Κεφάλαιο Α΄: Τα εσωτερικά σχίσματα τών Γ.Ο.Χ.

α΄. Τα αίτια τών σχισμάτων τών Γ.Ο.Χ.

Στην προηγούμενη ενότητα προσπαθήσαμε να αποδείξουμε, ότι το σχίσμα των Γ.Ο.Χ. από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες το 1924 λόγω της αλλαγής του ημερολογίου είναι αδικαιολόγητο και επίσης να αναιρέσουμε κατά δύναμιν τα βασικότερα επιχειρήματά τους.

Την αδυναμία της ανωτέρω επιχειρηματολογίας τους κατενόησαν κατά το β΄ ήμισυ του περασμένου αιώνος [20ού] ακόμη και οι ίδιοι οι Γ.Ο.Χ. Για τον λόγο αυτό προσπάθησαν να μεταθέσουν το κέντρο βάρους της πολεμικής τους και να αποδώσουν το υφιστάμενο από το 1924 σχίσμα τους στην τότε αναπτυσσόμενη συμμετοχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Οικουμενική Κίνησι. Επειδή δηλαδή είχε καταστή φανερό, ότι η αλλαγή του ημερολογίου δεν ήταν αίρεσις, και συνεπώς δεν αποτελούσε επαρκή λόγο διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας, οι Γ.Ο.Χ., έστω και καθυστερημένα, επιχείρησαν να κατηγορήσουν ως αιρετικές τις Ορθόδοξες Εκκλησίες λόγω της από μέρους τους δήθεν αποδοχής και κηρύξεως της αιρέσεως του Οικουμενισμού.

Πριν εισέλθουμε στην αναίρεσι των σχετικών με το ζήτημα του Οικουμενισμού ζηλωτικών επιχειρημάτων και φανερώσουμε το πλήθος των παραποιήσεων που οι Γ.Ο.Χ. διαπράττουν, τόσο στην πατερική διδασκαλία όσο και στην Εκκλησιαστική Ιστορία, προκειμένου να αποσπάσουν τους πιστούς από το σώμα της Εκκλησίας και να τους προσελκύσουν σε κάποια από τις ζηλωτικές παρατάξεις, θα ασχοληθούμε με ένα εξίσου πολύ σοβαρό ζήτημα.

Συγκεκριμένα θα αναφερθούμε στην πολυδιάσπασι των Γ.Ο.Χ., η οποία αποδεικνύει περίτρανα ότι οι Γ.Ο.Χ. είναι ξένοι προς το πνεύμα των αγίων Πατέρων και εντελώς αναρμόδιοι να ομιλούν και να προτρέπουν σε διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας.

Πράγματι οι Γ.Ο.Χ., οι οποίοι στην Ελληνική επικράτεια δεν υπερβαίνουν τους 70.000, είναι σήμερα διασπασμένοι σε δέκα περίπου επίσημες και πέντε ανεπίσημες παρατάξεις. Αρκετοί μάλιστα Γ.Ο.Χ. έχουν αποκηρύξει όλες τις ανωτέρω παρατάξεις θεωρώντας τις προφανώς αντικανονικές, και έχουν μείνει τελείως ακέφαλοι. Αξίζει δε να σημειωθή ότι οι αλληλοκαθαιρεμένες και αλληλοαναθεματισμένες αυτές παρατάξεις αριθμούν εξήντα και πλέον επισκόπους.

Οι Γ.Ο.Χ. βέβαια προσπαθούν να δικαιολογηθούν και να αποδείξουν ότι το μεν σχίσμα τους με την Εκκλησία οφείλεται σε ζητήματα πίστεως, οι δε πολλαπλές διασπάσεις και τα σχίσματά τους είναι αθώα, καθώς οφείλονται δήθεν στις ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη1, την κακή διοίκησι ή τον πόλεμο που δέχονται από εξωτερικούς παράγοντας. Οι ανωτέρω απόψεις είναι εντελώς εσφαλμένες. Η πολυδιάσπασις των Γ.Ο.Χ. δεν οφείλεται στους ανωτέρω λόγους, οι οποίοι αποτελούν απλές αφορμές και όχι τα αίτια, αλλά είναι αναγκαστικό επακόλουθο της ολοκληρωτικά εσφαλμένης και εν πολλοίς προτεσταντικής, εκκλησιολογικής τους γραμμής.

Οι Γ.Ο.Χ., όπως προαναφέραμε, προκειμένου να δικαιολογήσουν την απόσχισί τους από την Εκκλησία διαμόρφωσαν μία ανορθόδοξο, εκκλησιολογική θεωρία, σύμφωνα με την οποία η διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας επιτρέπεται ακόμη και για μη δογματικούς λόγους. Η διαμόρφωσις της εκκλησιολογίας αυτής ήταν βέβαια αναγκαστική, καθώς ακόμη και οι ίδιοι παραδέχονται, ότι η αλλαγή του ημερολογίου δεν αποτελεί αίρεσι.

Η εκκλησιολογική αυτή θεωρία των Γ.Ο.Χ. αποτελεί μάλιστα το εκ διαμέτρου αντίθετο άκρο της αιρετικής, προτεσταντικής “θεωρίας των κλάδων”. Σύμφωνα με την “θεωρία των κλάδων” μπορούμε να έχουμε διαφορετική πίστι, αλλά να είμαστε ενωμένοι. Σύμφωνα με την “θεωρία των Γ.Ο.Χ.” μπορούμε να έχουμε την ίδια πίστι, αλλά να είμαστε χωρισμένοι!

Φυσικά η ανωτέρω ανορθόδοξος εκκλησιολογία δεν ήταν δυνατόν να μη εκδικηθή τους Γ.Ο.Χ., καθώς θα είχαν την δυνατότητα να την εφαρμόσουν και μέσα στους κόλπους τους, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που την εφήρμοσαν και εναντίον της Εκκλησίας του Χριστού. Έτσι, όπως προαναφέραμε, οι Γ.Ο.Χ. βάσει της ανωτέρω εκκλησιολογίας τους διασπάσθηκαν σταδιακά σε πλήθος αντιμαχομένων παρατάξεων, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι κατ' αναλογία πολύ περισσότερο διασπασμένοι ακόμη και από τους Διαμαρτυρομένους. Λόγω μάλιστα της ιδρύσεως διαρκώς νέων, ανεξαρτήτων παρατάξεων - Εκκλησιών οι Γ.Ο.Χ. χειροτονούν πλήθος μητροπολιτών, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν στην δικαιοδοσία τους ούτε ένα ιερέα! Είναι χαρακτηριστικό ότι προ ετών η παράταξις του Ανδρέου είχε στην Ελλάδα δέκα επισκόπους και δεκαοκτώ ιερείς.

 

Σημειώσεις:

---

1. Περιοδικό Αποστολική και πατερική φωνή, τεύχος 57.