• 1. Βασιλιάδες στον λαό τού Γιαχβέ

• 2. Η καταπάτηση τής ουράνιας Βασιλείας και η εξουσία επί τών εθνών

• 3. Ο Χριστός ήταν Βασιλιάς πριν από το 1914

Η εταιρία Σκοπιά τονίζει ότι η ενθρόνιση και η βασιλεία του Ιησού Χριστού άρχισε το 1914 (Σκοπιά 1/1/1986 σελ 18, Σκοπιά 1/6/1985 σελ 12, Σκοπιά 15/10/1988 σελ 15). Ισχυρίζεται επίσης ότι ο Ιησούς Χριστός έγινε βασιλιάς από την ανάστασή του μόνο πάνω στην εκκλησία του (“Συζητάτε” σελ 113, Σκοπιά 1/8/1987 σελ 11).

Στη συνέχεια παρατίθεται περίληψη του πλήθους των αποδείξεων ότι αυτές ο θέσεις είναι λάθος.

1. Βασιλιάδες στον λαό τού Γιαχβέ

Σύμφωνα με την εταιρία Σκοπιά, ο Σεδεκίας ήταν ο τελευταίος βασιλιάς του τότε λαού του Θεού, που καθόταν στο “θρόνο του Ιεχωβά”. Κατά τον ίδιο τρόπο όμως, ο Χριστός είναι ο βασιλιάς της χριστιανικής εκκλησίας, του τωρινού λαού του Θεού, που κάθισε από το 33 μ.Χ. πάνω στο θρόνο του Ιεχωβά. (βιβλίο “Αποκάλυψη” σελ 72-73 παρ 23). (Λουκάς 1:32-33).

Η εταιρία Σκοπιά παραδέχεται ότι η εκκλησία είναι ο νέος λαός του θεού, ο “πνευματικός Ισραήλ” (Γαλάτες 6:16, 3:29, 4:26, 30-31) (Σκοπιά 15/1/1985 σελ 17, “Ελθέτω” σελ 63-64).

Αν λοιπόν οι καιροί των εθνών άρχισαν με την πτώση του Σεδεκία από το θρόνο βασιλείας του στο λαό του Θεού, τότε πρέπει να τελείωσαν με την άνοδο του Χριστού το 33 μ.Χ. στο θρόνο βασιλείας του επί του νέου λαού του Θεού, της εκκλησίας. Και οι δύο κάθονταν στο “θρόνο του Ιεχωβά” (Αποκάλυψη 3:21, παράβαλε με 1 Χρονικών 29:23. Δες ιδιαίτερα το βιβλίο “Μπορείτε να ζείτε” σελ 139 παρ 14 και 16).

Το βιβλίο “Αποκάλυψη” σελ 72-73 παρ 23, λέει ότι ο Χριστός, σύμφωνα με το εδάφιο Αποκάλυψη 3:21, καθόταν από το 33 μ.Χ. στο θρόνο του πατέρα του. Από το 1914 μ.Χ. όμως “κάθισε στο δικό του θρόνο”.

Όμως, ο Ιησούς Χριστός, μπορεί να αντικαταστήσει αυτό που έχασε ο Σεδεκίας, δηλαδή την εξουσία “στο θρόνο του Θεού”, μόνο όταν κάθεται στο θρόνο του Θεού και όχι στον “δικό του”. Αν λοιπόν από το 1914 κάθησε “στον δικό του” θρόνο, αυτό το έτος δεν έχει καμία σχέση με το θρόνο του Σεδεκία και του Δαβίδ, ούτε με τους καιρούς των εθνών, όπως τους αντιλαμβάνεται η Σκοπιά.

2. Η καταπάτηση τής ουράνιας Βασιλείας και η εξουσία επί τών εθνών

Εφόσον η εταιρία Σκοπιά μιλάει για μια ουράνια βασιλεία, με ποιό τρόπο τα έθνη την καταπάτησαν εφόσον δεν μπορούν να ανέβουν στον ουρανό; (Λουκάς 21:24, Ιωάννης 3:13). Δεν μπορούσαν τα έθνη να ανέβουν στον ουρανό για να συνεχίσουν την καταπάτηση της βασιλείας επί του λαού του Θεού, από το 33 μ.Χ.

