• 1. Τα πρόβατα τού Ισραήλ που ακολουθούν το Χριστό

• 2. Εκλεκτό υπόλοιπο στον καιρό τού Αντιχρίστου

• 3. Εκλεκτό υπόλοιπο στον καιρό τής Μεγάλης Θλίψης

Σε προηγούμενες μελέτες, δείξαμε ότι οι 144.000 που εμφανίζονται στον Ιεζεκιήλ 9/θ΄ 1 - 11, Αποκάλυψις 7/ζ΄ 1 - 8, και 14/ιδ΄ 1 - 5, είναι ένας συμβολικός αριθμός Χριστιανών Ισραηλιτών, που με τη σφραγίδα τού Χριστιανικού Χρίσματος, θα αξιωθούν να σωθούν από κάποια επερχόμενη κρίση, και πώς τοποθετούνται στις προφητείες τής Αποκάλυψης. Εδώ θα προσπαθήσουμε να δούμε πώς τοποθετούνται στις προφητικές αφηγήσεις όλης τής Αγίας Γραφής. Στην προσπάθειά μας αυτή, θα μας βοηθήσουν οι ομοιότητες που παρουσιάζουν τα χωρία αυτά, με άλλες προφητείες.

1. Τα πρόβατα τού Ισραήλ που ακολουθούν τον Ιησού

Ας δούμε μερικές από αυτές τις ομοιότητες που θα μας οδηγήσουν στην ερμηνεία τών σχετικών προφητειών:

Στο Αποκάλυψις 14/ιδ΄ 4,5, λέει για τους 144.000: "Ούτοί εισιν οι ακολουθούντες τω Αρνίω όπου αν υπάγη. Ούτοι ηγοράσθησαν από τών ανθρώπων απαρχή τώ Θεώ και τω αρνίω. 5. Και ουχ ευρέθη ψεύδος εν τω στόματι αυτών. Άμωμοι γαρ εισι".

Ειδικά το εδάφιο 5, είναι παρμένο από την προφητεία τού Σοφονία 3/γ΄ 11 - 13, όπου ο Θεός λέει για την Ιερουσαλήμ: "11. Εν τη ημέρα εκείνη... δεν θέλεις πλέον μεγαλαυχεί κατά τού όρους τού αγίου μου. 12. Και θέλω αφήσει εν μέσω σου λαόν τεθλιμένον και πτωχόν, και ούτοι θέλουσιν ελπίζει επί το όνομα τού Κυρίου. 13. Το υπόλοιπον τού Ισραήλ δεν θέλει πράξει ανομίαν, ουδέ λαλήσει ψεύδη, ουδέ θέλει ευρεθεί εν τώ στόματι αυτών γλώσσα δολία. διότι αυτοί θέλουσι βόσκει, και πλαγιάζει, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών".

Να λοιπόν τι είναι οι 144.000. Είναι το υπόλοιπο τού Ισραήλ, που θα δεχθεί τον Ιησού Χριστό. Και μάλιστα το χωρίο αυτό, είναι το κλειδί για την καλύτερη κατανόηση αυτού τού Ισραηλιτικού πιστού υπολοίπου. Παρατηρούμε στο εδάφιο 13, ότι λέει γι' αυτούς: "διότι αυτοί θέλουσι βόσκει, και πλαγιάζει, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών".

Τα λόγια αυτά, μας παραπέμπουν στην παραβολή τών προβάτων που είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, στο Ιωάννης 10/ι΄ κεφάλαιο. Εκεί μίλησε για δύο ομάδες προβάτων, που "θα έβρισκαν βοσκή και στέγη" κοντά του. Η μία, ήταν οι πιστοί Ισραηλίτες που βγήκαν από την αυλή τού Μωσαϊκού Νόμου και η άλλη οι Εθνικοί που θα γίνονταν μαζί τους "μία ποίμνη". Αυτός είναι ο ίδιος διαχωρισμός που γίνεται και στα κεφάλαια 7/ζ, και 14/ιδ΄ τής Αποκάλυψης, που μιλούν για τις δύο ομάδες τού Πολλού Όχλου και τών 144.000 Χριστιανών Ισραηλιτών.

