Υπάρχει ένα βιβλίο του Lord Raglan "The Hero; A study in Tradition Myth and Drama" ("Ο ήρωας! Μία μελέτη στην Παράδοση, τον Μύθο και το Δράμα"). Εκεί χρησιμοποιείται μία ομάδα κριτηρίων, που φανερώνουν τι πιθανότητες υπάρχουν, ο "ήρωας" μιας αφήγησης να είναι μυθικό ή πραγματικό πρόσωπο. Πόσο επιτυχημένη είναι μια τέτοια προσέγγιση, στο πρόσωπο τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού;

1. Η κλίμακα τού Λόρδου Raglan

Ο Lord Raglan, στο THE HERO (1936) έχει κατατάξει τα παράλληλα ρεύματα ζωής του μυθικού ήρωα της παράδοσης σε είκοσι δύο αρχετυπικά περιστατικά, όπως σημειώνεται κατωτέρω. Όσο υψηλότερα ένας συγκεκριμένος ήρωας σκοράρει, τόσο πιο κοντά είναι στο αρχέτυπο ιερού ήρωα-βασιλιά της προϊστορικής θρησκευτικής τελετουργίας!

Ένας ιστορικός ήρωας είναι πιθανό να μοιραστεί λίγα από τα μυθικά χαρακτηριστικά. Με άλλα λόγια σύμφωνα με τα κριτήρια αυτά, όσο πιο "αληθινός" είναι ο ήρωας, τόσο πιο χαμηλό είναι το σκορ του. Η μέθοδος αυτή, βγάζει μάλιστα τον Μέγα Αλέξανδρο πολύ χαμηλά στο σκορ, και τον Ιησού Χριστό ψηλά, για να τον παρουσιάσει ως "μυθικό πρόσωπο". Το ενδιαφέρον τής υπόθεσης είναι, ότι ο κατασκευαστής τής ιστοσελίδας απ' όπου μαζέψαμε τα στοιχεία τής μεθόδου, παραδέχεται ότι ο γάτος του πιάνει την... υψηλότερη βαθμολογία, λες και είναι... μυθικός! Αυτό από μόνο του δείχνει την υποκειμενικότητα τής μεθόδου. Παρ' όλα αυτά όμως, θα ήταν ίσως χρήσιμο να το αναλύσουμε περισσότερο.

Αρχικά, ας δούμε προσεκτικότερα τη μέθοδο αυτή και τα κριτήριά της, και μετά θα εξετάσουμε το κατά πόσον μπορούν να εφαρμοσθούν στον Ιησού Χριστό.

Τα 22 κριτήρια τής κλίμακας είναι τα εξής:

• 1. Η μητέρα του ήρωα είναι βασιλική παρθένος.

• 2. Ο πατέρας του είναι ένας βασιλιάς.

• 3. Συχνά έχει συγγένεια με την μητέρα.

• 4. Οι συνθήκες της σύλληψής του είναι ασυνήθιστες.

• 5. Επίσης, είναι ή φημίζεται ότι είναι ο γιος του θεού.

• 6. Κατά τη γέννηση γίνεται προσπάθεια, συνήθως από τον πατέρα ή τον παππού, να τον σκοτώσουν.

• 7. Αυτός φεύγει μακριά.

• 8. Εκτρέφεται από ανάδοχους γονείς σε άλλη χώρα.

• 9. Δεν μας λένε τίποτα για την παιδική του ηλικία.

• 10. Όταν γίνεται άνδρας επιστρέφει ή πηγαίνει στο μελλοντικό του βασίλειο.

• 11. Μετά από μια νίκη επί του βασιλιά ή γίγαντα ή δράκου, ή αγριμιού...

• 12. ...παντρεύεται πριγκίπισσα, συχνά την κόρη του προκατόχου του και...

• 13. ...γίνεται βασιλιάς

• 14. Για λίγο καιρό βασιλεύει χωρίς προβλήματα

• 15. Ορίζει νόμους αλλά

• 16. Αργότερα χάνει την χάρη από τους θεούς ή τον λαό

• 17. Διώκεται από το θρόνο και από την πόλη μετά την οποία...

• 18. ...βρίσκει ένα μυστηριώδη θάνατο

• 19. Συχνά στην κορυφή ενός λόφου.

• 20. Τα παιδιά του, εάν υπάρχουν, δεν τον διαδέχονται.

• 21. Το σώμα του δεν έχει ταφεί, αλλά παρόλα αυτά...

• 22. ...έχει ένα ή περισσότερα ιερά προσκυνηματα.