Ούτε μπορεί η καταπάτησης της βασιλείας να αναφέρεται στο διωγμό επί των χριστιανών, επειδή ο διωγμός δεν σταμάτησε το 1914 που υποτίθεται ότι σταμάτησε η καταπάτηση της βασιλείας (Σκοπιά 15/10/1988 σελ 13 παρ 14).

Η εταιρία Σκοπιά απαντάει, ότι από το 33 μ.Χ. ως το 1914, ήταν μια “παθητική διακυβέρνηση” (Σκοπιά 1974 σελ 523). Όμως η Σκοπιά 1/8/1987 σελ 11, αντιφάσκει σε αυτό, γιατί λέει ότι “ο Χριστός ηγείται ενεργά πάνω στην εκκλησία του” από το 33 μ.Χ. ως σήμερα και το αποδεικνύει!

Επίσης, η εταιρία Σκοπιά απαντάει ότι από το 33 μ.Χ. ως το 1914, ο Ιησούς δεν είχε αναλάβει βασιλεία επί των εθνών, αλλά από το 33 μ.Χ. “προσμένει εωσού τεθώσι οι εχθροί αυτού υποπόδιο των ποδών αυτού” (Σκοπιά 1973 σελ 52 παρ 1-2). (Ψαλμ 110:1, Εβραίους 10:13). Όμως, λένε ότι από το 1914 “εγένετο η βασιλεία του κόσμου, του Κυρίου ημών, και του Χριστού αυτού” (Αποκάλυψη 11:15) (βιβλίο “Αποκάλυψη” σελ 171 παρ 1-3). Τότε, ο Χριστός άρχισε να αναλαμβάνει δράση ρίχνοντας τον Σατανά στη γη, ο οποίος προκάλεσε αυξημένα δεινά από το 1914 και μετά, από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο. Έτσι όμως έχουμε μια ουράνια δράση και όχι δράση εθνών.

Η Σκοπιά 1/1/1949, λέει ότι ο Σατανάς και οι δαίμονές του στάθηκαν ανίκανοι να καταπατήσουν την ουράνια Νέα Ιερουσαλήμ (Αποκάλυψη 12:1-13).

Αυτή η λύση όμως για την έννοια της καταπάτησης, είναι πολύ άτοπη επειδή:

α) Αυτό θα ταύτιζε τον Σατανά και τους δαίμονές του με τα έθνη, μια λέξη που η βίβλος τη χρησιμοποιεί για να δείξει μόνο τους μη Ιουδαίους ανθρώπους.

β) Το Αποκάλυψη 11:15 λέει σύμφωνα με το κείμενο: “Έγινε η βασιλεία του κόσμου βασιλεία του Χριστού”. Από το 1914 όμως, δεν έγινε καμία σχετική αλλαγή από ανθρώπινης άποψης. Όπως πριν από το 1914, έτσι και μετά, κυβερνούν τα έθνη. Αν η εταιρία Σκοπιά εννοεί ότι ο Χριστός από το 1914 έχει μια παθητική διακυβέρνηση επί των εθνών, η Αγία Γραφή μας λέει ότι αυτή την είχε ήδη από τον 1^ο αιώνα μ.Χ.:

Αποκάλυψη 2:26-27 “Και ο νικών και ο τηρών άχρι τέλους τα έργα μου, δώσω αυτώ εξουσίαν επί των εθνών, και ποιμανεί αυτούς εν ράβδω σιδηρά, ως τα σκεύη τα κεραμικά συντριβήσεται, ως καγώ είληφα παρά του πατρός μου”.

Αυτά τα λόγια, γράφτηκαν στο τέλος του 1^ου αιώνα. Σύμφωνα λοιπόν με τα εδάφια, ο Ιησούς είχε ήδη λάβει εξουσία επί των εθνών. Μα τότε, τι είχε μείνει να λάβει για το 1914; Βασίλευε ήδη επί της εκκλησίας του, και επί των εθνών από τον καιρό που ειπώθηκαν αυτά τα λόγια.

Αυτό το εδάφιο, είναι παρμένο από την προφητεία του Ψαλμού 2:6-9, που λέει τα ίδια λόγια. Στις Πράξεις 13:32-33, ο Παύλος το εφαρμόζει στην ανάσταση του Ιησού Χριστού. Λέει ότι τότε “εκπληρώθηκαν τα λόγια του δεύτερου ψαλμού” που περιέχουν αυτά τα λόγια.

