UFO – Ξένα όντα:

ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

B΄ Μέρος: Η συσχέτιση του φαινομένου των UFO με τη δράση των σκοτεινών πνευματικών δυνάμεων

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9^ο.

UFO - πνευματιστικά φαινόμενα: δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Ένα άλλο κοινό σημείο αναφοράς για τα δύο μυστήρια που ερευνούμε (πνεύματα - δαίμονες και UFO), είναι ότι ορισμένες εμφανίσεις τους διαδραματίζονται μέσα σε παράξενα σύννεφα, τα οποία συνδέονται με αλλοίωση του χωρο­χρόνου ή εξαφανίσεις.

Στις αρχές του 20ου αιώνα (28/8/1915) στο «Λόφο 60» του κόλπου της Σούβλα στην Τουρκία συνέβη ένα αναπάντεχο γεγονός: ένα ολόκληρο τάγμα από Άγγλους στρατιώτες μπήκε σ' ένα σύννεφο και εξαφανίστηκε για πάντα![1] Στο υποτιθέμενο τρίγωνο των Βερμούδων, πολλοί πιλότοι, πριν εξαφανιστούν, περιέγραψαν την αντάμωσή τους με τα σύννεφα αυτά.

Στην Αργεντινή, κοντά στο Κασκομας, την άνοιξη του 1968, ένα ζευγάρι που ταξίδευε, βρέθηκε αντιμέτωπο μ' ένα χρωματιστό UFO και λίγο μετά συνάντησε μία παράξενη πυκνή ομίχλη. Χρωματιστές ομίχλες εμφανίζονται και κατά τη διάρκεια μαγικών τελετών. Το ζευγάρι λοιπόν ξαφνικά τηλεμεταφέρθηκε στο Μεξικό, χωρίς στοιχεία ταυτότητας ή τα αναγκαία χρήματα για να γυρίσει πίσω[2].

Μία περίπτωση «τηλεμεταφοράς» είχαμε και στο Άγιο Όρος. Πριν από λίγες δεκαετίες, ένας κοσμικός οπλισμένος, επιτέθηκε σ' ένα μοναχό, που έκπληκτος και κατατρομαγμένος φώναξε «Παναγία μου, με τις ευχές του γέροντα μου, σώσε με». Τότε, ο κοσμικός βρέθηκε μπροστά στο κελί του γέροντα του μοναχού, μιάμιση ώρα μακριά από το μοναστήρι![3]

Στις μυστηριώδεις εξαφανίσεις αεροπλάνων, πλοίων κτλ., καθώς και στις χώρο-χρονικές αλλοιώσεις, μια άγνωστη μαγνητική δύναμη προκαλεί προβλήματα στις μηχανές, στις επικοινωνίες και στις πυξίδες, συν τα προβλήματα στην υγειά των ανθρώπων, επιδράσεις που «κουβαλούν» μαζί τους και τα UFO, προερχόμενα από ένα αόρατο Κάπου. Τη δεκαετία 1945 - 1955 είχαμε έξαρση εξαφανίσεων στο Τρίγωνο των Βερμούδων - και ξέρετε τι σημαίνει αυτή η δεκαετία για τη σύγχρονη εποχή των UFO.

Τα τελευταία δείχνουν να μένουν ανεπηρέαστα από τη συμβατικότητα του χωροχρόνου, επειδή ο «τόπος» από τον οποίο προέρχονται δε διέπεται από την έννοια του χωροχρόνου. Θα τολμούσαμε να πούμε ότι περιτυλίγονται από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο, αυτοδύναμο και ανεξάρτητο από τις συμβατικές φυσικές δυνάμεις. Ένα μαγνητικό πεδίο που νεκρώνει ή βραχυκυκλώνει τη δημιουργία.

