Το Φιάσκο του 1925

Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Ουδέποτε Θέλουσιν Αποθάνει

Του Endmond C. Gruss

Επίτιμου Καθηγητού του Κολλεγίου της Σάντα Κλάρικα, Καλιφόρνια

Πρώην Μάρτυρα του Ιεχωβά

     Το βιβλιάριο του Δικαστή Ρόδερφορντ ‘Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Δεν Θα Πεθάνουν Ποτέ’ και η εκστρατεία των ‘Εκατομμυρίων’ που αφορούσε ένα πρόγραμμα δημοσίων ομιλιών που άρχισε το Σεπτέμβριο του 1920, μνημονεύονται συχνά στις εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά από τότε. Αυτό το ελκυστικό σλόγκαν ή διάφορες παραλλαγές του, εμφανίζονται συχνά τα τελευταία χρόνια στα έντυπα της Εταιρίας με μια παραπλανητική εφαρμογή ξεκομμένη απ’ το ιστορικό της υπόβαθρο. Αλλά μόνο πριν λίγα χρόνια οι αναγνώστες των εκδόσεων της Εταιρίας Σκοπιά πληροφορήθηκαν ότι «το κύριο θεμέλιο και όλη η δύναμη του ισχυρισμού ότι ‘Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ’, στηρίζεται στις προβλέψεις για το 1925, προβλέψεις που αποδείχθηκαν τελείως ψευδείς».—Κρίση Συνείδησης, σελ. 175, στην Αγγλική

      Για παράδειγμα, το ιστορικό βιβλίο της Εταιρίας Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Θείο Σκοπό, 1959, είναι τυπικό παράδειγμα στην κάλυψη του θέματος κατά το ότι δεν κάνει καμία αναφορά στο βιβλιάριο αυτό ή στην εκστρατεία με επίκεντρο το 1925. Το ιστορικό αυτό βιβλίο περιλαμβάνει δηλώσεις που μνημονεύουν το 1925, αλλά δεν το συνδέουν με την αποτυχία της εκστρατείας των ‘Εκατομμυρίων’: «Από το 1922 έως το 1925, ο Ιεχωβά Θεός βοήθησε τον λαό του να περιμένει ή να υπομένει, εκτελώντας το κήρυγμα της βασιλείας σε παγκόσμια κλίμακα… Ιδιαίτερα το έτος 1925 απεδείχθη ένα έτος μεγάλης δοκιμασίας σε πολλούς απ’ το λαό του Ιεχωβά, καθώς πολλοί εγκατέλειψαν την οργάνωση». (σελίδα 110). Η ιστορία αυτή δεν πληροφορεί τον αναγνώστη γιατί έλαβε χώρα αυτή η αποσκίρτηση των ‘πολλών’.

      Το νεότερο ιστορικό βιβλίο της Εταιρίας Σκοπιά ‘Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού’ (1993), αφιερώνει σημαντικό χώρο στη συζήτηση σχετικά με το άγγελμα των ‘Εκατομμυρίων’ και τις προσδοκίες για το 1925. «Τι συναρπαστικό άγγελμα διακήρυτταν, ‘Εκατομμύρια που Ζουν Τώρα δεν θα Πεθάνουν Ποτέ!’ (σελ.425) Το βιβλίο Διαγγελείς προχωρεί και αφηγείται ότι αυτό ήταν το θέμα δημοσίων ομιλιών αρχίζοντας το 1918 και κατόπιν σε τυπωμένη μορφή το 1920. «Από το 1920 ως το 1925, αυτό το ίδιο θέμα ακουγόταν ξανά και ξανά ανά τον κόσμο σε δημόσιες συναθροίσεις σε όλες τις περιοχές όπου υπήρχαν δημόσιοι ομιλητές και σε πάνω από 30 γλώσσες». (σελ.425) Κατεβλήθησαν μεγάλες προσπάθειες να δημοσιοποιηθεί το άγγελμα και το βιβλιάριο, μέσω διαφημίσεων στο περιοδικό ‘Χρυσούς Αιών’, με φέϊγ βολάν, με αγγελίες σε εφημερίδες και με αφίσες. Ως αποτέλεσμα, «υπήρχαν πολύ λίγες ανακοινώσεις που προκάλεσαν μεγαλύτερη επίδραση στις διάνοιες των ανθρώπων απ’ αυτή την πειστική διακήρυξη ‘Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Δεν Θα Πεθάνουν Ποτέ’». (βιβλίο του Έτους 1973, σελ.109,110, στην Αγγλική). «Τόσο εκτεταμένη ήταν η εκστρατεία ώστε το σλόγκαν το θυμούνται πολλά χρόνια» (βιβλίο του Έτους, 1975, σελ. 127, στην Αγγλική)

      Το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ περιέχει την πιο ειλικρινή αναγνώριση της αποτυχίας της εκστρατείας για το 1925. Λόγου χάρη, παραθέτει από τις σελίδες 89 και 90 του βιβλιαρίου ‘Εκατομμύρια’:  «Μπορούμε με εμπιστοσύνη να προσδοκούμε ότι το 1925 θα σημειώσει την επιστροφή [από τους νεκρούς] του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και των πιστών προφητών του παρελθόντος σε κατάσταση ανθρώπινης τελειότητας. Παραδέχεται επίσης ότι, «μερικοί ήλπιζαν ότι ίσως εκείνο το έτος να λάβαιναν την ουράνια ανταμοιβή τους οι χρισμένοι Χριστιανοί. Το έτος 1925 ήλθε και παρήλθε. Μερικοί εγκατέλειψαν την ελπίδα τους». (σελ.78) Κατόπιν, αντί να αναγνωρίσει ότι αυτό ήταν ένα κλασσικό παράδειγμα ψευδοπροφητείας, παραθέτει την άποψη ενός Σπουδαστή της Γραφής: «Η οικογένειά μας κατανόησε ότι οι ανεκπλήρωτες ελπίδες δεν είναι αποκλειστικότητα της εποχής μας. Οι ίδιοι οι απόστολοι είχαν παρόμοιες αβάσιμες προσδοκίες… (παράβαλε Πράξεις 1: 6,7) Πρέπει να επισημανθεί, ωστόσο, ότι οι απόστολοι δεν βγήκαν να διακηρύξουν και να προωθήσουν κάποια ψευδή ημερομηνία ή προσδοκίες σαν ψευδοπροφήτες. Στην πραγματικότητα, η περικοπή των Πράξεων στην οποία παραπέμπει καταδικάζει αυτό που αντιπροσωπεύει η εκστρατεία των ‘Εκατομμυρίων’ με τον ακριβή προσδιορισμό κάποιας ημερομηνίας ή χρονολογίας. «Εκείνοι λοιπόν, εισελθόντες ηρώτων αυτόν, λέγοντες, Κύριε τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ; Είπε δε προς αυτούς. Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία». Για να το διατυπώσουμε απλά, «μην κάνετε υποθέσεις πάνω σε τέτοια πράγματα». Ο Ρόδερφορντ, προώθησε με προκλητική σιγουριά τη χρονολογία του 1925, η οποία φυσικά απέτυχε, αλλά απέδωσε και την πηγή του αγγέλματος στον Θεό, ισχυριζόμενος ότι αυτή ήταν η ορθή κατανόηση. Αυτό θα τεκμηριωθεί παρακάτω.

      Το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ εξηγεί επίσης ότι οι Σπουδαστές της Γραφής «πίστευαν ότι ο καιρός της αποκαταστάσεως ήταν πολύ κοντά» και πώς υπολογίσθηκε η χρονολογία του 1925. Πίστευαν ότι η ενδόξαση της εκκλησίας και η ανάσταση των πιστών δούλων του Θεού της προχριστιανικής εποχής προκειμένου να υπηρετήσουν στη γη ως αρχοντικοί εκπρόσωποι της ουράνιας βασιλείας, θα λάβαιναν χώρα το 1925. Αυτό «θα εσήμαινε ότι το ανθρώπινο γένος είχε μπει σε μια εποχή κατά την οποία ο θάνατος θα έπαυε να κυριαρχεί! Αν και είχαν κάνει λάθος, εκείνοι μετέδιδαν με ζήλο αυτή την προοπτική σε άλλους». (σελ.163, 632) Στην πραγματικότητα, ‘μετέδιδαν με ζήλο αυτό που αποδείχθηκε ότι ήταν μια ψευδοπροφητεία!