Στην κατανόηση αυτού του εδαφίου, μας βοηθούν ορισμένες σκέψεις:

Κατ’ αρχήν όταν λέμε ότι ο Χριστός βασίλεψε, φυσικά δεν εννοούμε ότι έβαλε μια χρυσή κορώνα στο κεφάλι του κατά γράμμα, ούτε ότι κρατάει ένα σκήπτρο, ούτε ότι κάθεται σε έναν θρόνο στον ουρανό, ούτε ότι κάθεται κατά γράμμα στη δεξιά μεριά του Πατέρα του. Στον ουρανό δεν υπάρχουν υλικές κορώνες, σκήπτρα και θρόνοι. Αυτές είναι ανθρωπομορφικές εκφράσεις, που μας βοηθούν να καταλάβουμε κάποιες καταστάσεις στον ουρανό. Όταν λοιπόν μιλάμε για την βασιλεία του Χριστού, εννοούμε την εξουσία του πάνω σε κάποιους (“Συζητάτε” σελ 107). πχ. βλέπουμε στην προς Ρωμαίους επιστολή κεφάλαιο 5^ο και εδάφιο 17, ότι “ο θάνατος εβασίλεψε” και στο εδάφιο 21 “εβασίλεψε η αμαρτία” και “να βασιλεύσει η χάρις”. Φυσικά, ο θάνατος, η αμαρτία και η χάρις δεν φορούν κάποια κορώνα, ούτε κάθονται σε θρόνους.

Απλώς έχουν εξουσία σε κάποιους, και έτσι βασιλεύουν. Κατά τον ίδιο τρόπο, δόθηκε και στον Χριστό εξουσία επί των εθνών από την ανάστασή του, σύμφωνα με τα εδάφια που είδαμε. Άρα, σύμφωνα με το εδάφιο είχε από την ανάστασή του την εξουσία επί των εθνών, ακόμα και να τα συντρίψει ή να τα ποιμάνει. Το 1914 δεν πήρε τίποτα περισσότερο.
 

3. Ο Χριστός ήταν Βασιλιάς πριν από το 1914

Στη συνέχεια θα δούμε πλήθος εδαφίων, που δείχνουν ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν βασιλιάς πολύ πριν από το 1914.

Ο Χριστός, από τη γέννησή του είχε ήδη βασιλικά δικαιώματα:

Ματθαίος 2:2 “Πού εστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων;”

Ο Ιησούς αναφέρεται ως βασιλιάς ακόμα και στη γέννησή του.

Ησαϊας 9:6-7 “Διότι παιδίον εγεννήθει εις ημάς... και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού”

Λουκάς 1:32-33 “ούτος εσταί μέγας και υιός Υψίστου κληθήσεται και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαυίδ του πατρός αυτού, και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος”.

Από τον καιρό του βατπίσματός του το 29 μ.Χ., ο Χριστός άσκησε αυτή την εξουσία σε μαγάλο βαθμό εδώ στη γη. Εξέβαλλε δαιμόνια σαν απόδειξη ότι ΕΦΘΑΣΕΝ (όχι “θα φτάσει το 1914”) η βασιλεία. Αυτό φαίνεται στο παρακάτω εδάφιο:

Ματθαίος 12:28 “Ει δε εν πνεύματι Θεού εγώ εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εφ’ υμάς η βασιλεία του Θεού”.

Ανάσταινε, θεράπευε, δάμαζε τα στοιχεία της φύσης και όλα αυτά με το Πνεύμα το Άγιο, σαν απόδειξη ότι έφθασεν η βασιλεία του Θεού.

Ιεζεκιήλ 21:26-27 “...Σήκωσον το διάδημα και αφαίρεσον το στέμμα, αυτό δεν θέλει είσθαι τοιούτον... θέλω ανατρέψει, ανατρέψει, ανατρέψει αυτό, και δεν θέλει υπάρχει εωσού έλθει εκείνος εις ον ανήκει και εις τούτον θέλω δώσει αυτό”

Σύμφωνα με αυτό το εδάφιο, το στέμμα θα ήταν πεσμένο “εωσού έλθει” ο Χριστός.

Σύμφωνα λοιπόν με το χωρίο Δανιήλ 9:25, ο Χριστός ήλθε το 29 μ.Χ. με το βάπτισμά του, και κατά την ερμηνεία της εταιρίας Σκοπιάς (“Μπορείτε να ζείτε” σελ 137-138 παρ 12-13). Άρα ΤΟΤΕ, στην πρώτη του έλευση, έπρεπε να του δοθεί το στέμμα του Σεδεκία. Αλλιώς η προφητεία του Ιεζεκιήλ θα έλεγε “εωσού ξαναέλθει”.