Στην παραβολή τών προβάτων στο Ιωάννης 10/ι΄ 28, ο Κύριος λέει ότι τα πρόβατά του "δεν θα χαθούν, και κανείς δεν μπορεί να τα αρπάξει από τα χέρια του", γιατί σύμφωνα με το εδάφιο 15, "δίνει και την ψυχή του για τα πρόβατά του". Αυτά τα λόγια όμως, είναι ταυτόσημα με τα λόγια τού Σοφονία στο 3/γ΄ 13 που είδαμε: "και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών".

Όμως, στην παραβολή τών προβάτων, βρίσκουμε και άλλες ομοιότητες με το 14/ιδ΄ τής Αποκάλυψης. Στα εδάφια Ιωάννης 10/α΄ 4,5,10,27, λέει: "4. Όταν τα ίδια (τα δικά του πρόβατα) πάντα εκβάλη, έμπροσθεν αυτών πορεύεται και τα πρόβατα αυτώ ακολουθεί, ότι οίδασιν την φωνήν αυτού. (γνωρίζουν τη φωνή του). 5. Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσουσιν, αλλά φεύξονται απ' αυτού, ότι ουκ οίδασιν τών αλλοτρίων την φωνήν... ...10. Ο κλέπτης ουκ έρχεται, ει μη ίνα κλέψη και θύση και απολέση... (ο "κλέπτης" εδώ, είναι "ο εκφοβών" τού Σοφονία). ...27. Τα πρόβατα τα εμά, τής φωνής μου ακούουσιν, καγώ γινώσκω αυτά και ακολουθούσι μοι..."

Από τα παραπάνω λοιπόν εξάγεται, ότι τα χωρία που είδαμε στον Ιωάννη και στο Σοφονία, σχετίζονται με το ίδιο Ισραηλιτικό υπόλοιπο τής Αποκάλυψης.

2. Εκλεκτό υπόλοιπο στον καιρό τού Αντιχρίστου

Όλα αυτά, είναι όμοια με το Αποκάλυψις 14/ιδ΄ 1,4: "Και είδον, και ιδού το αρνίον εστηκός επί το όρος Σιών, και μετ' αυτού 144.000... ...Ούτοί εισιν οι ακολουθούντες τω Αρνίω όπου αν υπάγη. Ούτοι ηγοράσθησαν από τών ανθρώπων απαρχή τώ Θεώ και τω αρνίω".

Πράγματι, εδώ βλέπουμε ότι το Ισραηλιτικό υπόλοιπο τών 144.000, δεν ξεγελιούνται από ξένους που παριστάνουν τον ποιμένα τους, (Αντίχριστος), αλλά "γνωρίζουν" τον ποιμένα τους και τον ακολουθούν "όπου αν υπάγη". Γνωρίζουν ότι "έδωσε τη ζωή του" γι' αυτά, και τα "αγόρασε" με το αίμα του.

Το ότι "γνωρίζει τα πρόβατά του και τον γνωρίζουν", θυμίζει το ότι "τους σφραγίζει έναν έναν, και φέρουν το όνομά του στα μέτωπά τους", όπως αναφέρεται στο ζ΄ 2 τής Αποκάλυψης για τους 144.000.

Τα παραπάνω, σχετίζονται και με το Αποκάλυψις 17/ιζ΄ 14, όπου λέει για τα 10 κέρατα, (δηλαδή τους 10 βασιλείς συμμάχους τού Αντίχριστου - Θηρίου): "Ούτοι (οι 10), μετά τού Αρνίου πολεμήσουσιν και το Αρνίον νικήσει αυτούς, ότι Κύριος Κυρίων εστίν και βασιλεύς βασιλέων. Και οι μετ' αυτού, κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί". Το εδάφιο αυτό είναι πολύ σημαντικό, επειδή δείχνει καθαρά, ότι οι 144.000 θα ζούν στον καιρό τού Αντιχρίστου Θηρίου.