      Αναφορικά με την αποτυχία του 1925, το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ παραθέτει τη δήλωση ενός Σπουδαστή της Γραφής και κατόπιν αναφέρει: «Αναγνώριζαν ότι είχε γίνει ένα λάθος… Μερικές προσδοκίες δεν είχαν πραγματοποιηθεί, αλλά αυτό δεν εσήμαινε ότι η Βιβλική χρονολογία δεν είχε αξία». (σελ. 633) Βέβαια, το πραγματικό λάθος ήταν ότι πιστέψανε την πηγή αυτού του εσφαλμένου αγγέλματος. Όσον αφορά τη δήλωση «μερικές προσδοκίες δεν είχαν πραγματοποιηθεί – για να είμαστε ακριβείς, καμία από τις προρρηθείσες προσδοκίες δεν είχε εκπληρωθεί σχετικά με το 1925 – ενώ θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλες χρονολογίες που είχαν την ίδια τύχη. (1874, 1881, 1914, 1918, 1920, 1931, 1975).

      Σχετικά με το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ πρέπει να γίνει μια επιπρόσθετη παρατήρηση. Παραλείπει ένα σημαντικό θέμα στα περιεχόμενα του αγγέλματος των ‘Εκατομμυρίων Ήδη Ζώντων’. Δεν γίνεται καμία αναφορά στο ζήτημα της επαναφοράς της εύνοιας του Θεού προς τον Ισραήλ, το Σιωνισμό, και την επιστροφή των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη. Το θέμα αυτό καλύπτει σχεδόν 17 σελίδες (23-38) από τις 107 σελίδες του βασικού κειμένου του βιβλιαρίου του Ρόδερφορντ. Πολλές πρόσθετες αναφορές βρίσκονται στο τμήμα «Βιβλικές Παραπομπές προς Υποστήριξη» (σελ. 108-124) που συνέγραψε ο Γούντγουορθ.

1925: Οι Δηλώσεις των Εκδόσεων της Σκοπιάς

      Τι διάβαζαν και τι άκουγαν οι ακόλουθοι της Σκοπιάς (κι εκείνοι στους οποίους κήρυτταν) καθώς απέβλεπαν στο 1925; Τα ακόλουθα αποσπάσματα, με χρονολογική σειρά, παρέχουν την απάντηση.

      Ένα άρθρο στους ‘Τάϊμς της Νέας Υόρκης’, στις 2 Ιουνίου 1919, είχε τίτλο, ΝΕΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ. Οι Ρωσσελιστές τώρα Βλέπουν να Έρχεται στη Γη το 1925». Στη συνέχεια ανέφερε ότι ο Α. Χ. Μακμίλλαν, ένας εκπρόσωπος της Εταιρίας Σκοπιά μίλησε προς το τέλος της Συνελεύσεως του Συλλόγου των Σπουδαστών της Γραφής που διεξήχθη στη Μουσική Ακαδημία, στο Μπρούκλυν. «Ο ομιλητής είπε ότι ήθελε να προειδοποιήσει όλους τους αμαρτωλούς να ετοιμαστούν για τη Χιλιετία, η οποία επρόκειτο να έλθει το 1925. Ο Μωϋσής και ο Αβραάμ θα είναι εδώ διακήρυξε, και θα ενωθούμε με τους αγίους των αρχαίων χρόνων όταν η βασιλεία του Θεού θα εγκατασταθεί στη γη. Οι άνδρες των αρχαίων χρόνων, θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση του ανθρώπου σε μια κατάλληλη πολιτισμένη κατάσταση».

      Ο ‘Χρυσούς Αιών της 1^ης Νοεμβρίου 1919, σελ.127, αναφέρει με πεποίθηση: «Θεωρούμε ότι οι αποδείξεις είναι πειστικές για τη λογική διάνοια εκείνων που πιστεύουν στις Γραφές, ότι ο κόσμος ετελείωσεν, και η παλαιά τάξις παρέρχεται και ότι έρχεται η νέα, και αν αυτό είναι αληθές, τότε, αυτό θα σημάνει τη χαραυγή μιας νέας και καλύτερης εποχής. Θα σημειώσει τις εναρκτήριες ημέρες του Χρυσού Αιώνος».

      Η μεγάλη συγκέντρωση του Ρόδερφορντ στον Ιππόδρομο της Νέας Υόρκης, στις 21 Μαρτίου 1920, περιγράφεται στη Σκοπιά 15 Απριλίου 1920, σελ.127, ως «μια από τις πιο επιτυχείς συνάξεις που διεξήχθησαν από τους Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής: «Έχουμε την πίστη ότι έχει επιτευχθεί αρκετό καλό και ότι πολλές καρδιές παρηγορήθηκαν από το αγαθό άγγελμα του λόγου του Θεού με την έννοια ότι η μακρά νύκτα της αμαρτίας και του θανάτου πρόκειται να τερματισθεί, και ότι το ένδοξο φως της Χιλιετούς πρωίας πρόκειται να εγκαινιάσει τον ήλιο της δικαιοσύνης, με τις θεραπευτικές ακτίνες του, ώστε να μη καταστραφεί πάσα σαρξ, ακόμη και στην πιο φλογερή φάση της μεγάλης θλίψεως, αλλά να σωθεί κάποια σαρξ, και ότι ως εκ τούτου, Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ».

Στην ομιλία του ο Ρόδερφορντ τόλμησε να ισχυρισθεί:

Σε πολλούς από εσάς ίσως ακουσθεί αλαζονικό εκ μέρους μου να διακηρύττω με τόλμη όπως έχουμε πράξει σε αυτή την περίπτωση, ότι εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν τώρα στη γη δεν θα πεθάνουν ποτέ, αλλά όταν θα έχετε ακούσει τις αποδείξεις και τις εξετάσετε προσεκτικά, δεν πιστεύω να με χαρακτηρίσετε αλαζόνα… Τώρα πρόκειται να σας δώσω μια άλλη χρονολογία. Το έτος 1914 ξεχωρίζει σήμερα αποτυπωμένο στις σελίδες της ιστορίας ως μια χρονολογία η οποία δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί από οποιονδήποτε. Και όσο βέβαιο είναι ότι ευρισκόμεθα εδώ αυτό το απόγευμα άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι θα διακρίνετε μια άλλη χρονολογία η οποία ξεχωρίζει με εξέχοντα τρόπο. Και ποια είναι αυτή η χρονολογία; Δεν είμαι προφήτης αλλά καταλήγω σ’ αυτό το συμπέρασμα μετά από προσεκτική εξέταση των προφητειών, και ο μοναδικός σκοπός για τον οποίον καλώ σήμερα την προσοχή σας είναι ότι αυτή την ώρα της αγωνίας, αυτή την ώρα των παθημάτων, αυτή την ώρα της αναταραχής πάνω στη γη, οι άνθρωποι μπορούν να στρέψουν τις διάνοιές τους με ελπίδα σε μια ημέρα στο εγγύς μέλλον, κατά την οποίαν όλες οι ασθένειες θα αρχίσουν να θεραπεύονται με θεϊκή φροντίδα, και η χρονολογία εάν ευαρεστείσθε είναι το χίλια ενιακόσια είκοσι πέντε.—Σκοπιά 15 Απριλίου 1920, σελ.127

Το ακόλουθο απόσπασμα προέρχεται από μια ανακοίνωση που ετοίμασε ο Ρόδερφορντ για την εφημερίδα ‘Αετός του Μπρούκλυν’:

Έχω μιλήσει σε χιλιάδες ανθρώπους πάνω στο επίκαιρο θέμα ‘Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ’ που χαροποίησε πολλές καρδιές. Με τη χάρη του Κυρίου προτιθέμεθα να συνεχίσωμεν να εξαγγέλωμεν το άγγελμά Του. Επειδή είμεθα πεπεισμένοι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι εντός πέντε ετών οι άνθρωποι θα αντιληφθούν το γεγονός ότι εισέρχονται στην περίοδο των μεγαλύτερων ευλογιών που έχει ποτέ ονειρευθεί ο άνθρωπος ότι είναι δυνατόν να έλθουν εις τον κόσμον.