2. Παραδείγματα βαθμολόγησης με την κλίμακα αυτή

Πώς έχουν βαθμολογηθεί (με βάση την ανωτέρω υποκειμενική ερμηνεία πτυχών τής ζωής τους) ορισμένοι Ήρωες;

Αναμφισβήτητα ιστορικά πρόσωπα λαμβάνουν πάντοτε χαμηλότερη από έξι (βαθμολογία), αν και ο Μέγας Αλέξανδρος θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό το ποσοστό το υπερβαίνει με επτά, ανάλογα με το πώς ερμηνεύει κάποιος μία ή ορισμένες πτυχές της ζωής του στην ιστορία.

Ορίστε μερικά παραδείγματα:

• Οιδίπους αποτελέσμα 21

• Θησέας αποτελέσμα 20

• Μωυσής αποτελέσμα 20

• Διόνυσος αποτελέσμα 19

• Ιησούς αποτελέσμα 19

• Ρώμυλος αποτελέσμα 18

• Περσέας αποτελέσμα 18

• Ηρακλής αποτελέσμα 17

• Llew Llaw Gyffes αποτελέσμα 17

• Βελερεφόντης αποτελέσμα 16

• Ιάσωνας αποτελέσμα 15

• Mwindo αποτελέσμα 14

• Ρομπέν των Δασών αποτελέσμα 13

• Πέλοψ αποτελέσμα 13

• Απόλλων αποτελέσμα 11

• Sigurd αποτελέσμα 11

Είναι ενδιαφέρον εδώ το εξής: Ενώ οι συντελεστές τής λίστας, έβγαλαν για τον Ιησού Χριστό σκορ 19 βαθμούς, κάθε Χριστιανός που γνωρίζει σωστά την ιστορία τού Ιησού, (ανεξαρτήτως ευρέως διαδεδομένων παραποιήσεων τής ιστορίας του από απίστους ή άσχετους), όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, δεν θα βγάλει γι' Αυτόν βαθμολογία μεγαλύτερη από 6, το πολύ 7 βαθμούς!

Αυτό όπως θα δούμε στη συνέχεια, είναι εντυπωσιακό, όχι μόνο επειδή ουσιαστικά ισχυροποιεί τα κριτήρια ως αρκετά έγκυρα, (παρά την υποκειμενικότητά τους και παρά τον εμφανή σκοπό τους), αλλά και επειδή δείχνει περίτρανα την προκατάληψη με την οποία καταρτίσθηκε η λίστα, και τον υποκειμενικό τρόπο βαθμολόγησης τών προσώπων σ' αυτή.

3. Τρόπος ερμηνείας των αποτελεσμάτων του ήρωα (ή, τουλάχιστον, κατά τη γνώμη κάποιων κριτών για το θέμα):

•  Αν ο ήρωας βαθμολογείται λιγότερο από έξι:

• Αυτό σημαίνει ότι ο ήρωας είναι ένα ιστορικό σχήμα, επειδή τα ιστορικά στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται ακριβώς στο Αρχέτυπο.  Αυτό δεν είναι φυσικά βέβαιο ότι το πρόσωπο υπήρχε, δεδομένου ότι οι περισσότεροι χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων σκοράρουν αρκετά χαμηλά. Για εκείνους που είναι γνωστό ότι υπήρχαν, υπάρχουν δύο τρόποι που το σκορ μπορεί ακόμη να αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου.

• Αν ο ήρωας είναι ακόμη ζωντανός, ο ήρωας θα μπορεί να κερδίσει μέχρι και πέντε σημεία πριν από το θάνατο, εφ' όσον το αρχετυπικό επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στην ιστορία της γέννησης και του θανάτου του ως σχήμα. Για τους προαναφερθέντες λόγους, αυτό είναι αρκετά απίθανο.

• Αν η ιστορία του ήρωα σε μεγάλο βαθμό έχει φθάσει σ' εμάς μέσω προφορικής παράδοσης, η ιστορία μπορεί να μεταβληθεί με την πάροδο του χρόνου και να ανταποκρίνεται περισσότερο στο αρχέτυπο. Ιστορίες για τα ιστορικά στοιχεία συχνά μεταβάλλονται με τον τρόπο αυτό, ενώ εκείνες που έχουν καταγραφεί είναι σε μεγάλο βαθμό "παγειωμένες" σε οποιαδήποτε μορφή και αν αυτές καταγράφονται.

