Ερμηνευτικές Αντιαιρετικές Μελέτες Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου Γεωργίου Παν. Τσιμπιρίδη

Το πολυσέλιδο αυτό βιβλίο θα δημοσιεύεται σταδιακά σε συνέχειες μέχρι την ολοκλήρωσή του.

Ερμηνευτικές Αντιαιρετικές Μελέτες

Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου

Γεωργίου Παν. Τσιμπιρίδη

2015

Ανέκαθεν, αγαπητοί αναγνώστες, υπήρχαν (και υπάρχουν) πολλές θρησκείες και θρησκεύματα. Όλα όμως ανεξαιρέτως είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα διαμορφωμένα εις τα ανθρώπινα μέτρα και αδυναμίες. Υπάρχει όμως μία εξ αποκαλύψεως Πίστη, η οποία δεν είναι παράγωγο ανθρωπίνης επινοίας ή σκέψεως, αλλά την απεκάλυψε ο ίδιος ο Θεός. Παλαιότερα αυτή η αποκάλυψη εγένετο δι’ αγγέλων και προφητών, κατά δε τούς εσχάτους καιρούς εγένετο δια τού Υιού Του Ιησού Χριστού (Εβρ. α:1-2). Ο λόγος βεβαίως περί τής Χριστιανικής Πίστεως. Ο χρόνος, ο τόπος, ο τρόπος συγγραφής τής Αγίας Γραφής, οι παράδοξες προφητείες και νοήματα που περιέχει, που είναι αδύνατον να συλληφθούν υπό τής ανθρωπίνης διανοίας, καθώς και η εκπλήρωσίς των, μάς βεβαιώνουν τού λόγου το ασφαλές.

Για να σωθεί ο άνθρωπος, απαιτείται να κατέχει και να βιώνει τη ‘άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει’ (Ιούδα στίχ.3). Ο Διάβολος όμως, έχοντας εμπειρία από την δική του πτώση, επιτυγχάνει την πτώση τού Αδάμ με το να διαστρεβλώσει το περιεχόμενο τών λόγων τού Θεού. Έτσι λοιπόν προσπαθεί παντοιοτρόπως τη νόθευση τής ορθής πίστεως, διότι γνωρίζει ότι το αποτέλεσμα αυτής τής νοθεύσεως, οδηγεί μακράν τού Θεού. Επιστρατεύει λοιπόν αφελή θύματα, (όπως κάποτε έκανε με την Εύα), τα οποία χρησιμοποιεί για την διαστροφή αυτής τής αποκαλυφθείσης πίστεως. Η διαστροφή αυτή ονομάζεται αίρεση.

Εφόσον οι συνέπειες τού ψεύδους είναι τραγικές, ανεπανόρθωτες, αμετάκλητες και προεκτεινόμενες εις την αιωνιότητα, η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί και αποδίδει πολλούς χαρακτηρισμούς για τον όρο «αίρεση», αποσκοπώντας βεβαίως εις την προειδοποίησή μας ώστε να την αποφύγουμε. Αίρεση λοιπόν, κατά το ιερό κείμενο τής Γραφής, σημαίνει: «αστοχία κι εκτροπή περί την πίστιν» (Α΄ Τιμ. α:6), «ναυάγιο περί την πίστιν» και «βλασφημία» (Α΄ Τιμ. α:19-20), «αποστασία από την πίστιν» και «διδασκαλία δαιμονίων» (Α΄ Τιμ. δ:1), «ψευδολογία» (Α΄ Τιμ. δ:2), «βέβηλο κενοφωνία», «ασέβεια», «ανατροπή τής πίστεως», «αστοχία περί την αλήθειαν» και «γάγγραινα» (Β΄ Τιμ. β:16-18), «εκτροπή και αμαρτία» (Τίτου γ:11) και τέλος «ψευδοδιδασκαλία» (Β΄ Πέτρ. β:1)

Ο Ορθόδοξος Χριστιανός οφείλει να παραμένει εντός Εκκλησίας, εκ τής οποίας να λαμβάνει κατευθύνσεις και απαντήσεις εις ερωτήσεις ή απορίες που τυχόν έχει. Οφείλει επίσης να μελετάει την Αγία Γραφή και τη λοιπή Ιερά Παράδοση, έχοντας ως οδηγούς τούς Πατέρες τής Εκκλησίας, η οποία ως στύλος κι εδραίωμα τής αληθείας και κατευθυνόμενη υπό τού Αγίου Πνεύματος (Α΄ Τιμ.γ:15 και Ιωάν. ιστ:13) είναι (δογματικώς) αλάνθαστος και η μόνη αυθεντία ερμηνείας τής Αγίας Γραφής.

