• 1. Ο ισχυρισμός τής Σκοπιάς για νοθεία από τους Χριστιανούς

• 2. Γιατί να γίνει νοθεία σε κάτι που ΗΔΗ υπάρχει σε πλήθος άλλα σημεία;

• 3. Το "αυτογκόλ" τής Σκοπιάς

• 4. Τι λέει το χωρίο Α΄ Τιμόθεον 3/γ: 15,16

• 5. Ακόμα και με το "ος", το εδάφιο μιλάει για τον Θεό!

1. Ο ισχυρισμός τής Σκοπιάς για νοθεία από τους Χριστιανούς

Το χωρίο που μπορείτε να δείτε πιο κάτω στις παράλληλες στήλες, πράγματι στο Βυζαντινό κείμενο που χρησιμοποιούμε στην Εκκλησία, λέει στο εδάφιο 16: "Θεός εφανερώθη εν σαρκί".

Μας λένε λοιπόν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ότι εδώ πρόκειται για μια σκόπιμη νοθεία από τους Χριστιανούς, ώστε να στηρίζει το χωρίο αυτό την Αγία Τριάδα, επειδή δήθεν στο αρχαίο κείμενο, έλεγε: "ος" εφανερώθη και όχι "Θεός" εφανερώθη.  Όμως, όπως θα δούμε, αυτός είναι ένας δόλιος ισχυρισμός, για τη δημιουργία εντυπώσεων!

Όπως μάλιστα έχουμε δει, στην πραγματικότητα, η Σκοπιά είναι αυτή που νοθεύει τα εδάφια στη Μετάφραση Νέου Κόσμου που έχει κάνει, στην οποία έχει "διορθώσει" την Αγία Γραφή σε όσα σημεία δεν τη βόλευαν.

2. Γιατί να γίνει νοθεία σε κάτι που ΗΔΗ υπάρχει σε πλήθος άλλα σημεία;

Πρώτα - πρώτα, αν οι Χριστιανοί ήθελαν να δείξουν ότι ο Χριστός ήταν Θεός, δεν χρειαζόταν να κάνουν εδώ αλλαγή του "ος" με το "Θεός". Γιατί αυτό ακριβώς, υπάρχει και σε πολλά άλλα σημεία της Αγίας Γραφής! Για παράδειγμα, στο Ιωάννης 1/α: 1: "Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος". Όταν λοιπόν υπάρχει τόσο σαφής αναφορά, ότι ο Λόγος, ο Χριστός, είναι "Θεός", γιατί θα έπρεπε να νοθευθεί άλλο χωρίο για να λέει το... ήδη αποδεδειγμένο αυτό γεγονός από άλλο, έγκυρο χωρίο;

Αν μάλιστα λάβουμε υπ' όψιν μας, τη δικαιολογία που βρίσκουν οι οπαδοί του Αρείου, για το εδάφιο "και Θεός ην ο Λόγος", προκύπτει κάτι ακόμα. Λένε δηλαδή, ότι στο χωρίο Ιωάννης 1/α: 1, το "Θεός" δεν έχει οριστικό άρθρο. Άρα δήθεν δεν εννοεί ότι ο Χριστός είναι "Ο Θεός", αλλά απλώς "θεός". Λες και οι Χριστιανοί είναι... πολυθεϊστές!!! Έχοντας λοιπόν υπ' όψιν, το ότι χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα περί "οριστικού άρθρου", για ποιο λόγο τότε, αν ήθελαν να νοθεύσουν το εδάφιο του Τιμοθέου, δεν έβαλαν εκεί ένα οριστικό άρθρο; Αν ήταν να κάνουν νοθεία, γιατί δεν το έκαναν "σωστά", αλλά άφησαν πάλι τη δυνατότητα για μια τέτοια δικαιολογία;

Και αν ήθελαν να προσθέσουν τη λέξη: "θεός", (που όπως είπαμε ήδη υπήρχε σε άλλα εδάφια), γιατί δεν πρόσθεσαν και ένα οριστικό άρθρο, για να γίνει ακόμα πιο ισχυρό το εδάφιο, λέγοντας για τον Χριστό: "ο Θεός";

Γιατί να αφήσουν τη νοθεία τους έτσι ημιτελή, χωρίς το οριστικό άρθρο, όταν σε πλήθος άλλα σημεία, το οριστικό άρθρο υπάρχει για τη Θεότητα τού Χριστού, (το οποίο φυσικά η Σκοπιά ΑΛΛΟΙΩΣΕ σε όλα εκείνα τα σημεία);

Τα παραπάνω, δείχνουν, ότι ουδέποτε υπήρξε δόλος στους αντιγραφείς του κειμένου, ώστε να αλλάξουν δήθεν τη λέξη: "ος", και να βάλουν τη λέξη: "Θεός". Και οι οπαδοί της Σκοπιάς που τους κατηγορούν για κάτι τέτοιο, εκτίθενται ως συκοφάντες.

