Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Μέθοδοι της Σκοπιάς

Η πρακτική της Αποκοπής // Απομόνωση τών οπαδών της Σκοπιάς // Δημιουργία Μίσους από τη Σκοπιά για τους άλλους //  Τα κοινωνικά προβλήματα ενός αποκομμένου // Η Αποκοπή // Ποιους δεν πρέπει να χαιρετούν οι Χριστιανοί; // Η καθαρότητα τής Εκκλησίας // Υποθέσεις με Μάρτυρες

Εξοργιστική υποκρισία τής εταιρίας Σκοπιά

για την ελευθερία αλλαγής θρησκείας

Του Νικολάου Μαυρομάγουλου πρώην Μάρτυρα τής Σκοπιάς

 

Aπίστευτη πρόκληση τής εταιρίας Σκοπιά προς τα θύματά της, τών οποίων καταπιέζει ασύστολα τη θρησκευτική ελευθερία με την Ιεροεξεταστική μέθοδο τής "αποκοπής". Παρά την εγκληματική και συκοφαντική της συμπεριφορά προς τα πρώην μέλη της, τολμάει σε άρθρο της να υπεραμύνεται υπέρ τής ελευθερίας να αλλάζει κάποιος θρησκεία χωρίς κοινωνικές επιπτώσεις από την παλιά του θρησκεία!

 

Όταν η εταιρία Σκοπιά στερεί από τα πρώην μέλη της την κοινωνική συναναστροφή, την οικογένεια, την ηθική υπόσταση, συχνά και την εργασία τους, με την κατάπτυστη πρακτική τής "αποκοπής", δεν ενοχλείται! Όταν όμως αυτά που η ίδια κάνει στους άλλους, τα κάνουν άλλες θρησκείες στα μέλη της, τότε διαμαρτύρεται, και κόπτεται για τη θρησκευτική ελευθερία! Ω Φαρισαίοι υποκριτές! Πώς θα εκφύγετε την κρίση τού Θεού; "Εσύ, λοιπόν, που διδάσκεις τον άλλον, δεν διδάσκεις τον εαυτό σου; ... Εσύ που καυχάσαι στον νόμο, ατιμάζεις τον Θεό με την παράβαση του νόμου;" (Ρωμαίους 2/β: 21-23).

Η εν λόγω πρόκληση τής Σκοπιάς προς το κοινό αίσθημα και τη λογική, έγινε στο τεύχος τού περιοδικού της "Ξύπνα", τού Ιουλίου 2009, σε άρθρο τών σελίδων 28,29, με τίτλο: "Είναι κακό να αλλάξετε θρησκεία;" (Το άρθρο αυτό μπορείτε να το διαβάσετε αυτούσιο στις δύο πρώτες ένθετες εικόνες που παραθέτουμε, αν τις σώσετε στον υπολογιστή σας και τις ανοίξετε σε κανονικό μέγεθος).

Το θέμα τού άρθρου είναι η... απαράδεκτη αποκοπή που υπέστη μία γυναίκα πρώην Σιχ, όταν έγινε Μάρτυρας τού Ιεχωβά! Μάλιστα η Σκοπιά ως πρόλογο τού άρθρου, τολμάει να παραθέτει με μεγάλα γράμματα τα λόγια τής γυναίκας αυτής, που λέει το εξής: "Όταν η Άβταρ άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή, η οικογένεια της, που ήταν Σιχ στο θρήσκευμα, αναστατώθηκε πολύ. «Στην πατρίδα μου», λέει η Άβταρ, «η αλλαγή θρησκείας σε κάνει απόκληρο της κοινωνίας Ακόμα και τα ονόματα μας έχουν θρησκευτική σημασία. Αν αλλάξεις θρησκεία, αυτό θεωρείται άρνηση της ταυτότητας σου και έλλειψη σεβασμού για την οικογένεια σου»"! Προφανώς η καημένη η Άβαταρ, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι εντάχθηκε στη θρησκεία εκείνη που κατ' εξοχήν παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία τών πρώην (και όχι μόνο) μελών της, κάνοντάς τους "απόκληρους τής κοινωνίας" τών οπαδών της! Και αυτό το κάνει όχι μόνο σε μία χώρα, αλλά σε όλες τις χώρες!

