"Και θα εγερθούν πολλοί ψευδοπροφήτες και θα παροδηγήσουν πολλούς" (Ματθαίος 24: 11 ΜΝΚ).

Πώς συμβαίνει και τόσα πολλά άτομα στη διαδρομή της ιστορίας βρίσκουν ευχαρίστηση στο να παίζουν το ρόλο του Προφήτη, παρά το γεγονός ότι οι προφητείες τους σπανίως επαληθεύονται; Κατά κανόνα, οι προβλέψεις τους αποτυγχάνουν, κι εντούτοις αυτοί συνεχίζουν να προφητεύουν. Χωρίς αμφιβολία, ένας σημαντικός λόγος είναι ότι, το να θεωρούνται από τους άλλους ως άτομα που έχουν τα προσόντα και τις ικανότητες για αξιοσημείωτη Θεόδοτη ενόραση, τους παρέχει κάποια αίσθηση ισχύος και σπουδαιότητας. Αναμφίβολα, ο πειρασμός της ενίσχυσης του ‘εγώ’, έχει παραγάγει πολλούς ψευδοπροφήτες.

Άλλοι μπορεί να αισθάνονται με κάθε εντιμότητα ότι διαθέτουν θεία καθοδήγηση προς τη σωστή κατανόηση των Βιβλικών προφητειών και εντέλλονται απ’ τον Θεό να ενεργήσουν ως προφήτες Του, δίνοντας προειδοποιήσεις προς την ανθρωπότητα και αναγγέλλοντας επερχόμενα γεγονότα. Στη Σκοπιά 1 Απριλίου 1972, σελίδες 197-200 (Αγγλική), οι ηγέτες της Σκοπιάς ισχυρίζονται ότι το Κίνημά τους ως σύνολο, κατέχει μια τέτοια θέση ‘Προφήτη’.

«Αυτός ο Προφήτης δεν ήταν ένας άνθρωπος, αλλά ένα σώμα ανδρών και γυναικών. Ήταν η μικρή ομάδα ακολούθων του Ιησού Χριστού, γνωστή εκείνο τον καιρό ως Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής. Σήμερα είναι γνωστοί ως Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Είναι πολύ καλά γνωστό σε οποιονδήποτε έχει εξετάσει τις εκδόσεις της Σκοπιάς τα περασμένα εκατό χρόνια, ότι αυτές οι εκδόσεις είναι γεμάτες από προβλέψεις, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν αποτύχει παταγωδώς, ενώ πολλές άλλες αναμένεται να εκπληρωθούν—ή να αποτύχουν.

Πολυάριθμες μελέτες και άρθρα έχουν δημοσιευθεί πρόσφατα, τα οποία κατηγορούν την Εταιρία Σκοπιά για τις πολλές αποτυχημένες χρονολογίες όπως αυτές του 1874, 1878, 1881, 1910, 1914, 1918, 1925 και 1975. Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να παρουσιάσει κάποια άλλη εκδοχή αυτού του θέματος. Αντίθετα, πρόθεσή μου είναι να σχολιάσω κάποιες απ' τις λίγες προβλέψεις που πραγματικά, τουλάχιστον από μερικές απόψεις, επαληθεύτηκαν. Τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα είναι αυτά που σχετίζονται με το σχηματισμό και την προφανή αποτυχία των δύο Διεθνών Οργανισμών Ειρήνης του αιώνα μας, της Κοινωνίας των Εθνών (ΚΕ) και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Οι ερωτήσεις που θα λάβουν απάντηση είναι: Πόσο συγκεκριμένες ήταν αυτές οι προβλέψεις; Είχαν σαφή προέλευση το Κίνημα της Σκοπιάς; Τεκμηριώνουν τους προφητικούς ισχυρισμούς του Κινήματος;

Ως ένδειξη της προφητικής τους ικανότητας οι συγγραφείς της Σκοπιάς στο άρθρο, «Γνωστοποιώντας τις Προφητικές Αλήθειες του Θεού», που δημοσιεύθηκε στη Σκοπιά 1 Αυγούστου 1971, σελ. 467 (Αγγλική), δίνουν την εντύπωση ότι, πριν από την έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, σχεδόν όλοι εκτός από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, διακρατούσαν μια αισιόδοξη άποψη για το μέλλον, προαισθανόμενοι ότι μπροστά τους βρισκόταν ειρήνη και όχι πόλεμος.

