Τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία απέσπασαν την προσοχή του διεθνούς κοινού από το καθολικό πρόβλημα διώξεων κατά των χριστιανών, το οποίο επιδεινώνεται σταδιακά σε πολλές χώρες του κόσμου και ιδίως στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Οι εκπρόσωποι των Εκκλησιών δεν είναι η πρώτη φορά που μας μεταφέρουν ανησυχητικές ειδήσεις για τη συρρίκνωση του χριστιανικού πληθυσμού της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Ο χριστιανισμός παραμένει η πλέον διωκόμενη θρησκεία ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές μελέτες από το 2007, έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των χωρών, όπου οι χριστιανοί υφίστανται διώξεις από 24 το 2007 έως 47 γύρω στο τέλος του 2012.

Σήμερα, ένας στους τέσσερις χριστιανούς παγκοσμίως υφίσταται διακρίσεις για θρησκευτικούς λόγους, οι άνθρωποι εκτοπίζονται από τις πατρογονικές εστίες τους, παραβιάζονται τα δικαιώματά τους, διαπράττονται απαγωγές, βιασμοί, βαρύτατη φορολογία, εμπρησμοί, σταυρικοί θάνατοι κ.λπ.

Είναι εντονότατο το πρόβλημα των διώξεων σε βάρος των θρησκευτικών μειονοτήτων σε πολλές περιοχές της υφηλίου. Ο φονταμενταλισμός και ο εξτρεμισμός με θρησκευτικό επικάλυμμα διαδίδεται από μια χώρα σε άλλη. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα και τοπικού χαρακτήρα περιστατικά: Σε μερικές περιοχές του κόσμου οφθαλμοφανές είναι ότι πρόκειται πλέον για σταθερή τάση.

Η ραγδαία εξάπλωση της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού οδήγησε σε μερικές χώρες στην πραγματική γενοκτονία των χριστιανών.

Οι εξτρεμιστές ως στόχο τους θέτουν μέσω τρομοκρατίας ή εξοντώσεως πλήρη εκτόπισμα των χριστιανών από τις εστίες τους. Πολλοί είναι οι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι από τον φόβο αυτής της εξελίξεως αναγκαστικά παίρνουν το δρόμο για την αλλοδαπή. Αρκετοί είναι όσοι θέλουν να μείνουν στις πατρίδες τους, πρόθυμοι να ακολουθήσουν το Χριστό έως τέλους και σε περίπτωση ανάγκης να προσφέρουν τη ζωή τους ως μάρτυρες.

Δεν είναι δυνατόν στον περιορισμένο χώρο του περιοδικού να παρατεθεί το πλήθος των περιστατικών διώξεων κατά των χριστιανών σε όλη την οικουμένη σήμερα.

Θα περιορισθούμε να αναφέρουμε χωρίς πολλές λεπτομέρειες τις χώρες του πλανήτη όπου είναι απηνείς οι διωγμοί κατά των χριστιανών και δειγματοληπτικά θα περιορισθούμε σε ορισμένα περιστατικά καθώς και τα αίτια που δημιούργησαν αυτή τη φοβερή κατάσταση. Όπως αποκαλύπτει πρόσφατα έκθεση της οργάνωσης Open Doors για το 2015, 50 χώρες ανήκουν στους χειρότερους διωκόμενους χριστιανούς παγκοσμίως.

Το 80% των διωκόμενων χριστιανών διώκεται από μουσουλμάνους. Οι 10 πρώτες χώρες του καταλόγου κατοικούνται, σε ποσοστό 90% και άνω, από μουσουλμάνους.

Η ιστορία διδάσκει πως ο ισλαμικός θρησκευτικός φανατισμός μετέτρεψε το ήμισυ του χριστιανικού κόσμου σε ισλαμικό, σε Αίγυπτο, Τουρκία, Συρία, βόρεια Αφρική. Όλες αυτές οι κάποτε χριστιανικές περιοχές αποκαλούνται σήμερα μουσουλμανικός κόσμος. Η μόνη επιλογή των χριστιανών, για να επιβιώσουν, είναι να εξισλαμισθούν.

Υπάρχουν μαρτυρίες μουσουλμάνων ιστορικών του μεσαίωνα που αναφέρουν τους διωγμούς των χριστιανών, το κάψιμο των εκκλησιών, τις σφαγές κατά των «απίστων» την αρπαγή και το βίαιο εξισλαμισμό γυναικών και παιδιών.