      Η Σκοπιά 15 Οκτωβρίου 1920, ανήγγειλε το ‘νέο ευαγγέλιο’ για εκείνη την περίοδο:  «Ασφαλώς οι λόγοι του Κυρίου είναι τώρα σε πορεία εκπληρώσεως. Αυτό το ευαγγέλιο [Ο κόσμος Ετελείωσε. Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ] θα διακηρυχθεί σε όλον τον κόσμο προς μαρτυρίαν, και τότε θα έλθει το τέλος. Οι θεόπνευστοι λόγοι του Κυρίου συγκινούν την καρδιά του Χριστιανού και τον κεντρίζουν ώστε με μεγαλύτερο ζήλο να δώσει τώρα τη μαρτυρία».

      Σε μια έκθεση για την Ευρωπαϊκή περιοδεία του 1920, αναφέρθηκε ότι στην Αθήνα, στην Ελλάδα, έγιναν διευθετήσεις για την ευρύτερη διανομή του βιβλίου ‘Εκατομμύρια’ μετά την οποία ανακοινώθηκε: «Αισθανόμεθα απολύτως βέβαιοι ότι είναι θέλημα Κυρίου ώστε αυτό το άγγελμα να διαδοθεί σε όλα τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου ως τελική μαρτυρία πριν το οριστικό τέλος της παρούσης τάξεως».

      Η Ετήσια Έκθεση για το 1920, κάτω από τον τίτλο ‘Το Άγγελμα της Ώρας’, αναφέρεται στην έκδοση του βιβλίου ‘Εκατομμύρια’ και στη μεγάλη ζήτηση γι’ αυτό, τη μετάφρασή του σε 17 γλώσσες και στην χωρίς προηγούμενο διανομή του. Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό;

Δεν υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό εκτός του ότι αυτό το άγγελμα είναι αυτό που ο Κύριος επιθυμεί να διαδοθεί προς όλους τους ανθρώπους ως μαρτυρία πριν το οριστικό και πλήρες τέλος, και ότι θα το εκτελέσει σε όλα τα έθνη ως μαρτυρία πριν έλθει το τέλος. Παντού οι φίλοι συνειδητοποιούν το προνόμιο της επίδοσης αυτού του αγγέλματος… Ο Κύριος παρέχει μια θαυμάσια ευκαιρία σε όλους τους καθαγιασμένους να αφιερώσουν τώρα τα τάλαντά τους του χρόνου, της ενέργειας, των χρημάτων κλπ  στη δημοσιοποίηση και εξαγγελία αυτού του αγγέλματος.

      Το οπισθόφυλλο του Χρυσού Αιώνος της 16^ης Μαρτίου 1921, διαφημίζοντας το βιβλίο ‘Εκατομμύρια’, ερωτά: «Γνωρίζετε ότι τώρα ευρισκόμεθα στις ωδίνες θανάτου του παλαιού συστήματος και στις ωδίνες της γέννησης της νέας τάξεως πραγμάτων, και ότι εκείνοι που θα επιζήσουν από τις δυσκολίες των επόμενων λίγων ετών θα είναι σε θέση να αρχίσουν να εργάζονται στις αιώνιες κατοικίες τους;

      Σχετικά με τη μαρτυρία των ‘Εκατομμυρίων’, η Σκοπιά 1 Σεπτεμβρίου 1921,σελ. 265, ισχυρίζεται: «Είναι ένα άγγελμα χαρούμενων νέων τα οποία πρέπει να κηρυχθούν σε όλα τα έθνη ως μαρτυρία πριν το οριστικό τέλος», και το τεύχος της 15^ης Οκτωβρίου, σελ. 311, ισχυρίζεται ότι «Ο Κύριος έχει θέσει εις χείρας του λαού του το παρηγορητικό άγγελμα ότι Εκατομμύρια Νυν Ζώντων Ανθρώπων Ουδέποτε θα Αποθάνωσιν, επειδή η βασιλεία είναι εδώ».

      Όταν κυκλοφόρησε αρχικά το βιβλίο του Ρόδερφορντ ‘Η Κιθάρα του Θεού’, το 1921, έφερε ένα υπότιτλο ‘Αναμφισβήτητος Απόδειξις του ότι Εκατομμύρια των Νυν Ζώντων Ουδέποτε Θέλουσιν Αποθάνει’. Ο υπότιτλος αυτός στην πρώτη σελίδα του βιβλίου διατηρήθηκε μέχρι το 1925, αποσύρθηκε όμως, στις εκτυπώσεις από το 1928 και μετά.

      Ο Ρόδερφορντ εκφώνησε το «παγκοσμίου φήμης» άγγελμά του σε ένα ακροατήριο 7.000 ατόμων στον Ιππόδρομο της Νέας Υόρκης, στις 11 Δεκεμβρίου 1921. Το τεύχος του Χρυσού Αιώνος της 4^ης Ιανουαρίου 1922, ανέφερε: «Η πόλη της Νέας Υόρκης δέχθηκε μια τεράστια μαρτυρία για την επερχόμενη Βασιλεία του Μεσσία». Προς το τέλος της ομιλίας του ο Ρόδερφορντ, ανέφερε: «Κάθε σκεπτόμενο άτομο μπορεί να διακρίνει ότι πλησιάζει ένα μεγάλο αποκορύφωμα. Οι Γραφές δεικνύουν σαφώς ότι το αποκορύφωμα είναι η πτώση της αυτοκρατορίας του Σατανά και η πλήρης εγκαθίδρυσις της Μεσσιανικής Βασιλείας. Αυτό το αποκορύφωμα θα φθάσει στο 1925… Ως εκ τούτου, μπορεί με εμπιστοσύνη να λεχθεί αυτόν τον καιρό ότι  ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΗΔΗ ΖΩΝΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΠΟΤΈ».

      Για τους πιστούς ακολούθους η διάδοση του αγγέλματος των ‘Εκατομμυρίων’ κατέστη μια δοκιμασία της πίστεως και της οσιότητάς των προς την οργάνωση και τον Θεό. Σημειώστε τι αναφέρει η Σκοπιά 1^ης Απριλίου, 1920:

Ευρισκόμεθα τώρα εις τα εγκαίνια της Βασιλείας. Υπάρχει ένα άγγελμα για εμάς ως μελών του σώματος [του Χριστού] και πρέσβεων αυτού δια να παραδώσωμε. Λίγοι απ’ τους φίλους έχουν εγείρει αντιρρήσεις ως προς την επαναλαμβανόμενη χρήσιν του αγγέλματος Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ, επειδή, λένε, ότι κάνει να φαίνεται ότι δεν δυνάμεθα να ομιλήσωμεν περί άλλου τινός. Αυτές οι αντιρρήσεις δεν έχουν καμία αξία… [αφού παρατίθεται το Ματθαίος 24: 14] ‘Τούτο το ευαγγέλιο’ σημαίνει τα συγκεκριμένα καλά νέα ότι ο παλαιός κόσμος ετελείωσεν, η Βασιλεία των ουρανών είναι εδώ, και εκατομμύρια ήδη ζώντων δεν θα πεθάνουν ποτέ. Οι αγγελιοφόροι του πρέπει να δώσουν αυτή τη μαρτυρία σε όλο τον κόσμο, αλοιώς αυτός θα προμηθεύσει άλλους αγγελιοφόρους.

      Στο βιβλίο τους ‘Η Ερήμωσις του Αγιαστηρίου’, (1930), οι Σπουδαστές της Γραφής Έμιλ και Όττο Σάντλακ, αναφέρουν ότι παρατήρησαν προσωπικά ότι «εκείνοι που είχαν ενδοιασμούς για τη χρησιμοποίηση αυτού του θέματος και επέλεγαν διαφορετική διάλεξη, έπρεπε να υποστούν τη μομφή από τον Πίλγκριμ αδελφό που έδινε τη διάλεξη… Ναι, εκείνοι που δεν συνεργάζοντο χαρούμενα και επιμελώς στη διακήρυξη αυτού του ευαγγελίου της Βασιλείας ήταν ύποπτοι και παρεμερίζοντο». (σελ. 226)

      Και πάλι, η καθοριστική σημασία του αγγέλματος των ‘Εκατομμυρίων’ τονίζεται στον Χρυσούν Αιώνα της 5^ης Ιουλίου 1922: «Αυτός ο Βασιλέας του δικαίου και της αληθείας είναι τώρα παρών. Έχει εξουσιοδοτηθεί να διαλαλήσει την πολεμική κραυγή της ελευθερίας, το άγγελμα το οποίο υπεσχέθη ότι θα διέδιδε πριν την τελική καταστροφή της βασιλείας του Σατανά. Ο νικηφόρος στρατός του εξαγγέλει τώρα το άγγελμα Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ.