Εφόσον λοιπόν ο Χριστός πήρε το στέμμα στην πρώτη του έλευση, αν οι καιροί των εθνών ήταν αυτό που λέει η εταιρία Σκοπιά, θα έπρεπε να λήξουν τότε.

Επιπλέον, αν η προφητεία “εωσού έλθει” εκπληρώνεται το 1914, τότε η λέξη “έρχομαι” ταυτίζεται με τη λέξη “παρουσία”, με καταστροφικές συνέπειες για το δόγμα του 1914. Η εταιρία Σκοπιά διαχωρίζει τη λέξη “παρουσία” από τη λέξη “έλευση”, επειδή όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, αν σημαίνουν το ίδιο, τότε το 1914 θα έπρεπε να γίνει και ο Αρμαγεδδών (κατά τη δογματική τής Σκοπιάς). (“Χιλιετής Βασιλεία” σελ 168-169). Τα παρακάτω εδάφια δείχνουν ότι ο Χριστός ήταν ήδη βασιλιάς πριν από το 1914, και πριν το θάνατό του ακόμα:

Ματθαίος 21:5 “...ο Βασιλεύς σου έρχεται σοι πραΰς και επιβεβηκώς επί όνον και επί πώλον υιόν υποζυγίου”

Ήταν λοιπόν βασιλιάς τη στιγμή που ερχόταν στην Ιερουσαλήμ.

Ματθαίος 27:11 “...συ ει ο βασιλεύς των Ιουδαίων; Ο δε Ιησούς έφη ‘σύ λέγεις’.”

Ο Ιησούς παραδέχτηκε πως ήταν βασιλιάς (Μάρκος 15:2, Λουκάς 22:2-3)

Ματθαίος 12:28 “ει δε εν πνεύματι Θεού εγώ εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εφ’ υμάς η βασιλεία του Θεού”.

Ο Χριστός ενεργούσε σαν βασιλιάς. Αν η εταιρία Σκοπιά θέλει να πιστεύει ότι η βασιλεία του Θεού ιδρύθηκε στον ουρανό το 1914, και θα ιδρυθεί στη γη στον Αρμαγεδδώνα, τότε με ποιά εξουσία ο Χριστός έκανε θαύματα;

Ιωάννης 1:49 “Λέγει αυτώ Ναθαναήλ ‘πόθεν με γινώσκεις;.... συ ει ο υιός του Θεού, συ βασιλεύς ει του Ισραήλ.”

Ο Ναθαναήλ τον αναγνώρισε ως βασιλιά του Ισραήλ, επί του οποίου βασίλευε και ο Σεδεκίας, τον οποίο διαδέχτηκε στο θρόνο.

Ιωάννης 18:33-37 “...συ ει ο Βασιλεύς των Ιουδαίων; Απεκρίθει ο Ιησούς..... η βασιλεία η εμή ουκ εστίν εκ του κόσμου τούτου.... νυν δε η βασιλεία η εμή ουκ εστίν εντεύθεν.... συ λέγεις ότι βασιλεύς ειμί”

Ο Χριστός παραδέχεται καθαρά και δηλώνει ότι ΤΟΤΕ ήταν βασιλιάς κάποιος βασιλείας.

Μάρκος 11:10 “Ευλογημένη η ερχομένη βασιλεία του πατρός ημών Δαυίδ”

Για να έρχεται κατά τη στιγμή εκείνη η βασιλεία σημαίνει πως ήταν υπαρκτή. Άρα η βασιλεία του Δαυίδ και του Σεδεκία, ήταν υπαρκτή και είχε αποκατασταθεί τότε.

Λουκάς 17:21 “...ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν”

Η εταιρία Σκοπία στο βιβλίο “Συζητάτε” σελ 107, παραδέχεται πώς η βασιλεία ήταν υπαρκτή (εστίν) και αντιπροσωπευόταν από τον ίδιο τον Ιησού ως βασιλιά της!

Στα παρακάτω εδάφια δείχνει η Αγία Γραφή, πώς ο Χριστός δεν είχε εξουσία μόνο επί των μαθητών του, αλλά και επί όλου του σύμπαντος. Στην ανάληψή του, έγινε η ουράνια ενθρόνισή του.

