• 1. Ο Χριστός μετράει με το ίδιο μέτρο

• 2. Το ερίφιο εχθρός τής αλήθειας και ο αποστάτης

• 3. Καλή και κακή αποκοπή

• 4. Βάπτισμα και νηπιότητα

• 5. Αρμαγεδώνας και παιδάκια

• 6. Άσχετοι στα δόγματα τής πίστης

• 7. Αναζήτηση βοηθού

• 8. Η εξαφάνιση

1. Ο Χριστός μετράει με το ίδιο μέτρο

Άραγε, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά με τι μέτρο μετράνε τους εαυτούς τους και τους άλλους;

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός στο Κατά Λουκάν, στ' 37–38, λέει: «Μη κρίνετε και δε θα κριθείτε· μη καταδικάζετε και δε θα καταδικαστείτε· συγχωρείτε και θα συγχωρηθείτε· και με το ίδιο μέτρο με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας».

Για να δούμε λοιπόν, πώς κρίνουν τους άλλους ανθρώπους και τους εαυτούς τους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

2. Το ερίφιο εχθρός τής αλήθειας και ο αποστάτης

Και ας ξεκινήσουμε από το κήρυγμα που κάνουν. Όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πάνε στις πόρτες, χτυπάνε, και κάποιοι τους διώχνουν και δεν θέλουν να τους ακούσουν, τότε πώς αποκαλούν τον οικοδεσπότη που τους έδιωξε;

Τον αποκαλούν «εχθρό της αλήθειας» και «ερίφιο» — δηλαδή κατσίκι. Γιατί τον αποκαλούν κατσίκι; Είναι γνωστή η παραβολή του Κυρίου, η παραβολή της μέλλουσας κρίσης, όπου θα βάλει, λέει, στα δεξιά του τους δικαίους και τους αποκαλεί «πρόβατα», και θα βάλει στα αριστερά του τους ασεβείς και τους αποκαλεί «ερίφια» — κατσίκια — τους οποίους διώχνει και οι οποίοι πάνε στην απώλεια.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, λοιπόν, κάποιον ο οποίος δεν θέλει να τους ακούσει ή δεν δέχεται αυτά τα οποία του λένε, αυτόν τον άνθρωπο τον αποκαλούν «ερίφιο». Έχουν δηλαδή ήδη κάνει την κρίση, πριν να έρθει ο Κύριος. Τον έχουν ήδη καταδικάσει σε αιώνια απώλεια. Έχουν πάρει την κρίση από τον Κύριο και προ καιρού κρίνουν — και μάλιστα κατακρίνουν προς απώλεια.

Πού πάει εκεί το «Μη κρίνετε για να μην κριθείτε» που είπε ο Κύριος, όταν του παίρνουν ακόμα και τη δική του κρίση; Δεν χρειάζεται να έρθει ο Κύριος να κρίνει· οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν ήδη κρίνει ποιος είναι άξιος σωτηρίας και ποιος όχι. Όλοι οι άλλοι, εκτός από αυτούς, πάνε χαμένοι. Έχουν κατακριθεί. Δεν χρειάζεται να έρθει ο Κύριος να κρίνει.

Και τι θα πούμε για τα μέτρα και τα σταθμά; Άραγε τουλάχιστον μήπως μετράνε με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά;

Σκεφτείτε λοιπόν το εξής: Ας υποθέσουμε ότι είσαστε ένας άνθρωπος που γεννήθηκε σε κάποια άλλη θρησκεία — όχι στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. —  Μεγάλωσε σύμφωνα με τα πιστεύω αυτής της θρησκείας. Ξέρει τη θρησκεία του. Ξέρει γιατί πιστεύει στο κάθε τι από αυτά τα οποία πιστεύει. Και έρχεται ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά στην πόρτα και του λέει: «Να σου πούμε ποιο είναι το δικό μας Ευαγγέλιο», που κατά αυτούς, βέβαια, είναι το σωστό Ευαγγέλιο.

