Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Κεντρική Σελίδα

Κοινωνία - Οικογένεια

Αναδρομή στην ιστορία τού Ομόφυλου "γάμου" και προβληματισμοί * Ομοφυλοφιλία. Κοινωνία, ώρα μηδέν * Εκκλησία και Σύμφωνο Συμβίωσης * Είναι η ομοφυλοφιλία ελάττωμα; * Εισαγωγή πολιτικού γάμου και υιοθεσίας παιδιών υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών Νομικές πληροφορίες * Προγαμιαίες σχέσεις Μεταγαμιαίων ανθρώπων * Ο Γάμος ως μυστήριο * Ομοφυλόφιλοι κατά τών γκέι Οικογενειών * Αναγνώριση συμβίωσης ομοφύλων: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ * Σιατίστης Παύλος: ''Ετοιμάζεται προγκρόμ εναντίον κάθε ελεύθερου πολίτη που έχει άποψη'' * Ομοφοβία ή Ετεροφοβία; * Οι θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος για τον γάμο και την υιοθεσία υπό ομοφύλων ζευγαριών * Η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου για το γάμο ομόφυλων ζευγαριών

Άγιο Όρος για ομόφυλα ζευγάρια:

Είναι μεγάλο έγκλημα, διαλύεται ολόκληρη η ανθρώπινη ύπαρξη

 

Αναδημοσίευση από: https://www.protothema.gr

Αναλυτικά το ανακοινωθέν:

«Με αφορμή την κατάθεση τού νομοσχεδίου «Ισότητα στον πολιτικό γάμο. Τροποποίηση τού Αστικού κώδικα και άλλες διατάξεις» για ψήφιση από την Ελληνική Βουλή, συνήλθαν στις Καρυές, σήμερα 8.2.2024, οι 40 Καθηγούμενοι και Αντιπρόσωποι τών Ιερών Μονών τού Αγίου Όρους και λόγω τής μείζονος και ιδιαζούσης σοβαρότητος τού θέματος αποφάσισαν να απευθυνθούν με την παρούσα ανακοίνωση σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο και να συμπαρασταθούν στην αγωνία και τον αγώνα τής Εκκλησίας για την προστασία τού πυρήνα τής ανθρώπινης ζωής.

Το νομοθέτημα, όπως προβλέπει το σχέδιο νόμου, ενώ θέλει να διασφαλίσει την αρχή τής ισότητος μέσω τής σύναψης «γάμου» σε πρόσωπα τού ιδίου φύλου και ακόμη την προστασία από διακρίσεις, καταστρατηγεί θεμελιώδεις αρχές τής ανθρώπινης υπάρξεως και θανατώνει την δυνατότητα τής ζωής και τής φυσιολογικής αναπτύξεως τού παιδιού.

Διαλύεται όχι η ανθρώπινη οικογένεια, αλλά ολόκληρη η ανθρώπινη ύπαρξη.

Αλήθεια πώς λειτουργεί η ζωή; Ο καθένας μας προέρχεται από μία μητέρα και ένα πατέρα, σύμφωνα και με την απόκριση τού Χριστού: «ουκ ανέγνωτε ότι ο ποιήσας απ’ αρχής άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς;» (Ματθ. 9, 4). Η θεσμοθέτηση «γάμου» μεταξύ προσώπων τού ιδίου φύλου είναι ανατροπή τού χριστιανικού γάμου και τού θεσμού τής οικογένειας και έχει απορριφθεί από την σύνολη εκκλησιαστική παράδοση και αντιμετωπίζεται με την μετάνοια, η οποία είναι αλλαγή τρόπου ζωής. Επίσης, το έμβρυο κυοφορείται εννέα μήνες και γεννιέται. Το νεογνό τού ανθρώπου είναι το πιο ασθενές νεογέννητο τής κτίσεως. Δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Εάν δεν το φροντίσει η μάνα του, δεν το θηλάσει, πέθανε… Ο Θεός δίνει την ευθύνη στους γεννήτορες να συμπράξουν στην διαμόρφωσή του και να γίνουν με αυτό τον τρόπο συνδημιουργοί τού Θεού. Εάν τυχόν το νεογέννητο στρέψει το βλέμμα προς την μητέρα και θέλει θηλασμό, και στην θέση της βρίσκεται κάποιος άλλος, συγχέει τις πληροφορίες, παραμορφώνεται, ατιμάζεται. Το χρέος σεβασμού σε ένα νέο πλάσμα απαιτεί θυσία για να μπορέσει να αναπτυχθεί φυσιολογικά, να χαρεί την ζωή του. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ενώσεως και αναπτύξεως τού ανθρώπου.

