Εντοπισμός τών αξιωμάτων τού θέματος * Απαντήσεις που απαιτούν περίπλοκες αναλύσεις * Κλείνοντας λογικά μια ατέρμονη επιχειρηματολογία * Διευκρίνιση λέξεων με πολλές σημασίες * Σύγχυση επιστημονικών και γνωστικών αρμοδιοτήτων
Απατηλή χρήση των περιορισμών της γλώσσας Φράσεις χωρίς κανένα νόημα "Ποιος έφτιαξε τον Θεό;" Σαν να λέμε: "Τι χρώμα έχει η χαρά;" |
Προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν διάφοροι ενάντια στην ύπαρξη του Θεού. Μόνο που πέραν των φιλοσοφικών και θεολογικών τους ελλείψεων, αγνοούν τις ελλείψεις του... εργαλείου προς εκλογίκευσιν αυτών των εννοιών. Αγνοούν τις ελλείψεις της ίδιας της ανθρώπινης γλώσσας!
Πού πας ξυπόλητος στ' αγκάθια; Πώς θα μιλήσεις για τον Άχρονο Θεό, χρησιμοποιώντας ρήματα, τα οποία περιέχουν ΧΡΟΝΟΥΣ; Πώς θα χρησιμοποιήσεις για τον Θεό αριθμητική, λες και μπορείς να μετρήσεις τον άπειρο; Πώς θα εντοπίσεις τη σχέση Του με το σύμπαν, όταν δεν είσαι σε θέση να αντιληφθείς τον Πανταχού Παρόντα; Προσπαθούν διάφοροι άθεοι (αλλά και αιρετικοί) να επιχειρηματολογήσουν σχετικά με τον Θεό, όπως θα μιλούσαν για ένα κτίσμα. ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΙ κάποια πράγματα, και προσπαθούν να αποδείξουν τις φαντασίες τους. Και μάλιστα προσπαθούν να τις αποδείξουν χρησιμοποιώντας μη Θεολογική γλώσσα, και σχηματίζοντας με τη γλώσσα αυτή ΠΟΝΗΡΕΣ φράσεις, δήθεν "παγιδευτικές" των πιστών. Λένε για παράδειγμα την πιο γνωστή και συνηθισμένη φράση της Αθεϊστικής ασχετοσύνης: "Τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;" και νομίζουν ότι με αυτή τη φράση, είπαν ΤΗΝ σοφία! Νομίζουν ότι λέγοντάς το αυτό, κόλλησαν στον τοίχο τον πιστό, μια και ο πιστός τους λέει: "Ποιος τα έφτιαξε όλα αυτά, αν δεν υπάρχει Θεός;" Λένε λοιπόν στο θολό μυαλό τους, ότι αν όλα χρειάζονται μια αρχή, ομοίως και ο Θεός χρειάζεται μια αρχή. Όμως από εδώ ξεκινάει το σφάλμα της ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗΣ τους σκέψης! Με ποια λογική βάση, εφαρμόζουν στον Θεό που είναι ΑΧΡΟΝΟΣ, χαρακτηριστικά ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΩΝ κτισμάτων; Το κάθε τι που γνωρίζουμε γύρω μας με τις αισθήσεις μας, είναι κτίσμα, που βρίσκεται μέσα στον χωροχρόνο. Και εφ' όσον ο χωροχρόνος έχει αρχή και όρια, κατ' ανάγκην το κάθε τι μέσα σε αυτόν, έχει και αυτό αρχή και όρια. ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΕΠΟΜΕΝΟ να δογματίσουμε, ότι σε έναν πεπερασμένο χωροχρόνο με αρχή, κατ' ανάγκην το κάθε τι που βρίσκεται μέσα σε αυτόν, έχει αρχή. Με ποια λογική όμως, μπορούν να θεωρήσουν οι άνθρωποι αυτοί, ότι ο Δημιουργός του Χωροχρόνου, ο οποίος είναι άχρονος εφ' όσον έπλασε τον χωροχρόνο, χρειάζεται αρχή; Στην περίπτωση αυτή, η λογική λέει, ότι Αυτός που έπλασε τον χρόνο, είναι ΚΑΤΑ ΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ άναρχος! Αντιλαμβάνεται αμέσως ο κάθε λογικός άνθρωπος, πόσο παράλογοι