Το δόγμα της Πεντηκοστιανής ΕΑΕΠ για την Εκκλησία

Κατά τους Πεντηκοστιανούς της ΕΑΕΠ, "η αληθινή εκκλησία είναι μία, εκείνη που έχει «τον καθαρό λόγο του Θεού και κηρύττει αυτόν χωρίς συμφέροντα, χωρίς ανθρώπινες επινοήσεις και χωρίς ανθρώπινους περιορισμούς», είναι η «νύμφη», που στολίζεται «με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος» (Χ 8/86,1).

Αυτά τα προσόντα δεν τα έχουν προφανώς οι άλλες πεντηκoστιανές ομάδες, γιατί δεν αντλούν από το «καθαρό νερό», από την «πηγή», αλλά προμηθεύονται διάφορα έντυπα, βιβλία ή περιοδικά. Αντίθετα ο Λ. Φέγγος προτρέπει κάθε πιστό: «πέτα το στα σκουπίδια, χριστιανέ μου!... Έχουμε το Πνεύμα το Άγιο που μας οδηγεί εις πάσα την αλήθεια δεν θέλουμε ψέματα γραμμένα σε συστημένη επιστολή».

«Θέλουμε να μιλήσει το Πνεύμα. Πάρε τη Γραφή σου, ανέβα πάνω και πες ό,τι σου πει το Πνεύμα το Άγιο» (κασ. 10.6.80). «Δεν χρειάζονται βιβλιαράκια να τον πάρεις τον Λόγο του Θεού, να στον εξηγήσει ο άλλος... Το νερό βγαίνει μέσα από το βράχο. Θα πάω εκεί στο βράχο να πιω, δε θα πάω παρακάτω από τη λακκούβα» (κασ. 25.11.83).

Στο μεταξύ όμως η ομάδα αύτή εξέδωσε φυλλάδια και εκδίδει ακόμη και εφημερίδα, την όποία αποστέλλει με την πεποίθηση πως μεταδίδει το «νερό» από το «βράχο».

Για τον ποιμένα της ομάδας αυτής όλες οι άλλες ομολογίες, ακόμη και οι άλλες πεντηκoστιανές ομάδες, που απορρίπτουν δοξασίες δικές του, είναι «Βαβυλώνα» και «θυγατέρες Βαβυλώνος» και τα «παιδιά του Θεού» δεν επιθυμούν να τις διορθώσουν πρέπει να τις εγκαταλείψουν, για να μη λάβουν το «χάραγμα του θηρίου» και τον αριθμό 666 (κασ. 9.1.82 καί 23.11.82).

Η Εκκλησία, λέγει ο ποιμένας αυτός, αποστάτησε δύο ή τρεις αιώνες μετά τους αποστόλους και μεταβλήθηκε σε «πόρνη», κάθε εκκλησία που ξεφεύγει από το «λόγο του Θεού», δηλαδή από τις ερμηνευτικές δοξασίες του Φέγγου, «είναι θυγατέρα της Βαβυλώνος» (κασ. 7.9.82 καί 9.11.82).

Τα αρχιερατικά άμφια στην Ορθόδοξη Εκκλησία χαρακτηρίζονται «πορφύρα της πόρνης» και το ιερό δισκοπότηρο «χρυσό ποτήρι της μεθυσμένης πόρνης» (κασ. 9.11.82).

Στο μεταξύ η ομάδα αυτή εκφράζεται πιο προσεκτικά.

Στις διάφορες εκκλησίες, λέγει, υπάρχουν «ψυχές ειλικρινείς, που θέλουν να πάνε στον ουρανό, αγαπάνε τον Κύριο και εργάζονται γι' αυτόν όπως μπορούν», είναι τα «άλλα πρόβατα» του Ιω. ι' 16, που πρέπει να συγκεντρωθούν τώρα, πριν από την «αρπαγή της εκκλησίας» και να ενταχθούν στη «μία ποίμνη» (Χ 8/87,1). Ή κίνηση αυτή ανέλαβε το έργο της συγκέντρωσης των «άλλων προβάτων» στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό: «Σε κάθε χωριό πρέπει να γίνει ένα θυσιαστήριο, μία εκκλησία...» (κασ. 14.9.82).

Απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο του π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου: "Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων" (3η Έκδοση Αθήνα 1994 σελ. 208 - 214. Εκδόσεις Διάλογος).