Ουδεμία προκατάληψη, έχθρα, αντιπάθεια ή μίσος πρέπει να υπάρχει κατά τού αιρετικού ανθρώπου. Οφείλουμε να τον βλέπουμε με συμπάθεια και αγάπη και να θέλουμε να τον βοηθήσουμε. Είναι άξιος οίκτου. Κινδυνεύει να χάσει την αιώνιον ζωή. Είναι αθάνατος ψυχή για την οποίαν ο Χριστός εσταυρώθη. Εσταυρώθη ΚΑΙ γι’ αυτόν όπως ΚΑΙ για εμάς. Αγάπη λοιπόν προς τον άνθρωπο και την αλήθεια, έλεγχος όμως τής αιρέσεως και τού νεκροποιού ψεύδους τών οποίων φορεύς είναι ο κάθε αιρετικός.

Αγαπητοί αναγνώστες «δει γαρ και αιρέσεις εν υμίν είναι, ίνα οι δόκιμοι φανεροὶ γένωνται εν υμίν», μάς λέγει ο Απόστολος Παύλος (Α΄ Κορ. ια:19) δηλ. «Είναι φυσικό βεβαίως να υπάρχουν διαιρέσεις (σχίσματα) ανάμεσά σας ώστε να γίνονται φανεροί οι δόκιμοι στην πίστη». Πάντα θα υπάρχουν αιρέσεις, σχίσματα, πλάνες, αμαρτία. Έχουμε υποχρέωση, κινούμενοι και συνεχόμενοι, δηλαδή διακατεχόμενοι υπό τής θείας αγάπης, να προσευχώμεθα υπέρ τής επιστροφής τών πεπλανημένων αδελφών μας και να συμβάλλουμε προς τούτο με όσες δυνάμεις ο Κύριος μάς εχάρισε.

Κατά την μελέτη τής Γραφής και τών ερμηνειών και μεταφράσεως αυτής έχουν διαπιστωθεί, ότι εις αυτήν υπάρχουν δυσερμήνευτα χωρία, σταυροί τών ερμηνευτών. Η Γραφή είναι απλό αλλά και ταυτοχρόνως βαθύ, εύκολο αλλά και συγχρόνως δύσκολο βιβλίο. Ομοιάζει προς την θάλασσα, η οποία έχει επιφάνεια, όπου ευκόλως δύναται κάποιος να κολυμβά, αλλά έχει και βάθος, όπου μόνον δεινοί δύτες δύνανται να καταδύονται. Επιπόλαιοι και αδαείς, όπως είναι οι πλείστοι τών ετεροδόξων, περιερχομένων ανά τας αγυάς και ρύμας «ποιήσαι έναν προσύλητον» (Ματθ.23:5), αυτοί μόνο νομίζουν ότι η Γραφή είναι εύκολο βιβλίο, και ότι είναι τού παντός να ερμηνεύει αυτήν.

Φρονούμε δε, ότι η δυσχέρεια ως προς την κατανόηση τής Βίβλου είναι και σκόπιμος. Νομίζουμε δηλαδή, ότι σκοπίμως ο Θεός, δια τών ιερών συγγραφέων, διετύπωσε το ιερόν Του κείμενο κατά τοιούτον τρόπο, ώστε να μην είναι ευκόλως κατανοητό εν πάσι και τοις πάσι. Και τούτο για να μην περιφρονείται, αλλά να ταπεινώνει τα ανθρώπινα πνεύματα, τα οποία ρέπουν προς την υπερηφάνεια, και ν’ αναγκάζει τούς καλοπροαιρέτους και αξίους τής αληθείας να επικαλούνται τον θείο φωτισμό προς εύρεσιν αυτής, να ερευνούν, να γυμνάζονται εις την έρευνα και να ωφελούνται πνευματικώς.