      Μερικοί συνέχισαν να αμφισβητούν το άγγελμα όπως παρατηρούσε η Σκοπιά 1^ης Φεβρουαρίου 1923, σελ. 35: «Τινές ήρχισαν καταλαμβανόμενοι υπό ενδοιασμών και αμφιβολιών ως προς το 1925, και εντεύθεν εξηγείται η αύξουσα αυτών χαλαρότης. Αλλ’ αγαπητοί εν Κυρίω αδελφοί, ουδεμίαν ζημίαν θέλομεν υποστή εάν τα προσδοκώμενα να λάβωσι χώραν κατά το 1925 επαληθεύσωσι πραγματικώς ή δεν επαληθεύσωσι. Ο Θεός δεν είναι δυνατόν να μεταβάλη τα σχέδιά του».

      Τι είναι αυτό; Διφορούμενος τρόπος σκέψεως; Τι υποδηλώνει; Ποια αξίωσις επί του αγγέλματος έχει διατυπωθεί; Μήπως τώρα που πλησίαζε το 1925 έπεφταν οι τόνοι; Η ακόλουθη περικοπή δημοσιεύθηκε στη Σκοπιά 1^ης Απριλίου 1923, σελ. 106:

Ερώτησις:  Παρηγγέλθη εις τους Πίλγκριμς προ οκτώ μηνών να παύσωσιν ομιλούντες περί του 1925; Έχομεν ημείς σήμερον τόσους ή και περισσοτέρους λόγους, να πιστεύωμεν ότι η Βασιλεία θα εγκατασταθή το 1925, παρ’ όσους είχεν ο Νώε όταν επίστευεν, ότι θα εγίνετο κατακλυσμός;

Απάντησις:  Είναι παράδοξον πώς διαδίδονται αι ανυπόσταται φήμαι. Ουδέποτε εδόθη εις τους Πίλγκριμς τοιούτος υπαινιγμός, ότι δήθεν πρέπει να παύσωσιν ομιλούντες περί του 1925. Εκείνος όστις διέδωσεν την φήμην αυτήν ότι εδόθη τοιαύτη οδηγία εις τους Πίλγκριμς, έπραξε τούτο άνευ οιασδήποτε εξουσίας, άνευ αδείας, χωρίς οιονδήποτε λόγον.

 Η γνώμη ημών είναι, ότι το 1925, σαφώς καθορίζεται υπό των Γραφών, διότι σημειοί το τέλος των τυπικών Ιωβηλαίων. Αλλά τι ακριβώς θα συμβή κατά τον χρόνον εκείνον, ουδείς δύναται να είπη μετά βεβαιότητος, υποθέτομεν όμως ότι τα ζητήματα του κόσμου κατά το έτος εκείνο θα έχωσι φθάσει εις το κατακόρυφον σημείον, οπόθεν θα είναι δυνατόν πλέον δια τους λαούς να αρχίσωσιν αναγνωρίζοντες την παρουσίαν του Κυρίου και την δύναμιν της Βασιλείας αυτού… Όσον αφορά δια τον Νώε, ο Χριστιανός σήμερον έχει πολύ περισσότερα επί των οποίων να βασίση την πίστιν παρ’ όσα είχεν ο Νώε (καθ’ όσον αφορά πάντα όσα αποκαλύπτουσιν αι Γραφαί) επί των οποίων εστήριζεν την πίστιν εις τον ερχόμενον τότε κατακλυσμόν.

      «Ο Δικαστής Ρόδερφορντ στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν», είχε τίτλο ο Χρυσούς Αιών της 7^ης Νοεμβρίου 1923. «Ο Δικαστής Ρόδερφορντ έδωσε την πανηγυρική ομιλία του ‘Όλα τα Έθνη Βαδίζουν προς τον Αρμαγεδδώνα, Αλλά Εκατομμύρια Νυν Ζώντων Ουδέποτε Θέλουσιν Αποθάνει’ στα πλήθη στην Τακόμα και το Λος Άντζελες». Μίλησε επίσης πάνω στο ίδιο θέμα σε περίπου 14.000 άτομα στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν στις 21 Οκτωβρίου.(σελ.81)

Ανέφερε στο ακροατήριό του ότι τότε ελάμβανε χώρα μια αλλαγή στην [Θεία] οικονομία. «Διερχόμεθα τώρα από τις μηχανορραφίες του αρχιεχθρού της ανθρωπίνης οικογένειας, του διαβόλου, και εισερχόμεθα στην ένδοξον βασιλείαν της δικαιοσύνης, της αληθείας, της ειρήνης, της ευτυχίας και της αιωνίου ζωής υπό τον Χριστό. Αυτό που επίκειται τώρα είναι η μάχη του Αρμαγεδδώνος, ο οποίος θα σαρώσει και θα αφανίσει την παλαιάν τάξιν». (σελ. 83)

      Το θέμα των ‘Εκατομμυρίων’ εξακολούθησε να τονίζεται. «Η απόδειξις τώρα (1924) είναι αναμφισβήτητος ότι έχομεν έλθει εις το τέλος του παλαιού κόσμου και εις την αρχήν της Μεσσιανικής Βασιλείας. Όθεν, ο καιρός είναι κατάλληλος δια τας ευλογίας του κόσμου… Διότι έχομεν φθάσει εις εκείνον τον καιρόν σχετικώς με την ανάπτυξιν του Θείου σχεδίου ώστε δύναται τώρα να λεχθεί μετά πεποιθήσεως ότι Εκατομμύρια νυν ζώντων επί της γής ουδέποτε θα αποθάνωσι». Χρυσούς Αιών, 24 Σεπτεμβρίου 1924, σελ. 254

      Το 1924, Ο Γραμματέας-Ταμίας του Σωματείου της Εταιρίας Σκοπιά, Γ.Ε. Βαν Άμπουργκ, κυκλοφόρησε το βιβλίο του ‘Η Οδός Προς τον Παράδεισον’, με μια εισαγωγή από τον Ρόδερφορντ. Επιβεβαιώνοντας τη σημασία του 1925, ο Βαν Άμπουργκ πληροφορεί τους αναγνώστες του: «Εάν προχωρήσετε σε μια βαθύτερη μελέτη της Αγίας Γραφής, θα διαπιστώσετε ότι το 1925 Κ.Χ. σημειώνεται ιδιαίτερα στην προφητεία». Στην ανάλυσή του ο Βαν Άμπουργκ προλέγει: «Θα ήταν πολύ λογικό να αναμένωμε να δούμε ένα κάποιο ξεκίνημα της επιστροφής της εύνοιας του Θεού προς τον Ιουδαϊκό λαό, ως μέρος του κόσμου, λίγο μετά από αυτή την ημερομηνία [1^η Οκτωβρίου 1925]. Ως εκ τούτου, θα αναμένωμε αμέσως μετά το 1925 να δούμε την αφύπνιση [ανάσταση] εκείνων που μνημονεύονται στο 11^ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής» .—σελ.224

      Ο Χρυσούς Αιών της 14^ης Ιανουαρίου 1925, διαβεβαιώνει: «Συνοψίζοντας εν τάχει, η Χιλιετής Βασιλεία του Χριστού είναι επί θύραις, ναι, ήδη ήρχισεν... Διακρίνοντας, λοιπόν, ότι ευρισκόμεθα εις την αρχήν αυτής της θαυμασίας εποχής, με εμπιστοσύνη δύναται να ειπωθεί

Ότι Εκατομμύρια ήδη ζώντων Ουδέποτε Θέλουσιν Αποθάνει».