Σε Αίγυπτο και Συρία υπολογίζεται πως περί τις 30.000 εκκλησίες καταστράφηκαν τον 15ο αιώνα, ενώ οι χριστιανοί υποχρεώθηκαν, με τη βία, να εξισλαμισθούν. Διώξεις κατά των χριστιανών λαμβάνουν χώρα σε 40 μουσουλμανικά κράτη σήμερα, στα οποία διατηρείται η παράδοση των παλαιών διωγμών, η οποία γεννήθηκε πριν από 14 αιώνες και θέλει απλώς την εξόντωση των «απίστων».

Οι μουσουλμάνοι είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ (Σαουδική Αραβία), αλλά και εχθροί των ΗΠΑ (Ιράν). Οι μουσουλμάνοι προέρχονται από πλούσια κράτη (Κατάρ), ή από πτωχά κράτη (Σομαλία, Υεμένη). Οι μουσουλμάνοι προέρχονται από «Ισλαμικές δημοκρατίες» (Αφγανιστάν), αλλά και από «μετριοπαθή» κράτη (Μαλαισία, Ινδονησία), προέρχονται από κράτη που έσωσαν οι ΗΠΑ (Κουβέιτ), αλλά και από κράτη που θέλουν να εκδικηθούν τις ΗΠΑ.

Στην αρχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο χριστιανικός πληθυσμός της Μέσης Ανατολής έφθανε περίπου στο 20% του συνολικού. Σήμερα είναι περίπου 4%. Εκτιμάται ότι έχουν απομείνει περίπου 13 εκατομμύρια χριστιανοί στην περιοχή και ο αριθμός αυτός ενδέχεται να μειωθεί περαιτέρω λαμβάνοντας υπόψη τη συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση της Συρίας και της Αιγύπτου, δυο χωρών με ιστορικά μεγάλους χριστιανικούς πληθυσμούς.

Με τον σημερινό ρυθμό μείωσης μπορεί κάλλιστα να μην υπάρχει σημαντική χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή, σε μία ή σε δύο γενιές. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ο χριστιανικός πληθυσμός της Συρίας έχει πέσει από το 30% το 1920 σε λιγότερο από 10% σήμερα.

Η άνοδος του διεθνούς τζιχαντισμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών έκανε την εκστρατεία κατά των χριστιανών πυρετώδη. Ομάδες τζιχαντιστών όπως η Αλ Κάιντα εμφάνισαν τις συγκρούσεις ως έναν ολομέτωπο πόλεμο μεταξύ του χριστιανισμού και του Ισλάμ. Τα παραδείγματα βίας κατά χριστιανών αυξήθηκαν κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια. Στην Αίγυπτο το πραξικόπημα κατά του προέδρου Μωχάμεντ Μόρσι ακολούθησε ένα κόμμα ισλαμικού πογκρόμ κατά των χριστιανών στη διάρκεια του οποίου 42 εκκλησίες δέχθηκαν επιθέσεις, 37 κάηκαν ή λεηλατήθηκαν, και ένας άγνωστος αριθμός χριστιανών δέχθηκε επίθεση ή σκοτώθηκε. Η σφαγή στο Maspero στην οποία ο αιγυπτιακός στρατός σκόπιμα ερέθισε τα αισθήματα εναντίον των κοπτών, άφησε 28 κόπτες νεκρούς.

Η Maalula στη Συρία έχει γίνει πόλη φάντασμα. Οι μαχητές της Αλ-Νούσρα τζιχαντιστικής ομάδας που συνδέεται με την Αλ Κάιντα έχουν βεβηλώσει εκκλησίες, βίασαν, σκότωσαν χριστιανούς σε μία από τις αρχαιότερες χριστιανικές πόλεις. Οι σταυρώσεις των χριστιανών είναι ένα συνηθισμένο μαρτύριο που υποβάλλονται οι χριστιανοί σύμφωνα και με τη μαρτυρία της αδελφής Raghidaal Khoury, πρώην διευθύντριας του σχολείου του «ελληνοκαθολικού πατριαρχείου» της Δαμασκού.

Λένε στους χριστιανούς: Λοιπόν, «Θέλετε να πεθάνετε σαν το δάσκαλό σας που τον πιστεύετε τόσο; Έχετε μια μόνο επιλογή: την chahada ή την σταύρωση. Υπήρξε χριστιανός που σταυρώθηκε μπροστά στον πατέρα του. Σταύρωσαν ακόμα 2 νέους στην Maalula που αρνήθηκαν τον εξισλαμισμό...» (aramictr/zenit.org).

Είναι πάρα πολλά τα περιστατικά. Στο έδαφος της Συρίας δραστηριοποιούνται ποικίλες συμμορίες, οι οποίες με τρόπο συστηματικό εξαφανίζουν τους χριστιανούς και εκπροσώπους άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων.