«Τα πολιτικά, θρησκευτικά και εμπορικά στοιχεία αυτού του κόσμου αποδέχονταν ευρέως αυτή την άποψη. Ωστόσο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακρατούσαν την ακριβώς αντίθετη άποψη. Το τεύχος του Ιουλίου 1897 του επίσημου περιοδικού Η Σκοπιά, (γνωστού τότε ως Η Σκοπιά της Σιών), έλεγε στους αναγνώστες του: Ο Θεός διδάσκει σε πολλές περικοπές ότι ένας καιρός μεγάλης θλίψεως θα ερχόταν πάνω στα έθνη».

Είναι αλήθεια βέβαια, ότι ισχυρές τάσεις αισιοδοξίας επικρατούσαν στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, στους τομείς της επιστήμης, της πολιτικής, της οικονομίας και της θρησκείας. Εντούτοις αυτή η δήλωση δείχνει μεγάλη άγνοια των απόψεων που διακρατούσαν εκατομμύρια πιστών της Αγίας Γραφής εκείνο τον καιρό. Οι Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής, ήταν μόλις μια μικρή ομάδα μεταξύ πολλών άλλων πολύ μεγαλύτερων Χριστιανικών ομάδων οι οποίες, στο τελευταίο τμήμα εκείνου του αιώνα (19^ου), προέβλεπαν ότι ο κόσμος πλησίαζε ραγδαία στη ‘μεγάλη θλίψη’ και στη Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Οι ομάδες αυτές αποτελούσαν μέρος ενός ευρύτερου ρεύματος, γνωστού ως το «Χιλιαστικό Κίνημα» (που ονομαζόταν έτσι λόγω της κοινής πίστεως σε μια Χιλιετή επίγεια Βασιλεία που θα κυβερνάται από τον Χριστό). Αυτό το κίνημα είχε τις ρίζες του πίσω στις πρώτες δεκαετίες του τελευταίου αιώνα (19^ου), και του ευρύτερου ενδιαφέροντος για τις Βιβλικές προφητείες, που υποκινήθηκε και επιταχύνθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντειους πολέμους. Στις ημέρες του Πάστορα Ρώσσελ, το Χιλιαστικό Κίνημα είχε επηρεάσει βαθιά πολλά μεγάλα Δόγματα, όπως τους Επισκοπελιανούς, τους Πρεσβυτεριανούς και τους Βαπτιστές. Ακόμη κι εκείνο τον καιρό, το Χιλιαστικό Κίνημα περιελάμβανε εκατομμύρια ανθρώπων. Μεταξύ όλων αυτών ήταν κοινό γεγονός ότι δεν συμμερίζονταν τη γενική αισιοδοξία ως προς το μέλλον του κόσμου. Συνεπώς, η έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, δεν ήρθε σαν έκπληξη σ' αυτούς τους ανθρώπους, όπως επισημαίνει ο Ντουάϊτ Ουίλσον στο βιβλίο του, «Ο Αρμαγεδδών Τώρα», (1977), στις σελίδες 36, 37:

«Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος διήγειρε στους προ-Χιλιαστές μια κρυφή προσδοκία και παρείχε μια ερεθιστική εκπλήρωση κάποιων επιθυμιών τους. Ο ίδιος ο πόλεμος δεν ήρθε σαν σοκ σ' αυτούς τους αντιπάλους της μετα-Χιλιαστικής αισιοδοξίας. Δεν απέβλεπαν μόνο στους υπολογισμούς για τον καιρό του Αρμαγεδδώνα, αλλά ανέμεναν ‘πολέμους και φήμες πολέμων’ σαν τα σημάδια του επερχόμενου τέλους».