Τα παρακάτω 3 εδάφια, η εταιρία Σκοπιά τα εφαρμόζει στο 1914. (Σκοπιά 1/1/1986 σελ 18, “Χιλιετής βασιλεία” σελ 70-71, Σκοπιά 1/2/1986 σελ 10).

Ψαλμοί 45:6-7 “ο θρόνος σου Θεέ, είναι εις τον αιώνα του αιώνος. Σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου. Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας αδικίαν. Δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός, ο Θεός σου, έλεον αγαλιάσεως υπέρ τους μετόχους σου.”

Ψαλμοί 110:1-2 “Εϊπεν ο Κύριος προν τον Κύριόν μου: Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο κύριος την ράβδον της δυνάμεώς σου. Κατακυρίευε εν μέω των εχθρών σου.”

Ψαλμοί 2:1-12 “Διατί εφρύαξαν τα έθνη και οι λαοί εμελέτησαν μάταια; Παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης, και οι άρχοντες συνήχθηασν ομού κατά του Κυρίου και κατά του Χριστού αυτού...ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει... αλλά εγώ (θέλει ειπεί), έχρισα τον βασιλέα μου επί Σιών... Υιός μου είσαι εσύ, εγώ σήμερον σε εγέννησα, ζήτησον  παρ’ εμού και θέλω σοι δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου, και ιδιοκτησίαν σου τα πέρατα της γης. Θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά. Ως σκεύος κεραμέως θέλει συντρίψει αυτούς. Τώρα λοιπόν βασιλείς συνετίσθητε... φιλείτε τον Υιόν, μήποτε οργισθεί....”

Όπως είπαμε, η Σκοπιά εφαρμόζει τα 3 παραπάνω εδάφια στο 1914. Στη συνέχεια θα δούμε πως η Αγία Γραφή τα εφαρμόζει στην ουράνια ενθρόνιση του Ιησού, μετά την ανάστασή του, διαφωνώντας ως συνήθως με την εταιρία Σκοπιά.

Πράξεις 4:25-27 “...ινατί εφρύαξαν τα έθνη και οι λαοί εμελέτησαν κενά; Παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης... συνήχθησαν γαρ επ’ αλήθειας εν τη πόλει ταύτη επί τον άγιον παίδα σου Ιησούν ον έχρισας, Ηρώδης τε και Πόντιος Πιλάτος συν έθνεσιν και λαοίς Ισραήλ”

Καθαρά, η Αγία Γραφή εφαρμόζει εδώ τον Ψαλμό 2:1-3 στην πρώτη έλευση του Ιησού, και στις απόπειρες εναντίον της ζωής του τότε. Καμία σχέση δεν έχει με τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο του 1914, όπως λέει η εταιρία Σκοπιά αυθαίρετα και αναπόδεικτα.

Πράξεις 13:33  “ότι ταύτην ο Θεός εκπλήρωκεντοις τέκνοις αυτών ημίν αναστήσας Ιησούν ως και ρω τω ψαλμώ γέγραπται τω δευτέρω: Υιός μου ει συ, εγώ σήμερον γεγέννηκά σε”.

Και πάλι η Αγία Γραφή εφαρμόζει τον 2^ο ψαλμό στην πρώτη έλευση του Χριστού, και λέει καθαρά πως εφαρμόστηκε στην ανάστασή του.

Εβραίους 1:5,8,13 “Τίνι  γαρ είπεν ποτέ των αγγέλων: Υιός μου ει συ, εγώ σήμερον γεγέννηκά σε; Και πάλιν... προς δε τον Υιό: ο Θρόνος σου ο Θεός εις τον αιώνα του αιώνος, και η ράβδος της ευθύτητας ράβδος της βασιλείας σου... δια τούτο έχρισέ σε... προς τίνα δε των αγγέλων είρηκέν ποτέ: Κάθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου;”

Στα παραπάνω εδάφια, βλέπουμε ότι συνδέει τον Ψαλμό 45:6-7 και τον 110:1-2 με τον 2:1-12, που όπως είδαμε στις Πράξεις 13:33, εφαρμόζεται στην ανάσταση του Κυρίου. Τότε λοιπόν εφαρμόζονται και οι 2 άλλοι Ψαλμοί.