• Αν ο ήρωας βαθμολογείται πάνω από έξι:

• Αυτό σημαίνει ότι ο ήρωας πιθανότερο δεν αντιπροσωπεύει μία ιστορική πραγματικότητα, που είναι ασυνήθιστο για ένα ιστορικό πρόσωπο να σκοράρει πάνω από έξι. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ήρωας είναι εντελώς φανταστικός, αλλά δείχνει ότι πολλές πτυχές της ζωής του ήρωα, είτε έχουν χαθεί ή αντικαταστάθηκαν από εκείνες του αρχετύπου.

Η ερμηνεία που δίνεται για τον λόγο αλλοίωσης τών ιστοριών, ώστε ο ήρωας να συμμορφώνεται με το αρχέτυπο, είναι ότι "Υπάρχει η επιθυμία του ανθρώπου να παρουσιάσει τον ήρωα μεγαλύτερη προσωπικότητα από ό,τι θα ήταν σε μια συνηθισμένη ζωή, καλύπτοντας τις διάφορες πτυχές της ζωής του με νόημα.

4. Μερικές πρώτες παρατηρήσεις για την κλίμακα

Ήταν όντως ενδιαφέρουσα ιδέα, να καταρτισθεί μια τέτοια λίστα κριτηρίων μυθικών προσώπων. Τα βασικά ερωτήματα (και κενά) όμως, που προκύπτουν από μια τέτοια προσέγγιση, είναι πολλά:

1. Πόσο απροκατάληπτος είναι ο καταρτισμός μιας τέτοιας λίστας; Γιατί είναι προφανές ότι θα μπορούσαν πολλά από τα κριτήρια να διατυπωθούν πολύ διαφορετικά, ή με μεγαλύτερη σαφήνεια και ακρίβεια. Το θέμα, όπως διατυπώνεται, θυμίζει λίγο "διφορούμενους χρησμούς", που μπορούσαν ενδεχομένως να κατανοηθούν με πολύ διαφορετικό τρόπο σε εναλλακτικές περιπτώσεις. Και ο λόγος που μιλάμε για προκατάληψη, είναι επειδή διακρίνουμε (όπως θα δούμε και στη συνέχεια), μια "πονηρή" διατύπωση, που θυμίζει αντι-καινοδιαθηκική προπαγάνδα. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι η επιλογή τών θεμάτων τής λίστας, έγινε με συγκεκριμένο σκοπό, για να "χτυπήσει" συγκεκριμένα πρόσωπα, και κυρίως τον Ιησού Χριστό, και μάλιστα έχοντας πολλές παρανοήσεις γι' αυτόν!

2. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλές (πάρα πολλές) επιλογές, στα κριτήρια που θα μπορούσε να πληρεί η λίστα, με βάση την ποικιλία τών "ηρωϊκών προτύπων", αναρωτιέται κανείς πώς θα διαμορφωνόταν η βαθμολογία για κάποια πρόσωπα, αν είχαν επιλεγεί διαφορετικά κριτήρια. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να μπουν και τα εξής συχνότατα αρχετυπικά κριτήρια μυθικών ιστοριών:

• Ο ήρωας βοηθείται από μη ανθρώπινο ον.

• Ανακαλύπτει ένα σημαντικό αγαθό.

• Κάνει κάποιους άθλους ή περνάει κάποιες δοκιμασίες.

• Λαμβάνει χρησμούς που επαληθεύονται.

• Νικάει στον πόλεμο με πονηριά ή ικανότητα.

• Είναι κοσμοαγάπητος.

• Είναι σοφός και δίκαιος.

• κλπ

Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, τα αρχετυπικά κριτήρια θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερα, ακριβέστερα και πληρέστερα, και φυσικά θα μπορούσαν να ρίχνουν το βάρος σε εντελώς διαφορετικά ζητήματα, απ' ό,τι επιχειρούν να κάνουν με προφανή σκοπό. Παρ' όλα αυτά, ΕΠΕΛΕΓΗΣΑΝ κριτήρια που ο εμπνευστής τους νόμισε ότι... ταιριάζουν στον Ιησού Χριστό! Μα και εκεί έκανε λάθος!