Κατόπιν ο Ουίλσον παραθέτει τα λόγια ενός ερευνητή του Χιλιασμού, του Ρ. Α. Τόρεϋ, ο οποίος στο βιβλίο του, ‘Η Επάνοδος του Κυρίου’, έγραψε τα ακόλουθα το 1913, ένα μόλις χρόνο πριν την έναρξη του Μεγάλου Πολέμου:

«Μιλάμε για αφοπλισμό, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι δεν επιτυγχάνεται. Όλα τα παρόντα σχέδιά μας για ειρήνη, θα καταλήξουν στους πιο φρικτούς πολέμους και συγκρούσεις που δεν είδε ποτέ ο παλαιός κόσμος».

Παρόμοιες προβλέψεις είχαν γίνει επί δεκαετίες από διαφορετικούς Χιλιαστές συγγραφείς, και ο Ουίλσον δίνει μερικά παραδείγματα στο βιβλίο του. Συνεπώς, η άποψη που διακρατούσαν οι Σπουδαστές της Γραφής για το μέλλον, δεν ήταν με κανένα τρόπο μοναδική. Ήταν μια άποψη που, κατ' ουσίαν, διακρατούσαν όλοι οι Φονταμενταλιστές Χριστιανοί εκείνων των ημερών. Οι προβλέψεις για το τι επρόκειτο να λάβει χώρα στο κοντινό μέλλον ήταν αμέτρητες, παρότι οι Χιλιαστές (με κάποιες εξαιρέσεις), γενικά δεν όριζαν συγκεκριμένες ημερομηνίες για τα προσεχή γεγονότα, όπως έκαναν οι Σπουδαστές της Γραφής. Γι' αυτό το λόγο γλύτωσαν από τις πικρές απογοητεύσεις που επρόκειτο να βιώσουν οι ακόλουθοι του Κ. Ρώσσελ όταν οι προσδοκίες τους απέτυχαν, και τα προλεχθέντα γεγονότα δεν εμφανίστηκαν στις ‘σωστές ημερομηνίες’.

Οι Σπουδαστές της Γραφής, καθώς και κάποιοι Χιλιαστές Ερευνητές, είχαν εξηγήσει ότι ο Μεγάλος Πόλεμος ήταν το Πρελούδιο του Αρμαγεδδώνος. Ο Σ. Ι. Σκόφιλντ, ο περίφημος Μεταφραστής της «Βίβλου Με Παραπομπές του Σκόφιλντ», πίστευε το 1916 «ότι ο πόλεμος θα ήταν μια θανατηφόρος πάλη του παρόντος παγκόσμιου συστήματος που θα τη διαδεχόταν η Βασιλεία του Θεού». Όταν ο Μεγάλος Πόλεμος τελείωσε ξαφνικά το 1918, ήρθε σαν δυσάρεστη έκπληξη σ’ αυτούς τους ειδήμονες της Βιβλικής προφητείας. Εξήγησαν ότι η περίοδος ειρήνης θα ήταν ‘πολύ σύντομη’ και ότι ο Αρμαγεδδώνας σίγουρα θα ερχόταν πολύ γρήγορα. Όταν το 1919 εμφανίσθηκε η Κοινωνία των Εθνών, αμέσως προέβλεψαν ότι αυτή η οργάνωση θα αποτύγχανε, και ότι το μόνο που θα μπορούσε να επιτύχει ήταν μια προσωρινή αναβολή του Αρμαγεδδώνος.

Οι συγγραφείς της Εταιρίας Σκοπιά έχουν προσπαθήσει συχνά να δώσουν την εντύπωση ότι, λόγω της προφητικής τους ενόρασης, προείδαν την αποτυχία της Κοινωνίας των Εθνών:

"Όταν ιδρύθηκε η Κοινωνία των Εθνών, μερικοί από τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου τη χαιρέτησαν ως ‘την πολιτική έκφραση της βασιλείας του Θεού επί της γης’. Ωστόσο, τι έλεγαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Και πάλι, ακριβώς το αντίθετο. Το τεύχος της Σκοπιάς 1 Μαρτίου 1919 διεκήρυττε: «Η διαρκής ανακούφιση της ανθρωπότητος από τα παθήματα δεν θα προέλθει ούτε από την ανύψωση ή την αναβάθμισή της ούτε από οποιαδήποτε Κοινωνία των Εθνών. Μια τέτοια διευθέτηση μπορεί να είναι επιθυμητή, αλλά μόνο μέσω της εξουσίας του Χριστού…»" (π.χ. Σκοπιά 1 Ιουλίου 1981 σελ. 28).