      Το πρώτο τεύχος της Σκοπιάς του 1925 με επικεφαλής άρθρο το θέμα «Έργον δια τους Χρισμένους», ήταν πιο συγκρατημένο.

Το 1925 ήλθε. Με μεγάλη προσδοκία οι Χριστιανοί απέβλεψαν σε αυτό το έτος. Πολλοί προσδοκούσαν με εμπιστοσύνη ότι όλα τα μέλη του σώματος του Χριστού θα μεταλλαχθούν σε ουράνια δόξα κατά τη διάρκεια αυτού του έτους. Αυτό ίσως εκπληρωθεί. Ίσως όχι. Στον δικό του κατάλληλο καιρό ο Θεός θα εκπληρώσει τον σκοπό του σχετικώς με τον λαόν του. Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να ενδιαφέρονται τόσον πολύ για το τι θα συμβεί κατά την διάρκεια αυτού του έτους με αποτέλεσμα να αποτύχουν να εκτελέσουν χαρούμενα αυτό που ο Κύριος έχει αναθέσει σ’ αυτούς να επιτελέσουν... Υπάρχουν πολλά να κάνουν αυτό το έτος. Ας μην καταβαρυνώμεθα για το πότε ακριβώς θα υπάγωμεν στον οίκον. Ας σκεπτόμεθα ακαταπαύστως την πιστήν εκτέλεσιν των καθηκόντων που έχομεν ανά χείρας έτσι ώστε εις τον δικό του κατάλληλον καιρόν να υπάγωμεν εις τον οίκον» (σελ. 3, 10)

      Αναφορές σε διάφορα τεύχη της Σκοπιάς του 1925 και των αρχών του 1926, απομάκρυναν την προσοχή από την κατά γράμμα εκπλήρωση των προσδοκιών για το 1925 τις οποίες χαρακτήριζαν πλέον ως ασήμαντες. Η μομφή για την μη πραγματοποίηση των προσδοκιών αυτών αποδιδόταν στο Σατανά και στις εκτός ελέγχου εικασίες και θεωριολογίες των Σπουδαστών της Γραφής!

      «Ευρίσκομεν ότι η χρονολογία των ετών 1925-1926 καταδεικνύεται σαφώς στο προφητικό σχέδιον, και ο Κύριος δεν έχει ανυψώσει το παραπέτασμα επαρκώς για εμάς ώστε να διακρίνωμε πέραν αυτού. Είμεθα βέβαιοι ότι θα θέσει τη σφραγίδα του πάνω σε αυτή την χρονολογία τόσο σαφώς όπως έκανε και με το 1914... Ας μανθάνωμε από τις εμπειρίες του παρελθόντος χωρίς να είμεθα τόσο θετικοί περί των λεπτομερειών».—Σκοπιά 15 Φεβρουαρίου 1925, σελ.58

      Τι μπορούμε να πούμε για το 1925 και τον ορισμό χρονολογιών; Η Σκοπιά 15 Αυγούστου 1925, πληροφορεί τον αναγνώστη: «Δεν υπάρχει πλέον χρόνος. Με αυτό εννοούμε ότι πλέον δεν θα ενδιαφερόμεθα τόσο βαθιά για το χρόνο. Ο Κύριος είναι εις τον Ναό. Ο Βασιλεύς και η Βασιλεία του είναι εδώ. Το εάν όλη η εκκλησία παρθεί πέραν του παραπετάσματος ή όχι είναι μικρής σημασίας» (Σκοπιά 15 Αυγούστου 1925, σελ.247) Και στο επόμενο τεύχος οι Σπουδαστές της Γραφής διάβασαν: «Αναμένεται ότι ο Σατανάς θα προσπαθήσει να ενσταλάξει στις διάνοιες των καθαγιασμένων τη σκέψη ότι το 1925 πρέπει να ιδεί το τέλος του έργου, και ότι ως εκ τούτου τούτο δεν θα είναι αναγκαίον δι’ αυτούς. Οι λόγοι του Κυρίου δικαιολογούν αυτό το συμπέρασμα. Αναφερόμενος σ’ αυτούς τους πολύ κινδυνώδεις καιρούς του τέλους, ο Ιησούς είπε: ‘Αν ήταν δυνατόν να εξαπατήσουν και τους εκλεκτούς’».

      Η Σκοπιά 15 Φεβρουαρίου 1925 είναι ένα άλλο παράδειγμα της προετοιμασίας που έκανε η Εταιρία ώστε να αποφύγει τη μομφή για τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες του 1925:

Φαίνεται ότι είναι αδυναμία πολλών Σπουδαστών της Γραφής το ότι αν εντοπίσουν κάποια μελλοντική χρονολογία στην Αγία Γραφή, αμέσως επικεντρώνουν σε αυτήν όσες περισσότερες προφητείες είναι δυνατόν. Αυτό έχει γίνει αιτία πολλών μεταβολών στο παρελθόν. Απ’ όσο μπορούμε να θυμηθούμε. Όλες οι χρονολογίες που προβλέφθηκαν ήταν ορθές. Η δυσκολία ήταν ότι οι φίλοι, εξήψαν την φαντασία των πέραν της λογικής, και όταν οι φαντασιώσεις των κατεθρυμματίσθησαν, έκλιναν εις το να απορρίψουν τα πάντα.

Δύο ερωτήματα ζητούν απάντηση. Ο Σατανάς ήταν εκείνος που ενστάλαξε στις διάνοιες των πιστών «τη σκέψη ότι το 1925 πρέπει να δει το τέλος του έργου;»  Είναι αλήθεια πως «η δυσκολία ήταν ότι οι φίλοι εξήψαν την φαντασία των πέραν της λογικής» σχετικά με το τι έπρεπε να αναμένουν το 1925;» Οι απαντήσεις βρίσκονται στα κείμενα των εκδόσεων της Σκοπιάς.

1.—Ποιος έγραψε σχετικά με το άγγελμα των ‘Εκατομμυρίων’: «Αιθανόμεθα απολύτως βέβαιοι ότι είναι θέλημα Κυρίου ώστε αυτό το άγγελμα να διαδοθεί σε όλα τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου ως τελική μαρτυρία πριν το οριστικό τέλος της παρούσης τάξεως;»

2.—Ποιος έγραψε ότι «Οι Ιωβηλαίοι κύκλοι δεικνύουν ότι το 1925 θα σημειώσει τον πλήρη τερματισμό της παλαιάς τάξεως και την εγκαινίαση της Μεσσιανικής Βασιλείας, και ότι ταχέως μετά απ’ αυτό θα αρχίσει η ανάστασις;» (Χρυσούς Αιών,1920, σελ.367)

3.—Ποιος έγραψε ότι «Υπάρχουν αποδείξεις ότι η εγκατάσταση της βασιλείας στην Παλαιστίνη πιθανόν να γίνει το 1925, δέκα χρόνια αργότερα απ’ ότι υπολογίζαμε» και σχολιάζοντας το Ιερεμίας 25: 11,12 εξήγησε ότι είναι «μια αναφορά στα εβδομήντα Ιωβηλαία που πρέπει να παρέλθουν επί τον Ισραήλ πριν να εισέλθουν πραγματικά στην υποσχεμένη γη... την άνοιξη του 1925 Κ.Χ.;» (Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων, σελ.117)

4.—Ποιος είπε, «Μπορούμε με εμπιστοσύνη να προσδοκούμε ότι το 1925 θα σημειώσει την επιστροφή του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και των πιστών προφητών του παρελθόντος... σε κατάσταση ανθρώπινης τελειότητας;» (Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων, σελ. 89,90) Ή ποιος είπε, «Συνεπώς, ο Αβραάμ πρέπει να αναλάβει την πραγματική κατοχή της υποσχεμένης κληρονομίας του το έτος 1925 Κ.Χ.;» Σκοπιά 15 Οκτωβρίου 1917, σελ.6157, στην Αγγλική)