3. Πολλά από τα κριτήρια αυτά, ΠΡΟΫΠΟΤΙΘΕΝΤΑΙ από κάποια άλλα! Για παράδειγμα, όταν μιλάμε για έναν μέλλοντα βασιλιά με τόσο περιπετειώδη ζωή, είναι αναμενόμενο να τον κυνηγούν για να τον σκοτώσουν, να νομοθετεί, να φεύγει και να γυρίζει, να τον θεωρούν γιο τού Θεού (παλιά συνήθεια για μεγάλες και πολλές δυναστείες βασιλέων τής αρχαιότητας), να είναι γιος βασίλισσας, να θεωρείται γιος θεού, (ως γιος βασιλιά, ο οποίος και αυτός λόγω βασιλικής ιδιότητας θεωρείτο θεός), να έχει συχνότατα ασυνήθιστο θάνατο και προσκυνήματα (αν ήταν μεγάλος ήρωας), να ορίζει νόμους, να έχει ήρεμες περιόδους βασιλείας, κλπ. Το σίγουρο είναι, ότι αν τα κριτήρια αυτά που προαναφέρθηκαν σε αυτή την παράγραφο, εφαρμοσθούν στους περισσότερους βασιλιάδες τής αρχαιότητας, θα τους δώσουν άφθονους βαθμούς, κάτι που θα σήμαινε ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι... μυθικοί!

4. Τα "αρχετυπικά κριτήρια", όπως φανερώνει και η ονομασία τους, δεν είναι εντελώς αυθαίρετα. Αντλούν το θέμα τους από ευρέως διαδεδομένα γεγονότα, που είτε συμβαίνουν διαρκώς γι' αυτό και παγιώνονται στην παγκόσμια συνείδηση ως "αρχέτυπα" ιστοριών, είτε αντικατοπτρίζουν προφητείες, παραδόσεις, συνήθειες, προσδοκίες, κλπ, κοινές στην ανθρωπότητα. Στηρίζονται σε βασικότερα ακόμα πρότυπα, όπως τού Βασιλιά, τού Θεού, τού Ήρωα, τού Πολεμιστή, τού Αδικημένου, τής Δικαιοκρισίας, τής αγνότητας, κλπ. Όμως αυτά τα βασικότερα πρότυπα, ΔΕΝ είναι μυθικά. Γιατί και ο Θεός υπάρχει, και Βασιλιάδες, και Ήρωες και Πολεμιστές, και Αδικημένοι, και Δικαιοκρισίες, και Παρθένες, και πολλά ακόμα. Όλα αυτά τα αρχέτυπα υπάρχουν σε αληθινές ιστορίες αληθινών ανθρώπων. Αλλά επειδή είναι κοινά, συχνά συγχέονται οι ιστορίες, και αναμιγνύονται δημιουργώντας μύθους. Δεν είναι λοιπόν αυτά καθεαυτά τα κριτήρια, κριτήρια μυθικότητας, αλλά επειδή ούτε οι Βασιλιάδες είναι πολλοί, ούτε υπάρχουν θεοί πολλοί, ούτε οι Ήρωες και οι μεγάλοι πολεμιστές είναι συνηθισμένοι, το να συγκεντρώνει κάποιος μεγάλο αριθμό όλων αυτών τών "αρχετύπων", κάνει την ύπαρξή τού σπανιότερη, άρα και τη μυθικότητα τής ιστορίας του ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ και όχι σίγουρη. Για παράδειγμα, αν κάποιος μας πει ότι είναι ο Θεός, ή διάδοχος τού θρόνου, το πιθανότερο είναι ότι είναι απατεώνας (ή βαρεμένος). Χωρίς όμως να είναι αυτή καθεαυτή η δήλωσή του αποδεδειγμένα παράλογη ως δήλωση.

5. Ένα σημείο που προσπερνάται "με ελαφρά τη καρδία", από αυτούς που θα ήθελαν να εφαρμόσουν τα κριτήρια αυτά στον Χριστό με πονηρό τρόπο, για να τον βγάλουν "μυθικό", είναι η ύπαρξη ΑΥΤΟΠΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ. Στα μυθικά πρόσωπα ΔΕΝ υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες, και οι ιστορίες τους αυτές, βρίσκονται χαμένες σε αόριστες εποχές και καταστάσεις. Για τα ιστορικά πρόσωπα όμως, (όπως ο Ιησούς Χριστός), έχουμε συνήθως αυτόπτες μάρτυρες, που έγραψαν "για όσα είδαν και άκουσαν και ψηλάφισαν"! (Α΄ Ιωάννου 1/α: 1). Τέτοιοι άνθρωποι μοιάζουν σαν τον προκατειλημμένο δικαστή εκείνο, που αγνοεί τους αυτόπτες μάρτυρες, για να κρίνει τη δίκη με... πιθανολογίες!