Η Σκοπιά συνεχίζει στο άρθρο, επιχειρηματολογώντας, ότι αφού οι διάφορες θρησκείες έχουν αλληλοαντικρουόμενες απόψεις, ο άνθρωπος που θέλει να βρει την πραγματική αλήθεια, εκτός από ζήλο για τον Θεό, θα πρέπει ΝΑ "ΕΡΕΥΝΗΣΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ" την Αγία Γραφή, για να αποκτήσει "ακριβή γνώση τής αληθείας". Και αυτό το γράφει η Σκοπιά, που αποθαρρύνει τους οπαδούς της από την "προσωπική έρευνα", λέγοντάς τους ότι μόνο το Κυβερνών Σώμα έχει το δικαίωμα να δίνει στους πιστούς την "εν καιρώ τροφή", και να μην ψάχνουν μόνοι τους χωρίς τη Σκοπιά ερμηνείες τής Αγίας Γραφής! Τι υποκρισία!

Εξακολουθεί η Σκοπιά να προκαλεί με την υποκρισία της, γράφοντας: "η Αγία Γραφή λέει στους αναγνώστες της να μην πιστεύουν οτιδήποτε ακούν, αλλά να "δοκιμάζουν τις εμπνευσμένες εκφράσεις για να δουν αν προέρχονται από τον θεό". (1 Ιωάννη 4:1) Για παράδειγμα, κάθε διδασκαλία που προέρχεται πράγματι από τον θεό πρέπει να εναρμονίζεται με την προσωπικότητα του, περιλαμβανομένης και της κυρίαρχης ιδιότητας του, της αγάπης". Προφανώς με αυτό το περί "αγάπης", υπονοεί ότι το να αποκλείει κοινωνικά μια θρησκεία ένα μέλος της, ΔΕΝ του δείχνει την αγάπη που οφείλει, όπως θα έπρεπε, αν εναρμονιζόταν με την αγάπη τού Θεού! Η πιο αφιλάγαθη και εχθρική προς τα πρώην μέλη της οργάνωση, κάνει μαθήματα... αγάπης! Αλλά σε ανθρώπους που δεν την γνωρίζουν!

Ακόμα πιο εξοργιστικό για εμένα τον ίδιο (ως πρώην Μάρτυρα τής Σκοπιάς), είναι το ακόλουθο που γράφει στη συνέχεια:

"Η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι ο Θεός θέλει όντως να "τον βρούμε". (Πράξεις 17:26,27) Εφόσον ο Δημιουργός μας θέλει να αναζητήσουμε την αλήθεια, δεν μπορεί να είναι κακό το να ενεργήσουμε σύμφωνα με τα στοιχεία που θα βρούμε—ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα αλλάξουμε θρησκεία."

Και καθώς το διαβάζω, θυμάμαι (και οργίζομαι), αυτό που κατ' επανάληψιν μου επαναλάμβαναν οι αξιωματούχοι τής Σκοπιάς (μέχρι που με έδιωξαν για αποστασία), ότι "ΞΕΧΝΑ Ο,ΤΙ ΒΡΗΚΕΣ από την έρευνά σου! Αν έχεις δίκιο, θα περιμένεις να μας το πει ο "Πιστός και Φρόνιμος Δούλος", που είναι γι' αυτή τη δουλειά. Δεν είναι δική σου δουλειά να ερευνάς πέρα απ' αυτά που μας δίνει το Κυβερνών Σώμα"! Και όταν τους έλεγα ότι: "Να σας πω λοιπόν τι ντοκουμέντα έχω από την Αγία Γραφή, και να μας πει το Κυβερνών Σώμα αν έχω δίκιο ή άδικο και θα το δεχθώ!" Και μου έλεγαν: "Δεν θέλουμε να ξέρουμε τι βρήκες. Εμείς θα περιμένουμε να μας πει το Κυβερνών Σώμα αν είναι κάτι σωστό ή όχι". Την ΑΛΗΘΙΝΗ αφήγηση αυτή, για το τι μου έλεγαν, μπορεί ο αναγνώστης να τη βρει στο βιβλίο μου "Αναζητώντας την Αλήθεια", και ειδικότερα στα κεφάλαια 24, 26, 27, 29 και κυρίως το 30. Διαβάζοντας κάποιος σαν εμένα τα παραπάνω λόγια τής Σκοπιάς, και γνωρίζοντας από προσωπική εμπειρία τον εντελώς αντίθετο τρόπο με τον οποίο ενεργεί, πραγματικά εξοργίζεται για την υποκρισία αυτής της οργάνωσης, για το ψέμα της και τη θρασύτητά της!