5.—Ποιος είπε στους Σπουδαστές της Γραφής «να αποβλέπουν στο 1925 ως το έτος ενδόξασης της εκκλησίας;»  Το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ λέει στη σελίδα 632: «Με βάση όσα λέγονταν εκεί (στο βιβλίο Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων) πολλοί ήλπιζαν ότι ίσως όσοι απέμεναν από το μικρό ποίμνιο να λάβαιναν την ουράνια ανταμοιβή τους το 1925». Μολονότι ήταν λάθος πρέπει να υπομνησθεί ότι «Ο Ρώσσελ προσδοκούσε η εκκλησία να διέλθει πέραν του καταπετάσματος [να ενδοξασθεί] το 1878, το 1881, το 1910, και το 1914». (Σκοπιά 15 Απριλίου 1918, σελ. 6237, στην Αγγλική) Το 1919 ελέχθη ότι «εντός ολίγου χρόνου όλα τα μέλη της [εκκλησίας] θα απομακρυνθούν από τη γη» (Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 1919, σελ. 295, στην Αγγλική), και το 1923 ειπώθηκε στους ακολούθους ότι «Η εκκλησία εγγίζει ήδη εις το τέρμα της επιγείου σταδιοδρομίας της». (Σκοπιά 1 Σεπτεμβρίου 1923, σελ.259) Και τελικά, αν η ανάσταση των αρχαίων αριστέων λάβαινε χώρα το 1925 όπως είχε προβλέψει ο Ρόδερφορντ, σύμφωνα με προηγούμενες δηλώσεις, η εκκλησία έπρεπε να ενδοξασθεί πριν απ΄αυτό γεγονός. Το 1921, ο Ρόδερφορντ είχε αναφέρει: «Μετά την εγκατάστασιν της εκκλησίας εν δόξει, και την συντέλειαν της διαθήκης, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, ο Δαβίδ, ο Βαράκ, ο Ιεφθάε και οι προφήται... θέλουσι προέλθει εκ του τάφου, θέλουσιν εγερθεί εκ νεκρών… διδομένης εις αυτούς καλλιτέρας αναστάσεως». (Η Κιθάρα του Θεού, σελ.375) Συνεπώς, η πηγή των προσδοκιών των Σπουδαστών της Γραφής δεν είναι καθόλου δύσκολο να προσδιορισθεί.

Συμπερασματικά, είναι ολοφάνερο ότι το λάθος για τις εσφαλμένες προσδοκίες των πιστών δεν είναι δυνατόν να χρεωθεί σ’ αυτούς. Απ’ όλα τα παραδείγματα που εκτέθηκαν παραπάνω, προκύπτει ξεκάθαρα ότι τα εσφαλμένα συμπεράσματα και η έξαψις της φαντασίας των πιστών Σπουδαστών της Γραφής βαρύνει την ηγεσία της Σκοπιάς και τις εκδόσεις που κυκλοφόρησε. Η στάση του Ρόδερφορντ μετά το φιάσκο του 1925 δεν μπορεί παρά να χαρακτηρισθεί απολύτως ανέντιμη και άνανδρη, διότι κατηγόρησε τα θύματα της πλάνης του και όχι τον εαυτό του. Αντιπροσωπεύει αυτή η ανέντιμη στάση Χριστιανό Ηγέτη;

      Ο Τζέϊμς Πέντον γράφει στο βιβλίο του Η Αποκάλυψη Καθυστέρησε, σελ. 58, για το θέμα αυτό: «Παρότι ο Ρόδερφορντ παρέλειψε να παραδεχθεί οποιοδήποτε λάθος του πάνω σ’ αυτό το ζήτημα στις εκδόσεις της Εταιρίας, έδωσε αχαρακτήριστες δικαιολογίες σε συνελεύσεις. Ήταν φανερό επίσης, ότι ήταν απογοητευμένος... Εντούτοις, δεν σταμάτησε να εξαγγέλει ότι το τέλος του κόσμου ‘ήταν πλησίον, επί θύραις’, και θα μπορούσε να αναμένεται μέσα σε λίγα χρόνια ή ακόμη και σε λίγους μήνες. Επίσης, το γεγονός ότι είχε κάνει εσφαλμένη προφητεία δεν τον υποκίνησε να ξανασκεφτεί την εκστρατεία κηρύγματος των Σπουδαστών της Γραφής, τη διακονία του, ή την επιθυμία του να διατηρήσει και να αυξήσει τις ατομικές του εξουσίες».

Το Άγγελμα Μετά το 1925

      Μολονότι το 1925 είχε παρέλθει οι Σκοπιές 15 Ιουλίου και 15 Αυγούστου 1926, συνέχιζαν να προβάλλουν το άγγελμα: «Η Βασιλεία του Θεού είναι εδώ, ως εκ τούτου δύναται μεθ’ εμπιστοσύνης να αναγγελθεί ότι ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΗΔΗ ΖΩΝΤΩΝ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΑΠΟΘΑΝΕΙ!  (Σκοπιά 15-7-1926, σελ. 217) «Μήπως ο ‘δούλος’, η εκκλησία, δεν κήρυττε στους ανθρώπους κατά τα τελευταία έτη ότι εκατομμύρια από αυτούς θα αποκτήσουν [αιώνια] ζωή και δεν θα πεθάνουν ποτέ εάν υπακούσουν τον Κύριον; Το σύνθημά μας ήταν και είναι,  ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΗΔΗ ΖΩΝΤΩΝ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΑΠΟΘΑΝΕΙ!» (Σκοπιά 15 Αυγούστου 1926, σελ. 248)

      Στη μελέτη του για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ο Στρουπ σχολιάζει τη συνεχιζόμενη σπουδαιότητα που απεδίδετο στο σλόγκαν ‘εκατομμύρια ήδη ζώντων δεν θα πεθάνουν ποτέ’ ακόμη και στη δεκαετία του 1930: «Το θέμα του βιβλιαρίου ήταν τόσο διεγερτικό στους ακολούθους του και τόσο πειστικό ώστε ακόμη και ως το 1932 (ή ακόμη κι αργότερα), ο κ. Ρόδερφορντ εκφωνούσε ομιλίες πάνω σ’ αυτό. Εκείνο το έτος διεκήρυξε ότι το θρησκευτικό έργο των Μαρτύρων ‘πλησίαζε στο τέλος του’, ότι το τέλος ήταν ‘μόνο λίγο καιρό μακριά’, και ότι το τέλος ήταν πολύ λιγότερο από τη διάρκεια μιας γενεάς.

      Η δήλωση του Στρουπ επιβεβαιώνεται από τα ακόλουθα σύντομα αποσπάσματα από εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά: «Επειδή ο κόσμος είναι ακριβώς στην είσοδο του καιρού των ευλογιών κάτω από την Βασιλεία του Θεού, δύναται τώρα μετά πεποιθήσεως να λεχθεί ότι ‘εκατομμύρια ήδη ζώντων δεν θα πεθάνουν ποτέ». (Καλά Νέα, Ρόδερφορντ, 1932, σελ.63) Σε ραδιοφωνική εκπομπή με τίτλο ‘Παγκόσμιος Έλεγχος’, στις 25 Μαρτίου 1934, ο Ρόδερφορντ υποστήριξε αμετανόητα ότι το άγγελμά του ‘δεν ήταν άγγελμα κάποιου ανθρώπου, αλλά μήνυμα από τον Λόγο του Θεού, το οποίο παρέδιδε σύμφωνα με το θέλημά του». Αφού εξήγησε «γιατί έπρεπε σύντομα να πραγματοποιηθεί μια αλλαγή του παγκοσμίου ελέγχου» , κατέληγε: «Όθεν, δύναται να λεχθεί αληθώς ότι εκατομμύρια ήδη ζώντων δεν θα πεθάνουν ποτέ». (Δικαία Κυβέρνησις, 1934, σελ. 7, 26) «Τα εκατομμύρια που ζουν τώρα (το 1937) τα οποία θα επιζήσουν του Αρμαγεδδώνος και ουδέποτε θα πεθάνουν θ’ αρχίσουν τότε να λαμβάνουν τα υλικά οφέλη της Βασιλείας του Θεού υπό τον Χριστόν». (Σκοπιά 15-3-1937, σελ. 91).