είναι όλοι αυτοί που εφαρμόζουν ανορθολογικά και παράλογα, χαρακτηριστικά κτίσματος σε κάτι εξ' ορισμού άχρονο και αχώρετο! Αλλά η φράση αυτή, ("ποιος έφτιαξε τον Θεό"), εκτός της λογικής της αντίφασης, περιέχει και μια σοβαρότατη αδυναμία έκφρασης. Η λέξη: "έφτιαξε", βρίσκεται στον Αόριστο ΧΡΟΝΟ ως Ρήμα που είναι, και αυτό σημαίνει ότι αναφέρεται σε χρονικό σημείο. Πώς όμως είναι δυνατόν να υπάρξει χρονικό σημείο, που να αναφέρεται στον Άχρονο; Και μάλιστα, σε μια ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ που κατ' ανάγκην ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ της δημιουργίας του χρόνου από τον Θεό; Ουσιαστικά δηλαδή, η φράση αυτή, όχι μόνο είναι εντελώς παράλογη, αλλά στερείται οποιουδήποτε νοήματος! Σαν να ρωτάει κανείς: "Τι χρώμα έχει η χαρά;" ή σαν να λέει: "Ποιος με έβαψε στρογγυλό;" Μερικοί αθεϊστές, νομίζουν ότι είναι και πονηροί, γι' αυτό σχηματίζουν με την ατελή αυτή γλώσσα των κτισμάτων διάφορες πονηρές φράσεις, με τις οποίες προσπαθούν να στήσουν λογικές παγίδες στους πιστούς, ώστε να βρουν δήθεν κάποιο τρωτό σημείο στην πίστη τους. Όμως δεν θα επεκταθούμε άλλο σε αυτά τα "κόλπα", γιατί έχουμε ήδη δημοσιεύσει τέτοια παραδείγματα πονηρών "φραστικών παγίδων" στην ιστοσελίδα μας, και μπορεί ο αναγνώστης να πάρει μια ιδέα για το πόσο παράλογες είναι, και πόσο εύκολα αποδεικνύονται α-νόητες, μόλις γίνει ανάλυση των λέξεών τους. Θα τονίσουμε μόνο τα εξής στα πλαίσια του θέματος αυτού του άρθρου: 1. Όταν ο αθεϊστής (ή ο αιρετικός) με τον οποίο συζητάτε, σας ρωτήσει κάτι που εκ πρώτης όψεως σας φαίνεται δύσκολο να απαντηθεί, αναρωτηθείτε: "Μήπως τη δυσκολία την προκαλεί η χρήση ακατάλληλων λέξεων;" "Μήπως η φράση αυτή χρησιμοποιεί εκφράσεις κτισμάτων, για τον Άκτιστο Θεό;" 2. Αν ναι, δείξτε του τη διαφορά κτίσματος και Κτίστη, και εξηγήστε του ότι δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται λέξεις που χαρακτηρίζουν τα κτίσματα, για να χαρακτηρίσουν και να ΟΡΙΣΟΥΝ τον Κτίστη. Εκθέστε έτσι τον άνευ νοήματος παραλογισμό παρόμοιων ερωτημάτων και λογικών παγίδων, και φυσικά την άγνοιά του και τον ανορθολογισμό του. 3. Πείτε του, ότι στην Ορθόδοξη Θεολογία, οι εκτός χωροχρόνου καταστάσεις, προσδιορίζονται χρησιμοποιώντας μαζί με το ρήμα, τις λέξεις: "προαιωνίως" ή "αϊδίως", και ότι η χρήση των λέξεων αυτών, σκοπό έχει να δηλώσει την πλήρη αδυναμία του χρόνου του Ρήματος, και του κάθε ορισμού, να ορίσει ή να εκφράσει τις άχρονες καταστάσεις. Σε κάθε Θεολογική συζήτηση λοιπόν, (και όχι μόνο), είναι καλό να θυμόσαστε, ότι για μερικές καταστάσεις και πραγματικότητες, η ανθρώπινη χωροχρονική γλώσσα είναι ανεπαρκής να τις περιγράψει. Και γνωρίζοντας αυτό το δεδομένο, θα είσαστε σε θέση να απαντάτε λογικά, στα παράλογα και κουτοπόνηρα επιχειρήματα των δήθεν "ορθολογιστών" του αθεϊσμού. Γ. Κ. |
Δημιουργία αρχείου: 29-6-2006.
Τελευταία μορφοποίηση: 18-2-2019.