Κεφάλαιο 20ο

Οι πρώτες αμφιβολίες

ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ

Πήρα μαζί μου την Αγία Γραφή, ένα ταμείο τής Καινής Διαθήκης, και κάποια βιβλία τής οργάνωσης. Κυρίως όμως, στηριζόμουν σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι, που αναφερόταν εν συντομία στην ιστορία τής Εκκλησίας, και ήταν γεμάτο με σκανδαλιστικά στοιχεία εναντίον της. Ο λόγος όμως που χρησιμοποίησα αυτό το συγκεκριμένο, ήταν ότι στην πρώτη σελίδα, υπήρχε η έγκριση τής Ιεράς Συνόδου. Έτσι, πίστευα πως ό,τι θα έδειχνα στον συνομιλητή μου, θα ήταν αναντίρρητο. Δεν γνώριζα πως η Ιερά Σύνοδος εγκρίνει βιβλία τα οποία δεν έχει διαβάσει, ούτε ότι οι εγκρίσεις τής Ιεράς Συνόδου δεν είναι πάντοτε αποδεκτές από την σύνολη Εκκλησία.

-Πριν αρχίσουμε τη συζήτηση, μου είπε, ...πρέπει να καθορίσουμε τις πηγές μας. Πρέπει λοιπόν να ξέρεις, πως εμείς οι Ορθόδοξοι, δεχόμαστε ως "πηγή πίστεως" εκτός από την Αγία Γραφή, τις Οικουμενικές μόνο συνόδους, και εν συντομία ολόκληρη την Ιερά Παράδοση. Το ότι αυτή τη στιγμή θα δεχθώ να συζητήσω μαζί σου μόνο από την Αγία Γραφή, αυτό το κάνω κατά παραχώρισιν, έτσι ώστε να βοηθηθείς εσύ. Εσύ δέχεσαι εκτός από την Αγία Γραφή όλα τα βιβλία τής οργάνωσής σου;

-Μόνο ό,τι δεν αναθεωρήθηκε από καλύτερη κατανόηση τής οργάνωσης! απάντησα, έτσι ώστε να μην αρχίσει να μου αραδιάζει τις κατά καιρούς αλλαγές τής οργάνωσης. Όμως, ήδη είχα ένα πρόβλημα. Με τα πρώτα του κιόλας λόγια, είχε βγάλει άχρηστο το βιβλιαράκι που είχα πάρει μαζί μου, γιατί δεν ήταν εγκεκριμένο από Οικουμενική Σύνοδο!

Έτσι, άρχισε η Συζήτηση, και προτίμησα να ξεκινήσω πρώτος, ούτως ώστε να τον έχω συνεχώς σε άμυνα, και να μην μπορεί να περάσει στην επίθεση. Αφού εξάντλησα την ώρα μου αναφέροντάς του όλα εκείνα που έγραφε το βιβλιαράκι, εκείνος μου απάντησε ότι ο συγκεκριμένος συγγραφέας, αν και θεολόγος, δεν είναι πραγματικά Ορθόδοξος, και προτεσταντίζει. Συνεπώς, και το βιβλίο του, δεν είναι κατ’ ανάγκην σωστό. Δεν στάθηκε όμως εκεί, αλλά άρχισε να μου δίνει απαντήσεις σε όλα μου τα επιχειρήματα, πολύ απλές, με μία μόνο φράση, σε σημείο που μου κατέρριψε όλη την επιχειρηματολογία σε λίγα λεπτά.

Τον κοιτούσα με απορία, και πρέπει να το κατάλαβε, γιατί μου είπε:

-Συγνώμη που σου καταρρίπτω τα επιχειρήματα έτσι, αλλά τα πράγματα είναι απλά!

