Η γυναίκα ως οντότητα, ως παρουσία και ως άνθρωπος, κυριαρχεί σε πολλά εδάφια τόσο της Παλαιάς, όσο και της Καινής Διαθήκης.

Δεν είναι υποδεέστερη, συμμετέχει στο σχέδιο της Θείας οικονομίας, ηγείται, αποτελεί βασικό συστατικό μέλος της Εκκλησίας, από το ξεκίνημά της κιόλας.

Δεν είναι κατώτερη, όπως διατείνονται πολλοί.

Η γυναικεία παρουσία είναι ιδιαίτερα εμφανής στις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Πολλές γυναίκες αναφέρονται ως παραλήπτριες, τιμώνται με ιδιαίτερα τιμητικά λόγια, ανήκουν στους αποδέκτες των επιστολών.

Ας δούμε μερικές από τις πιο σημαντικές αναφορές για την παρουσία των γυναικών στις Παύλειες επιστολές.

Στην Προς Κορινθίους Επιστολή, στο κεφάλαιο 16 και στον πρώτο στίχο, ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους Ρωμαίους να δείξουν αγάπη στη Φοίβη, στη διακόνισσα της Εκκλησίας των Κεγχρεών. Ο ίδιος μιλάει με ιδιαίτερα τιμητικά λόγια για την ίδια, αναφέροντας: «Σας την συνιστώ και σας παρακαλώ να την δεχθείτε με αγάπη, όπως θέλει ο Κυριος και όπως αξίζει να υποδέχεται κανείς τους Χριστιανούς. Να της συμπαρασταθείτε δε και να την βοηθήσετε εις ό,τι σας χρειασθεί. Διότι και αυτή έγινε προστάτιδα  πολλών Χριστιανών και εμού του ιδίου».

Ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται σε μία γυναίκα και την αναφέρει ως την προστάτιδά του.

Αμέσως μετά, γράφει: «Ασπάσασθε Πρίσκιλλαν και Ακύλαν τους συνεργούς μου εν Χριστώ Ιησού, οίτινες υπέρ τής ψυχής μου τον εαυτών τράχηλον υπέθηκαν, οις ουκ εγώ μόνος ευχαριστώ, αλλά και πάσαι αι εκκλησίαι τών εθνών, και την κατ οίκον αυτών εκκλησίαν».

Σε αυτό το χαιρετισμό, διαπιστώνουμε κάτι σπουδαίο: την μοναδική πρώτη αναφορά στο όνομα της γυναίκας και μετά στο όνομα του άνδρα. Και αυτό φυσικά, ο Παύλος δεν το έπραξε τυχαία· γνώριζε πως η μεγαλύτερη ευσέβεια και πιστότητα ανήκε στην ίδια.

Στη συνέχεια, στο στίχο 6, γράφει: «ασπάσασθε Μαριάμ, ήτις πολλὰ εκοπίασεν εις ημάς».

Στη συνέχεια, στο στίχο 7, γράφει: «ασπάσασθε Ανδρόνικον και Ιουνίαν τους συγγενείς μου και συναιχμαλώτους μου, οίτινές εισιν επίσημοι εν τοις αποστόλοις, οί και προ εμού γεγόνασιν εν Χριστώ».

Αυτό φανερώνει την ισότιμη σχέση που είχαν οι άνδρες και οι γυναίκες στην ίδρυση της Πρώτης Εκκλησίας.

Στο στίχο 12 γράφει ακόμα: «ασπάσασθε Τρύφαιναν και Τρυφώσαν τας κοπιώσας εν Κυρίω. ασπάσασθε Περσίδα την αγαπητήν, ήτις πολλά εκοπίασεν εν Κυρίω».

Οι γυναίκες κοπιάζουν για την Εκκλησία, προσφέρουν έργο, είναι αγαπητές, άξιες τιμής και πολύτιμες.

Στο στίχο 13 αναφέρεται στο Ρούφο και αναφέρει και τη δική του μητέρα ως δική του, στον 15 στέλνει χαιρετισμούς στην Ιουλία, όπως και στην αδελφή του Νηρέα.

Στην Προς Κορινθίους Α’ Επιστολή του Παύλου, στο στίχο 11, αναφέρεται το όνομα της Χλόης, η οποία είναι και η γυναίκα που μετέφερε την επιστολή του στους Κορίνθιους. Ο Παύλος άκουσε από συγγενείς της ίδιας πως δεν υπάρχει ομοψυχία στους πιστούς της Εκκλησίας και προσπαθεί να τους πείσει πως πρέπει να βρίσκονται σε κατάσταση ομοψυχίας και ομόνοιας.

Στην προς Φιλιππησίους Επιστολή, στο κεφάλαιο 4 και στίχο 2-3, ο Παύλος γράφει: "Παρακαλώ την Ευοδίαν και την Συντύχην, παρακαλώ να έχουν το ίδιο κατά Χριστόν φρόνημα, ώστε να ομονοούν μεταξύ των. Ναι ερωτώ και σε, σύζυγε γνήσιε, συλλαμβάνου αυταίς, αίτινες εν τω ευαγγελίω συνήθλησάν μοι μετά και Κλήμεντος και τών λοιπών συνεργών μου, ων τα ονόματα εν βίβλω ζωής".

Η Ευοδία και η Συντύχη είναι δύο γυναίκες που αγωνίζονται για την Εκκλησία. Η χρησιμοποίηση του ρήματος «συνήθλησαν», φανερώνει πως σήκωσαν και οι ίδιες στην πλάτη τους τη διάδοση της Εκκλησίας, πως αγωνίζονται σκληρά, και για αυτό τα ονόματα και των δύο έχουν γραφτεί στο βιβλίο της ζωής.

Στην επιστολή προς Φιλήμονα, ο Παύλος αναφέρεται και στην αγαπητή Απφία και την ορίζει ως έναν από τους παραλήπτες της επιστολής. ("και προς την αγαπητή Απφία, και τον Άρχιππο, τον συστρατιώτη μας, και την κατ' οίκο σου εκκλησία")·

Στην Προς Τιμόθεον Β’ Επιστολή, ο Παύλος εξαίρει τη μητέρα και τη γιαγιά του μαθητή του Τιμοθέου, καθώς εκείνες ευθύνονται για την ορθή του διαπαιδαγώγηση: "Υπόμνησιν λαμβάνων της εν σοι ανυποκρίτου πίστεως, ήτις ενώκησε πρώτον εν τη μάμμη σου Λωϊδι και τη μητρί σου Ευνίκη, πέπεισμαι δε ότι και εν σοι"(κεφάλαιο 1 και στίχος 5). Στον στίχο 21 της ίδιας επιστολής, αναφέρεται και πάλι σε γυναίκα: "Ασπάζεταί σε Εύβουλος και Πούδης και Λίνος και Κλαυδία και οι αδελφοὶ πάντες".