Ωστόσο, αυτό που οι συγγραφείς της Εταιρίας Σκοπιά δεν λένε, είναι ότι αυτή η στάση έναντι αυτής της Οργανώσεως για την ειρήνη, ήταν αυτή που γενικά τηρούσαν όλοι οι Χιλιαστές. Στην αρχή του 1918, ο προαναφερθείς Ρ. Α. Τόρεϋ, είχε πει τα ακόλουθα σε ‘Προφητική Διάσκεψη’ που διεξήγαν οι Χιλιαστές εκείνο το έτος στην πόλη της Νέας Υόρκης: «Τώρα που έγινε εκεχειρία, οι διάνοιες των ανθρώπων και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, έχουν γεμίσει με όλων των ειδών τις ελπίδες και τις προσδοκίες ‘που είναι καταδικασμένες σε αποτυχία και θα τους απογοητεύσουν». Κατόπιν ο Τόρεϋ είπε στο ακροατήριό του ότι «η Κοινωνία των Εθνών δεν μπορεί να επιτύχει τίποτε περισσότερο από μια προσωρινή κατάπαυση των εχθροπραξιών». Ο Ντουάϊτ Ουίλσον επίσης, επισημαίνει ότι, «στο τέλος του Πολέμου υπήρχε ελάχιστη αισιοδοξία για τις Συμφωνίες Ειρήνης και την Κοινωνία των Εθνών». Το Χιλιαστικό περιοδικό ‘Η Ελπίδα μας’, που εκδιδόταν από τον Άρνο Σ. Γκέμπελέϊν ανέφερε ότι, ‘δεν διατηρούσε καμιά ελπίδα ότι η Κοινωνία των Εθνών θα εμπόδιζε τον Πόλεμο».

Ακόμη πιο λεπτομερείς προβλέψεις σχετικά με την Κοινωνία των Εθνών είχαν γίνει από δύο Βιβλικούς σχολιαστές, τον Σ. Φ. Χογκ και τον Γ. Ε. Βάϊν, στο βιβλίο τους ‘Η Έλευσις του Κυρίου’ που εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1919, λίγο πριν σχηματισθεί η Κοινωνία των Εθνών. Εξήγησαν ότι η αποτυχία της Κοινωνίας των Εθνών είχε προβλεφθεί στην Αγία Γραφή, στην Αποκάλυψη 17: 12, 13:

«Μια τέτοια Κοινωνία Εθνών, όπως για παράδειγμα αυτή που προτείνεται σήμερα ως πανάκεια για τα εθνικά λάθη, όχι μόνον έχει προβλεφθεί στις Γραφές ως το έσχατο μέσον της διεθνούς πολιτικής, αλλά και η αποτυχία της έχει παρόμοια προβλεφθεί».

Ο Βάϊν που έγραψε αυτές τις γραμμές, κατόπιν, παραθέτει τα εδάφια Δανιήλ 7: 23, 24, και λέει:

«Ένα αντίστοιχο όραμα δόθηκε στον Ιωάννη. Και αυτός επίσης είδε ένα θηρίο με δέκα κέρατα, και ο συμβολισμός εδώ εξηγείται και πάλι με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. ‘Και τα δέκα κέρατα που είδες σημαίνουν δέκα βασιλιάδες, οι οποίοι δεν έχουν λάβει ακόμη εξουσία, αλλά λαμβάνουν εξουσία ως βασιλιάδες μια ώρα μαζί με το θηρίο (για λίγο καιρό). Αυτοί έχουν μια σκέψη, και γι' αυτό δίνουν τη δύναμη και την εξουσία τους στο θηρίο’. (Αποκάλυψη 17:12, 13) Είναι προφανές ότι αυτά τα δέκα βασίλεια υπάρχουν ταυτόχρονα. Οι ηγεμόνες που κυβερνούν σ' αυτά συμφωνούν να παραδώσουν την εξουσία τους σε ένα ανώτερο κυβερνήτη. Καμία τέτοια Κοινωνία δεν υπήρξε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία έως τώρα. Είναι φανερό επίσης από τις Γραφές, ότι η ύπαρξη αυτής της Κοινωνία θα δώσει την ευκαιρία σε έναν άνθρωπο επαρκώς ισχυρό να επικρατήσει στην κατάσταση εκείνη».