Ο άνθρωπος αυτός όμως έχοντας μεγαλώσει σε μια διαφορετική πίστη και διαφορετική διδασκαλία και γνωρίζοντάς την, δεν ενδιαφέρεται να ακούσει το Ευαγγέλιο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Σου λέει: «Εγώ ξέρω τι πιστεύω. Έτσι έχω μεγαλώσει, σε αυτήν την πίστη, και δεν με ενδιαφέρει να μάθω τι πιστεύει μια ξένη θρησκεία που έρχεται στα καλά καθούμενα». Στο κάτω-κάτω, στις δεκάδες χιλιάδες θρησκείες, είναι αδύνατον, σου λέει, να καθίσω να ακούσω τον καθένα και να συγκρίνω του καθενός την πίστη. Οπότε τους διώχνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ο άνθρωπος αυτός, λοιπόν, για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, είναι «ερίφιο» και είναι για απώλεια. Έχει κατακριθεί ήδη.

Πάμε τώρα στην αντίθετη κατάσταση:

Έχουμε έναν Μάρτυρα του Ιεχωβά ο οποίος έχει γνωρίσει τι πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, τους έχει πιστέψει, μένει εκεί και δεν ξέρει τι πιστεύουν οι άλλες θρησκείες. Και τότε έρχεται ένας άλλος Μάρτυρας του Ιεχωβά και του λέει: «Κοίτα να δεις, αυτά που πιστεύαμε, βρήκα στοιχεία ότι δεν είναι έτσι. Η Εταιρεία Σκοπιά δεν είναι η αληθινή θρησκεία. Έλα να σου δείξω να δεις τι βρήκα».

Και τι του λέει ο άλλος, ο Μάρτυρας του Ιεχωβά; «Όχι, δεν με ενδιαφέρει να μάθω. Αυτά που μου λες είναι αποστατικά. Δεν θέλω να τα ακούσω, γιατί ο Θεός θα με καταστρέψει αν καθίσω να ακούσω αποστατικές ιδέες από έναν αποστάτη». Και τον διώχνει. Και αυτό το θεωρεί ένδειξη πίστης. Και θεωρεί ο Μάρτυρας του Ιεχωβά ότι έτσι έχει κερδίσει την αιώνια ζωή, επειδή παραμένει πιστός στα δόγματα της οργάνωσης και αρνείται να ακούσει έναν αποστάτη.

Αλλά όμως, ο ίδιος αυτός άνθρωπος, αν είναι εδώ στην Ελλάδα για παράδειγμα και ήταν κάποτε Ορθόδοξος — Ορθόδοξος που λέει ο λόγος δηλαδή, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση Ορθόδοξος που γνωρίζει την πίστη του να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά — μόνο άνθρωποι που δεν γνωρίζουν την πίστη τους μπορεί να γίνουν Μάρτυρες. Αν λοιπόν ο άνθρωπος αυτός ήταν Ορθόδοξος που δεν ήξερε την πίστη του και έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά, πηγαίνει λοιπόν στις πόρτες και θέλει να μιλήσει σε έναν άλλον Ορθόδοξο, να τον πείσει για τη νέα πίστη του, και ο άλλος Ορθόδοξος τού πει: «Όχι, δεν θέλω να ακούσω τους Μάρτυρες τού Ιεχωβά, επειδή εσείς για εμάς είσαστε αποστάτες. Έχετε φύγει από την Ορθόδοξη πίστη μας, και δεν θέλω να ακούσω τι πιστεύετε».

Ο άνθρωπος αυτός, επειδή δεν θέλει να ακούσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, που για αυτόν είναι αποστάτες, είναι για τους Μάρτυρες τού Ιεχωβά, «ερίφιο» και πάει σε απώλεια. Ενώ ο Μάρτυρας του Ιεχωβά, που επίσης δεν θέλει να ακούσει τους αποστάτες, σώζεται και είναι πρόβατο.