5. Μια σωστή βαθμολόγηση τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού στην κλίμακα

Καιρός όμως να δούμε ΚΑΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΜΕ με σωστό τρόπο, την εφαρμογή τής κλίμακας βήμα προς βήμα, στον Ιησού Χριστό, (μια και προφανώς όταν φτιαχνόταν, Αυτόν είχε ως στόχο της). Γι' αυτό θα δούμε ένα προς ένα όλα τα 22 σημεία τής κλίμακας, και θα κρίνουμε το πόσο ταιριάζουν σ' Αυτόν, και πόσο τον διαφοροποιούν από το αόριστο "αρχετυπικό" τών μύθων:

• 1. Η μητέρα του ήρωα είναι βασιλική παρθένος.

Στο πρώτο κριτήριο, ο Ιησούς Χριστός δεν παίρνει κανένα βαθμό. Γιατί μπορεί η μητέρα Του να ήταν παρθένος, όμως ΔΕΝ ήταν "βασιλική". Ήταν μια φτωχή κοπέλα, μεταξύ τών πολλών χιλιάδων γυναικών, που είχαν πρόγονο τον Δαβίδ. Αυτό φυσικά ούτε "βασιλική" την έκανε, ούτε της έδινε βασιλικά δικαιώματα. Τουλάχιστον όχι περισσότερα από τις χιλιάδες άλλες γυναίκες που επίσης είχαν την ίδια καταγωγή, σε ένα έθνος που οι βασιλιάδες "έσπερναν" παιδιά σε εκατοντάδες γυναίκες και παλακίδες. Άρα αφού δεν ήταν "βασιλική", το κριτήριο αυτό καταπίπτει.

Όμως ούτε καν το "παρθένος" δεν έχει το όμοιό του σε οποιαδήποτε αρχετυπική αφήγηση. Γιατί βεβαίως πολλές παρθένες έφεραν στον κόσμο βασιλόπουλα, όταν παντρεύτηκαν τον βασιλιά. Όμως ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν ομοιάζει με της Παναγίας, η οποία δεν ήταν απλώς "παρθένα", αλλά και ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ! Παρέμεινε δηλαδή παρθένα, και μετά τη γέννηση! Σε αντίθεση, οι "αρχετυπικές" αφηγήσεις, όταν μιλούν για "βασιλική παρθένο", εννοούν την αγνή εκείνη κοπέλα που παντρεύτηκε ο βασιλιάς, και που φυσικά έπαψε να είναι παρθένος, όταν κοιμήθηκε με τον βασιλιά, (ή έστω όταν θαυματουργικά συνέλαβε σε σπάνιους μύθους, έπαψε να είναι όταν γέννησε).

Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και το εξής: Ο κάθε αρχαίος βασιλιάς κατά κανόνα ΠΑΡΘΕΝΑ αναζητούσε ως γυναίκα του και βασίλισσα, στις αρχαίες αυτές εποχές που τόσο τιμούσαν τη γυναικεία αγνότητα, άρα σε ΚΑΘΕ σχεδόν βασιλιά, αντιστοιχεί και μία παρθένα. Όπου έχουμε βασιλιά, έχουμε στη συντριπτική πλειοψηφία τών περιπτώσεων και παρθένα βασιλομήτορα!

Άρα, το αρχέτυπο τής "βασιλικής παρθένου", όπως γινόταν αντιληπτό στους λαϊκούς θρύλους, δεν έχει καμία σχέση με την παρθενική γέννηση τού Χριστού, και δεν του δίνει κανένα βαθμό, παρά την "πονηρή" διατύπωση.

• 2. Ο πατέρας του είναι ένας βασιλιάς.

Και εδώ πάλι, έχουμε μια ακόμα "πονηριά". Ορισμένοι βαθμολογούν εδώ τον Ιησού, με το σκεπτικό ότι ο Πατέρας Του ως Θεός, είναι και Βασιλιάς. Οι έννοιες όμως αυτές, "Θεός" και "Βασιλιάς", είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, που απέχουν απείρως περισσότερο από ό,τι απέχουν οι έννοιες "Αυτοκράτορας" και "Δούλος".

Μπορούμε βέβαια να πούμε ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ τον Θεό: "Βασιλιά". Και βεβαίως στην αρχαιότητα (π.χ. Ρώμη και Αίγυπτο), ο Αυτοκράτορας ήταν γι' αυτούς και θεός! Όμως οι αρχαίοι λαοί, ΔΕΝ έκαναν διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου, όπως κάνει η Χριστιανική πίστη. Γι' αυτούς, "θεός" ήταν τότε, απλώς μία ισχυρή οντότητα με μεγάλη εξουσία! Για τους Χριστιανούς όμως, "Θεός", είναι Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΚΤΙΣΤΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, που δεν έχει την παραμικρή ομοιότητα με οτιδήποτε κτιστό! Συνεπώς, οποιαδήποτε αναφορά τού Θεού ως "Βασιλιά", όσον αφορά τη Χριστιανική Θεότητα, είναι ΜΟΝΟ και ΚΑΘΑΡΑ μεταφορική έννοια. Και το να δώσει εδώ κάποιος βαθμό στον Χριστό, ως δήθεν "γιου βασιλιά", είναι τόσο τραβηγμένη, όσο το να υποθέσει ότι το... σκοτάδι έχει... βάρος, επειδή λέμε τη μεταφορική φράση: "βαρύ σκοτάδι", ή να υποθέσει ότι το "ξύλο" είναι τροφή, επειδή λέμε: "θα φας ξύλο"!

