Αναμφίβολα, ο Θεός θέλει να περνάμε καλά και να χαιρόμαστε τη ζωή! Δεν πειράζει καθόλου να απολαμβάνουμε και τις μικρές κοσμικές απολαύσεις, όπως ο χορός, το τραγούδι, το φαγητό και ο έρωτας, αρκεί όμως να μην ξεφεύγουμε από το πλαίσια του Θεού. Αλλιώς γινόμαστε μαλθακοί και υποδουλωνόμαστε στα σατανικά πάθη, όπως ακριβώς οι ναρκομανείς...

Όταν κάποιος είναι φίλος του Χριστού είναι πάντα μέσα στην τρελή χαρά! Ο Χριστός πάντα εδώ είναι και μας προσφέρει τη φιλία Του. Το θέμα είναι αν την δεχόμαστε εμείς ή όχι. Ο Χριστός λέει ξεκάθαρα, «Εάν αγαπάτε με, τας εντολάς μου τηρήσατε» (Κατά Ιωάννην 14/ιδ' 15). Πρέπει να αγωνιζόμαστε εναντίον των παθών, πράγμα καθόλου δύσκολο, όταν θέλουμε ολόψυχα να αγαπήσουμε το Χριστό.

Φυσικά θα πέσουμε αλλά ο Χριστός που θυσιάστηκε για εμάς έχει απέραντη κατανόηση... Το μόνο που μας ζητά είναι να ξανασηκωνόμαστε και να συνεχίσουμε τον αγώνα.  Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε κοντά στον Χριστό, αν θέλουμε δηλαδή να Τον έχουμε φίλο, πρέπει να Τον ακούμε. Μόνο κοντά στον Χριστό βρίσκει ανάπαυση η καρδιά μας, όπως πολύ σωστά τονίζει ο άγιος Αυγουστίνος. Όταν αμαρτάνουμε χωριζόμαστε από το Θεό και πεθαίνουμε ψυχικά, ενώ όταν μετανοούμε επιστρέφουμε κοντά του και ανασταινόμαστε. Εκείνος είναι η Ζωή. Τότε είναι που έρχεται μέσα μας το φως, η ζωή και η χαρά.

Ο Θεός δεν είναι αυστηρός και δεν ''φτιάχνει" ένα σωρό κανόνες για να "καταγράψει" κάθε μας παράβαση ώστε να μας τιμωρήσει. Τιμωρός είναι ο διάβολος. Μας προειδοποιεί όμως ο Θεός πως όταν διαπράττουμε αμαρτήματα χωριζόμαστε από Εκείνον και ενωνόμαστε με το διάβολο. Γιατί και κείνος από υπερηφάνεια δεν υπακούει στον Θεό.

«Το να ικανοποιείς τις επιθυμίες σου δεν είναι ελευθερία, αλλά η κυριαρχία της αμαρτίας πάνω σου. Όλα αυτά που θεωρείς ελευθερία συνιστούν δουλεία στην αμαρτία. Η διαρκής ελευθερία είναι να ζεις με την διαρκή παρουσία του Θεού.» (Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης) 

Ίσως κάποιοι πουν με αφέλεια, ότι το σεξ έξω απ’ το γάμο δεν βλάπτει, διότι όσοι το κάνουν αισθάνονται ωραία. Ένας άσωτος που συνεχώς πορνεύει χωρίς προφυλάξεις, αν και έχει «οργασμό» γα λίγο, μάλλον θα πάθει AIDS ή κάποιο άλλο οδυνηρό αφροδίσιο νόσημα. Ωφελείται άραγε; Και το σνιφάρισμα ίσως να προκαλεί «ωραία αίσθηση» μαστουρώματος σ’ έναν ηλίθιο που είναι εθισμένος σε αυτό, αλλά του καταστρέφει τον εγκέφαλο! Η πρόσκαιρη ηδονή δεν είναι, λοιπόν, απαραίτητα κάτι καλό και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κριτήριο δεοντολογίας. Αντιθέτως, μπορεί να αποβεί μοιραία, ακόμη κι αν δεν επιβάλλεται με τη βία!

Η πορνεία, όπως ονομάζεται το προγαμιαίο σεξ, είναι αμάρτημα. Δεν είναι θέμα πουριτανισμού, γιατί η σεξουαλική επαφή είναι ευλογημένη όταν εκφράζει τον έρωτα  ενός παντρεμένου ζευγαριού... Ένας άνδρας ενώνεται με τη γυναίκα του από τον ίδιο τον Θεό, μέσω του Ιερού Μυστηρίου του Γάμου, και γίνεται το ανδρόγυνο «σαρξ μία».