Επειδή είχαμε χωρίσει την ώρα σε ίσα τμήματα, και ήδη τελείωσε και ο δικός του χρόνος, έπρεπε να μιλήσω πάλι εγώ, και θα τον είχα πάλι σε άμυνα. Έτσι συνέχισα την επίθεση, αναγκάζοντάς τον σε όλη τη δική του ώρα να αμύνεται. Αυτό συνεχίστηκε επί έξι ώρες! Αλλά επειδή τον είχα συνεχώς να απολογείται, δεν έβρισκε το χρόνο να θίξει σοβαρά κάποιο θέμα για τη δική μου θρησκεία.

Λίγα λεπτά πριν το τέλος τής συζήτησης, ενώ κατηγορούσα τον Άγιο Κωνσταντίνο, για ένα σωρό πράγματα που είχα ακούσει και που είχα διαβάσει, έβγαλα έναν τόμο από μία εγκυκλοπαίδεια. Εκεί, έγραφε πολλά άσχημα για τον Άγιο.

-Πιστεύεις όλα όσα λένε οι εγκυκλοπαίδειες; με ρώτησε.

-Εκτός από την εξέλιξη. τού απάντησα.

-Τότε πιστεύεις κι αυτό; με ρώτησε, και έβγαλε από την τσάντα του, μία φωτοτυπία από κάποια εγκυκλοπαίδεια. Το θέμα ήταν για την Ιερουσαλήμ. Μεταξύ άλλων, έγραφε πως η ερήμωση τής Ιερουσαλήμ, έγινε το "To 587 π.Χ., και όχι το 607 π.Χ.", όπως είχα διδαχθεί από την οργάνωση τής Σκοπιάς. Αυτό, είχε μεγάλες προεκτάσεις σε όλα τα δόγματα τής Αντβεντιστικής αυτής οργάνωσης, επειδή σε αυτή την ημερομηνία "στηρίζεται" το κεντρικό της δόγμα, πως η δευτέρα Παρουσία έγινε το 1914. Πάνω σ’ αυτό το δόγμα, "στηρίζονται" όλα σχεδόν τα άλλα δόγματα τής οργάνωσης, ακόμα και ο ισχυρισμός της, πως από το 1919, είναι η "οργάνωση τού Θεού". Εγώ βέβαια, δεν το είχα συνειδητοποιήσει αυτό ακόμα, κι έτσι έβλεπα το δόγμα τού 1914, σαν μία ημερομηνία χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Το ίδιο και ο συνομιλητής μου όμως, το έβλεπε ως ένα απλό κακόδοξο δόγμα, που έπρεπε να αναιρεθεί. Έτσι, όταν τού έβγαλα ένα βιβλίο τής οργάνωσης που σκοπό είχε να αποδείξει πως η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε το 607, δεν επέμεινε πολύ, λέγοντας πως "η οργάνωση θέλει να μας κλείσει τα μάτια, προλαβαίνοντας από πριν να μας παροδηγήσει με τέτοια παραποιημένα άρθρα, μήπως μάθουμε την αλήθεια".

Εγώ, δεν είχα καταλάβει τι έγραφε το βιβλίο αυτό, αλλά θυμόμουν πως στο παρένθεμα υπήρχε αυτό το θέμα. Εκείνο που δεν γνώριζα, ήταν πως ο συγγραφέας τού παρενθέματος αυτού, ο Ραίημοντ Φρανς, μέλος τού Κυβερνώντος Σώματος και ανιψιός τού προέδρου τής εταιρίας, είχε αποκοπεί για αποστασία, επειδή δεν πίστευε πλέον σ’ αυτή την ημερομηνία! Όταν ακόμα ήμουν στη φυλακή, είχα ακούσει πως ο ανιψιός τού προέδρου Φρανς αποστάτησε, και έφυγε από το κυβερνών σώμα, αλλά τότε δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Ούτε και τώρα γνώριζα πως αυτό συνδεόταν με το υπό συζήτησιν θέμα. Το ότι δεν είχα καλή γνώση τού θέματος όμως, με πείραξε πολύ. Αν είχα μελετήσει προσεκτικά το παρένθεμα, θα μπορούσα να τού απαντήσω κατάλληλα, έτσι ώστε να μάθει την αλήθεια, βλέποντας πως η οργάνωση αξίζει περισσότερο από οποιαδήποτε εγκυκλοπαίδεια. Παράλληλα, είχε απορρίψει άλλο ένα επιχείρημά μου εναντίον τού Αγίου Κωνσταντίνου, μια και μόνος μου έβγαλα τις εγκυκλοπαίδειες αναξιόπιστες!

Κάπου εκεί, αναγκαστήκαμε να διακόψουμε τη συζήτηση, επειδή η γυναίκα μου με την πεθερά μου χτυπούσαν την πόρτα, ανήσυχες για την εξάωρη απουσία μου. Αισθανόμουν κενός, μια και όλα μου τα επιχειρήματα εναντίον τών Ορθοδόξων, είχαν απαντηθεί με απροσδόκητο τρόπο, αν κι εκείνος δεν είχε προλάβει να πει πολλά εναντίον τής δικής μου θρησκείας. Έτσι, εγώ είχα αφοπλιστεί, δεν είχα όμως πεισθεί πως εκείνος έχει δίκιο. Επιθυμούσα να επαναληφθεί αυτή η συνάντηση, και αισθανόμουν πλέον φίλος του. Δεν συνέβαινε όμως το ίδιο και μ’ εκείνον.

Την επομένη, βγήκα στο έργο δρόμου. Ως συνήθως, κατέφθασε και ο χθεσινός συνομιλητής μου. Αυτή τη φορά, τον είδα με χαρά, και τον χαιρέτησα. Η απάντησή του με σοκάρισε:

-Είσαι πράκτορας και εισπράκτορας! φώναξε οργισμένος. Προφανώς, πίστευε πως με είχε πείσει για το λάθος μου, και πως ήμουν αδιόρθωτος.

Κι εγώ όμως οργίστηκα εναντίον του, μια και μετά από τόσες ώρες φιλική συζήτηση, περίμενα περισσότερη καλοσύνη. Έτσι, όσα καλά οικοδόμησε μέσα μου επί έξι ώρες, τα γκρέμισε σε λίγα δευτερόλεπτα. Οι Ορθόδοξοι φάνταζαν πάλι στα μάτια μου ως άξιοι καταστροφής, ψεύτες, άνθρωποι με κάθε κακή ιδιότητα. Όμως, ο σπόρος που έριξε για την ημερομηνία τής πτώσης τής Ιερουσαλήμ, δεν χάθηκε. Αυτός μπορεί να ήταν εχθρός μου, αυτό που είπε όμως, ήταν ένα καλό θέμα για έρευνα. Την επόμενη φορά που θα συναντούσα το ίδιο επιχείρημα, θα ήξερα να το αντιμετωπίσω κατάλληλα. Άρχισα λοιπόν μία έρευνα για αυτό το θέμα, από τα έντυπα τής οργάνωσης. Όχι ότι κατάλαβα τα πάντα, αλλά πήρα κάποια ιδέα τού προβλήματος, και μπορούσα πλέον να παπαγαλίζω τα επιχειρήματα υπέρ τού 1914.

Ένα νέο γεγονός όμως, με επανέφερε στην ίδια μελέτη. Κάποια μέρα, η κουνιάδα μου με την οποία δουλεύαμε μαζί, μου είπε για κάποιον γνωστό της "Μάρτυρα", πως την είχε πληροφορήσει ότι η οργάνωση είχε βρει στοιχεία ότι το δόγμα τού 1914 ήταν λάθος, και επρόκειτο σύντομα να κάνει την αλλαγή. Χωρίς προκατάληψη, το θεώρησα πιθανό, και ήμουν έτοιμος να το αποδεχθώ σαν "νέο φως". Το ότι είχα τριφτεί όμως με αυτό το θέμα λίγο καιρό πριν, και το γεγονός ότι είχα δει στην εγκυκλοπαίδεια άλλη ημερομηνία από αυτή που έλεγε η οργάνωση, με έκανε ανυπόμονο. Δεν μπορούσα να περιμένω πότε θα δημοσιευόταν η αλλαγή από τη Σκοπιά. Ξεκίνησα λοιπόν έναν νέο κύκλο μελέτης τού θέματος, με διαφορετικό στόχο αυτή τη φορά.