Και καλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να κρίνουν με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Δηλαδή, ο Χριστός, ο οποίος είπε να μετράμε με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά, στην τελική κρίση θα απολέσει τον Ορθόδοξο που έδιωξε τον αποστάτη Μάρτυρα του Ιεχωβά από τη θρησκεία την Ορθόδοξη, και θα επαινέσει — για τον ίδιο ακριβώς λόγο — τον Μάρτυρα που έδιωξε τον αποστάτη από τους Μάρτυρες;

Γιατί φυσικό είναι ο καθένας να θεωρεί τη δική του πίστη ως σωστή, και αυτούς που έφυγαν από αυτήν, ότι είναι αποστάτες.

Και πώς έχει ο Μάρτυρας την απαίτηση οι αποστάτες από τους Μάρτυρες να μη μιλάνε σε Μάρτυρες και να σεβαστούν την επιθυμία τους να μη μιλάμε σε αυτούς, όταν οι ίδιοι πηγαίνουν στις πόρτες των Ορθοδόξων, για τους οποίους οι ίδιοι είναι αποστάτες, και πάνε και τους μιλάνε; Αυτοί γιατί δεν σέβονται την επιθυμία των Ορθοδόξων;

Μα θα μου πεις: μπορεί κάποιοι Ορθόδοξοι να θέλουν. Ωραία — με την ίδια λογική και κάποιοι Μάρτυρες βεβαίως μπορεί να θέλουν. Γι’ αυτόν τον λόγο λοιπόν, δεν μπορεί ο Θεός να κρίνει με άλλα μέτρα και με άλλα σταθμά τους ανθρώπους, ανάλογα με τη θρησκεία τους.

3. Καλή και κακή αποκοπή

Και τι θα πούμε για την αποκοπή;

Όταν κάποιος Ορθόδοξος γίνεται μάρτυρας του Ιεχωβά, και οι δικοί του τού κρατάνε μούτρα, τότε αυτοί είναι εχθροί της αλήθειας και διώκτες.

Όταν όμως κάποιος μάρτυρας του Ιεχωβά φύγει από την οργάνωση, το ίδιο κάνουν και οι ίδιοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά — και μάλιστα χειρότερα. Αυτοί σταματάνε ακόμα και να του μιλάνε.

Ο Θεός λοιπόν, κατ' αυτούς, θα επαινέσει τους μάρτυρες του Ιεχωβά που δεν μιλάνε σε αυτούς που φεύγουν από αυτούς, αλλά θα καταδικάσει τους Ορθοδόξους όταν, απλώς και μόνο, κρατάνε μούτρα σε κάποιον ο οποίος γίνεται μάρτυρας.

4. Βάπτισμα και νηπιότητα

Και τι θα πούμε για το βάπτισμα;

Όταν ένας μάρτυρας του Ιεχωβά ακούει για νηπιοβαπτισμό, λέει: «Μα, αυτό το παιδάκι, πότε πρόλαβε να ψάξει και να μάθει — λέει — και να βαπτιστεί; Δεν γίνεται, λέει, να τα βαπτίζετε τα παιδιά μικρά.»

Κι όμως, ξέρω ένα σωρό μάρτυρες του Ιεχωβά που τους έχουν βαπτίσει ακόμα και σε ηλικίες μικρότερες των δέκα ετών! Δηλαδή αυτά τα παιδάκια, πότε προλάβανε και ψάξανε και αποφασίσανε ότι αυτή είναι η αληθινή πίστη;

Και όταν ένα τέτοιο παιδάκι, που βαπτίστηκε τόσο μικρό, αποφασίσει να φύγει από τους μάρτυρες του Ιεχωβά, του λένε: «Μα εσύ, γνώριζες την αλήθεια. Ήσουνα — λένε — στην Εκκλησία την αληθινή. Ήσουνα, -λένε-, στην αληθινή πίστη. Και τώρα θέλεις να φύγεις; Άρα, δικαίως πρέπει να σε μεταχειρισθούμε ως αποστάτη και ως αποκομένο!»

«-Μα εγώ ήμουνα παιδί -λέει-. Πού ξέρω εγώ, ποια ήταν η αληθινή πίστη; Αυτά ήξερα από τους γονείς μου, αυτά έκανα. Τώρα που μεγάλωσα και το έψαξα, είδα ότι δεν είναι η αληθινή πίστη οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Και αφού δεν είναι η αληθινή πίστη, οφείλω να πάω στην αλήθεια την οποία βρήκα».