Πράξεις 2:29-36 “...περί του πατριάρχου Δαυϊδ... όρκω ώμοσεν αυτώ ο Θεός εκ καρπού της οσφύος αυτού καθίσαι επί τον θρόνον αυτού, προϊδών ελάλησεν περί της αναστάσεως του Χριστού ότι ούτε εγκαταλείφθει εις άδην ούτε η σάρξ αυτού είδεν διαφοράν. Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός, ου πάντες ημείς εσμέν μάρτυρες τη δεξιά ουν (λοιπόν) του Θεού υψωθείς, την τε επαγγελίαν του Πνεύματος του Αγίου λαβών παρά του πατρός, εξέχεεν...ου γαρ Δαυίδ ανέβει εις τους ουρανούς, λέγει δε αυτός: ‘΄ειπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου: Κάθου εκ δεξιών μου, έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Ασφαλώς ούν (λοιπόν), γινωσκέτω πας οίκος Ισραήλ ότι και Κύριον και Χριστόν εποίησεν ο Θεός τούτον τον Ιησούν ον υμείς εσταυρώσατε”.

Πόσο πιο καθαρά μπορούσε να το γράψει η Γραφή ότι ο Ψαλμός 110:1-2 εκπληρώθηκε με την ανάσταση του Χριστού; Τι περισσότερο χρειάζεται κάθε ειλικρινής αναγνώστης για να καταλάβει πως ο Ιησούς έγινε “Κύριος”, και κάθισε στο θρόνο του Δαυίδ όταν υψώθηκε στα δεξιά του Θεού στην ανάστασή του; Κι όμως, λέει ακόμα περισσότερα:

Εβραίους 10:12-15 “Ούτος δε μίαν υπέρ αμαρτιών προσενέγκας θυσίαν εις το διηνεκές εκάθισεν εν δεξιά του Θεού, το λοιπόν εκδεχόμενος έως τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού... Μαρτυρεί και το Πνεύμα το Άγιον”

Ποιός τολμά να διαφωνήσει με το Πνεύμα το Άγιο ότι ο Ψαλμός ρι:1-2 είχε εκπληρωθεί τότε;

Μάρκος 14:62 “Ο δε Ιησούς είπε: Εγώ ειμί, και όψεσθε τον υιόν του ανθρώπου εκ δεξιών καθήμενον της δυνάμεως και ερχόμενον μετά των νεφελών του ουρανού.”

Λουκάς 22:67-70 “...ει συ ο Χριστός;... από του νυν δε έσται ο υιός του ανθρώπου καθήμενος εκ δεξιών της δυνάμεως του Θεού...”

Στα δύο παραπάνω εδάφια φαίνεται πως ο Χριστός από τότε (από του νυν) θα καθόταν στα δεξιά του Θεού, και έτσι ο Ψαλμός 110:1-2 θα εκπληρωνόταν τότε.

Αποκάλυψη 2:2-27 “Και ο νικών και ο τηρών άχρι τέλους τα έργα μου, δώσω αυτώ εξουσίαν επί των εθνών και ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά ως τα σκεύη τα κεραμικά συντρίβεται, ως καγώ είληφα (έλαβα) παρά του Πατρός μου”

Ειδικά αυτό το εδάφιο είναι καταπέλτης εναντίον του δόγματος του 1914. Όχι μόνο εφαρμόζει την προφητεία του 2^ου Ψαλμού στην πρώτη έλευση του Χριστού, αλλά αποδεικνύει ότι η βασιλεία που έλαβε ο Ιησούς τον πρώτο αιώνα, δεν ήταν μόνο επί της εκκλησίας του, αλλά και επί των εθνών.  Έτσι δεν μένει τίποτα για να βασιλέψει πάνω του ο Ιησούς το 1914!!!

Η παγκόσμια εξουσία του Χριστού, φαίνεται και από τα παρακάτω εδάφια. Από την πρώτη του παρουσία εξουσίαζε σε όλο το σύμπαν.

Α΄ Πέτρου 3:22  “ος (ο οποίος) εστίν εν δεξιά του Θεού πορευθείς εις τον ουρανό υποταγέντων αυτώ αγγέλων και εξουσιών και δυνάμεων.”

Πότε λοιπόν υπετάχθησαν οι άγγελοι, οι εξουσίες και οι δυνάμεις στον ενανθρωπίσαντα Χριστό; ΟΤΑΝ ΑΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ!

