21. «Ιωάννης μαρτυρεί περί Αυτού και κέκραγε λέγων: "Ούτος ην Ον είπον: ο οπίσω μου ερχόμενος έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ην» (στίχ.15).

Στον στίχ.15 ο Ευαγγελιστής αναφέρει ότι ο Πρόδρομος Ιωάννης «μαρτυρεί», δίνει δηλ. μαρτυρία για τον Λόγο-Χριστό. Κατά θεία συγκατάβαση ο Λόγος-Χριστός καταδέχεται μαρτυρία από το πλάσμα Του, ο Κύριος από τον δούλο Του, ο πάμφωτος ήλιος από τον ταπεινό λύχνο.

Δίνοντας την μαρτυρία του ο Πρόδρομος «κέκραγε», ρήμα χαρακτηριστικό τού κηρύγματός του. Δεν ομιλεί ηπίως και ατόνως, αλλά υψώνει την φωνή του, φωνάζει δυνατά, σείει με την φωνή του την έρημο τού Ιορδάνου, κάτι που προφητεύθηκε από τον Ησαΐα (40:3) λέγοντας: «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω· ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου· (Εβρ. Γιαχβέ ή הוהי) ευθείας ποιείτε τας τρίβους τού Θεού ημών», (πρβλ. Μάρκ. 1:23, Λουκ. 3:4 και Ιωάν. 1:23), δηλ. «Φωνή ενός ο οποίος βοά, φωνάζει δυνατά στην έρημο. Ετοιμάσατε την οδό για να διαβεί ο Κύριος, ισιώστε (ευθύνατε, εξομαλύνατε) τούς δρόμους Του για να περάσει».

Ο Ιωάννης φώναζε δυνατά, όχι απλώς διότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν μικρόφωνα και μεγάφωνα, αλλά διότι κήρυττε και διεκήρυττε ύψιστες αλήθειες, τις ζούσε εντόνως και ήθελε να εντυπώνονται βαθιά μέσα στις ψυχές τών ακροατών του.

Ποια όμως είναι η μαρτυρία, την οποία με κραυγαλέα φωνή, με μεγάλη έμφαση και μαρτυρία, δίνει ο προφήτης και πρόδρομος Ιωάννης; Η μαρτυρία περιέχεται στον λόγο «ούτος ην ον είπον, ο οπίσω μου ερχόμενος έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ην». Οι λέξεις «ούτος», «έμπροσθεν» και «πρώτος» έχουν έμφαση. Η δε λέξη «πρώτος» στην ελληνιστική γλώσσα σημαίνει «πρότερος» οπότε η φράση «πρώτος μου ην» σημαίνει «ήταν πρότερός μου, δηλ. υπήρχε πρωτύτερα από εμένα».

Ο Πρόδρομος κήρυξε τον Χριστό ΠΡΙΝ ο Χριστός εξέλθη στον δημόσιο βίο και όταν εμφανίστηκε στην δημόσια ζωή φώναξε στα πλήθη: «ούτος ην ον είπον, ο οπίσω μου ερχόμενος έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ην».

Ερμηνεία τής δύσκολης φράσης: «έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ην»

Η φράση «έμπροσθέν μου γέγονεν», κατά την επικρατούσα γνώμη σημαίνει αξιολογική υπεροχή, «με υπερέβη, είναι ανώτερός μου», ενώ κατ’ άλλη γνώμη σημαίνει χρονική προτεραιότητα, δηλ. υπήρξε πρωτύτερα από εμένα, κατά την περίοδο τής Παλαιάς Διαθήκης, και δρούσε και τον έβλεπαν οι προφήτες. Κατ’ αυτή τη γνώμη δηλαδή η προτεραιότητα τού Χριστού έναντι τού Ιωάννου αναφέρεται στούς χρόνους τής Παλαιάς Διαθήκης και όχι στην προαιωνία ύπαρξή Του.

Φρονούμε όμως, ότι επειδή η φράση «έμπροσθέν μου γέγονεν» επιδέχεται δύο ερμηνείες (μπορεί δηλ. να σημαίνει ή αξιολογική υπεροχή ή χρονική προτεραιότητα), γι’ αυτό και ακολουθεί η φράση «ότι πρώτος μου ην» («διότι υπήρχε πρωτύτερα από εμένα») η οποία ερμηνεύει την διφορούμενη φράση «έμπροσθέν μου γέγονεν», διότι η φράση «ότι πρώτος μου ην» έχει την έννοια τής χρονικής προτεραιότητας και ΟΧΙ τής αξιολογικής υπεροχής.

Έτσι οι φράσεις «ο οπίσω μου ερχόμενος» και «έμπροσθέν μου γέγονεν» συνιστούν ζωηρή αντίθεση, όχι μόνον λεκτική («οπίσω μου» - «έμπροσθέν μου»), αλλά και εννοιολογική: ο μεταγενέστερός μου υπήρξε πρωτύτερα από εμένα! Η εννοιολογική δε αυτή αντίθεση συνιστά το στοιχείο τού παραδόξου, και μάλιστα μεγαλειώδους παραδόξου, το οποίο είναι σύνηθες στην Αγία Γραφή.

Οπότε διακηρύσσοντας ο Ιωάννης, ότι ο Χριστός υπήρχε πριν από Αυτόν, ΔΕΝ αναφέρεται στην παρουσία τού Χριστού κατά την εποχή τής Παλαιάς Διαθήκης ΕΙΔΙΚΩΣ, όπως εσφαλμένα ερμηνεύεται, αλλά αναφέρεται στην προΰπαρξή Του ΓΕΝΙΚΩΣ, και υποδηλώνει τη θεότητά Του.