Μετά από εννέα μήνες γεννιέται σε μία ευρύτερη μήτρα, που είναι το οικογενειακό περιβάλλον, και αρχίζει μία άλλη πλάση τού ανθρώπου, τού παιδιού, μέσα στην οικογένεια. Γνωρίζει την μητέρα σαν την γυναίκα που το θηλάζει και το τρέφει με το γάλα της και το περιποιείται. Γνωρίζει τον πατέρα σαν τον άνδρα που το αγαπά και το φροντίζει με τον τρόπο του. Παίρνει δύναμη πνευματική και σωματική από τον αμοιβαίο σεβασμό τού πατέρα και τής μητέρας για να προχωρήσει στην δεύτερη φάση που περνά στην παιδική ηλικία, πάει στην εφηβική, προχωρεί ελεύθερο μέσα στην κοινωνία και δέχεται την αγωγή τού πολιτισμού και τού τόπου του. Ο Θεός φτιάχνει τον άνθρωπο για να ζήσει, όχι για να πεθάνει∙ ούτε να πεθάνει στην μήτρα τής μητέρας του, ούτε στην μητρα τής παιδικής ηλικίας, ούτε στην μήτρα τής ιστορίας. Συμμετέχει στο θαύμα τής ζωής, για να ζήσει και να αναληφθεί στην αιώνια ζωή. Κι αυτό, με την χάρη τού Πνεύματος το κάνει η Εκκλησία, δι’ ης «νεουργείται και θεουργείται η σύμπασα». Κι αυτή αποτελεί την τελική μήτρα, η οποία πλάθει τον άνθρωπο και τον ετοιμάζει να γεννηθεί στον χώρο τής καινής πολιτείας, στα «σκηνώματα» τα αγαπητά και ποθούμενα τής ελευθερίας τού μέλλοντος αιώνος. Αυτός είναι ο σκοπός και ο λόγος, για τον οποίο ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο. Αυτοί που απελευθερώθηκαν και γεννήθηκαν πέρα από την μήτρα τής ιστορίας, δηλαδή στην χάρη τής αιώνιας ζωής, υπάρχουν, προσεύχονται και μάς συγκρατούν όλους στην ζωή, και αποτελούν τον πολικό αστέρα, όπου κατευθύνεται η ανθρωπότης.

Η επιχειρούμενη ύβρις, με την αρχική έννοια τής λέξεως, αποτελεί άρνηση τής υπάρξεως τού ανθρώπου, αποσάθρωση στα θεμέλια τού οικοδομήματος τής ανθρωπότητος. Δεν θίγεται μόνο το ευαγγέλιο και η ελληνική κοινωνία. Αποδομείται το σύμπαν. Είτε είσαι πιστός είτε άπιστος, θα γεννηθείς με τον ίδιο τρόπο. Όταν αυτά τα αλλοιώνεις, στην ουσία αποφασίζεις ένα αργό αλλά σίγουρο θάνατο τής ανθρωπότητος.

Όταν παντρεύονται στην εκκλησία, άνδρας και γυναίκα, παίρνουν την ευλογία τής Εκκλησίας και ευχές για πολυτεκνία και καλλιτεκνία. Ο αληθινός χαρακτήρας τού γάμου φανερώνεται με ενάργεια με την παρουσία τού Χριστού στον γάμο τής Κανά, διότι «το μυστήριον τούτο μέγα εστίν, εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» κατά τον απόστολο Παύλο. Αυτός ο «γάμος», που προωθείται σήμερα, οδηγεί στο αδιέξοδο. Ετοιμάζονται πλάσματα τραυματισμένα, ανάπηρα. Σεβαστείτε την φύση τού ανθρώπου. Αυτό που γεννήθηκε από την μήτρα τής μητέρας του, ανεξάρτητα φυλής, γλώσσας και πίστεως, έχει ανάγκη να το θηλάσει η μητέρα του.