Επιπλέον δε και να δοξάζονται οι αγράμματοι συγγραφείς τής Αγίας Γραφής, οι γεωργοί, οι βοσκοί και οι αλιείς, διότι αυτοί, δια τών συγγραμμάτων των, περιπλέκουν τούς σοφούς τής γης και τών αιώνων και προκαλούν εις αυτούς ίλιγγο. Περιττόν δε να είπωμεν, ότι η Αγία Γραφή είναι επίσης εν πολλοίς δυσνόητος, διότι περιέχει υψηλά πνευματικά νοήματα, εις τούς σαρκικούς απρόσιτα, προσιτά δε εις τούς πνευματικούς. «Πνευματικοίς πνευματικά ανακρίνοντες», λέγει ο Απόστολος Παύλος (Α΄ Κορ. 2:13).

Όπως προείπε ο Κύριος και οι Απόστολοι, δια μέσου τών αιώνων ενεφανίσθησαν ψευδοπροφήτες και ψευδοδιδάσκαλοι, διαστροφείς τής αληθείας, αιρετικοί, λύκοι με ένδυμα προβάτου (Ματθ. 7:15), λύκοι βαρείς που ορμούν να κατασπαράξουν τα πρόβατα τής ποίμνης τού Χριστού. Σήμερα υπάρχουν παγκοσμίως αρκετές χιλιάδες αιρέσεις! Από όλες δε αυτές τις αιρέσεις αλλά και τών αιρέσεων τού παρελθόντος από τις πλέον ακραίες είναι αυτή τών Χιλιαστών Μαρτύρων τού Ιεχωβά. Η αίρεση αυτή ανατρέπει εκ θεμελίων ολόκληρο το οικοδόμημα τού Χριστιανισμού. Δεν αφήνει λίθον επί λίθου (Ματθ. 24:2)!

Εκμεταλλευόμενοι οι αιρετικοί την παχυλή άγνοια τών Γραφών ημών τών Ορθοδόξων καθώς και άλλα τινά περί την Πίστιν, κατορθώνουν να παρασύρουν εις τις πλάνες τους ικανό αριθμό προβάτων τού Χριστού και να τα οδηγούν εκτός τής ποίμνης Του, άρα εις την απώλεια.

Αυτός είναι και ο λόγος που τα τελευταία χρόνια ιδρύθηκε και λειτουργεί επιτυχώς, εις την Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου, ειδικό Αντιαιρετικό Γραφείο προς αντιμετώπιση και καταπολέμηση πάσης μορφής αιρέσεως, για την δράση τού οποίου εξεφράσθη επαινετικώς με συγκεκριμένο άρθρο της η εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος εις το φύλλον τής 8^ης Μαΐου 2015 σελ. 8 καθώς και αρκετές άλλες Μητροπόλεις.

Εκτός από τα πολυάριθμα ενημερωτικά φυλλάδια που τακτικώς διανέμονται εις τούς πιστούς, έχει δοθεί ιδιαίτερο βάρος εις την Αγιογραφική κατάρτιση τών πιστών, κάτι που όλο αυτό το διάστημα τής λειτουργίας τού Γραφείου επιτυγχάνεται δια τών τακτικών εβδομαδιαίων μαθημάτων την ευθύνη των οποίων έχει αναλάβει ο γράφων.

Επειδή οι διδασκαλίες τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά αποτελούν τις πλέον ακραίες θέσεις τού Προτεσταντισμού (από τον χώρο τού οποίου προέρχονται οι ιδρυτές τών Χιλιαστών), κι επειδή αυτοί οι ακραίοι αιρετικοί έχουν συγκεντρώσει όλες σχεδόν τις μέχρι τώρα αναφανείσες αιρέσεις εις μίαν φοβεράν και διαβολική παναίρεση (σαν σύνοψη όλων τών κακοδοξιών όλων τών αιώνων), εις τα εν λόγω μαθήματα Αγίας Γραφής εξετάζονται κυρίως και αναιρούνται οι διδασκαλίες αυτής τής ακραίας Οργανώσεως τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά.