Μεγάλο προβληματισμό προκαλεί το μέλλον της «Κοιλάδας του χριστιανισμού» μιας περιοχής της Συρίας, όπου μετακόμισαν και εγκαταστάθηκαν οι χριστιανοί από το Χομς και άλλες κατειλημμένες από τους μαχητές πόλεις. Πρόσφατα, οι μαχητές έκαναν απόπειρες να τους επιτεθούν, αλλά προς το παρόν οι απόπειρες αυτές αποκρούστηκαν.

Στο Ιράκ ο αριθμός των χριστιανών μειώθηκε κατά δέκα φορές· παλαιότερα ανέρχονταν σε περίπου 1,5 εκ. ενώ τώρα έχουν μείνει λιγότεροι από 150 χιλιάδες.

Στο Πακιστάν ισχύει ο νόμος «περί βλασφημίας». Γίνονται τακτικά πογκρόμ στη χώρα κατά χριστιανικών συνοικιών και επιθέσεις κατά των χριστιανών. Είναι γνωστό το τρομοκρατικό χτύπημα στο Πεσαβάρ στις 22 Σεπτεμβρίου 2013 και την επομένη μέρα στο Λαχόρ με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες.

Μετά το 2011 λυπηρή κατάσταση διαμορφώθηκε στη Λιβύη. Οι εναπομείναντες χριστιανοί σε πλειοψηφία τους είναι κόπτες της Αιγύπτου, οι οποίοι τακτικά δέχονται θανάσιμες επιθέσεις.

Μεγάλος αριθμός χριστιανών έπεσε θύμα των εξτρεμιστών στη Νιγηρία. Ομάδα ακραίων «Boko Haram» καθώς και οι νομαδικές μουσουλμανικές φυλές επιτίθενται τακτικά στα χριστιανικά χωριά, σφαγιάζοντας όσους απαντούν στο δρόμο.

Ούτε μια βδομάδα δεν περνάει χωρίς να πληροφορούμαστε νέους φόνους εκατοντάδων χριστιανών στη χώρα αυτή. Μόνο το 2013 σκοτώθηκαν 1.200 χριστιανοί.

Στη Σομαλία ένα από το πλήθος των περιστατικών είναι ο πρόσφατος αποκεφαλισμός από τους ακραίους του «AshSabaab» στην πόλη Μπαράβα δυο χριστιανών μπροστά στα δικά τους παιδιά.

Στην Ερυθραία της Αφρικής οι χριστιανοί φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Meeter, αποκαλώντας τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους χριστιανούς». Υπολογίζονται σε 30.000 οι χριστιανοί που έχουν απαχθεί σε αυτή τη χώρα. Οι κρατούμενοι για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις είναι στοιβαγμένοι σε μεταλλικά κοντέινερ εμπορευματικών ειδών, διαστάσεων 4,0 m X 3,8 m. Η στενότητα χώρου και οι υψηλές θερμοκρασίες 115 βαθμούς Fahrenheit λόγω του μετάλλου βασανίζουν τους κρατουμένους φοβερά μέσα στους «γιγαντιαίους αυτούς φούρνους που βράζουν τ’ άτομα εν ζωή».

Στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας οι χριστιανικές μειονότητες υφίστανται διώξεις και διάκριση από τους οπαδούς των ακραίων μορφών Ινδουισμού, Βουδισμού και Ισλάμ.

Ο πιο απηνής διώκτης κατά των χριστιανών είναι η Βόρεια Κορέα. Οι χριστιανοί αντιμετωπίζουν «τη μεγαλύτερη πίεση που μπορεί να φανταστεί κανείς». 50.000 με 70.000 χριστιανοί βρίσκονται έγκλειστοι σε μεταλλικά κοντέινερ διαστάσεων 4,0 x 3,8m που προορίζονται για εμπορεύματα, για εγκλήματα όπως η κατοχή μιας Βίβλου, ή το ότι πηγαίνουν εκκλησία. Το Νοέμβριο του 2013, αναφέρθηκε ότι 80 κρατούμενοι εκτελέστηκαν δημόσια οι περισσότεροι με την κατηγορία της κατοχής Βίβλου.

Στην Κίνα αυξάνονται δραματικά οι διωγμοί των χριστιανών. Από τις αρχές του 2014 οι κομμουνιστές αξιωματούχοι στη Zhejiang έχουν κατεβάσει με τη βία σταυρούς σε περισσότερες από 400 εκκλησίες, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις προκάλεσαν βίαιες συγκρούσεις με τα μέλη του εκκλησιάσματος.

Δεν είναι δυνατόν λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού να επεκταθούμε και στους διωγμούς που γίνονται κατά των χριστιανών σε όλες τις χώρες του πλανήτη, Ευρώπη, Αμερική.