3. Το "αυτογκόλ" τής Σκοπιάς

Το ενδιαφέρον είναι, ότι ενώ οι οπαδοί τής Σκοπιάς μας κατηγορούν για νοθεία, η ίδια η Σκοπιά σε έντυπό της, παρουσιάζει διαφορετική αιτία για την υποτιθέμενη αλλαγή τής λέξης: "ος" σε "Θεός"!!!

Συγκεκριμένα η Σκοπιά 1 Μαρτίου 1985, σελ. 24 και 25, παρουσιάζει την εξής αφήγηση, όσον αφορά το πώς έγινε το "ος": "θεός":

Πριν από δυόμισι αιώνες, ο Ελβετός Θεολόγος Τζων Τζέιμς Γουετστάιν (1693 - 1754), ερευνούσε το Αλεξανδρινό αρχαίο χειρόγραφο της Αγίας Γραφής, το οποίο είναι ένα Ελληνικό χειρόγραφο του 5ου αιώνα μ.Χ., και φυλασσόταν στο Λονδίνο. Τότε, διαβάζοντας το εδάφιο Α΄ Τιμόθεον 3/γ: 16, ανακάλυψε το εξής:

Στα αρχαία Ελληνικά, η λέξη "Θεός", γραφόταν σε σύντμηση, ως: "ΘֿC".  Το "ος", γραφόταν: "ΟC". Διαβάζοντας λοιπόν τη λέξη "ΘֿC" (Θεός) του εδαφίου αυτού, ο Γουετστάιν πρόσεξε, ότι η γραμμή που υπήρχε στο κέντρο του "Θ", δεν ήταν πραγματική γραμμή του γράμματος αυτού, αλλά ήταν μια γραμμή που φαινόταν εκεί, από την πίσω πλευρά της περγαμηνής, και έκανε το Ο να φαίνεται ως Θ. Έτσι το "ΟC" γινόταν: "ΘC". Και από πάνω από τα δύο γράμματα, φαινόταν να είχε τραβηχτεί μια άλλη γραμμή, μεταγενέστερη, ώστε πλέον η λέξη φαινόταν ως: "ΘֿC".

Το συγκεκριμένο σημείο τού Αλεξανδρινού Κώδικα, μπορείτε να το δείτε φωτογραφημένο στην εικόνα στο πάνω μέρος τού άρθρου. Το επίμαχο σημείο βρίσκεται στην 8η σειρά.

Από αυτή την εξιστόρηση, είναι προφανές ότι δεν υπήρξε δόλος στη διαφορά του "ος" που έγραφε αρχικά, και στο "Θεός" που τελικά επικράτησε, κατά την ίδια τη Σκοπιά.

Πρόκειται για ένα γεγονός που ξεκίνησε με ένα τυχαίο περιστατικό, (τη γραμμούλα στο μέσο του "Ο", που το έκανε να φαίνεται ως "Θ"). Και είναι προφανές, ότι κάποιος αργότερα διαβάζοντας, δεν πρόσεξε ότι η γραμμούλα στο κέντρο του: "Ο" ήταν από την πίσω μεριά του χειρογράφου, και νόμισε ότι είχε ξεχαστεί η πάνω γραμμή της λέξης "ΘֿC" που έδειχνε τη σύντμηση. Έτσι την πρόσθεσε. Και το "ος", έγινε "Θεός" στη συντετμημένη του μορφή.

Ακόμα μάλιστα και αν κάποιος είχε προσέξει τη συμπτωματική εμφάνιση της γραμμής στο κέντρο του "Ο", πάλι είναι δυνατόν να έβαλε την πάνω γραμμή, βλέποντας ότι το κείμενο με αυτό τον τρόπο, όχι μόνο δεν διαστρεφόταν, αλλά γινόταν και πιο εύκολα κατανοητό, για κάποιον που το διάβαζε.

Σε κάθε περίπτωση, δεν τίθεται κανένας λόγος να αποδώσει κάποιος αυτή τη διαφορά σε "δόλο". Αντιθέτως όμως, όπως θα δούμε στη συνέχεια, έχουμε κάθε λόγο να αποδώσουμε σε "δόλο", τη διαστρέβλωση του κειμένου από την ίδια τη Σκοπιά, για την ΕΠΕΜΒΑΣΗ που έκανε στο κείμενο, στη Μετάφραση Νέου Κόσμου της!

4. Τι λέει το χωρίο Α΄ Τιμόθεον 3/γ: 15,16:

Στην ακόλουθη παράθεση τού χωρίου, για να φανεί το σαφέστατο νόημα τών λόγων τού Αποστόλου Παύλου, αντί για το "Θεός", θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη: "ος", την οποία εκτός από τη Σκοπιά, προτιμούν και αρκετά Κριτικά κείμενα.

Όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς, (αν γνωρίζετε Ελληνικά, και δεν σας έχει διαστρέψει η Σκοπιά ακόμα και τις γραμματικές σας γνώσεις), ο Παύλος μιλάει σαφώς για τον "Θεό", και για κανέναν άλλον, ακόμα και αν γράψουμε "ος" αντί για "θεός".

Στις τρεις παρακάτω στήλες, μπορείτε να δείτε και να συγκρίνετε τι γράφει ο απόστολος Παύλος (στη μέση), πώς αυτό μεταφράζεται σωστά στα νεότερα Ελληνικά (αριστερά), και πώς το έχει διαστρεβλώσει η Εταιρία Σκοπιά στη δεξιά στήλη, για να μπερδέψει τον αναγνώστη της! Γιατί όπως θα παρατηρήσετε, στην πραγματικότητα αυτός που διαστρεβλώνει το εδάφιο, είναι Η ΙΔΙΑ Η ΣΚΟΠΙΑ:

Αλλά αν αργήσω, για να γνωρίζεις πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι στο σπίτι του Θεού, που είναι Εκκλησία ζωντανού Θεού, στύλος και εδραίωμα της αληθείας.

16 (Και ομολογουμένως είναι μεγάλο το μυστήριο της ευσεβείας)· ο Οποίος φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε εν Πνεύματι*, φανερώθηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, πιστεύθηκε στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα.

* Τη φράση: "εν πνεύματι", την αφήσαμε όπως είναι στον αρχαίο της τύπο, γιατί αποτελεί τεχνικό όρο που χρησιμοποιείται ως σήμερα αυτούσιος, και δεν μεταφράζεται ακριβώς.

15 εάν δε βραδύνω, ίνα ειδής πώς δει εν οίκω Θεού αναστρέφεσθαι, ήτις εστίν εκκλησία Θεού ζώντος, στύλος και εδραίωμα της αληθείας.

16 Και ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Ος εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη. 

15 αλλά σε περίπτωση που καθυστερήσω, για να γνωρίζεις πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι στο σπιτικό του Θεού, το οποίο είναι η εκκλησία του ζωντανού Θεού, στύλος και στήριγμα της αλήθειας.

16 Και είναι ομολογουμένως μεγάλο το ιερό μυστικό της θεοσεβούς αφοσίωσης: "Αυτός φανερώθηκε ως σάρκα, ανακηρύχτηκε δίκαιος ως πνεύμα, εμφανίστηκε σε αγγέλους, κηρύχτηκε ανάμεσα σε έθνη, του δείχτηκε πίστη μέσα στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα".

5. Ακόμα και με το "ος", το εδάφιο μιλάει για τον Θεό!

Το λόγο της μετατροπής του "ος" σε "Θεός", δεν είναι δύσκολο να τον καταλάβουμε, αν διαβάσουμε λίγο πιο πάνω, από το 15 εδάφιο του Τιμοθέου 3/γ.

Εκεί θα δούμε, ότι Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ. Δεν κάνει καμία αναφορά στον Χριστό ξεχωριστά, ούτε εκεί, ούτε πιο κάτω. Μόνο για τον Θεό μιλάει! Όταν λοιπόν ξαφνικά λέει: "Ος εφανερώθη εν σαρκί", δεν μπορεί να μιλάει για οποιονδήποτε άλλον, παρά για Εκείνον για τον οποίον μιλούσε προηγουμένως! Για τον Θεό!

Η λέξη: "ος", σημαίνει: "ο οποίος". Ποιος "οποίος" είναι αυτός; Φυσικά Αυτός για τον οποίο ήδη μιλούσε! Ο Θεός!

Άλλο υποκείμενο, στο οποίο να αναφέρεται αυτή η λέξη, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ στα συμφραζόμενα του εδαφίου. Είτε γράφει εκεί "Θεός", είτε "ος", ο λογικός αναγνώστης, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ από την Ελληνική Γραμματική, να αντικαταστήσει στο μυαλό του τη λέξη: "ος", με τη λέξη: "Θεός", γιατί σε Αυτόν αναφέρεται το "ος".

Ακόμα και η μορφή: "αυτός" που χρησιμοποιεί η Σκοπιά, για να παρουσιάσει το εδάφιο ότι δήθεν αναφέρεται σε κάποια ψαλμωδία γνωστή στους αναγνώστες τής εποχής εκείνης, αν αναρωτηθεί κάποιος "ποιος αυτός"; οδηγείται και πάλι στο μοναδικό υποκείμενο τού συμφραζομένου, που είναι Ο ΘΕΟΣ.

Ν. Μ.