Έτσι με αυτόν τον τρόπο απαντώνται και αναιρούνται ένα ευρύ πεδίο κακοδοξιών ενώ ταυτοχρόνως καλύπτονται ψευδοδιδασκαλίες και τών υπολοίπων αιρετικών Προτεσταντικών ομάδων (Πεντηκοστιανών, Ευαγγελικών κ.ά). Συγχρόνως δε αναλύονται και ερμηνεύονται πλήθος δογματικών ζητημάτων καθώς και δυσκόλων και δυσερμηνεύτων χωρίων και νοημάτων τής Αγίας Γραφής, ώστε ο κάθε συμμετέχων εις αυτά τα μαθήματα να δύναται να εννοεί και να εξοικειώνεται ακόμη και με τις πλέον δύσκολες έννοιες τού Ιερού κειμένου τής Γραφής!

Εφόσον λοιπόν εμείς καταρτιστούμε και αποκτήσουμε τις κατάλληλες γνώσεις, μελετώντας και κατέχοντας την ορθή ερμηνεία τής Αγίας Γραφής, οφείλουμε να ομολογούμε την Πίστη μας οπουδήποτε και σε οποιονδήποτε απαιτηθεί και να αντικρούουμε τις κακοδοξίες τών διαφόρων αιρετικών δια τών Ορθοδόξων επιχειρημάτων. Οφείλουμε επίσης να παρέχουμε βοήθεια προς πάντα πεπλανημένο. Ο Θεός αμοίβει αυτούς που βοηθούν να επιστρέψουν πεπλανημένους αδελφούς μας εις την μάνδρα τού Χριστού Ποιμένος. Διαβάζουμε σχετικά εις την Επιστολή τού Αδελφοθέου Ιακώβου:

«Αδελφοί, εάν τις εν υμίν πλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών» (Ιακ. ε:19-20) δηλαδή «Αδελφοί! Εάν κάποιος μεταξύ σας εκτραπεί από την αλήθεια και κάποιος τον επιστρέψει, να ξέρει (να είναι βέβαιος), ότι αυτός που επέστρεψε έναν αμαρτωλό από την πλάνη τού δρόμου του, θα σώσει μία ψυχή από τον θάνατο και θα καλύψει πλήθος αμαρτιών (δικών του αμαρτιών)».

Επειδή λοιπόν εις τα Αντιαιρετικά Αγιογραφικά μαθήματα προσέρχονται τακτικά καινούργιοι ακροατές, οι οποίοι δεν είναι εφικτό να έχουν γνώση τών μαθημάτων όλων τών παρελθόντων ετών, σκεφτήκαμε να ταξινομηθούν και να καταγραφούν συστηματικώς όλα τα έως τώρα μαθήματα που ήταν σε γραπτή μορφή, ώστε να ωφεληθούν οι νέοι αλλά να θυμηθούν και οι παλαιοί ακροατές τα μαθήματα που παρακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια.

Εις το παρόν λοιπόν βιβλίο δημοσιεύουμε αυτά τα μαθήματα τα οποία έχουν χωρισθεί σε 2 μέρη: Εις το 1^ο μέρος είναι τα μαθήματα που αντικρούουν διάφορες διδασκαλίες αιρετικών, κυρίως αυτές τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, όπως προείπαμε, όπου δύναται ο αναγνώστης να εύρη ισχυράν Αγιογραφική επιχειρηματολογία προκειμένου να αντικρούσει επιτυχώς τις ενστάσεις και αιτιάσεις αυτών τών ακραίων αιρετικών κι έτσι να εκθέσει τις πλανημένες διδασκαλίες με τις οποίες εμφορείται έκαστος αυτών.

Εις το 2^ο μέρος είναι τα μαθήματα που έγιναν με βάση το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο και τα σημεία που αντλούνται από αυτό προκειμένου οι αιρετικοί να υποστηρίξουν το «ευαγγέλιο» που πρεσβεύουν και διαδίδουν. Αναλύονται δηλαδή λεπτομερώς συγκεκριμένα χωρία, τα οποία οι αιρετικοί εκμεταλλεύονται με το να τα διαστρεβλώνουν και να τα παρερμηνεύουν, κι έτσι ανατρέπουμε με Αγιογραφική επιχειρηματολογία τις θέσεις τους κι εκθέτουμε τις διδασκαλίες τους ως αντιγραφικές και αντιβιβλικές.

