Η Εκκλησία τού 1ου αιώνα, αποδεδειγμένα χρησιμοποιούσε το κείμενο τών Εβδομήκοντα με όλα του τα βιβλία, ακόμα και αυτά τα 10 που αφαίρεσαν από την Αγία Γραφή οι Προτεστάντες. Και αυτό φαίνεται με ιδιαίτερο τρόπο, από κάποιες παραθέσεις τής Καινής Διαθήκης από την Παλαιά Διαθήκη, που όσο και αν ψάξετε, δεν θα τις βρείτε στο Εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο. Θα τις βρείτε όμως στο κείμενο τών Εβδομήκοντα!

Στη συνέχεια θα δείξουμε τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα, από εδάφια που η Καινή Διαθήκη παραθέτει από την Παλαιά, τα οποία όμως υπάρχουν μόνο στο κείμενο τών Εβδομήκοντα, και όχι στο Εβραϊκό Μασοριτικό:

1. Πόσοι συγγενείς τού Ιωσήφ πήγαν στην Αίγυπτο;

Ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος, στις Πράξεις 7: 14 λέει:

"Αποστείλας δε Ιωσήφ μετεκαλέσατο τον πατέρα αυτού Ιακώβ και πάσαν την συγγένειαν αυτού εν ψυχαίς εβδομήκοντα πέντε".

Αν όμως διαβάσουμε το Εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο από τη Γένεση 46:27, βλέπουμε τα εξής:

"Όλες οι ψυχές της οικογένειας του Ιακώβ, που μπήκαν μέσα στην Αίγυπτο, ήσαν 70".

Εδώ λοιπόν, εκ πρώτης όψεως, στον αναγνώστη τού Εβραϊκού κειμένου, φαίνεται ότι ο Στέφανος, και κατ' επέκτασιν η Καινή Διαθήκη, αντιφάσκει στην Παλαιά Διαθήκη, αφού αναφέρει 5 περισσότερους από το Εβραϊκό κείμενο. Πώς θα μπορούσε όμως να κάνει λάθος το Πνεύμα τού Θεού, αφού ο Στέφανος μιλούσε Θεοπνεύστως;

Τη λύση τη δίνει το κείμενο τών Εβδομήκοντα, που στο ίδιο αυτό εδάφιο, λέει τα εξής:

"Πάσαι ψυχαί οίκου Ιακώβ αι εισελθούσαι μετά Ιακώβ εις Αίγυπτον ψυχαί εβδομηκονταπέντε".

Κατά συνέπεια, ο Στέφανος παραθέτει από το κείμενο τών Εβδομήκοντα και όχι από το Εβραϊκό! Και έτσι μάς δείχνει, ότι το σωστό κείμενο, ΔΕΝ είναι το Μασοριτικό-Εβραϊκό που προτιμούν οι άπιστοι στον Χριστό μετά Χριστόν Ιουδαίοι, και οι Προτεστάντες, αλλά η πρώτη Εκκλησία χρησιμοποιούσε και θεωρούσε ορθότερο το κείμενο τών Εβδομήκοντα!

2. Πού βρήκε η προς Εβραίους επιστολή την προφητεία για "σώμα" τού Χριστού;

Το θέμα αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό, αφού αναφέρεται σε ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Μία προφητεία, που ΔΕΝ υπάρχει στο Εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο, αλλά υπάρχει όμως στο κείμενο τών Εβδομήκοντα! Και αυτό δείχνει την υπεροχή Θεοπνευστίας τών Εβδομήκοντα, συγκριτικά με το Εβραϊκό κείμενο, αφού στο τελευταίο λείπει μία Θεόπνευστη προφητεία!

Το χωρίο αυτό τής Καινής Διαθήκης είναι το προς Εβραίους 10:5,6, που γράφει:

"Διο εισερχόμενος εις τον κόσμον λέγει: θυσίαν και προσφοράν ουκ ηθέλησας, σώμα δε κατηρτίσω μοι· ολοκαυτώματα και περί αμαρτίας ουκ ευδόκησας".

 Αυτό είναι προφητεία από τους Ψαλμούς 40:6, που σύμφωνα με το Μασοριτικό-Εβραϊκό κείμενο, λέει τα εξής:

"Θυσία και προσφορά δεν θέλησες· άνοιξες σε μένα αυτιά· ολοκαύτωμα και προσφορά για την αμαρτία δεν ζήτησες".

Η διαφορά είναι προφανής. Αφού ο Ψαλμός λέει "μου άνοιξες αυτιά", πού βρήκε η προς Εβραίους, το "σώμα δε κατηρτίσω μοι" (="μου ετοίμασες σώμα");

Αν διαβάσουμε το ίδιο αυτό εδάφιο τών Ψαλμών (39:7 κατά τους Εβδομήκοντα), από το ορθότερο κείμενο τών Εβδομήκοντα, η απορία λύνεται:

"Θυσίαν και προσφοράν ουκ ηθέλησας, σώμα δε κατηρτίσω μοι· ολοκαυτώματα και περί αμαρτίας ουκ εζήτησας".

Εδώ είναι σημαντικό, όχι μόνο το ότι το κείμενο τών Εβδομήκοντα έχει σωστά μια Θεόπνευστη προφητεία που το Εβραϊκό ΔΕΝ έχει, αλλά και το ότι η προς Εβραίους επιστολή, είναι μία επιστολή που έχει γραφτεί για τους ΕΒΡΑΙΟΥΣ! Παρ' όλα αυτά, παραθέτει από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ κείμενο τών Εβδομήκοντα, αν και απευθύνεται σε Εβραίους! Δείχνοντάς μας, ότι ακόμα και οι Εβραίοι, εκείνο τον καιρό χρησιμοποιούσαν τον Ευρύ Κανόνα τού κειμένου τών Εβδομήκοντα, αφού ακόμα δεν είχαν αφαιρέσει τα 10 αυτά βιβλία οι ασεβείς απόγονοί τους, τον 2ο αιώνα μ.Χ., και φυσικά οι Προτεστάντες μιμητές τους, πολλούς αιώνες μετά.