Κολασσαείς 1:13 “ος ερρύσατο ημάς εκ της εξουσίας του σκότους και μετέστησεν εις την βασιλείαν του Υιού της αγάπης αυτού.”

Ήταν ήδη οι Χριστιανοί στην βασιλεία του Χριστού από τότε. Άρα ήταν υπαρκτή.

Ματθαίος 28:18 “και προσελθών ο Ιησούς ελάλησεν αυτοίς λέγων ‘Εδόθει μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί της γης’.”

Από πότε του είχε δοθεί; Από το 1914; Η Αγία Γραφή διαφωνεί.

Φιλιππισίους 2:9-11 “Διό και ο Θεός αυτόν υπερύψωσεν και εχαρίσατο αυτώ το όνομα το υπέρ παν όνομα, ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψει επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός.”

Είναι σαφής η εξουσία του Ιησού επί όλου του σύμπαντος από τον πρώτο αιώνα.

Εφεσίους 1:20-22 “Ην ενήργησεν εν Χριστώ εγείρος αυτόν εκ νεκρών και καθίσας εν δεξιά αυτού εν τοις επουρανίοις υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας και δυνάμεως και κυριότητος και παντός ονόματος ονομαζομένου, ου μόνον εν των αιώνι τούτω αλλά και εν τω μέλλοντι. Και πάντα υπέταξεν υπό τους πόδους αυτού και αυτόν έδωκεν κεφαλήν υπέρ πάντα τη εκκλησία.”.

Ο Ιησούς λοιπόν βασίλεψε από την ανάστασή του ως Καινή Κτίση επί πάντων και για πάντα, και δεν χρειαζόταν να περιμένει έως το 1914 για να γίνει βασιλιάς.

Το παρακάτω εδάφιο δείχνει καθαρά πως οι εθνικοί δεν μπορούσαν να μπουν στην εκκλησία, αν πρώτα δεν ανοικοδομείτο η σκηνή του Δαυίδ η πεσμένη, δηλαδή η βασιλική του δυναστεία. (Δες Λουκά 1:32, 2 Σαμουήλ 7:11-13, 16, Άμμως 9:11-12). Εφόσον όμως οι εθνικοί μπήκαν στην εκκλησία τον πρώτο αιώνα, σημαίνει πως ο Χριστός είχε ήδη καθίσει στον θρόνο του Δαβίδ από τότε, και είχε ανοικοδομήσει τη σκηνή του από τότε. Ιδού το εδάφιο:

Πράξεις 15:14-17 “Συμεών εξηγήγατο καθώς πρώτον ο Θεός επεσκέψατο λαβείν εξ εθνών λαόν τω ονόματι Αυτού. Και τούτω συμφωνούσιν οι λόγοι των προφητών καθώς γέγραπται ‘Μετά ταύτα αναστρέψω και ανοικοδομήσω την σκηνή Δαυίδ την πεπτωκυίαν και τα κατεσκαμμένα αυτής ανοικοδομήσω και ανορθώσω αυτήν, όπως αν εκζητήσωσιν οι κατάλοιποι των ανθρώπων τον Κύριον και πάντα τα έθνη εφ’ούς επικέκληται το όνομά μου επ’αυτούς, λέγει Κύριος ποιών ταύτα”.

Όταν ειπώθηκαν αυτά τα λόγια, οι εθνικοί είχαν ήδη μπει στην εκκλησία και ο Θεό ανοικοδομούσε την δυναστεία του Δαυίδ, “όπως αν” (για να) “εκζητήσωσιν... τον Κύριον και πάντα τα έθνη”. Σαφώς φαίνεται, πως η ανοικοδόμηση προηγείται της εισόδου των εθνικών.

Πολλά εδάφια μπορούν να γραφτούν ακόμα ως αποδείξεις πως ο Χριστός βασίλεψε στο θρόνο του Δαυίδ από τον πρώτο αιώνα, μα ήδη γράφτηκαν αρκετά.

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ: Αποδείξαμε, πως η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Ιησούς Χριστός ενθρονίστηκε στο θρόνο του Θεού τον πρώτο αιώνα μ.Χ. Έτσι όμως, δεν μένει τίποτα πάνω στο οποίο θα μπορούσε να αρχίσει να βασιλεύει το 1914, αποδεικνύοντάς το λάθος, μαζί με όλους τους υπολογισμούς της εταιρίας Σκοπιάς για τους Καιρούς των Εθνών.

N. M.