Ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα των Γ.Ο.Χ. κατά των Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι οι ποικίλου είδους συμπροσευχές, που τελούνται μεταξύ Ορθοδόξων και ετεροδόξων στα πλαίσια της Οικουμενικής Κινήσεως. Συγκεκριμένα ισχυρίζονται ότι Ορθόδοξοι κληρικοί «συμπροσεύχονται, συνεορτάζουν και συλλειτουργούν με τους αιρετικούς Φράγκους... Ο ίδιος ο πατριάρχης Βαρθολομαίος συμπροσευχήθη εις Η.Π.Α. με ιεροφορεμένες παπαδίνες»¹⁶⁴.

Πιστεύουμε ότι οι ανωτέρω συμπροσευχές προκαλούν πράγματι μεγάλο σκανδαλισμό στους πιστούς, καθώς μάλιστα απαγορεύονται αυστηρά από όλους τους αγίους Πατέρας¹⁶⁵. «Επιπλέον», σύμφωνα με την Επιστολή της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους προς τον Οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο (13-6-1999), «μία τοιαύτη πρακτική συμπροσευχών αντίκειται σαφώς εις τους Ιερούς Κανόνας της Εκκλησίας... Εφ όσον, άλλωστε, ουδεμία προοπτική διαφαίνεται εις τους ετεροδόξους Χριστιανούς να εγκαταλείψουν τα αιρετικά δόγματα και τας αντευαγγελικάς διδασκαλίας, εις τι θα εξυπηρετήσουν αι συμπροσευχαί, παρά εις την άμβλυνσιν του Ορθοδόξου αισθητηρίου και συγκρητιστικήν σύγκλησιν;»¹⁶⁶

Βέβαια οι ισχυρισμοί των Γ.Ο.Χ., ότι Ορθόδοξοι κληρικοί συλλειτουργούν με αιρετικούς είναι τελείως αναληθείς, καθώς ουδεμία ένωσις μαζί τους έχει πραγματοποιηθή και πιστεύουμε, ότι ούτε πρόκειται να πραγματοποιηθή. Οι δε συμπροσευχές, όσο απογοητευτικές και αν είναι, αποτελούν παραβάσεις ιερών κανόνων και μόνο¹⁶⁷. Ως εκ τούτου η τακτική των Γ.Ο.Χ. να χαρακτηρίζουν ως αιρετικούς, όσους συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς, και να προτρέπουν σε διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας μαζί τους είναι αντιπατερική. Δεν υπάρχει ούτε ένας ιερός κανών ή πατερική διδασκαλία που να εκφράζη τέτοιες απόψεις. Αν επιτρέποντο οι διασπάσεις λόγω της παραβάσεως των ιερών κανόνων και μόνο, τότε σήμερα δεν θα υφίστατο η Ορθόδοξος Εκκλησία. Οι ανωτέρω κακοδοξίες υποστηρίζονται μόνο από τους Γ.Ο.Χ., οι οποίοι φυσικά δεν αγνοούν, ότι οι δικοί τους ποιμένες διαπράττουν αναρίθμητες, ανάλογες ή και ακόμη χειρότερες κανονικές παραβάσεις.

Ως αναληθής τέλος και άνευ σοβαρών αποδείξεων κρίνεται επίσης η άποψις των Γ.Ο.Χ. περί δήθεν «συμπεριλήψεως του Πάπα εις τα δίπτυχα, τουλάχιστον από το 1968 και εντεύθεν»¹⁶⁸.

 

Σημειώσεις:

---

164. Περιοδικό Άγιος Αγαθάγγελος, τεύχος 181, σελ. 1.

165. Γρηγορίου του Θεολόγου, Προς Αρειανούς, και εις εαυτόν, κεφ. Δ΄, P.G.36, 220A.

166. Τίτου Θεοδώρου, Το γράμμα και το πνεύμα, σελ. 28.

167. Κανών λγ΄ Συνόδου της Λαοδικείας, P.G.137, 1380B.

168. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Περιοδικό Άγιος Αγαθάγγελος, τεύχος 184, σελ. 19.