3. Η Αποστολική Σύνοδος προτίμησε τους Εβδομήκοντα!

Τι σημαντικότερο από τη μαρτυρία μίας Θεόπνευστης Συνόδου, αφού η Εκκλησία εκφράζεται Συνοδικά;

Η πρώτη Σύνοδος τής Εκκλησίας λοιπόν, η Θεόπνευστη Αποστολική Σύνοδος, μαρτυράει υπέρ τού κειμένου τών Εβδομήκοντα με τον Ευρύ Κανόνα του, παρά υπέρ τού Εβραϊκού κειμένου, ως εξής:

Στην Αποστολική σύνοδο, ο Ιάκωβος, Επίσκοπος Ιεροσολύμων που προφανώς προήδρευε στη Σύνοδο ως ο τοπικός Επίσκοπος, διάβασε μπροστά σε όλους ένα απόσπασμα από την προφητεία τού Αμώς 9:11,12, από την Παλαιά Διαθήκη. Τα λόγια τού Ιακώβου είναι τα εξής:

"Συμεών εξηγήσατο καθώς πρώτον ο Θεός επεσκέψατο λαβείν εξ εθνών λαόν επί τω ονόματι αυτού. 15 και τούτω συμφωνούσιν οι λόγοι των προφητών, καθώς γέγραπται· 16 μετά ταύτα αναστρέψω και ανοικοδομήσω την σκηνήν Δαυϊδ την πεπτωκυίαν, και τα κατεσκαμμένα αυτής ανοικοδομήσω και ανορθώσω αυτήν, 17 όπως αν εκζητήσωσιν οι κατάλοιποι των ανθρώπων τον Κύριον, και πάντα τα έθνη εφ’ ους επικέκληται το όνομά μου επ’ αυτούς, λέγει Κύριος ο ποιών ταύτα πάντα." (Πράξεις 15:14-17).

Ας δούμε τώρα τι λέει στο Αμώς 9: 11,12, σύμφωνα με το Εβραϊκό-Μασοριτικό κείμενο:

"Κατά την ημέρα εκείνη θα σηκώσω τη σκηνή τού Δαβίδ, που είχε πέσει, και θα φράξω τις χαλάστρες της, και θα ανεγείρω τα ερείπιά της, και θα την ξανακτίσω, όπως στις αρχαίες ημέρες· 12 για να κληρονομήσουν το υπόλοιπο του Εδώμ, και όλα τα έθνη, επάνω στα οποία αναφέρεται το όνομά μου, λέει ο Κύριος, ο οποίος τα κάνει αυτά".

Παρατηρούμε ότι τα λόγια τού Ιακώβου, ταιριάζουν μεν με το εδάφιο 11 τού Αμώς, αλλά ΔΕΝ ταιριάζουν με το εδάφιο 12 τού Εβραϊκού κειμένου! Εκεί που ο Ιάκωβος μιλάει για τους "υπολοίπους τών ανθρώπων", το Εβραϊκό μιλάει για το "υπόλοιπο τού Εδώμ"!

Πού βρήκε ο Ιάκωβος το "κατάλοιποι τών ανθρώπων" που λέει; Ας διαβάσουμε τώρα το ίδιο απόσπασμα από τους Εβδομήκοντα, και θα το βρούμε:

"Εν τη ημέρα εκείνη αναστήσω την σκηνήν Δαυίδ την πεπτωκυίαν και ανοικοδομήσω τα πεπτωκότα αυτής και τα κατεσκαμμένα αυτής αναστήσω και ανοικοδομήσω αυτήν καθώς αι ημέραι του αιώνος, 12 όπως εκζητήσωσιν οι κατάλοιποι των ανθρώπων και πάντα τα έθνη, εφ' ους επικέκληται το όνομά μου επ’ αυτούς, λέγει Κύριος ο Θεός ο ποιών πάντα ταύτα".

Να λοιπόν από πού διάβαζε ο Ιάκωβος στην Αποστολική Σύνοδο, ενώπιον όλης τής Χριστιανικής Εκκλησίας: Από το κείμενο τών Εβδομήκοντα!

Στην Αποστολική Σύνοδο λοιπόν, ΔΕΝ χρησιμοποιήθηκε το Εβραϊκό κείμενο, ως δήθεν ορθότερο, όπως νομίζουν οι Προτεστάντες, αλλά αντιθέτως, χρησιμοποιήθηκε το κείμενο τών Εβδομήκοντα. Έτσι αποδεικνύεται ότι αυτό ήταν το ΕΠΙΣΗΜΟ κείμενο το οποίο χρησιμοποιούσε η Χριστιανική Εκκλησία τού 1ου αιώνα και οι Απόστολοι, ακόμα και στο κέντρο τού Ιουδαϊσμού, τα Ιεροσόλυμα!

Ελπίζουμε ότι αυτό θα κάνει τους Προτεστάντες να σκεφθούν πόσο τους έχει απομακρύνει ο Προτεσταντισμός από την πρώτη Χριστιανική Εκκλησία, και από το ίδιο το πλήρες κείμενο τής Αγίας Γραφής, όπως το χρησιμοποιούσαν οι Απόστολοι.