      Στο φως των κραυγαλέων αποτυχιών της εκστρατείας των ‘Εκατομμυρίων’ για το 1925 και της ολοφάνερης διάψευσης όλων των προβλέψεων σχετικά μ’ αυτό το έτος, προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι θα μπορούσε κάποιος να γράφει τα ακόλουθα στο έντυπο ‘Παρηγορία’, της 27^ης Ιουλίου 1938, σχετικά με το βιβλίο Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων: «Το βιβλίο περιέχει πλήρεις και άφθονες αποδείξεις της εγκυρότητας του λόγου και της αλήθειας του. Υποστηρίζεται από ένα πίνακα 473 εδαφίων εχόντων σχέση με το θέμα». Εξετάστε επίσης, τι δημοσιεύθηκε το 1984. Στην αφήγησή του με θέμα «Ο Ιεχωβά Με Αντάμοιψε», ο Κάρλ Κλάϊν, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος από το 1974, αναφέρθηκε στις αναμνήσεις του για την αποτυχία του αγγέλματος για το 1925. Μιλώντας για τον Ρόδερφορντ «σχετικά με τις άστοχες δηλώσεις του ως προς αυτό που θα έπρεπε να αναμένωμε το 1925, κάποτε μας ομολόγησε στο Μπέθελ, ‘Γελοιοποιήθηκα’. (Σκοπιά 1 Φεβρ. 1984, σελ.24) Τι μπορούμε να πούμε για τον Θεό και τις Γραφές ως την υποτιθέμενη πηγή του αγγέλματος; Είναι εκπληκτικό ότι αυτή η ομολογία (περί γελοιοποίησης) χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα της ταπεινότητος του Ρόδερφορντ που είναι, μάλιστα, άξιο μίμησης! Η Σκοπιά 1^ης Δεκεμβρίου 1993, σελίδα 18, αναφέρει: «Ο Ιωσήφ Ρόδερφορντ, βαθιά μέσα του ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος. Για παράδειγμα, κάποτε έκανε μερικές δογματικές δηλώσεις όσον αφορά το τι μπορούσαν να αναμένουν οι Χριστιανοί το 1925. Όταν τα γεγονότα δεν υποστήριξαν τις προσδοκίες του, είπε ταπεινά στην οικογένεια Μπέθελ ότι είχε γελοιοποιηθεί».

Η Γέννησις του Έθνους

      Το άρθρο του Ρόδερφορντ ‘Η Γέννησις του Έθνους’ στη Σκοπιά 1 Μαρτίου 1925 (15 Μαρτίου στην Ελληνική), θεωρείται από τον Ιωσήφ Ζύγκμουντ και άλλους μη-Μάρτυρες παρατηρητές σαν μια προσπάθεια στις αρχές του έτους να προετοιμάσει τους πιστούς για την αποτυχία των προβλέψεων για το 1925 – να εκτρέψει την προσοχή ‘με μια δραματική αναγγελία ότι έχει εκπληρωθεί τάχα μια σημαντική προφητεία που έχει σχέση με το κίνημα’. Συνοπτικά, ο Ρόδερφορντ εξήγησε ότι   «Η Γέννησις του Έθνους (η Βασιλεία του Θεού) είχε λάβει χώρα το 1914, ο Σατανάς και οι δαιμονικές του ορδές είχαν εκβληθεί απ’ τον ουρανό και είχαν ριχτεί στη γη, και το 1918 άρχισε να διώκει τα μέλη της Εκκλησίας στη γη. Αξιωματούχοι της Σκοπιάς φυλακίσθηκαν, και μετά την απελευθέρωσή τους στις 26 Μαρτίου 1919, η Εκκλησία ‘έφυγε εις την έρημον’ για 1260 κατά γράμμα ημέρες... στο τέλος των οποίων το υπόλοιπον της Εκκλησίας πάνω στη γη κάνει μια θαρραλέα διακήρυξη της πίστεως και της υποταγής στον Βασιλέα και τη Βασιλεία και διακηρύττει την αποφασιστικότητά της να αρχίσει να διεξάγει αγώνα εναντίον της αυτοκρατορίας του Σατανά έως ότου την αποκλείσει από τη γη». Η πληρέστερη εγκατάσταση της Βασιλείας προϋπέθετε την αναμέτρηση μεταξύ του νέου έθνους και του Βασιλέα του από τη μια πλευρά, και του Σατανά και των δυνάμεών του από την άλλη. (Ζύγκμουντ, 825)

      Το άρθρο Η Γέννησις του Έθνους περιγράφεται από τους συγγραφείς της Σκοπιάς σαν μια ‘λαμπρή έκλαμψη Γραφικής κατανόησης ’και ως ‘δραματική’, και κατατάσσεται στα ‘Αξιοσημείωτα Γεγονότα’ της ιστορίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. (Βιβλίο Αποκάλυψη, 1988, 2006 και σελ.177). Γιατί προσδιορίσθηκε έτσι;  Το βιβλίο Διαγγελείς, στη σελίδα 78, εξηγεί: «Παρουσίαζε μια διαφωτισμένη κατανόηση του κεφαλαίου 12 της Αποκάλυψης, κατανόηση την οποία μερικοί δυσκολεύθηκαν να τη δεχτούν». Γιατί;  «Διότι ήταν μια εντυπωσιακή παρέκκλιση από αυτό που είχε δημοσιευθεί στο Τετελεσμένο Μυστήριο  το οποίο πρέπει να υπομνησθεί, ισχυριζόταν ότι περιείχε τη Θεόδοτη ερμηνεία της Αποκάλυψης. (Σκοπιά 15 Δεκεμβρίου 1917, σελ. 6188).

      Το να το πούμε αυτό ‘εντυπωσιακή παρέκκλιση’ είναι το λιγότερο. Ακριβέστερα θα το λέγαμε ‘συγκλονιστική αντίφαση’, όπως φαίνεται παρακάτω. Η επικεφαλίδα στο 12 κεφάλαιο της Αποκάλυψης στο Τετελεσμένο Μυστήριο είναι Η Γέννησις του Αντιχρίστου (σελ. 299), ενώ το άρθρο του Ρόδερφορντ Γέννησις του Έθνους το εξηγούσε ως τη Γέννηση της βασιλείας του Θεού το 1914 ή, όπως διατυπώθηκε στο βιβλίο Τότε Ετελέσθη το Μυστήριο του Θεού (1969): Η Ουράνια Γέννησις της Μεσσιανικής Βασιλείας του Θεού. (σελ. 297) Και στο πιο πρόσφατο βιβλίο Αποκάλυψη (1988), Γεννιέται η Βασιλεία του Θεού! Συνεπώς, δεν προκαλεί μεγάλη απορία το γεγονός ότι ‘μερικοί το βρήκαν δύσκολο να αποδεχθούν αυτή την ερμηνεία’.

      Μολονότι το άρθρο του Ρόδερφορντ αρχίζει με την (υποκριτική) δήλωση, «Αυτά που δημοσιεύονται εδώ δεν διατυπώνονται δογματικά. Εμπιστευόμενοι στον Κύριον για καθοδηγία, για τον προσεκτικό και μετά προσευχής καθαγιασμό των κεχρισμένων… κλπ.», αυτό δεν ίσχυε. Σε μια επιστολή προς τον Ρόδερφορντ, που δημοσιεύθηκε στη Σκοπιά 1 Ιουνίου 1925, σελ. 175, το μέλος του [διοικητικού] συμβουλίου Τζ. Α. Μπόνετ, γράφει:

Η Γέννησις του Έθνους είναι ασφαλώς πειστική και απολύτως ικανοποιητική για τη διάνοιά μου… Το άρθρο του Πύργου [της Σκοπιάς] είναι αδιαφιλονίκητα ορθόν. Αναμφισβήτητα, αυτή η ερμηνεία ίσως αποδειχθεί μέσον κοσκινίσματος, αλλά οι πραγματικά ένθερμοι και ελικρινείς πιστοί θα σταθούν ακλόνητοι και θα το δεχθούν ως περαιτέρω εκδήλωσιν της αγάπης του Θεού δίδοντας αυτήν την πρόσθετον απόδειξιν ότι Η ΕΤΑΙΡΙΑ είναι ο τιμημένος δούλος και επρόσωπός του... Μόνον οι αποκλίνοντες θα διαφωνήσουν με την ερμηνεία και θα ανταγωνισθούν τις σκέψεις που εκτίθενται σ’ αυτό το άρθρο, και ο Σατανάς αναμφισβήτητα θα τους χρησιμοποιήσει όλους αυτούς για να αναστατώσει τις διάνοιες των ασταθών...