Έπρεπε η μελέτη να γίνει σχεδόν ολοκληρωτικά από την Αγία Γραφή, ούτως ώστε αν υπάρχει κάποιο λάθος στο δόγμα αυτό, να φανεί καθαρά από εκεί. Κατόπιν, θα έκανα σύγκριση με τα έντυπα τής οργάνωσης, για να δω αν υπάρχει διαφορά στο σκεπτικό. Στην πραγματικότητα όμως, δεν περίμενα να βρω διαφορά, ελπίζοντας πως οι πληροφορίες τού γνωστού τής κουνιάδας μου, ήταν λάθος. Η μελέτη αυτή, κράτησε έξι μήνες, σε καθημερινή βάση. Για πολλές ώρες κάθε ημέρα, μελετούσα και κατέγραφα τα στοιχεία που μάζευα. Με εξέπληξε η περιπλοκότητα τών γεγονότων τής εξεταζόμενης περιόδου. Ενώ είχα την εντύπωση πως υπήρξε μία μετοικεσία τών Ιουδαίων από την Ιερουσαλήμ, ανακάλυψα πως οι μετοικεσίες ήταν τέσσερις! Αυτό περιέπλεκε τα πράγματα, επειδή έτσι έπρεπε να ψάχνω σε κάθε σημείο, για ποια μετοικεσία μιλούσε. Με μπέρδευαν επίσης οι συνεχείς αλλαγές βασιλέων τού Ισραήλ, καθώς υπολόγιζα τα έτη βασιλείας τους. Και για να γίνει πιο περίπλοκο το θέμα, υπήρχαν δύο διαφορετικά βασίλεια, το δεκάφυλο, και το δίφυλο, με τον δικό του βασιλιά το καθένα, αλλά και η διαφορά τού δικού μας ημερολογίου από το Εβραϊκό, και από το Βαβυλωνιακό, που έδινε διαφορετικά νούμερα από βιβλίο σε βιβλίο τής Αγίας Γραφής!

Στο τέλος όμως τών έξι περίπου μηνών, είχα καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα. Τα κατέγραψα σε έναν χρονολογικό πίνακα κατά σειράν γεγονότων, και κατόπιν άνοιξα τα βιβλία τής οργάνωσης, για σύγκριση. Η σύγκριση με απογοήτευσε. Στον αντίστοιχο χρονολογικό πίνακα τής οργάνωσης, έβρισκα ένα κενό, και μία ασάφεια, από την οποία ξεκινούσε μία μεγάλη σειρά διαφορετικών χρονολογιών. Το παράξενο ήταν, πως ακολουθώντας την επιχειρηματολογία τού παρενθέματος τού βιβλίου:"Ελθέτω η Βασιλεία σου", δεν συμφωνούσα ούτε με τις χρονολογίες τών Ιστορικών. Αφού βασανίστηκα για λίγο καιρό να συμβιβάσω τις διαφορές, σκέφτηκα πως "Είναι αδύνατον να έχω βρει εγώ σε ένα εξάμηνο κάτι που η οργάνωση τού Θεού δεν βρήκε επί έναν αιώνα. Πρέπει κάπου να έκανα λάθος". Έτσι, έβαλα ένα ερωτηματικό, και κόλλησα ένθετη τη μελέτη μου μέσα στην Αγία Γραφή. "Ο Θεός, στον κατάλληλο καιρό, θα μου λύσει την απορία". σκέφτηκα.