Ο Βάϊν εξηγεί περαιτέρω στο βιβλίο:

«Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι μια Κοινωνία των Εθνών είναι ορατή, και είναι φανερό ότι θα είναι η νέα μορφή της παλιάς Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, δεν δικαιολογούμεθα να συμπεράνουμε ότι η επικράτεια της Κοινωνίας των Εθνών που εννοείται στα εδάφια τα σχετικά με τα δέκα κέρατα του θηρίου, θα περιορίζονται κατ’ ανάγκην στις περιοχές που μόλις εξετάσθηκαν (οι περιοχές των προηγούμενων παγκόσμιων Αυτοκρατοριών). Οποιαδήποτε και αν είναι η διευθέτηση, το γεγονός της Κοινωνίας [των Εθνών] θα προετοιμάσει το δρόμο για την κυβέρνηση του Τελικού Δυνάστη που θα ελέγχει τα πάντα».

Είναι πολύ ενδιαφέρον να σημειωθεί, ότι οι Βιβλικές ερμηνείες τις οποίες η Εταιρία Σκοπιά χρόνια αργότερα άρχισε να εφαρμόζει στην Κοινωνία των Εθνών, είναι σχεδόν παρόμοιες με εκείνες που δημοσιεύθηκαν από τον Βάϊν το 1919. Είναι καταφανές ότι ο Πρόεδρος Ρόδερφορδ ή κάποιοι από τους συνεργάτες του ήταν πολύ καλά ενημερωμένοι για τις ερμηνείες άλλων Χιλιαστών, τις οποίες εφάρμοζαν στην Κοινωνία των Εθνών σε κάποιο προηγούμενο στάδιο. Ο Βάϊν και ο Χογκ, ήταν πασίγνωστοι σχολιαστές της Βιβλικής Προφητείας. Επιπλέον, το Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Καινής Διαθήκης του Βάϊν χρησιμοποιούν συχνά οι εκδόσεις της Σκοπιάς ακόμη και σήμερα. Οι ηγέτες της Σκοπιάς αντέγραψαν την εφαρμογή που έκανε ο Βάϊν στα εδάφια Αποκάλυψη 17: 13, 14, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, χωρίς να αναφέρουν την πηγή ή τις πηγές γι' αυτή. Έτσι, στις μεταγενέστερες γενιές των μαρτύρων του Ιεχωβά δίνεται η εντύπωση ότι οι ηγέτες της Εταιρίας Σκοπιά, κάτω από την επιρροή του Αγίου Πνεύματος του Θεού, προέβησαν σ' αυτές τις ερμηνείες και τις προβλέψεις, κι αυτό με τη σειρά του χρησιμοποιείται ως απόδειξη του ισχυρισμού τους ότι είναι ο σύγχρονος Προφήτης του Ιεχωβά.

Ο Βάϊν και ο Χογκ ήταν συνταυτισμένοι με την ‘Ανοικτή Αδελφότητα’, έναν κλάδο της Αδελφότητας του Πλύμουθ. Αλλά οι προφητικές εικασίες που εφαρμόσθηκαν στην Κοινωνία των Εθνών ήταν πολύ κοινές μεταξύ των Φονταμενταλιστών Χριστιανών σ' έναν αριθμό Χριστιανικών Δογμάτων, για παράδειγμα, μεταξύ των Βαπτιστών και των Πεντηκοστιανών. Ο Ντουάϊτ Ουίλσον γράφει:

«Ο σχηματισμός της Κοινωνίας των Εθνών παρήγαγε αμέσως άφθονη θεωριολογία. Τα ακόλουθα λόγια εμφανίσθηκαν στην Πεντηκοστιανή έκδοση Προφητικά Νέα και Ευαγγέλιο, η οποία επανατυπώθηκε σε μια συλλογή η οποία έκανε τουλάχιστον πέντε επανεκδόσεις: ‘Ως εκ τούτου, ο Παγκόσμιος Πόλεμος είχε την προέλευσή του στις δαιμονικές διδασκαλίες και παρήγαγε τα αποτελέσματα που προειπώθηκαν στην Αποκάλυψη 16: 14. Συγκέντρωσε όλους τους βασιλείς της γης και όλου του κόσμου. Τους συγκέντρωσε σε μια Κοινωνία Εθνών για τον Αρμαγεδδώνα. Η συγκέντρωση και η συνένωση των Εθνών αποτελεί σημάδι ότι το τέλος είναι ορατό. Η Συνδιάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι έχει στήσει ασυναίσθητα την πλατφόρμα για τον Αντίχριστο και τον Αρμαγεδδώνα’».

Τι θα πούμε, λοιπόν, για την πρόβλεψη του Προέδρου Νάθαν Νόρ το 1942—στο μέσον του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου – ότι η Οργάνωση για την Ειρήνη που εξαφανίσθηκε απ' το προσκήνιο με την έναρξη του Πολέμου το 1939, ‘θα ανέβαινε από την άβυσσο’ και πάλι μετά το τέλος του Πολέμου; (Αποκ. 17:8) Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται να είναι μια αξιοσημείωτη προφητεία. Ήταν μια πρόβλεψη η οποία σαφώς εκπληρώθηκε. Αλλά με κανένα τρόπο δεν ήταν μοναδική.

Όπως είδαμε πιο πάνω, Ο Βάϊν προσδιόρισε την Κοινωνία των Εθνών ως το ‘θηρίο’ του 17^ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης. Αυτή η ερμηνεία δεν υιοθετήθηκε από την Εταιρία Σκοπιά παρά μόνο έντεκα χρόνια αργότερα, όταν παρουσιάστηκε στον δεύτερο τόμο του έργου ‘ΦΩΣ’ που εκδόθηκε το 1930. Το 1919 η Εταιρία διακρατούσε την άποψη ότι το ‘θηρίο’ με τη γυναίκα στη πλάτη του, που περιγράφεται στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 17, ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, με την αποστατική Εκκλησία της Ρώμης στην πλάτη της. Αυτή ήταν η επικρατούσα ερμηνεία των Διαμαρτυρομένων όσον αφορά αυτά τα σύμβολα, από τον καιρό της Μεταρρύθμισης τον 16^ο αιώνα. Αλλά στον δεύτερο τόμο του βιβλίου ‘ΦΩΣ’, η Κοινωνία των Εθνών ταυτίστηκε μ' αυτό το προφητικό όραμα, ακριβώς όπως είχε κάνει ο Βάϊν έντεκα χρόνια νωρίτερα. Το ‘κόκκινο θηρίο’ (Αποκ. 17: 3) εξηγήθηκε ότι ήταν ‘Η Διεθνής Διάσκεψη της Χάγης’, που σχηματίσθηκε το 1899. Αυτή η Οργάνωση λειτούργησε μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε ‘πήγε στην άβυσσο’ και έπαυσε να λειτουργεί. Μετά το Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ‘εξήλθε από την άβυσσο’ ή λάκκο και άρχισε και πάλι να λειτουργεί με τη μορφή της Κοινωνίας των Εθνών. Αυτή η κατανόηση επικρατούσε μέχρι το 1942 (βλέπε βιβλίο ‘ΕΧΘΡΟΙ’, του 1937, σελ. 283), όταν έγινε κατανοητό στους ηγέτες της Σκοπιάς ότι, ούτε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος θα οδηγούσε στον Αρμαγεδδώνα. Συνεπώς, κατέστη αναγκαία μια διαφορετική ερμηνεία της Αποκάλυψης κεφάλαιο δέκα επτά.