Συνεχίζοντας η Σκοπιά την υποκριτική τακτική της να παριστάνει την δήθεν "υπέρμαχο τής ελευθερίας", αφού παραδέχεται ότι "μερικές φορές η αφοσίωση στον θεό μπορεί να σας οδηγήσει σε μια απόφαση η οποία δεν θα αρέσει σε κάποια μέλη της οικογένειας σας", καταλήγει με μια ακόμα πιο εξοργιστική υποκριτική δήλωση:

"Παρότι η Γραφή διαχωρίζει με σαφήνεια τις αληθινές διδασκαλίες από τις ψευδείς, ο θεός παραχωρεί σε κάθε άτομο την ελευθερία να επιλέξει πώς θα ενεργήσει. (Δευτερονόμιο 30:19, 20) Κανένας δεν πρέπει να εξαναγκάζεται να αποδίδει λατρεία με τρόπο που δεν θεωρεί αποδεκτό ούτε να υποχρεώνεται να επιλέξει μεταξύ των πεποιθήσεών του και της Οικογένειας του".

Στο σημείο αυτό, οι έχοντες γνώση τών τακτικών ψυχολογικής και κοινωνικής βίας τής Σκοπιάς, αρχίζουμε να τραβάμε τα μαλλιά μας! Σαν να έρχεται ο παιδεραστής τής γειτονιάς στο σπίτι σας, και να συμβουλεύει τα παιδιά σας για το τι πρέπει να προσέχουν! Γιατί εάν υπάρχει μια οργάνωση που να ΜΗ ΣΕΒΕΤΑΙ τη θρησκευτική ελευθερία τών άλλων, και την οικογενειακή και κοινωνική τους γαλήνη, αυτή είναι η Σκοπιά! Και έρχεται εδώ, και γράφει ότι "Κανένας δεν πρέπει να εξαναγκάζεται να αποδίδει λατρεία με τρόπο που δεν θεωρεί αποδεκτό ούτε να υποχρεώνεται να επιλέξει μεταξύ των πεποιθήσεών του και της Οικογένειας του"! Αυτή που μας έχει στερήσει τις οικογένειές μας και τους φίλους μιας ζωής, μόνο και μόνο επειδή απορρίψαμε τα ψεύδη της! Πραγματικά είναι να αγανακτείς με τόση υποκρισία!

Μήπως υπερβάλλουμε; Μήπως ψευδόμαστε, όλοι εμείς που φύγαμε απ' αυτήν, όταν λέμε ότι μας έχει στερήσει βασικές ατομικές ελευθερίες;

Ας θυμίσουμε τι γράφει η ίδια η Σκοπιά, σε άλλα της έντυπα (αποσπάσματα από τεύχη διαφόρων χρονολογιών στην Αγγλική), που δείχνουν ότι η οργάνωση τής Σκοπιάς, ακολούθησε αυτή την τακτική μίσους στο μεγαλύτερο μέρος τής ιστορίας της:

Οδηγίες μίσους τής Σκοπιάς προς τους οπαδούς της:

"…αν το παιδί σας αρχίζει να κηρύττει ή να προφητεύει κάτι που είναι αντίθετα στο άγγελμα της βασιλείας, και αρχίσει να επηρεάζει άλλους στην Οργάνωση; Τι θα πρέπει η βαπτισμένοι γονείς να κάνουν; Δεν πρέπει να αφήσουν να τους ελέγξουν τα μητρικά αισθήματα. Πρέπει να το προειδοποιήσουν για την θανατηφόρα αμαρτία του, που είναι ενάντια στο κήρυγμα της Βασιλείας. Δεν πρέπει να ανεχτούν το ίδιο τους το παιδί να μιλά ψεύδος στο όνομα του Ιεχωβά. Πρέπει να τον θεωρήσουν πνευματικά νεκρό και σαν άτομο που δεν πρέπει να έχουν οποιαδήποτε θρησκευτική επαφή μαζί του. (Σκοπιά 10/1 1961, σελ 596)