Στο 14/ιδ΄ 4 τής Αποκάλυψης, είδαμε ότι αυτοί που "είναι μαζί με το Αρνίο, και που τον ακολουθούν όπου πάει", είναι οι 144.000. Γι' αυτούς λοιπόν λέει εδώ: "Και οι μετ' αυτού, κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί". Τους λέει "κλητούς", επειδή "τους καλεί κατ' όνομα", όπως είδαμε στην παραβολή τών προβάτων. (Ιωάννης 10/ι΄ 3).

Αλλά και στο Αποκάλυψις 14/δ΄ 3,4, η πρόθεση "από", ("Αγορασμένοι ΑΠΟ τής γης", "ΑΠΟ τών ανθρώπων"), χρησιμοποιείται εδώ με τη σημιτίζουσα έννοια. (Εβραϊκά "μιν"). Έτσι, δεν σημαίνει μόνο την προέλευση, αλλά έχει και την έννοια τής εκλογής και εξαγοράς και λυτρώσεως. Οι "μετά τού Αρνίου" όμως, εκτός από "κλητοί" και "πιστοί", (στον ποιμένα τους), αναφέρονται και "εκλεκτοί". Αυτό θυμίζει τα λόγια τού Κυρίου Ιησού Χριστού, όταν μιλούσε για τον Αντίχριστο και τη Μεγάλη Θλίψη: "Έσται γαρ τότε θλίψις μεγάλη, οία ου γέγονεν απ' αρχής κόσμου έως τού νυν, ουδ' ου μη γένοιται. Και ει μη εκολοβώθησαν αι ημέραι εκείναι, ουκ αν εσώθη πάσα σάρξ. Δια δε τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι. Τότε εάν τις υμίν είπη: "ιδού ώδε ο Χριστός", ή "ώδε", μη πιστεύσητε. Εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται, και δώσουσιν σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι ει δυνατόν, και τούς ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ". (Ματθαίος 24/κδ΄ 21 - 24).

Στα εδάφια αυτά, βλέπουμε πως η "μεγάλη θλίψη", θα κολοβωθεί για χάρη τών "εκλεκτών", και πως αυτοί οι "εκλεκτοί", θα είναι ο στόχος τής πλάνης τού Αντιχρίστου. Μιλάει για πολλούς "ψευδοχρίστους και ψευδοπροφήτες", επειδή η προφητεία αυτή τού Ιησού, είχε εκπλήρωση και στην Ιερουσαλήμ τού 70 μ.Χ. Εφ' όσον όμως το θέμα τού Κυρίου εδώ είναι επίσης η "παρουσία του και η συντέλεια τού αιώνος", (Ματθαίος 24/κδ΄ 3), αναφέρεται ταυτόχρονα και στους τότε, αλλά και στον μελλοντικό "Αντίχριστο και Ψευδοπροφήτη". (Αποκάλυψις 19/ιθ΄ 20). Είδαμε όμως, ότι τα δικά του πρόβατα, δεν ακολουθούν ξένο, γιατί τον γνωρίζουν. Αυτοί είναι οι "εκλεκτοί" 144.000 που τότε θα βρίσκονται στην Ιερουσαλήμ, μια και μιλάμε για την Ιερουσαλήμ. (Λουκάς 21/κα΄ 20 κλπ).

3. Εκλεκτό υπόλοιπο στον καιρό τής Μεγάλης Θλίψης

Ας δούμε λοιπόν, μερικά ακόμα πράγματα γι' αυτό το "υπόλοιπο" τού Ισραήλ, που θα διασωθεί από τη "μεγάλη θλίψη".

Μιχαίας 4/δ΄ 6,7: "6. Εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, θέλω συνάξει την χωλαίνουσαν, και θέλω εισδεχθεί την εξωσμένην, και εκείνην την οποία ΕΘΛΙΨΑ. 7. Και θέλω κάμει την χωλαίνουσαν ΥΠΟΛΟΙΠΟΝ, και την αποβεβλημένην έθνος ισχυρόν. Και ο Κύριος θέλει βασιλεύει επ' αυτούς εν τώ όρει Σιών..."