«-Όχι», του λένε. «Ήσουνα βαπτισμένος, ανεξαρτήτως σε ποια ηλικία βαπτίστηκες, και δεν θα σου μιλάει κανείς. Θα έχεις μεταχείριση αποστάτη.»

5. Αρμαγεδώνας και παιδάκια

Άσε το θέμα της καταστροφής στον Αρμαγεδδώνα.

Θα έρθει (λένε) ο Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα και θα καταστρέψει όλους αυτούς τους ανθρώπους που δεν είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ακόμα και τα παιδάκια τους, τα μωρά τους. Γιατί; Γιατί έχουν ευθύνη οι γονείς για τα παιδιά τους. Άρα και αυτά τα παιδάκια πρέπει να καταστραφούν στον Αρμαγεδδώνα εξαιτίας των γονιών τους που ήταν άπιστοι.

Και τα παιδάκια των Μαρτύρων του Ιεχωβά, επειδή οι γονείς τους ήταν πιστοί, αυτά θα σωθούνε.

Και εδώ δηλαδή θέλουν έναν Θεό να λειτουργεί με το δικό τους τρόπο, με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά — να σκοτώνει τα παιδάκια των ανθρώπων που δεν ήταν Μάρτυρες και να σώζει τα παιδάκια των Μαρτύρων.

Τι τού φταίει το άλλο το παιδάκι, αν έτσι γεννήθηκε, σε γονείς που δεν είναι Μάρτυρες, να πεθάνει;

Α, λέει, τα φιδάκια από μικρά λέει, επίσης άμα δεν πεθάνουν, όταν μεγαλώσουν θα είναι φίδια και θα σε δαγκώνουν.

Μα τι λέτε ρε παιδιά! Δηλαδή όλα τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά, όταν μεγαλώνουν, παραμένουν στην οργάνωση; Κανένα δεν γίνεται κακό;

Και όλα τα παιδιά των άλλων, όταν μεγαλώνουν, κανένα από αυτά δεν γίνεται Μάρτυρας του Ιεχωβά; Αν υποθέσουμε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η αλήθεια;

Αυτό από μόνο του δείχνει ότι δεν πρόκειται περί φιδιών, αλλά περί παιδιών — τα οποία στην πορεία της ζωής τους μπορεί να αλλάξουνε και απόψεις. Και κάποια τα οποία δεν ήτανε Μάρτυρες του Ιεχωβά, να γίνουνε Μάρτυρες του Ιεχωβά, και κάποια τα οποία γεννήθηκαν από Μάρτυρες του Ιεχωβά γονείς, να φύγουνε και να μην είναι πια Μάρτυρες. Πώς λέτε λοιπόν ότι ο Θεός θα κάνει αυτή την ασυνέπεια στην κρίση Του, να σώσει μόνο τα παιδιά των Μαρτύρων και να καταστρέψει όλα τα υπόλοιπα παιδιά των υπολοίπων θρησκειών; Τι φταίνε τα παιδάκια;

Και μόνο τα παιδάκια; Να σας πω κι άλλο:

6. Άσχετοι στα δόγματα τής πίστης

Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι οι οποίοι είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά και είναι εντελώς άσχετοι στα θέματα της πίστης. Αν δηλαδή πας να κάνεις μια λογική συζήτηση μαζί τους, οι άνθρωποι είναι εντελώς παράλογοι, δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν απλά και μόνο επειδή βαπτίστηκαν Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα σωθούνε. Επειδή έτυχε να γεννηθούνε στην οργάνωση ή επειδή, υποτίθεται ότι κατάλαβαν τι πιστεύει η οργάνωση και ότι το σύγκριναν με τις άλλες θρησκείες.

