Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Έρευνα για το κτιστό και το Άκτιστο

Βιβλία

 
ΜΕΡΟΣ 2 - Κεφάλαιο Α: κα' // Περιεχόμενα // ΜΕΡΟΣ 2 - Κεφάλαιο Α: κγ'
 
ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ ΖΗΛΩΤΙΚΟΥ
ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ

Τού Αρχιμανδρίτου Βασιλείου Παπαδάκη

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΤΑ ΕΝΔΟΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ


Κεφάλαιο Α΄: Τα εσωτερικά σχίσματα τών Γ.Ο.Χ.

κβ΄. Το σχίσμα των επισκόπων Καλλινίκου και Ευθυμίου (1995)

Το 1995 ήταν έτος πολλαπλών σχισμάτων για τους Γ.Ο.Χ. Σε διάστημα μόλις τριών μηνών διασπάσθηκαν οι τρεις μεγαλύτερες παρατάξεις τους (Μαξίμου, Χρυσοστόμου και Ανδρέου) με άμεσο φυσικά αποτέλεσμα την χειροτονία πολλών νέων επισκόπων προς απαρτισμό των νέων Συνόδων.

Το πλέον σημαντικό από τα τρία ανωτέρω σχίσματα ήταν αυτό που συνέβη στην μεγαλύτερη παράταξι των Γ.Ο.Χ., τους Χρυσοστομικούς.

Συγκεκριμένα στις 5/18 Ιουλίου 1995 έξι επίσκοποι με αρχηγούς τους Φθιώτιδος Καλλίνικο και Θεσσαλονίκης Ευθύμιο αποκήρυξαν τον αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και δημιούργησαν νέα δική τους παράταξι.

Βασικός λόγος αυτού του σχίσματος ήταν ο εξής: Ο Θεσσαλονίκης Ευθύμιος είχε κατηγορηθή πριν αρκετά χρόνια για σκάνδαλα ηθικής φύσεως191. Η πλειονότης των Χρυσοστομικών Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης δεν αποδεχόταν τον Ευθύμιο ως επίσκοπό της και ζητούσε επίμονα από τον νέο -από το 1986- αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο να εκδικάση συνοδικά την υπόθεσί του. Ο Χρυσόστομος γνωρίζοντας ότι ούτε ο Ευθύμιος ήταν ποτέ δυνατόν να δεχθή να καθαιρεθή (σε μία τέτοια περίπτωσι απειλούσε με σχίσμα), ούτε οι Γ.Ο.Χ. της Θεσσαλονίκης ήταν ποτέ δυνατόν να τον αποδεχθούν ως επίσκοπό τους, ανέβαλλε διαρκώς την εκδίκασι της υποθέσεως.

Τελικά έπειτα από επτά περίπου έτη η υπόθεσις Ευθυμίου ώδευε επιτέλους προς την εκδίκασί της. Βλέποντας ο Ευθύμιος ότι η καθαίρεσίς του ήταν πολύ πιθανή, δεν δίστασε να διασπάση την χρυσοστομική παράταξι, την οποία αντιμάχεται έως σήμερα αποκαλώντας την «χρυσοστομική σωματειακή ψευδεκκλησία» και «Προτεσταντίζον Εκκλησιοσωματείον»192.

Οι έξι σχισματικοί επίσκοποι, τους οποίους οι Χρυσοστομικοί καθαίρεσαν αστραπιαία193, ισχυρίσθηκαν ότι αποσχίσθηκαν για δύο επιπλέον (δήθεν) πολύ σοβαρούς λόγους. Πρώτον, επειδή ο αρχιεπίσκοπος ανέβαλλε διαρκώς την πλήρωσι της κενής τότε Μητροπόλεως Πειραιώς194 και δεύτερον, επειδή αρνήθηκε μαζί με τους ομόφρονάς του επισκόπους να υπογράψουν κάποια Εγκύκλιο «εξ αφορμής της ηλεκτρονικής ταυτότητος των συνταξιούχων Ι.Κ.Α.»195!

Το ανωτέρω σχίσμα είναι βέβαια ένα από τα πλέον κωμικά σχίσματα των Γ.Ο.Χ., το οποίο αποδεικνύει ότι:

1. Οι διασπάσεις των Γ.Ο.Χ. γίνονται κυρίως για λόγους προσωπικού συμφέροντος.

2. Οι Γ.Ο.Χ. επίσκοποι είναι ξένοι προς την Ορθόδοξο Παράδοσι και το πνεύμα των αγίων Πατέρων, καθώς αυτοί ουδέποτε διέπραξαν σχίσματα για τέτοιους μηδαμινούς λόγους.

3. Οι Γ.Ο.Χ. επίσκοποι είναι τελείως αναρμόδιοι και ανάξιοι να ομιλούν περί διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας και να προτρέπουν τους πιστούς σε απόσχισι λόγω της αλλαγής του ημερολογίου ή συμμετοχής της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Οικουμενική Κίνησι.

4. Η τακτική των Γ.Ο.Χ. είναι παρόμοια με την προτεσταντική. Κατακερματισμός της Μιας Εκκλησίας άνευ ουσιωδών λόγων πίστεως.

Η σχισματική ομάδα του Ευθυμίου αντιμετώπισε πολύ σύντομα -όπως συμβαίνει συνήθως- πολλά εσωτερικά προβλήματα196 και διασπάσεις. Έτσι, πριν συμπληρωθή ένα έτος από το σχίσμα του 1995, οι παραγκωνισμένοι από τους υπολοίπους σχισματικούς συνεπισκόπους τους Ευθύμιος και Καλλίνικος βρέθηκαν στην ανάγκη να χειροτονήσουν νέους επισκόπους δημιουργώντας μία νέα πληγή στο σώμα των Γ.Ο.Χ., μία νέα, επισκοπική, σχισματική Σύνοδο197.

 

Σημειώσεις:


191. Εφημερίς Ορθόδοξος Χριστιανικός αγών, φύλλο 30, σελ. 2, 4.

192. Περιοδικό Ορθόδοξον πατερικόν σάλπισμα, φύλλο 27, σελ. 73.

193. Περιοδικό Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, τεύχος 1, σελ. 39.

194. Περιοδικό Φωνή της Ορθοδοξίας, φύλλο 872, σελ. 4, 9.

195. Περιοδικό Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, τεύχος 1, σελ. 24.

196. Περιοδικό Φωνή της Ορθοδοξίας, φύλλο 878, σελ. 9.

197. Εφημερίς Ορθόδοξος Χριστιανικός αγών, φύλλο 37, σελ. 2.

 


 
ΜΕΡΟΣ 2 - Κεφάλαιο Α: κα' // Περιεχόμενα // ΜΕΡΟΣ 2 - Κεφάλαιο Α: κγ'

Δημιουργία αρχείου: 21-6-2013.

Τελευταία ενημέρωση: 28-6-2013.

Πάνω