Η επικρατούσα γνώμη, κατά την οποίαν το «έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ην» σημαίνει «είναι ανώτερός μου, επειδή υπήρχε πρωτύτερα από εμένα», δεν είναι ικανοποιητική, διότι η χρονική προτεραιότητα ΔΕΝ σημαίνει και αξιολογική υπεροχή. Πολλοί άνθρωποι άλλωστε προηγήθηκαν χρονικώς τού Ιωάννου, αλλά ουδείς ήταν ανώτερος τού Ιωάννου, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος από τούς άνδρες μέχρι την εποχή τού Χριστού όπως διαβεβαίωσε και ο ίδιος ο Ιησούς λέγοντας: «Αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου τού Βαπτιστού» (Ματθ. 11:11) δηλ. «Αληθινά σάς λέγω, γυναίκα δεν γέννησε άνδρα μεγαλύτερο από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή».

Είναι φανερό λοιπόν, ότι η χρονική προτεραιότητα ΔΕΝ σημαίνει κατ’ ανάγκην και αξιολογική ανωτερότητα. Ο Χριστός είναι ανώτερος τού Ιωάννου και όλων, όχι απλώς διότι προΰπήρχε, αλλά διότι προΰπήρχε ΑΙΩΝΙΩΣ, με άλλες λέξεις διότι είναι Θεός! Ο Χριστός λοιπόν ΚΑΙ μεταγενέστερος τού Ιωάννου είναι ΚΑΙ πρωτύτερα από τον Ιωάννη υπήρχε! Είναι μεταγενέστερος τού Ιωάννου ως άνθρωπος και υπήρχε πρωτύτερα από τον Ιωάννη ως Θεός!

Το παρόν παράδοξο, ότι ο Ιησούς, ο οποίος γεννήθηκε έξι μήνες μετά τον Ιωάννη, υπήρχε πρωτύτερα από τον Ιωάννη, μάς θυμίζει ένα άλλο παράδοξο, που περιέχεται στα εδάφια Λουκ. 1:16-17, 76:

«Και πολλούς τών υιών Ισραήλ (ο Ιωάννης) επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών· και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού....76. και συ, παιδίον, προφήτης υψίστου κληθήση· προπορεύση γαρ προ προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού» δηλαδή:

«Και πολλούς από τούς Ισραηλίτες ο Ιωάννης θα επιστρέψει προς τον Κύριο τον Θεό τους, ο ίδιος δε ο Ιωάννης θα προηγηθεί από Αυτόν, τον Κύριο τον Θεό τους, με ισχύ και δύναμη τού προφήτου Ηλία.....Και συ, παιδί, θα είσαι προφήτης τού Υψίστου, διότι θα προπορευθείς από τον Κύριο, για να ετοιμάσεις τούς δρόμους Του».

Συμφώνως προς τα ανωτέρω εδάφια, ο Ιωάννης, ένας δηλ. ΑΝΘΡΩΠΟΣ, προηγείται τού Κυρίου, τού Γιαχβέ τής Παλαιάς Διαθήκης, τού Θεού τού Ισραήλ! Αλλά πώς ένας άνθρωπος προηγείται τού ιδίου τού Θεού; Η λύση τού αινίγματος είναι το ευλογημένο πρόσωπο τού Ιησού Χριστού.

Ο Θεός, ο Οποίος προηγείται όλων, έγινε άνθρωπος, έγινε Χριστός Ιησούς κι έτσι ο Πρόδρομος προηγείται τού Θεού ως ανθρώπου, διότι ο Ιωάννης γεννήθηκε έξι μήνες πριν από τον Ιησού κι επίσης εμφανίστηκε στην δημοσία ζωή πριν από Αυτόν. Έννοιες παράδοξες, που ήταν αδύνατο να έλθουν στην διάνοια ανθρώπων, και μάλιστα αγραμμάτων, όπως τού Προδρόμου ή όπως τού πατρός αυτού Ζαχαρία, εάν η Γραφή δεν ήταν θεόπνευστη.

Η Γραφή όμως έχει τέτοιες έννοιες, διότι όντως είναι θεόπνευστη. Μέσα από τις σελίδες της ομιλεί το Άγιο Πνεύμα. Εάν δεν ομιλούσε το Άγιο Πνεύμα δεν θα είχε η Γραφή τόσα παράδοξα νοήματα, που είναι φυσικώς και ανθρωπίνως αδύνατο να έλθουν στην διάνοια τών ανθρώπων.

Δι’ αυτών δε τών τεκμηρίων καταισχύνονται οι ορθολογιστές οι οποίοι αρνούνται την θεοπνευστία τής Γραφής. Καταισχύνονται επίσης και οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, όπως και οι λοιποί αντιτριαδίτες, που αρνούνται την Θεότητα τού Χριστού και τού Αγίου Πνεύματος!

Αγαπητοί αδελφοί, να διαβάζουμε τακτικώς την Αγία Γραφή και το Πνεύμα το Άγιον, που ομιλεί στην Γραφή, θα ομιλεί και στην καρδιά μας και θα αισθανόμεθα μέσα μας κάθε είδους μεγαλείο, το οποίο και εύχομαι σε όλους σας!