Αυτή η ερμηνεία ήρθε με το βιβλιάριο «Ειρήνη—Μπορεί να Διαρκέσει;’ βασισμένη πάνω σε μια ομιλία με τον ίδιο τίτλο, που εκφωνήθηκε από τον πρόεδρο της Εταιρίας Νάθαν Νόρ, το φθινόπωρο του 1942. Η Παγκόσμια Διάσκεψη Ειρήνης στη Χάγη αποκλείστηκε από τον κατάλογο. Το ‘θηρίο, κατ' αρχάς, ήταν η Κοινωνία των Εθνών, ‘πήγε μέσα στην άβυσσο’ το 1939 με την έκρηξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά δεν θα παρέμενε εκεί. Παραθέτοντας το εδάφιο Αποκάλυψη 17: 8, ο πρόεδρος Νόρ προέβλεψε: «Η Ένωση των Κοσμικών Εθνών θα εγερθεί και πάλι!»

Όπως όλοι γνωρίζουν, αυτή η πρόβλεψη εκπληρώθηκε. Αλλά δεν ήταν δύσκολο να γίνει αυτή η πρόβλεψη εκείνο τον καιρό. Όπως ο ίδιος ο Νορ επεσήμανε στο ίδιο βιβλιάριο (σελ. 21), σχέδια ανασύστασης της Ειρηνευτικής Οργανώσεως μετά τον Πόλεμο βρίσκονταν σε εξέλιξη, με τις Δυνάμεις του Άξονος, Ιαπωνία και Ουγγαρία να έχουν υπογράψει για μια «Νέα Κοινωνία των Εθνών» ήδη από τις 20 Νοεμβρίου 1940. Στην πραγματικότητα, τα ‘Ηνωμένα Έθνη’ είχαν σχηματισθεί μερικούς μήνες πριν την πρόβλεψη του Νόρ, την 1^η Ιανουαρίου του 1942 στην Ουάσινγκτον D. C. όταν είκοσι έξη έθνη υπέγραψαν μια ‘Κοινή Διακήρυξη’ εκείνη την ημερομηνία.

Επιπλέον, η πρόβλεψη του Νορ δεν ήταν ούτε νέα ούτε μοναδική. Άλλοι Ερμηνευτές της Βιβλικής Προφητείας είχαν προβλέψει το ίδιο πράγμα, τουλάχιστον δυο χρόνια νωρίτερα!! Ο Ντουάϊτ Ουίλσον, για παράδειγμα, αναφέρεται σε μια πρόβλεψη του διάσημου Βιβλικού Ερμηνευτή Χάρρυ Ρίμμερ. Ο Χάρρυ Ρίμμερ προέβλεψε το 1940 μια Νέα Κοινωνία των Εθνών ως αποτέσμα του Πολέμου, και την έγερση ενός παγκόσμιου Δικτάτορα. Τα Ηνωμένη Έθνη ήρθαν, αλλά δεν υπάρχει ακόμη ο Δικτάτορας. Συνεπώς, η Εταιρία Σκοπιά δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι είχε κάποια προτεραιότητα στη μια ή στην άλλη πρόβλεψη, και τις προφητικές εφαρμογές που αποδόθηκαν στην Κοινωνία των Εθνών και τα Ηνωμένα Έθνη. Τις ίδιες απόψεις διακρατούσαν γενικά όλοι οι Χιλιαστές Φονταμενταλιστές εκείνο τον καιρό και πρώτοι αυτοί έκαναν τις προβλέψεις για το μέλλον αυτών των Οργανώσεων Ειρήνης πριν τις αντιγράψουν οι υπεύθυνοι της Εταιρίας Σκοπιά!