Και άνθρωποι άλλων θρησκειών, οι οποίοι επίσης έχουν προβλήματα διανοητικά και δεν καταλαβαίνουν εύκολα — κι από την πλευρά των Μαρτύρων μιλώντας, δεν είχαν τη δυνατότητα να καταλάβουν αυτά που τους είπαν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά στο κήρυγμά τους, και δεν έγιναν Μάρτυρες τού Ιεχωβά  — όλοι αυτοί, σύμφωνα με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα καταστραφούν. Δηλαδή, ίδιας διανοητικής ποιότητας ανθρώπους, ο Θεός αν είναι Μάρτυρες θα τους σώσει, κι ας μην καταλαβαίνουν τίποτα κι αν δεν είναι Μάρτυρες θα τους σκοτώσει.

Έναν τόσο άδικο Θεό πιστεύουν στα αλήθεια;

7. Αναζήτηση βοηθού

Και το άλλο; Όταν κάποιος πιστός, ο οποίος γνωρίζει την πίστη του, μιλάει με έναν Μάρτυρα του Ιεχωβά και ο Μάρτυρας του Ιεχωβά στριμώχνεται, τι κάνει; Πάει και φέρνει έναν πρεσβύτερο και λέει σ’ αυτόν που τον στρίμωξε:

«Κοίτα, εγώ δεν ξέρω καλά, δεν το έχω ψάξει καλά το θέμα. Όμως θα σου φέρω τον τάδε πρεσβύτερο, ο οποίος το έχει ψάξει καλά το θέμα και αυτός θα σου απαντήσει.»

Λοιπόν, ο άνθρωπος αυτός τι κάνει; Εμπιστεύεται τη σωτηρία του σε έναν άλλον. Δεν έχει απαντήσεις, βλέπει την αντίφαση, παρ’ όλα αυτά κλείνει τα αυτιά του και λέει: «Άσε να βγάλει ο άλλος το φίδι από την τρύπα. Εγώ ακολουθώ τον πρεσβύτερο.»

Όταν όμως ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά μιλάει σε κάποιον που δεν ξέρει, τι λέει στην περίπτωση αυτή;

«Κοίτα», του λέει, «μην μπεις ακόμα σε κανέναν τίποτα. Όταν θα μάθεις καλά την αλήθεια και θα μπορείς να απαντήσεις, τότε να τους μιλήσεις, τότε να φανερώσεις ότι μιλάμε μαζί.»

Στη μία περίπτωση δηλαδή, ο άνθρωπος ο οποίος δεν είναι Μάρτυρας και δεν ξέρει την πίστη του, πρέπει να το κρύψει ότι μιλάει με Μάρτυρες, και να μην το πει σε κανέναν παπά, γιατί ο παπάς που ξέρει θα του κάνει χαλάστρα του Μάρτυρα.

Στην άλλη περίπτωση όμως, ο ίδιος που δεν ξέρει, δεν λέει «κάτσε να μην το πω πουθενά», αλλά πάει και φέρνει έναν πρεσβύτερο και βγάζει την ουρά του απ’ έξω.

8. Η εξαφάνιση

Και μια και μιλάμε για ανθρώπους που δεν ξέρουν, για σκεφτείτε και το άλλο:

Δηλαδή όταν ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά πάει στις πόρτες και συναντάει κάποιον που ξέρει την πίστη του και αρχίζει και του απαντάει και τον στριμώχνει, τι κάνει ο Μάρτυρας;

Βρίσκει χίλιες δικαιολογίες και εξαφανίζεται. Δεν ξαναπάει. Γιατί; Γιατί ο άλλος είναι, λέει, ερίφιο και δεν πείθεται — κι ας μην έχει ο ίδιος απαντήσεις να του δώσει.

Όταν όμως βρίσκει κάποιον που δεν ξέρει, εκεί δεν λέει: «Δεν ξαναπάω γιατί ο άνθρωπος δεν ξέρει».  Και εκμεταλλεύεται την άγνοια και την απειρία αυτού του ανθρώπου, για να τον πείσει να έρθει στη δική του θρησκεία, και δεν τον συμβουλεύει πού να ψάξει, για να κάνει μια τίμια σύγκριση των δογμάτων της μίας και της άλλης θρησκείας.

Αυτά είναι, πολύ περιληπτικά, κάποια ελάχιστα παραδείγματα ασυνέπειας των Μαρτύρων του Ιεχωβά όταν κρίνουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά.