραθέτει την πρώτη σελίδα;), τοποθετεί τα γεγονότα της Σκυθόπολης όχι στα 341 μ.Χ., όπως ισχυρίζεται ο εν λόγω αρθρογράφος του Δαυλού (ό.π., σ. 16867: «γύρω στο 341»), αλλά στα 359 μ.Χ., δίχως φυσικά να κάνει λόγο για εικοσαετή διάρκεια: δεν αναφέρονται καν, ο Αμμιανός ή ο Rolfe, στη διάρκεια των γεγονότων.

Ως επίλογο για το άρθρο του «περιοδικού έρευνας» Δαυλός: Ο Κουβαλάκης υποστηρίζει (κάνοντας πως έχει διαβάσει τον Αμμιανό) ότι (ό.π., σ. 16870): «Ο Αμμιανός … απορεί πώς ενώ "εκώφευε σ’ άλλα σοβαρά ζητήματα και ήταν πάντοτε καχύποπτος, στην προκείμενη περίπτωση επείσθη πλήρως από το Γεώργιο" (19, 12)». Όμως το κείμενο (19, 12, 5) του Αμμιανού γράφει (λατινικό πρωτότυπο): «ex his aliqua ad imperatorem maligne sunt missa, qui (ut erat angusti pectoris), obsurdescens in aliis etiam nimium seriis, in hoc titulo ima (quod aiunt) auricula mollior et suspicax et minutus acri felle concaluit» και (αγγλική μετάφραση Rolfe): «some of these were with malicious intent sent to the emperor who (being narrow-minded), although deaf to other very serious matters, on this point was softer than an earlobe, as the proverb has it». Πού αναφέρεται ο Γεώργιος; Σε κάποιο χαμένο άγνωστο χειρόγραφο του Αμμιανού, το οποίο βρίσκεται στην κατοχή του Κουβαλάκη; Συμπέρασμα: είτε ο αρθρογράφος του Δαυλού παραποίησε σκόπιμα το κείμενο του Αμμιανού είτε – όπως υποθέτουμε εμείς – δεν το διάβασε. Το ίδιο συμπέρασμα ισχύει, βέβαια, για όλους τους αρχαιολάτρες «ερευνητές» του ζητήματος.

Η ανίχνευση του παραπάνω άρθρου του Δαυλού έγινε χάρη σε μια κατάπτυστη ανάρτηση σχετική με τη Σκυθόπολη κάποιου που νομίζει ότι είναι... "Αιρετικός" (ΕΔΩ του http://hereticrepublic-gr.blogspot.com) ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας ακόμη ανίδεος που, όντας κατενθουσιασμένος επειδή "βρήκε την αλήθεια που του έκρυβαν", έχει το καταγέλαστο θράσος να μιλά για ό,τι αγνοεί παντελώς, και διαδίδει οποιαδήποτε ανοησία "ανακαλύψει" ως μια επιπλέον "απόδειξη" των αντιχριστιανικών γελοιοτήτων του. Επίσης χάρη στο http://www.pare-dose.net (ΕΔΩ) που, βέβαια, αντιγράφει τον Δαυλό το συγκεκριμένο άρθρο, (χωρίς να το αναφέρει) στα τυφλά, χωρίς να έχει ψάξει ο ίδιος/ίδια. - Τι άλλο, φυσικά, είναι ικανοί οι αρχαιολάτρες και οι εθνικιστές να κάνουν, παρά να αντιγράφουν τους αμόρφωτους και έπειτα να παριστάνουν ότι διαθέτουν και υψηλό επίπεδο ιστορικών γνώσεων;

***

Δείτε περισσότερα για τη Νεοπαγανιστική ΑΠΑΤΗ τής Σκυθόπολης, και διαβάστε τι γράφει ο ίδιος ο Αμμιανός Μαρκελλίνος, στο προηγούμενο σχετικό μας άρθρο: Το ψέμα τού Ρασσιά για τη Σκυθόπολη. Για να εκτιμήσετε δεόντως το "επίπεδο" τών Νεοπαγανιστών και τών καθοδηγητών τους.