Κεφάλαιο Α΄: Τα εσωτερικά σχίσματα τών Γ.Ο.Χ.

ιζ΄. Ο Οικουμενισμός των Γ.Ο.Χ.

Παρά το ότι ο Κυπριανός στηλιτεύει δια των εκδόσεών του τους Ορθοδόξους που συμμετέχουν στην Οικουμενική Κίνησι και διδάσκει την αποτείχισι από αυτούς, εν τούτοις είναι ο ίδιος Οικουμενιστής, καθώς αδιαφορούσε για το γεγονός ότι οι Ρώσοι της Διασποράς (με τους οποίους είχε εκκλησιαστική κοινωνία για πολλά έτη)¹³³ κοινωνούσαν με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες (π.χ. Με την Εκκλησία της Σερβίας) και ορισμένοι κληρικοί τους συμπροσεύχονται απροκάλυπτα με τους αιρετικούς (π.χ. Μάρκος Βερολίνου). Τις ανωτέρω πράξεις των Ρώσων ο Κυπριανός δεν τολμούσε να τις καταδικάση φανερά και δημόσια, αλλά αναφερόταν σε αυτές μόνο με υπαινιγμούς¹³⁴.

Χαρακτηριστικό επίσης παράδειγμα του εν γένει Οικουμενισμού των Γ.Ο.Χ. είναι και η επί έτη σιωπηρή ανοχή των επισκόπων της Χρυσοστομικής παρατάξεως προς τους επισκόπους της Παΐσιο και Βικέντιο, οι οποίοι κοινωνούσαν με το πατριαρχείο Ιεροσολύμων τουλάχιστον από το 1988¹³⁵. Η Χρυσοστομική Σύνοδος όχι μόνο απέφευγε να ελέγξη δημόσια τους επισκόπους της, αλλά και φρόντιζε να «κουκουλώνη με παράνομες διαδικασίες»¹³⁶ τις πράξεις τους παρά τις αντιδράσεις του ποιμνίου της¹³⁷.

Γενικώτερα δε όχι μόνο οι Ενιστάμενοι, αλλά όλοι οι Γ.Ο.Χ. κοινωνούν έμμεσα με τους “αιρετικούς” και εκτός Εκκλησίας, κατά την γνώμη τους, Νεοημερολογίτας καθώς:

α΄. Δέχονται τους “αιρετικούς”, νεοημερολογίτας λαϊκούς σε συμπροσευχή στις Εκκλησίες τους και τους παρέχουν θεία Μετάληψι ή άλλα Μυστήρια και αντίδωρο.

β΄. Προσκαλούν τους “αιρετικούς”, νεοημερολογίτας βουλευτάς και λοιπούς επισήμους στις πανηγύρεις ή τελετές τους (π.χ. Θεοφάνεια) και συναγωνίζονται, ποια παράταξις θα τιμηθή από μεγαλύτερο αριθμό “αιρετικών” επισήμων.

γ΄. Συμπροσεύχονται και με “αιρετικούς” κληρικούς. Ακόμη και οι Αγιορείται, ακραιφνείς Ζηλωταί δέχονται στις λειτουργίες τους, τούς μη Ζηλωτάς, “αιρετικούς” κληρικούς, τους παρέχουν τιμητική θέσι και τους δίνουν αντίδωρο.

Εάν όμως είμαστε πράγματι αιρετικοί, τότε οι Γ.Ο.Χ. οφείλουν να καταδικάσουν όλες τις ανωτέρω απαράδεκτες ενέργειες και ιδίως να μη επιτρέπουν σε κανένα “αιρετικό”, νεοημερολογίτη λαϊκό να εισέρχεται σε ναούς τους (πράγμα ασύμφορο φυσικά). Οι Γ.Ο.Χ. βέβαια μπορεί να αντιτάξουν, ότι οι ανωτέρω ενέργειες αποτελούν εφαρμογή της επαινετής “Οικονομίας”. Μήπως όμως η εφαρμογή της “Οικονομίας” είναι αποκλειστικό δικαίωμα των Γ.Ο.Χ. και όχι και δικό μας, από τους οποίους οι Γ.Ο.Χ. απαιτούν μόνο την “Ακρίβεια”;

 

 

Σημειώσεις:

---

133. Κυπριανού Ωρωπού και Φυλής, Η ένωσις της ιεράς Συνόδου Ενισταμένων μετά της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Διασποράς, σελ. 15.

134. Περιοδικό Άγιος Κυπριανός, τεύχος 305, σελ. 91.

135. Εφημερίς Ορθόδοξος Τύπος, φύλλο 820.

136. Εφημερίς Ορθόδοξος Χριστιανικός αγών, φύλλο 31, σελ. 2.

137. Περιοδικό Εκκλησιαστική Παράδοσις, φύλλο 44, σελ. 24, φύλλο 45, σελ. 71.