      Είναι καταφανές ότι η επιστολή του Μπόνετ είχε σκοπό να τρομοκρατήσει και να αμφισβητήσει οποιονδήποτε  θα διαφωνούσε με το ‘νέο φως’ του Ρόδερφορντ, το οποίο κατά τα άλλα, ΄δεν διατυπώθηκε δογματικά’. Ένα απόσπασμα του άρθρου Η Γέννησις του Έθνους θα αποδείξει ότι ήταν μια προσπάθεια να συνεχίσει το δραματικό ‘πνεύμα’ της εκστρατείας των ‘Εκατομμυρίων’, αλλά χωρίς να θέτει μια καθορισμένη μελλοντική χρονολογία προς εκπλήρωσιν: «Το Νέο Έθνος γεννιέται. Η δόξα του θα γεμίσει όλη τη γη. Η ημέρα της απελευθέρωσης είναι προ οφθαλμών. Ας διακηρυχθούν αυτά τα καλά νέα στους λαούς της γης. Η νίκη είναι του Βασιλέως μας. Πιστοί τώρα προς το  τέλος του πολέμου, θα θερμαινόμεθα στον ήλιο της αγάπης του, όπου θα υπάρχει πληρότητα ευφροσύνης και απολαύσεων για πάντα».—Σκοπιά 1 Μαρτίου 1925, σελ. 74).

Η Επίδραση του 1925 στη Ζωή των Πιστών

      Πώς επηρέασαν οι προβλέψεις για το 1925 τη ζωή πολλών Σπουδαστών της Γραφής; Σύμφωνα με εκθέσεις που κυκλοφορούν ακόμη από άτομα που ήταν τότε μέλη της κοινότητας των Σπουδαστών της Γραφής, μερικοί εγκατέλειψαν τις επιχειρήσεις τους, τις δουλειές τους, πούλησαν ακόμη και τα σπίτια τους με την προσδοκία ότι σύντομα θα ζουν σ’ έναν επίγειο παράδεισο... Πολυάριθμοι αγρότες Σπουδαστές των Γραφών στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αρνήθηκαν να σπείρουν και να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους και κορόϊδευαν τους ομοπίστους που τα καλλιεργούσαν». (Τζέϊμς Πέντον, σελ.58)

      Καταφανώς, πολλά άτομα παρακινήθηκαν από την εκστρατεία του αγγέλματος των ‘Εκατομμυρίων’ να γίνουν ακόλουθοι του κινήματος. Μπορούν να δοθούν πολλά παραδείγματα γι’ αυτό, αλλά το επόμενο αρκεί. Την Κυριακή (31 Μαΐου 1925) στη Συνέλευση του Μαγδεβούργου της Γερμανίας, ο Ρόδερφορντ ζήτησε από το ακροατήριο να σηκωθούν εκείνοι που είχαν δεχθεί την ‘αλήθεια’ από το 1922. Τα δύο τρίτα του ακροατηρίου σηκώθηκαν όρθια… Απ’ την άλλη πλευρά, αργότερα, πολλές χιλιάδες εγκατέλειψαν  την οργάνωση λόγω της αποτυχίας του 1925 και της αυξανόμενης δυσαρέσκειας έναντι του Ρόδερφορντ. (Τζέϊμς Πέντον, σελ. 59)

Η Εμπειρία του Ουίλιαμ Σνελ

      Διατηρούσαν αυτή τη χρονολογία ως κάτι το προεξέχον ενώπιόν μας και ενώπιον όλων των ανθρώπων, ως το έτος που θα ήρχετο η Βασιλεία με την επανεμφάνιση στη γη των αρίστων της Παλαιάς Διαθήκης ή των αρχόντων μεταξύ των Σπουδαστών της Γραφής. Η προσδοκία αυτή τονιζόταν με πάθος σε κάθε έκδοση της οργανώσεως εκείνο τον καιρό κι αυτό άφησε ένα βαθύ αποτύπωμα στη διάνοιά μας. Στην πραγματικότητα, αυτό στην ουσία προκάλεσε παράλογες ιδιορρυθμίες σε πολλούς από εμάς. Για παράδειγμα, θυμάμαι καλά ότι το φθινόπωρο του 1924, ο πατέρας μου προσφέρθηκε να μου αγοράσει ένα κουστούμι ρούχα τα οποία είχα πολύ ανάγκη. Του ζήτησα να μη το κάνει εφόσον απείχαμε μόνο λίγους μήνες από το 1925, οπότε θα ερχόταν η Βασιλεία.

      Όταν το 1925 ήρθε και οι Αβραάμ, Ισαάκ, και Ιακώβ δεν εφάνησαν, απογοητεύθηκα. Αλλά κάποιες έξυπνες εξηγήσεις του Ρόδερφορντ… το Μάϊο του 1925 μετρίασαν τις ανησυχίες μου... Μας είπε εκείνο το βράδυ μεταξύ άλλων, ‘Παιδιά, φυσικά δεν θέλετε να πάτε στον ουρανό τώρα που ο Κύριος έχει για εσάς τόσο πολύ έργο να κάνετε. Ας τυπώσουμε βιβλία και πηγαίνετε στις λεωφόρους και τις παρόδους και διαφημίσατε, διαφημίσατε, διαφημίσατε τον Βασιλέα και την Βασιλεία έως ότου έρθει το τέλος’. Και μιλούσε εκείνο το βράδυ επί δύο ώρες και όταν τελείωσε, μας είχε πείσει τους ανόητους να μην πάμε στον ουρανό.

(Ουίλλιαμ Σνελ, ‘30 Χρόνια Σκλάβος της Σκοπιάς’, σελ. 33.34)

      Ακόμη και όταν οι προσδοκίες για το 1925 προωθούνταν δυναμικά, κάτι δεν πήγαινε καλά όπως αφηγείται ο Σνελ: «Ωστόσο, εκείνο τον καιρό, κάποιοι ώριμοι [αδελφοί] μεταξύ των Σπουδαστών της Γραφής άρχισαν ν’ αντιλαμβάνονται και να σχολιάζουν την ασυμφωνία των δηλώσεων της Εταιρίας ότι το 1925 ήταν η απαρχή των αποδείξεων της Βασιλείας και του τέλους του παρόντος πονηρού κόσμου, και των αποδείξεων ότι ταυτόχρονα η Εταιρία επέκτεινε τις δραστηριότητές της αγοράζοντας γη και κτίρια, και παραγγέλνοντας εκτυπωτικά πιεστήρια για την επέκτασή της!  Αυτά τα δύο δεν συμβιβάζονταν». (Σνελ, σελ. 33, 34).

      Παρ’ όλα αυτά, ο Σνελ δεν εγκατέλειψε το κίνημα μέχρις ότου, όπως ο ίδιος αναφέρει: «Κάποια Κυριακή βράδυ το 1953, ανενόχλητα βγήκα από την Αίθουσα Βασιλείας για να μην επιστρέψω ποτέ». (Σνελ, σελ.199).

Συμπέρασμα

      Ο τίτλος αυτού του άρθρου, Το Φιάσκο του 1925, ‘Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ’, είναι κατάλληλος. Εντούτοις, το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ (σελ.633), αφού αναλύει άλλες αποτυχημένες ερμηνείες της βιβλικής προφητείας και καταλήγει στο 1925, αναφέρει: «Μερικές προσδοκίες δεν εκπληρώθηκαν». Στην πραγματικότητα, όπως αποδείχθηκε νωρίτερα, καμία απ’ τις προσδοκίες δεν εκπληρώθηκε! Ήταν όντως ένα φιάσκο – μια πλήρης αποτυχία. Και από Γραφική άποψη, ήταν μια ψευδοπροφητεία. Και πρέπει να θυμόμαστε ότι τα έντυπα της Σκοπιάς ισχυρίζονται ότι αυτό το άγγελμα που αποδείχθηκε ότι ήταν ψεύτικο, προερχόταν τάχα από τον Θεό και ήταν εγκεκριμένο από αυτόν!

Μετάφραση Ν. X.