"Δεν ζούμε ανάμεσα σε Θεοκρατικά έθνη σήμερα όπου σαρκικά μας μέλη θα μπορούσαν να εξολοθρευτούν για αποστασία από την Θεοκρατική Οργάνωση του Θεού, όπως ήταν δυνατό και διατάχτηκε από τον Θεό ο λαός Ισραήλ που ήταν στην έρημο του Σινά και στην γη της Παλαιστίνης… Είμαστε περιορισμένοι από τους νόμους των κρατών στα οποία ζούμε καθώς και στους νόμους του Θεού μέσω του Χριστού, γι’ αυτό μπορούμε μόνο μερικώς να δράσουμε εναντίον τους. Ο νόμος της χώρας που ζούμε αλλά και οι νόμοι του Χριστού, μας εμποδίζουν να σκοτώνουμε τους αποστάτες, αν και μπορεί να είναι μέρος της οικογενείας μας. (Σκοπιά 11/15 1952, σελ 703. χοντρά γράμματα δικά μας)

"Αυτούς που μισούν τον Θεό και τον λαό του, πρέπει να τους μισούμε, αλλά δεν σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσουμε φυσική βία εναντίον τους… σίγουρα αυτοί που μισούν τον Θεό, δεν θα ζήσουν στην όμορφη γη. (Η Σκοπιά, 10/1 1952, σελ. 599)

«Μερικοί αποστάτες ομολογούν ότι γνωρίζουν και υπηρετούν τον Θεό, αλλά απορρίπτουν της γραφικές αρχές που αναγράφονται στην Γραφή. Άλλοι ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στην Αγία Γραφή αλλά απορρίπτουν την Οργάνωση του Θεού και προσπαθούν ενεργά να υποσκάψουν το έργο της». Όταν εσκεμμένα διαλέγουν αυτή την κακή πορεία αφού γνωρίζουν ποιο είναι το ορθό, τότε οι Χριστιανοί πρέπει να τους μισούν (με την βιβλική έννοια της λέξης). Οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν τα ίδια συναισθήματα που έχει και ο Ιεχωβά απέναντι στους αποστάτες, και δεν είναι περίεργοι για να μάθουν τις αποστατικές ιδέες, αλλά περιμένουν τον Ιεχωβά να εκτελέσει την οργή του πάνω τους» ( Σκοπιά, 10/1 1993, σελ 19)

"Η αποκοπή είναι κατάλληλη λέξη για τον αμετανόητο παραβάτη. Η άρνησή τους να συναναστραφούν το αποκομμένο άτομο σε πνευματική και κοινωνική βάση δείχνει σεβασμό στης αρχές του Θεού και υπακοή στης διαταγές του.  (Σκοπιά, 9/15 1981 σελ. 22-23).

"Αν ένας ευαγγελιζόμενος αρνηθεί να το κάνει αυτό και αγνοήσει την προειδοποίηση να μην συναναστρέφεται τέτοιο άτομο, τότε στασιάζει ενάντια στην Εκκλησία του Ιεχωβά και αν συνεχίσει να συναναστρέφεται με τέτοιο άτομο αντί να ευθυγραμμιστεί με την οργάνωση του Θεού τότε και αυτός θα αποκοπεί" (Σκοπιά 10/1 1955, σελ 607)

"Κάποιος που ήταν αληθινός Χριστιανός μπορεί να αποκηρύξει την οδό της αληθείας δηλώνοντας ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του πλέον Μάρτυρα... Ή κάποιος μπορεί με τις ενέργειές του να αποκηρύξει την θέση του από την Χριστιανική εκκλησία με το να γίνει μέρος κάποιας άλλης οργάνωσης που αντιτίθεται στην Γραφή... Άτομα που κάνουν γνωστό ότι έχουν αποκηρύξει τα πιστεύω των Μαρτύρων του Ιεχωβά πρέπει να τα βλέπομε σαν αποκομμένα. (Σκοπιά, 9/15 1981, σελ 23)