Στις εμφανίσεις UFO στην εξοχή, έχει δηλωθεί από κάποιους μάρτυρες μία αίσθηση ότι τα πάντα ακινητοποιούνται και εξαπλώνεται μία ανατριχιαστική, νεκρική σιγή (τα πουλιά και οι φυσικοί ήχοι του δάσους σταματούν κτλ.). Ένα «κενό χώρου» θα λέγαμε, όπως στους μάρτυρες υπάρχει ένα «κενό χρόνου».

Σ' ένα περιστατικό που γνωρίσαμε πιο πριν (σελ. 112), ο δεκανέας του Χιλιανού στρατού δεν είχε απλά «κενό χρόνου» μετά από την επαφή του μ' ένα UFO, αλλά τα γένια του είχαν φυτρώσει, σα να είχαν περάσει 5 μέρες. Το ρολόι του βρέθηκε κι αυτό να είναι 5 μέρες μπροστά! Οκτώ μάρτυρες επιβεβαίωσαν τα γεγονότα[4].

Ο Σατανάς είναι ο «άρχων του κόσμου» (Ιωάννη 12,31) και «του αιώνος τούτου» (Κορινθίους Β' 4 - 3,4), δηλαδή ο άρχων του χωροχρόνου, αν προεκταθούμε ακόμα περισσότερο. Το τέλος του «άρχοντα» εξάλλου, θα είναι κοινό με το τέλος του χωρο - χρονικού συνεχούς του κόσμου μας, κατά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Χειρίζεται δηλαδή το κακό εύκολα τους νόμους του χωροχρόνουυ, κατά Θεία παραχώρηση πάντα, προσβάλλοντας τη Θαυμαστή Δημιουργία, προς εξυπηρέτηση τών σκοπών του. Οι μαγικές παραδόσεις λένε ότι «διαθέτει» κιόλας πνεύματα που κυβερνούν τις ώρες, τις μέρες, τα έτη κ.λ.π.

Σε κάποιες «ειδικές» περιοχές, η χαοτική ενέργεια από τη «Ζώνη του Εωσφορικού φωτός» κάνει την εμφάνισή της πιο έντονα, παραχαράσσοντας την ειρήνη και τη συνοχή της Δημιουργίας.

Είναι περιοχές που η έννοια του χωροχρόνου διαστρεβλώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Περιοχές γεμάτες από ιστορίες με απόκοσμες οντότητες, με πλάσματα έξω από τη λογική. Περιοχές που οι πυξίδες αποσυντονίζονται, άνθρωποι εξαφανίζονται και γενικά βασιλεύει το παράδοξο.

Σε ευρεία κλίμακα, τέτοιες περιοχές λέγεται ότι είναι τα πασίγνωστα πια Τρίγωνα των Βερμούδων (στον Ατλαντικό) και του Διαβόλου (στον Ειρηνικό Ωκεανό), αν και τα τελευταία χρόνια έχουν απομυθοποιηθεί αρκετά.

Στις περιοχές αυτές λοιπόν, που οι ερευνητές ονομάζουν «πύλες», φιλοξενούνται όλα τα μυστήρια που μπορεί ή δε μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Είναι συνήθως περιοχές, απ' ότι λέγεται, με γεωφυσικές ή ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες.

Δύο Καναδοί ερευνητές, ο δρ. Μάικλ Πέρσιντζερ, του Πανεπιστημίου του Laurentian, και ο Γκυσλέν Λαφρενιέρ, πιστεύουν ότι ηλεκτρομαγνητικά πεδία δημιουργούνται σε περιοχές που υπάρχουν σεισμικά ρήγματα μέσα στη γη, γεωφυσικές ανωμαλίες και διαταραχές του μαγνητικού πεδίου. Μπορεί να δημιουργήσουν ιονισμένα αέρια, παράξενα φωτεινά φαινόμενα και μυρωδιές. Η ηλεκτρική δραστηριότητα προκαλεί ανωμαλίες στη δομή του χωρο-χρόνου, κι έτσι ανοίγει μια «πύλη», με φαινόμενα, όπως τηλεμεταφορά, τηλεκίνηση, κι άλλα παράδοξα[5].