Επίσης επιλέξαμε να αναλύσουμε λεπτομερώς συγκεκριμένα σημεία από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, διότι είναι το πιο υψηλό και το πιο μεγαλειώδες κείμενο τής Καινής Διαθήκης αλλά και όλης τής Αγίας Γραφής, είναι το Ευαγγέλιο με τα υψηλότερα θεολογικά νοήματα, το Ευαγγέλιο με τα περισσότερα παράδοξα λόγια και νοήματα, ώστε φυσικώς και ανθρωπίνως δεν ήτο δυνατόν να έλθουν εις την διάνοια ανθρώπου, το Ευαγγέλιο με έννοιες αδιανόητες κι ανεπινόητες, το Ευαγγέλιο εις το οποίο υπαινίσσεται αλλά και εξαίρεται η Θεότητα τού Χριστού με πληθώρα χωρίων.

Το παρόν λοιπόν βιβλίο είναι χρήσιμο για κάθε Χριστιανό που ενδιαφέρεται και διψάει να μάθει την Πίστη του, που επιποθεί να κάνει κτήμα του την αποκαλυφθείσα Πίστη που παρέδωσε ο Χριστός στους Αποστόλους κι εκείνοι με τη σειρά τους εις την Εκκλησία και που διατηρείται ανόθευτη εις τούς κόλπους αυτής για 21 σχεδόν αιώνες, χωρίς να έχει αλλάξει ή τροποποιηθεί η παραμικρή δογματική αλήθεια, εν αντιθέσει προς τούς αιρετικούς οι οποίοι προσέθεσαν ή αφαίρεσαν ζητήματα πίστεως που άπτονται τής σωτηρίας τού ανθρώπου!

Είτι ορθόν εις την ερμηνευτική προσπάθεια τού ιερού κειμένου τής Γραφής, αποδοτέον τω Θεώ, όστις έδωκε τον νουν και «διανοίγει τον νουν τού συνιέναι τας γραφάς» (Λουκ. 24:45). Είτι εσφαλμένον, αποδοτέον τη ανθρωπίνη ατελεία. Το τέλειον απόκειται εις το μέλλον (Α΄ Κορ. 13: 9-10).

Ευχόμεθα δε και ευελπιστούμε τα εξής: Η ερμηνευτική αυτή προσπάθεια να γίνει αφορμή προς καλλιτέραν έρευνα και ερμηνεία τού ιερού κειμένου τού Θεού και επίσης να ευλογήσει πλουσίως ο Θεός αυτήν την προσπάθεια τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου (όπως και πιστεύουμε ότι έως τώρα έχει κάνει) ώστε να την μιμηθούν και άλλες Μητροπόλεις κι έτσι να διαφωτισθούν και να σωθούν καλοπροαίρετοι αδελφοί μας που έπεσαν εις τα δίχτυα τής πλάνης τού Διαβόλου, διότι δεν πρόσεξαν ότι «Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον» (Παροιμ. ιδ:12, ιστ:25 Εβρ.).

Περιεχόμενα

Πρόλογος

ΜΕΡΟΣ 1^ο

1. Πατήρ - Υιός - Άγιο Πνεύμα: Ο ένας αλλά Τριαδικός Θεός τής Αγ. Γραφής

2. Ιεχωβά: Το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος

3. Νηπιοβαπτισμός: Μία αγιογραφική αλήθεια

4. Επιτρέπεται η χρήση ομοιωμάτων για τη λατρεία προς τον Θεό;

5. Είναι οι προσφωνήσεις "Παναγία" και "Πατέρες" αγιογραφικές;

6. Είναι τα Χριστούγεννα ειδωλολατρική εορτή;

7. Επίγειος ή ουράνιος ο Παράδεισος που κληρονομούν οι πιστοί;

8. Η Χριστιανική Κλίση

9. Η αντιγραφική τελετή τής Αναμνήσεως τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά

Α. Αντιγραφική τελετή

Β. Δεν ανήκουν στους πιστούς τής Καινής Διαθήκης

Γ. Τι δεν θα σάς πουν οι ακόλουθοι τής Σκοπιάς για τον τελευταίο δείπνο τού Χριστού και τον εορτασμό τού Εβραϊκού Πάσχα