Αλλά ούτε και ως απογόνου τού Δαβίδ μπορούμε να θεωρήσουμε τον Χριστό "γιο" βασιλέως, επειδή αν και ο Ιωσήφ ήταν απόγονος τού Δαβίδ, ο Χριστός ΔΕΝ ήταν γιος τού Ιωσήφ, αλλά τού Θεού! Βεβαίως ούτε η μητέρα του η Παναγία, αν και καταγόταν από τον Δαβίδ, (όπως και χιλιάδες ακόμα Ισραηλίτες και Ισραηλίτισσες), μπορούσε να τον κάνει να θεωρείται ο πατέρας του βασιλιάς. Γιατί η διαδοχή τότε λογαριαζόταν ΜΟΝΟ από τη γενιά τού άνδρα, και όχι τής γυναίκας.

Ακόμα και η επωνυμία "υιός Δαβίδ", που έδειχνε τον Ιησού ως γιο βασιλιά, ήταν καθαρά μεταφορική. Επειδή ο εβραϊσμός "υιός τού τάδε", δεν έδειχνε κατ' ανάγκην τον πατέρα, αλλά τη φύση, ή τη γενεαλογία. (π.χ. "υιός τού ανθρώπου" = "άνθρωπος". "Υιός τού Θεού" = "Θεός". "υιός Δαβίδ" = "απόγονος τού Δαβίδ"). Και όταν μιλάμε για "απόγονο τού Δαβίδ", μιλάμε φυσικά για ΝΟΜΙΚΗ (κατά τον Μωσαϊκό Νόμο) καταγωγή τού Ιησού από τον Δαβίδ, αφού μόνο από τη μητέρα του (που ήταν γυναίκα, άρα "δεν πιανόταν" η γενιά κατά τον Νόμο), ήταν απόγονός του. Αλλά επειδή τον νόμιζαν για γιο τού Ιωσήφ, μια και ο Ιωσήφ τον είχε υιοθετήσει, ως μνήστωρ τής μητέρας του, του έδινε και το νομικό αυτό δικαίωμα.

Τέλος, ακόμα και αν ξεχνούσαμε όλες τις παραπάνω ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ τής αφήγησης τού Ιησού, και λέγαμε ότι ο πατέρας του ως Θεός ήταν βασιλιάς, το να βαθμολογήσουμε εδώ τον Ιησού, ΠΡΟΣΚΡΟΥΕΙ σε μία λεπτομέρεια: Υπάρχει ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ βαθμολογία (κριτήριο Νο 5), που λέει ότι "φημίζεται ή είναι ο γιος τού Θεού". Εάν λοιπόν βαθμολογήσουμε και εδώ, αλλά και εκεί, (όπου πράγματι πρέπει να βαθμολογηθεί), είναι σαν να βάζουμε για την ίδια αιτία ΔΙΠΛΗ βαθμολογία!

Άρα, ούτε εδώ πρέπει να βαθμολογηθεί ο Ιησούς, για να είναι σωστή η βαθμολόγηση!

• 3. Συχνά (ο πατέρας) έχει συγγένεια με την μητέρα.

Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Ούτε εδώ μπαίνει βαθμός στον Ιησού.

• 4. Οι συνθήκες της σύλληψής του είναι ασυνήθιστες.

Στο σημείο αυτό, βάζουμε τον πρώτο βαθμό στον Ιησού, εφ' όσον συνελήφθη από Παρθένο, και εκ Πνεύματος Αγίου.

• 5. Επίσης, είναι ή φημίζεται ότι είναι ο γιος του θεού.

Κι εδώ παίρνει το δεύτερο βαθμό Του.