Όπως δήλωσε στο Στρασβούργο ο Michel Varton, επικεφαλής του Open Doors Γαλλίας (μη ομολογιακής οργάνωσης που ασχολείται με το θέμα) τα διαλυμένα από τους εμφυλίους πολέμους κράτη ή οι επίμονες εσωτερικές εντάσεις είναι τα πιο επικίνδυνα για τους χριστιανούς. Γιατί οι πόλεμοι αυτοί έχουν στοιχεία γεωπολιτικά, κοινωνικά και θρησκευτικά. Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει. Π.χ. στη Συρία η Ορθόδοξη Ρωσία υποστηρίζει το δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ, ο οποίος προστατεύει τους χριστιανούς, ενώ οι χριστιανικές χώρες της Αμερικής και της Ευρώπης υποστηρίζουν τους αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι όμως αποβλέπουν στην εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από την περιοχή. Φαίνεται ότι η κρίση είναι πολυεπίπεδη. Τώρα με το Χαλιφάτο διαφοροποιήθηκαν οι συσχετισμοί.

Τα όσα γίνονται στην Συρία, στο Ιράκ και στα ανατολικά κράτη, δυστυχώς γίνονται με την συνδρομή, ανοχή, αλλά και συμμετοχή δυτικών χριστιανικών κρατών, επειδή πάνω απ’ όλα κυριαρχούν τα οικονομικά συμφέροντα.

Τα αίτια αυτού του προβλήματος το οποίο βασανίζει τη Μέση Ανατολή, αλλά και πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη μας, έχουν απασχολήσει πολλούς. Σε μια ανάλυση που έγινε πρόσφατα από τις «νέες εποχές» της εφημερίδος «Το Βήμα» καταγράφονται αυτές οι απόψεις. Κυρίως τονίζονται τρία σημεία, τα οποία θα παραθέσουμε επιγραμματικά.

Πρώτον. Οι πόλεμοι είναι ενεργειακοί. Αυτό σημαίνει ότι χύνεται πολύ αίμα εκεί που υπάρχει ο μαύρος χρυσός.

Δεύτερον. Η μαζική μετανάστευση πυροδοτεί νέες σειρές γεγονότων στους τέσσερις μεγάλους κύκλους αίματος, ήτοι τον χώρο του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, την ζώνη του Ισλάμ από το Πακιστάν έως τη Λιβύη, την Υποσαχάρια Αφρική, και τις μάζες των απελπισμένων ανθρώπων που θαλασσοπνίγονται ή πεθαίνουν προσπαθώντας απεγνωσμένα να αποδράσουν από τις χώρες των πολέμων, της βίας, της κλιματικής αλλαγής και της στέρησης (Αντώνης Λιάκος).

Τρίτον. Αιτία των πολέμων είναι η απειλή του ανεξέλεγκτου θρησκευτικού φανατισμού που δεν είναι ανεξάρτητος από την πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων που κυβερνούν τον κόσμο.

Γεννιέται το ερώτημα. Γιατί η Δύση απλά παρακολουθεί;

Όμως η Δύση δεν παρακολουθεί απλά. Το χειρότερο είναι ότι αποσιωπεί και λογοκρίνει τα ειδεχθή εγκλήματα κατά των χριστιανών στη «σύγχρονη» Συρία αλλά και σε όλη την Ανατολή. Οι διωγμοί αποσιωπούνται συστηματικά από τη Δύση προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Δεν μπορούμε να παραμείνουμε απαθείς σε τέτοια γεγονότα. Οι διώκτες των χριστιανών δεν κόβουν μόνο λαρύγγια, αλλά καταστρέφουν και τον παγκόσμιο πολιτισμό, θεωρώντας την καταστροφή του, ως μέρος του «θεάρεστου» έργου τους! Καταστρέφουν με μπουλντόζες, βαριοπούλες, τσεκούρια και αξίνες μνημεία που χρονολογούνται από την ασσυριακή εποχή (Νιμρούντ) αλλά και των ελληνιστικών χρόνων.

Η εικόνα που παρουσιάζουν οι χριστιανικές κοινότητες είναι εικόνα απόλυτής ερημιάς.

Κανείς δεν νοιάζεται για τους ανθρώπους αυτούς που κρατούν ζωντανό τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και την Ορθόδοξη πίστη σε μια περιοχή που αποτελεί το λίκνο του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού από την εποχή της εμφάνισής του.

«Οι καιροί ου μενετοί». Όσο αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη τους, τόσο θα ανοίγει η όρεξη των φανατικών μουσουλμάνων, που θέλουν να δουν το νόμο της «σαρίας» να εφαρμόζεται και στην Ευρώπη, και ο ευρωπαϊκός χώρος μπορεί να γίνει θέατρο συγκρούσεων.