Το σεξ εκτός γάμου είναι μια εγωιστική πράξη, που έχει ως αποτέλεσμα μια βρώμικη κι άσωτη σαρκική ηδονή, και συνεπώς έχουμε να κάνουμε με αμαρτωλό πάθος. Όταν δυο άνθρωποι που δεν έχουν παντρευτεί πορνεύουν, δεν αγαπιούνται πραγματικά. Γιατί εάν πράγματι υπήρχε έρωτας μεταξύ τους, τι θα μπορούσε να εμποδίσει το γάμο τους; Εξάλλου, «η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται... ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής... πάντα υπομένει» (Α' Προς Κορινθίους 13/ιγ' 4-5, 7).

Το σεξ έξω από αυτή την ένωση είναι καταστροφικό για όποιον το διαπράττει. Φθείρει και τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, και την ένωση του άνδρα με τη γυναίκα του. Αλήθεια, πώς θα αισθανόταν ένας οποιοσδήποτε άνδρας εάν κάποιος προγαμιαίος εραστής της γυναίκας του έλεγε όσα είχε κάνει με εκείνη;

Όταν κάποιος εγκρατεύεται, δείχνει ότι σέβεται το σύντροφό του και ότι αφοσιώνεται σ’ εκείνον. Αληθινός έρωτας, δηλαδή αμοιβαία αφοσίωση και πραγματικά ξεχωριστή σχέση υπάρχει μόνο όταν δυο άνθρωποι φυλάνε ο ένας για τον άλλο το σεξ.

Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει τα εξής:

«Αν το παιδί σας πλησιάσει αγνό τη νύφη, τότε η χαρά θα είναι πιο ευλογημένη, ο φόβος του Θεού μεγαλύτερος και ο γάμος πραγματικά τίμιος, αφού θα υποδέχεται καθαρά και αμόλυντα, και τα παιδιά που θα γεννηθούν θα είναι γεμάτα από πολλή ευλογία, και μεταξύ τους οι σύζυγοι θα ομονοούν...

Είναι εύκολο να αποκτήσει κανείς εγκράτεια και σωφροσύνη, αρκεί να το θελήσει, αρκεί να απομακρύνεται από τις επιβλαβείς αιτίες. Ο Παύλος γράφοντας προς τους Εβραίους ομιλεί και συμβουλεύει ως εξής: “Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, διότι χωρίς αυτόν κανείς δεν θα δει το πρόσωπο του Κυρίου” (Προς Εβραίους 12/ιβ 14). Εδώ λέγοντας αγιασμό εννοεί την σωφροσύνη, να αρκείται δηλαδή ο καθένας στη δική του γυναίκα και να μην πηγαίνει σε άλλη.» («ΦΛΕΓΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ», Εκδόσεων Ι.Μ. Παρακλήτου Ωρωπού, σσ. 41-43)

Αλλά πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως η πορνεία, που καταδικάζεται αμέτρητες φορές απ’ την Αγία Γραφή, είναι όντως το προγαμιαίο σεξ;

·         «Ως Σόδομα και Γόμορρα και αι περί αυτάς πόλεις τον όμοιον τούτοις τρόπον εκπορνεύσασαι και απελθούσαι οπίσω σαρκός ετέρας πρόκεινται δείγμα πυρός αιωνίου δίκην υπέχουσαι.» (Ιούδα 7) Στα Σόδομα λοιπόν γινόταν πορνεία. Όπως ξέρουμε, όμως, οι αρσενοκοίτες των Σοδόμων δεν πλήρωναν τους ερωμένους τους (βλ. Γένεσις 19/ιθ’ 4-5)...

·         «Όλως ακούγεται εν υμίν πορνεία, και τοιαύτη πορνεία, ήτις ουδέ εν τοις έθνεσιν ονομάζεται, ώστε γυναίκα τινα του πατρός έχει.» (Α’ Προς Κορινθίος 5/ε’ 1). Ο αιμομίκτης που διέπραττε πορνεία, δεν πλήρωνε ασφαλώς τη μητριά του, όταν πήγαινε μαζί της!

·         «Δια δε τας πορνείας έκαστος την εαυτού γυναίκα εχέτω, και εκάστη τον ίδιον άνδρα εχέτω.» (Α’ Προς Κορινθίους 7/ζ’ 2). Κάποιος μπορεί να κρατηθεί μακριά απ’ την πορνεία με το γάμο. Η πορνεία βρίσκεται έξω δηλαδή απ’ τα δεσμά του γάμου...

Συμπέρασμα: πορνεία στην Αγία Γραφή δεν ονομάζεται η ιεροδουλεία, αλλά το προγαμιαίο σεξ.

Ο αυνανισμός είναι και αυτός ένα είδος πορνείας, μια πράξη πολύ βρώμικη και επονείδιστη...

«Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού κληρονομήσουσι.» (Α' Προς Κορινθίους 6/ς 9-10)

Μπορεί κανείς να αγαπάει το Χριστό και να μαλακίζεται; Ένας χριστιανός χαρακτηρίζεται από αγνότητα και αθωότητα. Είναι αδύνατο και κάνουμε αυτή την πρόστυχη πράξη και παράλληλα να αγωνιζόμαστε να γίνουμε δοχεία Πνεύματος Αγίου; Ο δε άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής ονομάζει τον αυνανισμό, προσφορά σπέρματος στον σατανά... Δεν ντρέπεται λίγο ο Χριστιανός όταν πετάει στα σκουπίδια την αγάπη του Κυρίου, μπροστά σε Εκείνον; Είπε ο Γέροντας Παϊσιος:

«Να μην απομακρυνόμαστε από το Θεό, γιατί είναι λιγάκι οδυνηρό. Να σκεφτόμαστε ότι ο φύλακας άγγελος προσπαθεί σ’ όλη τη ζωή να φέρει ένα καλό λογισμό στον άνθρωπο κι επιμένει και πονάει και στενοχωρείται, όταν αμαρτάνει ο άνθρωπος και στο τέλος πάει με άδεια χέρια στο Θεό! Ε, αυτό μόνο να σκεφτούμε! Είναι πολύ οδυνηρό. Και μόνο γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να ξεφεύγει κανείς από το Θεό. Δεν πρέπει δηλαδή να παραβαίνει τις εντολές του Θεού. Λίγο φιλότιμο να έχουμε».

Φανταστείτε τι ρεμάλια που θα ήμασταν αν αναγκάζαμε τον άγιο μας άγγελο να μας παρακολουθεί ενώ διαπράττουμε αυνανισμό...

Δυστυχώς όσοι επιλέγουν να μην παραδοθούν στο απαίσιο αυτό πάθος δεν θεωρούνται φυσιολογικοί, αλλά «αλλόκοτοι». Η αχαλίνωτη εκσπερμάτωση, λένε, είναι στη φύση του ανθρώπου. Όμως όλα τα πάθη είναι στη φύση του ανθρώπου. Και το φονικό ένστικτο! Πρέπει δηλαδή όποιος ζηλεύει το γείτονά του να  πει, «δεν βαριέσαι, αφού έτσι είναι η φύση, ας τον σκοτώσω»; Όσο παράλογο κι αν ακούγεται, έτσι ακριβώς σκέπτονται οι αυνανιστές, οι πόρνοι και, κυρίως, οι ομοφυλόφιλοι! Η αμαρτία όμως είναι μια πολύ αφύσικη κατάντια. Ο άνθρωπος πλάστηκε «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού, δηλαδή με σκοπό να μοιάσει στο Θεό και να γίνει κοινωνός της θείας φύσεως. Όσοι μένουν ικανοποιημένοι με τον αμαρτωλό εαυτό τους, χωρίς να επιδιώκουν την πνευματική τους αναγέννηση, δεν είναι φυσιολογικοί! Η κατάσταση αυτών των ανθρώπων είναι χειρότερη από ζωώδης!!! Ο αυνανισμός και οι προγαμιαίες σχέσεις δεν είναι καθόλου «αναγκαίες εμπειρίες». Ανάγκη έχουμε να έρθει μέσα στις καρδιές μας ο Χριστός. Γι’ αυτό, μάγκες στ’ αλήθεια είναι όσοι καταφέρνουν να νικήσουν τα πάθη τους! Αντίθετα, ο Γέροντας Παϊσιος λέει ότι «η μαλθακή ζωή θα αχρηστέψει τους ανθρώπους»...

Λένε μερικοί ότι η αποχή απ’ τον αυνανισμό είναι επικίνδυνη για τη σωματική και την ψυχική υγεία ενός άνδρα. Αυτό είναι ψέμα! Ως απόδειξη έχουμε τους αγίους, αλλά και τους τόσους χριστιανούς που υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Πέθαναν οι άγιοι από καρκίνο του προστάτη; Ή μήπως έγιναν ψυχοπαθείς; Ο Αγιος Αντώνιος, που έζησε τελείως ασκητική και αγνή ζωή, έφτασε μέχρι την ηλικία των 120 χρόνων! Πρέπει βέβαια η εγκράτεια να οφείλεται στην αγάπη ενός ανθρώπου για το Χριστό, και όχι σε καταπίεση από κάποιον άλλο... Να δούμε τι λέει ο Γέροντας Παϊσιος για την ανατροφή των παιδιών και των εφήβων:

«Πάντως την ευσέβεια στα παιδιά τη δίνουμε με το γάλα και όχι με τη ξηρά τροφή. Ποτέ με πίεση και προσταγή! Και προπαντός με το παράδειγμά μας... Να το αποφεύγουμε το ξύλο όσο μπορούμε. Ούτε εκείνα τα μη, μη συνέχεια. Του παιδιού να του δίνουμε να καταλαβαίνει γιατί δεν πρέπει να κάνει κάτι. Μόνο τότε το φέρνουμε σε λογαριασμό.»