Μόνο που εδώ, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι ειδικά όσον αφορά τον Ιησού Χριστό, η έκφραση: "Υιός Θεού", είναι ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ σε περιεχόμενο, από την ανάλογη έκφραση σε ήρωες μύθων. Γιατί γι' αυτούς, η φράση σήμαινε: "Ημίθεος". Ενώ για τον Ιησού κάτι πολύ διαφορετικό. ΠΛΗΡΗ ΘΕΟ και ΠΛΗΡΗ ΑΝΘΡΩΠΟ. και όχι μισό - μισό.

Εδώ το "γιος τού Θεού", είναι κάτι πολύ διαφορετικό με την αληθινή έννοια τής φράσης, όσον αφορά τον Χριστό. Γιατί το "Υιός τού Θεού" στην περίπτωση αυτή, σημαίνει "κατά φύσιν Θεός", και ΟΧΙ, αυτό που σημαίνει στα "πρότυπα".

Εν πάση περιπτώσει, εδώ παρά τη ριζική διαφορά, νομίζουμε ότι πρέπει να μπει ο δεύτερος βαθμός για τον Ιησού Χριστό.

• 6. Κατά τη γέννηση γίνεται προσπάθεια, συνήθως από τον πατέρα ή τον παππού, να τον σκοτώσουν.

Και εδώ θα βάλουμε έναν βαθμό, (τον τρίτο), επειδή πράγματι ο Ηρώδης θέλησε να τον σκοτώσει. Μόνο που εφ' όσον αυτό δεν έγινε από τον "πατέρα" ή τον "παππού", έστω και έτσι "βαθμολογημένος", είναι προφανής η απόστασή Του από το εν λόγω "αρχέτυπο".

• 7. Αυτός φεύγει μακριά.

Αν και αυτό είναι ΕΠΙΣΗΣ ΦΥΣΙΚΟ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟ τού διωγμού που δέχεται στο προηγούμενο "αρχέτυπο", (γιατί αν δεν φύγει μακριά, πώς θα γλυτώσει;;;) παρά το εσφαλμένο αυτό αρχέτυπο που δίνει "τζάμπα πόντους", ας βάλουμε εδώ τον τέταρτο βαθμό του Ιησού. Γιατί πράγματι έφυγε στην Αίγυπτο για να γλυτώσει από τον Ηρώδη.

• 8. Εκτρέφεται από ανάδοχους γονείς σε άλλη χώρα.

Εδώ δεν έχουμε βαθμό. Η μητέρα του ήταν αληθινή.

• 9. Δεν μας λένε τίποτα για την παιδική του ηλικία.

Το εν λόγω "αρχέτυπο", είναι ΠΟΝΗΡΟ. Ο εμπνευστής του, έχει υπ' όψιν του, την ευρέως διαδεδομένη - αλλά εσφαλμένη! :-))) - άποψη, που θέλει την παιδική ηλικία τού Ιησού άγνωστη, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι άσχετοι έχουν διαδώσει κάτι τέτοιο. Φυσικά γνωρίζουμε την παιδική ηλικία τού Ιησού, όπως έχουμε δείξει σε σχετικό άρθρο.

Άρα, βαθμός δεν μπαίνει.

• 10. Όταν γίνεται άνδρας επιστρέφει ή πηγαίνει στο μελλοντικό του βασίλειο.

Ούτε εδώ έχουμε κάτι σχετικό με τον Ιησού. Αν και έγινε άνδρας, ΔΕΝ ανέλαβε βασιλεία, αλλά σταυρώθηκε. Ακόμα προσευχόμαστε: "Ελθέτω η Βασιλεία Σου ως εν ουρανώ και επί της γης". Γιατί φυσικά ο Χριστός, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΠΑΨΕ να είναι βασιλιάς τού ουρανού. Αλλά της γης ΔΕΝ είναι ακόμα, και τον περιμένουμε στη Δευτέρα Παρουσία Του.

Όσον αφορά λοιπόν την ουράνια βασιλεία του, ουδέποτε δεν "επέστρεψε", γιατί ΠΑΝΤΑ ήταν βασιλιάς της. Όσον αφορά την επίγεια, ακόμα ΔΕΝ επέστρεψε, άρα ούτε εδώ μπαίνει βαθμός.

• 11. Μετά από μια νίκη επί του βασιλιά ή γίγαντα ή δράκου, ή αγριμιού...

Δεν υπάρχει τέτοιο στοιχείο στην ιστορία του Ιησού. Αν η αναφορά έχει να κάνει με τον Σατανά ως "δράκοντα", έχουμε πάλι εδώ μία μεταφορική συμβολική αναφορά, που ΕΛΚΕΙ τη μεταφορά αυτή πράγματι σε ένα "αρχέτυπο" δράκοντος, ως φορέα τού κακού. Αλλά εδώ γίνεται ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ εκούσια χρήση τού προτύπου, και όχι αφήγηση τού προτύπου ως κάτι αληθινό σχετικό με αληθινό "δράκο".