Οι Φονταμενταλιστές Χριστιανοί γενικά, δεν άλλαξαν τη στάση τους σχετικά μ' αυτές τις Οργανώσεις για την Ειρήνη, μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνέχισαν να αναφέρονται σ' αυτές ως το ‘θηρίο’ της Αποκάλυψης κεφάλαιο 17 και, σαν την Εταιρία Σκοπιά, ως την πόρνη στην πλάτη του θηρίου, τον διεφθαρμένο Χριστιανικό κόσμο. Ο κοινωνιολόγος Λουίς Γκάσπερ εξηγεί:

Οι Φονταμενταλιστές πίστευαν κατά γράμμα ότι η γυναίκα που είχε ‘πορφυρή και κατακόκκινη στολή’, απεικονίζει την εγκαθίδρυση μιας διεφθαρμένης αν και φανταχτερής Κοσμικής Εκκλησίας, η οποία θα περιελάμβανε τους Καθολικούς και τους Προτεστάντες.

Συνεπώς, η στάση της Εταιρίας Σκοπιά, όχι μόνο ως προς τα Ηνωμένα Έθνη, αλλά κι ως προς τον οργανωμένο διεφθαρμένο Χριστιανικό κόσμο, την κατατάσσει με τους Φονταμενταλιστές Χριστιανούς γενικά. Ακόμη και όταν, όπως συνηθίζει, υιοθετεί δυσμενείς αποφάσεις εναντίον των Ηνωμένων Εθνών, η Εταιρία Σκοπιά ακολουθεί στενά τις μεθόδους των Φονταμενταλιστικών κινημάτων. Ιδού τι δηλώνει η ίδια η Σκοπιά γι' αυτούς:

Καίτοι οι Φονταμενταλιστές ήταν γενικά αντίθετοι προς τα Ηνωμένα Έθνη και ασκούσαν σφοδρή κριτική, δεν έκαναν καμιά προσπάθεια ν' ασκήσουν πίεση στο Κογκρέσσο ώστε ν' αναγκάσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να αποσυρθούν από αυτά. Η αντίθεσή τους συνήθως εκφραζόταν με τη μορφή δηλώσεων και αποφάσεων τις οποίες υιοθετούσαν κατά συχνά διαστήματα, για να καταδείξουν την καθολική δυσμένειά τους προς τα Ηνωμένα Έθνη.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η ανωτέρω ανάλυση κατέδειξε ότι οι απόψεις που διακρατούσε η Εταιρία Σκοπιά για τις Διεθνείς Οργανώσεις Ειρήνης, ήταν περισσότερο ‘παραδοσιακές’ από ό, τι οι περισσότεροι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν. Είναι απόψεις τις οποίες, λίγο ως πολύ, συμμερίζονται σχεδόν όλοι οι Φονταμενταλιστές Χριστιανοί. Το ίδιο αληθεύει για τις ‘προβλέψεις’ του μέλλοντος αυτών των Οργανώσεων Ειρήνης που παρουσιάσθηκαν από την Εταιρία. Απλά, είχαν μεταφερθεί από τους Φονταμενταλιστές. Εάν κάποιες από αυτές τις ‘προβλέψεις’ φαίνεται να έχουν εκπληρωθεί, αυτό δεν αποδεικνύει τίποτε ως προς την ικανότητα της Εταιρίας να προφητεύει. Αποδεικνύει, όμως, ότι υπεξαιρεί τις ιδέες άλλων.

Για κάτι τέτοιο δεν απαιτείται θεία έμπνευση. Εάν αυτές οι προβλέψεις είχαν θεία προέλευση, οι ηγέτες της Σκοπιάς θα αναγκάζονταν να συμπεράνουν ότι ο Θεός τις έδωσε στους Φονταμενταλιστές Χριστιανούς, παρακάμπτοντας την Οργάνωση της Σκοπιάς.

Μια μόνο ερώτηση αναμένει απάντηση: ‘Εφαρμόζεται πραγματικά το όραμα της Αποκάλυψης κεφ. 17 στην Κοινωνία των Εθνών και στα Ηνωμένα Έθνη των ημερών μας; Κι αν ακόμη, με μια πρώτη ματιά, αυτή η εφαρμογή ίσως φαίνεται πιθανή, ο συγγραφέας αυτού του άρθρου αντιλαμβάνεται κάποια σοβαρά προβλήματα. Ελπίζει να επανέλθει σ’ αυτό το θέμα σ’ ένα μελλοντικό άρθρο.

Μετάφραση από Συνεργάτη