Μια άλλη δικαιολογία είναι ότι «ο Θεός έδωσε στα αγόρια γονιμότητα από σχετικά μικρή ηλικία γιατί δεν είχε πρόβλημα με τον αυνανισμό». Ξεχνάνε ότι δεν προκαλεί ο Θεός τους σαρκικούς πειρασμούς! Ο πειρασμός, γνήσιο έργο του διαβόλου, είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης ατέλειας, μια απ’ τις συνέπειες που γεύτηκαν μετά την πτώση τους ο Αδάμ και η Εύα...

Όταν ρωτήθηκε για το θέμα των σεξουαλικών πειρασμών, ο Γέρων Πορφύριος είπε:

«Εσείς προχωράτε στο δρόμο σας. Ο διάβολος έρχεται με τους λογισμούς και σας τραβά από το μανίκι, για να σας αποπροσανατολίσει. Εσείς να μη γυρίζετε να πιάνετε κουβέντα μαζί του ή ν' αντιδικείτε μαζί του. Εσείς να προχωράτε στο δρόμο σας. Αυτός θα σας τραβά από το μανίκι, αλλά εσείς να προχωράτε στο δρόμο σας και κάπου θα βαρεθεί και θα σας αφήσει.»  

Δυστυχώς, πολλοί πιστεύουν πως ο Χριστός «δεν μίλησε για νηστεία», και παραδίνονται έτσι στη λαιμαργία, το θανάσιμο αυτό αμάρτημα. Όμως η νηστεία είναι αναγκαία! Ας δείξουμε όμως μερικά εδάφια του Ευαγγελίου:

·         «Όταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί σκυθρωποί· αφανίζουσι γαρ τα πρόσωπα αυτών όπως φανώσι τοις ανθρώποις νηστεύοντες· αμήν λέγω υμίν ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών. Συ δε νηστεύων άλειψαί σου την κεφαλήν και το πρόσωπόν σου νίψαι, όπως μη φανής τοις ανθρώποις νηστεύων, αλλά τω Πατρί σου εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσεις σοι εν τω φανερώ.» (Κατά Ματθαίον 6/στ’ 16-18)

·         «Τότε προσέρχονται Αυτώ [Ιησού] οι μαθηταί Ιωάννου λέγοντες· διατί ημείς και οι Φαρισαίοι νηστεύομεν πολλά, οι δε μαθηταί σου ου νηστεύουσι; Και είπεν αυτοίς ο Ιησούς· μη δύνανται οι υιοι του νυμφώνος πενθείν εφ' όσον χρόνον μετ' αυτών εστιν ο νυμφίος; Ελεύσονται δε ημέραι όταν απαρθή απ’ αυτών ο νυμφίος, και τότε νηστεύσουσιν.» (Κατά Ματθαίον 9/θ' 14-15).

·         «Λειτουργούντων δε αυτών τω Κυρίω και νηστευόντων είπε το Πνεύμα το Άγιον· αφορίσατε δη μοι τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον εις το έργον ο προσκέκλημαι αυτούς. Τότε νηστεύσαντες και προσευξάμενοι και επιθέντες αυτοίς τας χείρας απέλυσαν.» (Πράξεις 13/ιγ’ 2-3).

·         «Χειροτονήσαντες δε αυτοίς πρεσβυτέρους κατ' εκκλησίαν και προσευξάμενοι μετά νηστειών παρέθεντο αυτούς τω Κυρίω, εις ον πεπιστεύκασι.» (Πράξεις 14/ιδ' 23)

Είναι απλά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, ενώ ξέρουμε πως οι συνάνθρωποί μας υποφέρουν από την πείνα, να αρνούμαστε ν’ απέχουμε από το κρέας και τα γαλακτοκομικά για μερικές μέρες μόνο τού χρόνου!

Θα μπορούσαμε να κλείσουμε με την παρακάτω ρήση τού αγίου Ονουφρίου:

«Μη κόρος εντέρων σε Χριστού χωρίσει, μη βόρβορος σε των παθών καθηδύνη, ει δ’ ουν δακρύσεις εν φλογί παμφάγω.»

Δηλαδή: Να μη σε χωρίσει από το Χριστό η χορτασιά των εντέρων, να μη νιώσεις ηδονή στο βόθρο των παθών. Αλλιώς θα δακρύσεις στη φλόγα που κατακαίει τα πάντα... Κόλαση είναι βέβαια ο χωρισμός από τον γλυκύτατο Ιησού!