Έστω κι αν κυριαρχεί η υπερβολή για τις περιοχές αυτές, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το ότι σε εξειδικευμένες περιοχές καταγράφονται, σε μόνιμη βάση, διάφορες παραφυσικές εμπειρίες από τους ντόπιους και από τους επισκέπτες. Οι εμπειρίες αυτές περιλαμβάνουν και ιστορίες με UFO και τους «επιβάτες» τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι και τα UFO και τα άλλα φαινόμενα (άγνωστα πλάσματα, στοιχειά κτλ.), γίνονται ορατά στους συγκεκριμένους τόπους. Όπως δεν είναι τυχαίο που τα παρατηρούν πολύ συχνά οι ίδιοι άνθρωποι (οι αλαφροΐσκιωτοι). Η «συγγένεια» όλων των ανεξήγητων φαινομένων είναι ξεκάθαρη και δηλώνεται περίτρανα με τις «προτιμήσεις» τους, να παρουσιάζονται κατά συρροή σε συγκεκριμένα μέρη και σε συγκεκριμένους ανθρώπους.

«Μικρογραφίες» των περιοχών αυτών είναι και κάποιοι εσωτερικοί χώροι (σπίτια, πύργοι κτλ.), όπου κι εκεί βασιλεύει το παράδοξο, με εμφανίσεις πνευμάτων, φώτα ή και... επισκευής των UFO. Μια «εσωτερική πύλη» μπορεί πολύ εύκολα ν' ανοίξει, μετά από μια πνευματιστική συγκέντρωση και επικλήσεις πνευμάτων, που κατόπιν δεν «αποχωρίζονται» το μέρος αυτό. Όπως τα άτομα που μένουν προσκολλημένα στον «άρχοντα του κόσμου τούτου» και κυριαρχούνται από το σαρκικο-υλικό φρόνημα, έτσι και τα πνεύματα, όλα αυτά τα πνεύματα («στοιχειώματα», UFO κτλ.) που προκαλούν τα παράδοξα στις «πύλες» και μένουν προσκολλημένα στην πρόσκαιρη ύλη (σ' έναν τόπο), το πιο πιθανό είναι να μη συμμερίζονται τη Θεία Πρόνοια, να μην είναι αγαθά.[α]

            Υπάρχουν όμως και φαινόμενα (όπως π.χ. οι Δροσουλίτες στην Κρήτη) που δεν έχουμε επιχειρήματα για να τα «κατηγορήσουμε» ως αρνητικά. Η ψυχική επίδρασή τους δηλαδή στο μάρτυρα περιορίζεται απλά στο ξάφνιασμα. Ή μπορεί να προκαλέσουν και φόβο, ο φόβος όμως αυτός οφείλεται μόνο στην εσωτερική αδυναμία του μάρτυρα και όχι σε ανάμειξη πνευμάτων με αρνητική σκοπιμότητα. Πρόκειται πιθανόν για την ενεργοποίηση άγνωστων για μας μηχανισμών, που «χειρίζονται» το χρόνο και επαναφέρουν ρεαλιστικές οπτασίες προσώπων ή γεγονότων που σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο χώρο.

Οι δαιμονικοί τόποι όμως υπάρχουν, όπως αντίστοιχα υπάρχουν και οι ιεροί τόποι. Στο βίο του Αγίου Θεοδώρου του Συκεώτη αναφέρονται κάποιοι λόφοι, που έκρυβαν μέσα τους ακάθαρτα πνεύματα, τα οποία ταλαιπωρούσαν και σκορπούσαν τον τρόμο στη γύρω περιοχή, με κραυγές, χτύπους, οπτασίες, επιδημίες κ.α. Ο Άγιος είχε κατορθώσει να εξορκίσει τους τόπους αυτούς, λυτρώνοντας τα γύρω χωριά και τους κατοίκους τους[6].