Ούτε αυτό το πρότυπο λαμβάνει βαθμό για τον Χριστό..

• 12. ...παντρεύεται πριγκίπισσα, συχνά την κόρη του προκατόχου του και...

Δεν τίθεται τέτοιο θέμα γάμου με τον Ιησού.

• 13. ...γίνεται βασιλιάς

Στο σημείο αυτό, (παρά την ΕΠΙΣΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ έννοια τής φράσης), θα βάλουμε άλλον ένα βαθμό, λόγω τής φραστικής ομοιότητας. Γιατί όπως είπε ο Ιησούς: "Η βασιλεία η δική μου, δεν είναι από τον κόσμο τούτο". Μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό. Βασιλεία για τον ΑΝΘΡΩΠΟ Χριστό, (γιατί ως Θεός ΠΑΝΤΟΤΕ ήταν βασιλιάς), σημαίνει απλώς ότι η Ανθρώπινη φύση Του, έλαβε την ίδια εξουσία με τη Θεϊκή, στο πρόσωπό Του! Μιλάμε δηλαδή για "μετάδοση αγιότητας", και ΟΧΙ για πραγματική ανάληψη βασιλείας από κάποιον άλλο!

Τέλος πάντων, χάριν φραστικής ομοιότητας, ας βάλουμε τον 5ο Του βαθμό.

• 14. Για λίγο καιρό βασιλεύει χωρίς προβλήματα

Δεν έχει εφαρμογή στον Χριστό.

• 15. Ορίζει νόμους αλλά

Αντιθέτως ο Χριστός απάλλαξε τους πιστούς Του από τον Νόμο.

• 16. Αργότερα χάνει την χάρη από τους θεούς ή τον λαό

Ποτέ δεν έχασε τη Χάρη τού Θεού.

• 17. Διώκεται από το θρόνο και από την πόλη μετά την οποία...

Ουδέποτε διώχθηκε από τον θρόνο και την πόλη.

• 18. ...βρίσκει ένα μυστηριώδη θάνατο

Ο θάνατός Του δεν ήταν καθόλου μυστηριώδης. Ήταν σταύρωση, ως Ρωμαϊκή πρακτική.

• 19. Συχνά στην κορυφή ενός λόφου.

Σταυρώθηκε στον λόφο τού γολγοθά. Λογικό και αναμενόμενο, αν σκεφθούμε ότι οι εκτελεσμένοι "για παραδειγματισμό", εκτελούνταν σε επιφανές σημείο. Αν και αναμενόμενο, και φυσικό επακόλουθο τών προηγουμένων, θα βάλουμε όμως τον 6ο Του βαθμό.

• 20. Τα παιδιά του, εάν υπάρχουν, δεν τον διαδέχονται.

Δεν υπάρχει διάδοχος στον Χριστό.

• 21. Το σώμα του δεν έχει ταφεί, αλλά παρόλα αυτά...

Το σώμα Του θάφτηκε.

• 22. ...έχει ένα ή περισσότερα ιερά προσκυνήματα.

Έχει άφθονα προσκυνήματα, άρα εδώ μπαίνει ο 7ος (και τελευταίος) βαθμός.

Συμπερασματικά, έχουμε να πούμε, ότι παρά τα προβλήματα ασάφειας, "πονηριάς" και εσφαλμένων επιλογών τής λίστας, μία όσο το δυνατόν αντικειμενικότερη (ίσως και σπάταλη) βαθμολόγηση τού Ιησού Χριστού με αυτή την ίδια λίστα που υποτίθεται ότι τον βγάζει "μυθικό", τού δίνει τόσους βαθμούς ακριβώς, όσους έβγαλαν οι κατασκευαστές τής λίστας για το Ιστορικότατο πρόσωπο τού Μεγάλου Αλεξάνδρου: 7 βαθμούς!

Η απορία μας είναι, πώς κατάφεραν ορισμένοι με την ίδια αυτή λίστα, να Τον βαθμολογήσουν με... 19! Αυτό και μόνο, δείχνει πόση άγνοια και πόση προκατάληψη έχουν όσοι "ανακάλυψαν" τη μέθοδο αυτή για να βγάλουν τον Ιησού Χριστό "μυθικό".

Αυτή η λίστα βγήκε με τραβηγμένες από τα μαλλιά παραμέτρους, με τον οδοστρωτήρα του συγκριτισμού.