Αυτή είναι λοιπόν η Σκοπιά! Η ίδια που τα γράφει όλα αυτά, εμφανίζεται να παριστάνει την "ανοιχτόμυαλη", και να δηλώνει ότι: "Κανένας δεν πρέπει να εξαναγκάζεται να αποδίδει λατρεία με τρόπο που δεν θεωρεί αποδεκτό ούτε να υποχρεώνεται να επιλέξει μεταξύ των πεποιθήσεών του και της οικογένειάς του". Τα λέει αυτά την ίδια στιγμή που έχει καταστρέψει τις οικογένειες εκατομμυρίων ανθρώπων, μεταξύ τών οποίων και τη δική μου! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το ότι ο μεγάλος γιος μου που είναι οπαδός της, ούτε κατά τον ένα χρόνο τής μνηστείας του, ούτε κατά τους 4 περίπου μήνες από το γάμο του ως σήμερα που τα γράφω αυτά, δεν έχει φέρει τη γυναίκα του για να μου τη συστήσει! Φυσικά δεν είναι δική του ιδιοτροπία, αλλά όπως θα δείτε στη συνέχεια, στο εσωτερικό έντυπο τής εταιρίας Σκοπιά που παρατίθεται στη συνέχεια, αυτή ακριβώς είναι η οδηγία τής οργάνωσης προς τα μέλη της με απειλή αποκοπής τους! Λυπάμαι που αναφέρω δημόσια οικογενειακές μου καταστάσεις, αλλά η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ τής Σκοπιάς είναι τέτοια, που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη με τη δημόσια παρουσίαση τών πραγματικών γεγονότων που βιώνουμε καθημερινά ΟΛΟΙ όσοι ξεφύγαμε από τα νύχια της!

Κλείνοντας λοιπόν αυτή τη δημόσια διαπόμπευση τής υποκρισίας τής αίρεσης τής Σκοπιάς, ως επίλογο θα παραθέσω τις οδηγίες που δίνει προς τους οπαδούς της στο εσωτερικό τους έντυπο "Η Διακονία μας τής Βασιλείας" Αυγούστου 2002, διαστρεβλώνοντας χωρία τής Αγίας Γραφής για να πείσει τους οπαδούς της ότι δήθεν οι Χριστιανοί πρέπει να φέρονται με αυτή τη γαϊδουρινή συμπεριφορά στους γνωστούς και τους συγγενείς τους:

Λοιπόν αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, βλέπετε την τακτική τής οργάνωσής σας τίμια; Το να μετράει με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Το να μιλάει υπέρ τής ελευθερίας να αλλάζει κάποιος τη θρησκεία του ΧΩΡΙΣ οικογενειακές επιπτώσεις, όταν πρόκειται για το συμφέρον της, και να κάνει το ακριβώς αντίθετο, όταν κάποιος φεύγει απ' αυτή; Να απομονώνει μητέρες από τα παιδιά τους για να ασκήσει σ' αυτές κοινωνική και ψυχολογική πίεση ώστε να επιστρέψουν;

Θεωρείτε τίμιους αυτούς τους ανθρώπους, για να σας δώσουν κατεύθυνση ζωής;

Μήπως νομίζετε, ότι είσαστε αμέτοχοι τών ευθυνών σας, παραμένοντας υποστηρικτές τους; Νομίζετε ότι ο Θεός θα σας απαλλάξει από την ευθύνη τής υποκρισίας, όταν στους έξω υποστηρίζετε την ελευθερία αλλαγής πίστεως, αλλά στους ομοθρήσκους σας δημιουργείτε πλήθος οικογενειακών και κοινωνικών προβλημάτων, αν θελήσουν να αλλάξουν πίστη;

Σοβαρευτείτε επιτέλους! Υπάρχει και Θεός!

Δημιουργία αρχείου: 3-9-2009.

Τελευταία ενημέρωση: 16-11-2016.

ΕΠΑΝΩ