Οι σκέψεις αυτές δεν είναι αποκύημα φαντασίας, αλλά στηρίζονται στην Γραφή και τους Αποστόλους, στην Παράδοση και τις αποφάσεις τών Πατέρων, οι οποίοι θέσπισαν όρους για την ορθόδοξη πίστη και ιερούς κανόνες, που καθορίζουν τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να κινούνται όλα τα μέλη της. Ιδιαίτερα ο απόστολος Παύλος είναι σαφής, όταν τονίζει εμφατικά: «ή ουκ οίδατε ότι άδικοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν; μη πλανάσθε∙ ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού κληρονομήσουσιν» (Α΄ Κορ. 6, 9-10).

Ταυτόχρονα η Εκκλησία συνεχίζει την αποστολή της, ποιμαίνει και θεραπεύει, ώστε όλοι οι πιστοί να ζουν σε κοινωνία με τον Χριστό και τους αδελφούς τους, να τους διακρίνει η ανιδιοτελής αγάπη και φιλαδελφία.

Ο Θεός αγαπά όλους μας, δικαίους και αδίκους, αγίους και αμαρτωλούς. Αυτό κάνει και η Εκκλησία, χωρίς να αποκλείει κανέναν, όπως αυτό φανερώνεται μέσα σε όλη την ιστορία τής εκκλησιαστικής ζωής και τών ανθρώπινων αδυναμιών. Η Αγάπη βασιλεύει. Είναι ντροπή γι’ αυτούς που κάνουν αυτά τα νομοσχέδια και θεωρούν φυσική αυτή την εξέλιξη. Ενθαρρύνουμε και επαινούμε όσους προκρίνουν την φωνή τής συνειδήσεως έναντι τής τυχόν κομματικής πειθαρχίας και είμαστε συνοδοιπόροι εις τον αγώνα τους.

Ωστόσο, υπάρχει η υγεία τής ζωής τού σώματος τής ανθρωπότητος που αποβάλλει όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία επιχειρούν να αλλοιώσουν την αληθινή ύπαρξη τού ανθρώπου. Υπάρχει Εκείνος που διευθύνει τα πάντα. Αυτός που έκανε τον κόσμο και τον άνθρωπο, για να ζήσει στην αιωνιότητα και να υπάρχει, Αυτός υπάρχει και μάς προστατεύει, παρουσιάζεται σαν αδύνατος και ανύπαρκτος. Σε Αυτόν θα προσκρούσουν όλοι αυτοί που θέλουν να αλλοιώσουν την ζωή. Ίσως να μην αντιλαμβάνονται ότι όλη αυτή η βιασύνη και η επιμονή για την ψήφιση τού νομοσχεδίου φανερώνει αδυναμία και είναι εις βάρος τών ανθρώπων αυτών που υποτίθεται ότι θέλουν να προστατεύσουν. Μόνο από σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους εκφράζουμε και τονίζουμε με τρόπο εμφατικό τις αρχές τής ζωής.

Είναι μεγάλο το έγκλημα. Ασελγούν στην ανθρώπινη φύση, διότι στην ουσία σταματούν την φυσιολογική ανάπτυξη και ανεπίγνωστα, καταστρέφουν τον άνθρωπο. Αλλά υπάρχει Αυτός που δημιούργησε τα πάντα από αγάπη και σοφία και παρακάμπτει τι αδυναμίες μας και οδηγεί τα πάντα εις αγαθόν τέλος.

Άπαντες οι εν τη Εκτάκτω Διπλή Ιερά Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι τών είκοσιν Ιερών και Ευαγών Μονών τού Αγίου Όρους Άθω».

Δημιουργία αρχείου: 10-2-2024.

Τελευταία μορφοποίηση: 12-2-2024.

ΕΠΑΝΩ