Και εδώ επίσης, ο Κύριος βρίσκεται ως βασιλιάς "πάνω στο όρος Σιών", όπως το Αρνίο τής Αποκαλυψης 14/ιδ΄ 1. Σύμφωνα με τα συμφραζόμενα αυτού τού χωρίου τού Μιχαία, πρόκειται για ένα "υπόλοιπο", που θα απομείνει από μια "θλίψη", που θα φέρει ο Θεός εξ' αιτίας τής ανομίας τής Ιερουσαλήμ. Το "υπόλοιπο" αυτό, μετά θα γίνει "ισχυρό έθνος".

Θυμόμαστε όμως, ότι και ο Πολύς Όχλος που αναφέρεται παράλληλα με τους 144.000, είναι και αυτοί "ερχόμενοι εκ τής θλίψεως τής μεγάλης" (Αποκάλυψις 7/ζ΄ 14). Και ο Δανιήλ όμως μας μιλάει για τη "μεγάλη θλίψη" τού υπολοίπου τού Ισραήλ, στο 12/ιβ΄ 1: "...και θέλει είσθαι καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου τού καιρού. Και εν τω καιρώ εκείνω θέλει διασωθεί ο λαός σου, πας όστις ευρεθεί γεγραμμένος εν τω βιβλίω". Ο λαός τού Δανιήλ είναι οι Ισραηλίτες. Από αυτούς όμως, θα διασωθεί από τη "Μεγάλη Θλίψη" μόνο "πας όστις ευρεθεί γεγραμμένος εν τω βιβλίω".

Ο Λουκάς στο 21/κα΄ 20, 23 μας πληροφορεί για κάτι ακόμα, από αυτά που είδαμε στα παράλληλα λόγια τού Ματθαίου 24/κδ΄, για τη μεγάλη θλίψη: 20. "Όταν δε ίδητε κυκλουμένην υπό στρατοπέδων Ιερουσαλήμ, τότε γνώτε ότι ήγγικεν η ερήμωσις αυτής". 23. "έσται γαρ ανάγκη επί τής γης, και οργή τω λαώ τούτω". Εκτός από την καταστροφή τού 70 μ.Χ. λοιπόν, μία νέα θλίψη περιμένει την Ιερουσαλήμ, από στρατεύματα που θα στρατεύσουν εναντίον της. Αυτή τη φορά όμως, τα στρατεύματα δεν θα είναι μόνο Ρωμαϊκά όπως τού 70 μ.Χ, αλλά μια πολυεθνική δύναμη.

Αυτό το γεγονός, περιγράφεται στα κεφάλαια 12/ιβ΄ - 14/ιδ΄ τού Ζαχαρία. Εμείς εδώ όμως, θα δούμε ένα μόνο χαρακτηριστικό εδάφιο, για το μικρό "υπόλοιπο" πιστών Ισραηλιτών που θα απομείνει στην Ιερουσαλήμ από την καταστροφή: "Και θέλω συνάξει πάντα τα έθνη κατά τής Ιερουσαλήμ εις μάχην. Και θέλει αλωθεί η πόλις, και αι οικίαι θέλουσι λεηλατηθεί, και αι γυναίκες θέλουσι βιασθεί. Και το ήμισυ τής πόλεως θέλει εξέλθει εις αιχμαλωσίαν, το δε υπόλοιπον τού λαού δεν θέλει εξολοθρευθεί εκ τής πόλεως (Ζαχαρίας 14/ιδ΄ 2). Ο πόλεμος αυτός, θα είναι καθοριστικής σημασίας για τη μεταστροφή τού Ισραήλ στο Χριστιανισμό, και την καταστροφή τών απίστων Ισραηλιτών. Μετά απ' αυτό, μια περίοδος ειρήνης και ευημερίας περιμένει την ανθρωπότητα, που περιγράφεται προφητικά στον Μιχαία 4/δ΄ 1 - 4, και υπονοείται από τον απόστολο Παύλο, στην προς Ρωμαίους 11/ια΄ 15.

N. M.