Και στην Ελλάδα φυσικά υπάρχουν τέτοιες συγκεκριμένες περιοχές με «αρνητική ενέργεια», που οι ντόπιοι τις αποκαλούν «δαιμονότοπο», «διαολοσπηλιά» κτλ. Οι ντόπιοι λοιπόν αποφεύγουν να περνούν απ' αυτές τις περιοχές, όχι μόνο για να μη δοκιμάσουν καμία παρόμοια τραυματική εμπειρία, αλλά και γιατί γενικότερα επηρεάζεται αρνητικά ο ψυχισμός του ανθρώπου.

Όπως η αιτία πολλών στοιχειωμένων σπιτιών είναι κάποιος (ή κάποιοι) αποτρόπαιος φόνος μέσα στο σπίτι, έτσι και η αιτία δημιουργίας μιας «πύλης» μπορεί να είναι ένας ανάλογος φόνος, ή μία αυτοκτονία, ή βέβαια διάφορες σκοτεινές τελετές, που «ερεθίζουν» τη διαδικασία ενεργοποίησης μιας «πύλης».

Αποτέλεσμα, η «πύλη» αυτή, η αρνητικά «φορτισμένη» περιοχή, να κατακλύζεται από ένα σωρό αλλόκοτων συμβάντων, αλλά να μαγνητίζει και ατυχήματα, αισθήματα αποστροφής στους επισκέπτες κτλ. Οι ντόπιοι συχνά καταφεύγουν σε μεθόδους «εξορκισμού» για τα μέρη αυτά: ένας σταυρός αρκεί για να φέρει τη γαλήνη στην περιοχή και να δαμάσει την αρνητική ενέργεια, εκτός αν η δύναμη που έχει παραχωρήσει ο Κυρίαρχος στο Κακό είναι μεγάλη.

            Είναι βέβαια και το θέμα της έκτασης που έχει ή κάθε «πύλη». Μπορεί να οριοθετείται μέσα σε λίγα μέτρα, μπορεί και σε πολλά χιλιόμετρα.

Σε ευρεία κλίμακα η πιο γνωστή «πύλη» της Ελλάδας είναι η Πεντέλη, σύμφωνα με πολλούς ερευνητές. Το «ζουμί» όμως ολόκληρης της περιοχής εστιάζεται στη σπηλιά του Νταβέλη (DeviI;). Εκεί, εκτός από UFO, παρατηρούνται κατά καιρούς και άλλα παράδοξα φαινόμενα: αλλοίωση του χωροχρόνου, παράξενα τρομακτικά όντα, πλάσματα, οπτασίες, μηχανήματα δεν λειτουργούν, φακοί δεν ανάβουν, όπως στο περιστατικό του π. Παϊσίου στο όρος Σινά (σελ. 172).

Σίγουρα υπάρχει μία δόση υπερβολής (ή και περισσότερες) στη δημοσιότητα που έχει λάβει το όλο ζήτημα. Πόση είναι η δόση της αλήθειας; Άγνωστο. Πάντως εκλαμβάνουμε την περιοχή ως «αρνητική», είτε είναι από μόνη της, είτε επειδή την τροφοδοτούν αρνητικά κάποιοι με τις ευφάνταστες ή και αληθείς ιστορίες τους.

Και βέβαια δεν είναι τυχαίο το ότι εκεί πραγματοποιούνται και πολλές σατανιστικές τελετές, εξαιτίας των οποίων παρουσιάζονται και πρόσθετα ανεξήγητα φαινόμενα, αφού με τις τελετές αυτές και τις επικλήσεις, καλούν πονηρά πνεύματα, που ίσως παραμένουν εκεί και σχηματοποιούν αυτά τα πρόσθετα φαινόμενα. Ειδικά τα μέρη που γίνονται ανθρωποθυσίες και γενικά χύνεται άδικα ανθρώπινο αίμα συχνά «στοιχειώνουν» ή γίνονται δαιμονότοποι, σύμφωνα με βυζαντινές παραδόσεις[7].

Προηγούμενο // Περιεχόμενα // Επόμενο

Δημιουργία αρχείου: 10-10-2005.

Τελευταία ενημέρωση: 21-10-2005.

Πάνω