• 1. Συγκρίσεις δύο χωρίων

• 2. Η αγωνία τών εσφαγμένων ψυχών

• 3. Χαρά εναντίον τής Βαβυλώνος

• 4. Η τελική τους ανταμοιβή

Σε άλλη μελέτη δείξαμε ότι ο Πολύς Όχλος που αναφέρεται στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 7/ζ΄ 9 - 17, είναι μία ουράνια τάξη. Σε αυτό το φυλλάδιο, θα ερευνήσουμε την ταυτότητά του, και άλλα χωρία τής Αποκάλυψης στα οποία εμφανίζεται.

1. Συγκρίσεις δύο χωρίων

Τη φράση: "Πολύς όχλος", τη βρίσκουμε και στο 19/ιθ΄ 1 - 7: "Μετά ταύτα ήκουσα ως φωνήν μεγάλην όχλου πολλού εν τω ουρανώ λεγόντων: "Αλληλούια! Η σωτηρία και η δόξα και η δύναμις τού Θεού ημών..."".

Εκεί, ο χαρακτηρισμός: "Πολύς Όχλος", βρίσκεται και στο εδάφιο 1, και στο εδάφιο 6. Είναι προφανές πως και στο 1 και στο 6, μιλάει για τον ίδιο "Όχλο", όχι μόνο επειδή βρίσκονται στο ίδιο συμφραζόμενο, αλλά επίσης επειδή ξεκινούν τα λόγια τους με τον ίδιο αίνο: "Αληλούια", και είναι η ίδια φωνή ("ως φωνή Όχλου Πολλού") που ακούει ο Ιωάννης.

Και σε αυτό το χωρίο, ο Ιωάννης μιλάει επίσης για τον ίδιο πολύ όχλο που μίλησε στο 7/ζ΄ 9 - 17.

Αυτό φαίνεται από τα εξής:

1. Ο "Όχλος" που αναφέρεται στο 19/ιθ΄ 1,6, βρίσκεται "εν τω ουρανώ" όπως και στο 7/ζ΄ 9. (Πολύς όχλος: στον ουρανό ή στη γη;)

2. Και στα δύο χωρία, χρησιμοποιείται η φράση: "Πολύς Όχλος". Το ότι λέει: "ως φωνήν", δεν σημαίνει ότι μιλάει για κάτι άλλο, επειδή το "ως", αναφέρεται σε σχέση με τη "φωνή", και όχι με τον "Όχλο", ο οποίος είναι αναμφισβήτητος. Ο λόγος που λέει: "ως φωνήν", είναι ότι εδώ δεν πρόκειται για ανθρώπους, μια και αναφέρεται στη δικαιωμένη επουράνια κατάστασή τους, και φυσικά τα ουράνια όντα, δεν διαθέτουν ανθρώπινη φωνή!

3. Και στα δύο χωρία, ο Πολύς Όχλος λέει με "φωνή μεγάλη" τα ίδια λόγια: "η σωτηρία και η δόξα και η δύναμις τού Θεού ημών" (19/ιθ΄ 1). "η σωτηρία τω Θεώ ημών" (7/ζ΄ 10).

4. Μόλις τελειώνουν τα λόγια αυτά, και στα δύο χωρία γίνεται προσκύνηση τού Θεού από ουράνια όντα: "Και έπεσαν ενώπιον τού θρόνου επί τα πρόσωπα αυτών και προσεκύνησαν τω Θεώ". (7/ζ΄ 11). "Και έπεσαν... και προσεκύνησαν τω Θεώ τω καθημένω επί τω θρόνω.." (19/ιθ΄ 4).

Παρά τις ομοιότητες όμως, ο "Όχλος" τού κεφαλαίου 7/ζ΄, δεν ταυτίζεται απόλυτα με τον όχλο τού κεφαλαίου 19/ιθ΄. Η διαφορά τους είναι η εξής:

Ο Όχλος τού 7/ζ΄, είναι "οι ερχόμενοι εκ τής θλίψεως τής μεγάλης" (7/ζ΄ 14). Ο Ιησούς Χριστός, είχε μιλήσει για τη "μεγάλη θλίψη", (Ματθαίος κδ΄ 21 - 26), ως το δύσκολο καιρό εκείνο, που οι Χριστιανοί θα έπρεπε να προσέξουν να μη δεχθούν άλλον αντί γι' αυτόν ως Μεσσία. Ο Πολύς Όχλος τού κεφαλαίου 7/ζ΄ τής Αποκάλυψης λοιπόν, είναι αυτοί που θα περάσουν επιτυχώς ως νικητές τη δύσκολη αυτή περίοδο. Το ότι έχουν λευκές στολές, (Αποκάλυψις 7/ζ΄ 9,14), σημαίνει ότι έμειναν "πιστοί ως θανάτου", (Αποκάλυψις 2/β΄ 26, 3/γ΄ 5, 12/ιβ΄ 11 Ησαϊας 1/α΄ 18) στους προφητευόμενους διωγμούς τού Αντιχρίστου.

Ο Πολύς Όχλος τού 19/ιθ΄ κεφαλαίου όμως, είναι μια ομάδα ευρύτερη. Συμπεριλαμβάνει όλους τους πιστούς που από τον ουρανό συμμετέχουν στην ουράνια αυτή θεία λειτουργία. Τοποθετούνται χρονικά στον καιρό τής κρίσεως τής Βαβυλώνας τής μεγάλης, της πολιτικοθρησκευτικής πρωτεύουσας τού Άντιχρίστου. Συμπεριλαμβάνει τους "αγίους και αποστόλους και προφήτες", (18/ιη΄ 20), και φυσικά και όσους θανατώθηκαν στους διωγμούς τής "Μεγάλης Θλίψεως", δηλαδή τον "Πολύ Όχλο" τού κεφαλαίου 7/ζ΄.

2. Η αγωνία τών εσφαγμένων ψυχών

Εκτός από τον "Πολύ Όχλο" που νικάει στη Μεγάλη Θλίψη, η Αποκάλυψις μας μιλάει και για άλλους "εσφαγμένους" για χάρη τού Θεού και τού Ιησού Χριστού. Είναι οι εσφαγμένοι από όλους τους διωγμούς τού παρελθόντος, ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ.

Αυτοί αναφέρονται στην Αποκάλυψη 6/ς΄ 9 - 11: "9. Και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω τού θυσιαστηρίου τας ψυχάς τών εσφαγμένων δια τον λόγον τού Θεού και δια την μαρτυρίαν τού αρνίου ην είχον. 10. Και έκραξαν φωνή μεγάλη λέγοντες: "Έως πότε δεσπότης ο Άγιος και ο αληθινός, ου κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών εκ τών κατοικούντων επί τής γης;" 11. Και εδόθη αυτοίς εκάστω στολή λευκή, και ερρέθη αυτοίς ίνα αναπαύσωνται έτι χρόνον μικρόν, έως πληρώσωσι και οι σύνδουλοι αυτών και οι αδελφοί αυτών οι μέλλοντες αποκτέννεσθαι ως και αυτοί".

Και αυτοί, έλαβαν τη δικαίωση, τις "λευκές στολές", μια και είναι δικαιωμένες ψυχές εσφαγμένων. Το ότι είναι κάτω από το θυσιαστήριο, σημαίνει ότι είναι στον ουρανό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Αποκάλυψις, περιγράφει μια μεγάλη διαχρονική Θεία Λειτουργία, στον ουράνιο Ναό τού Θεού, τύπος τού οποίου, ήταν ο επίγειος Ναός που περιγράφει η Αγία Γραφή. Συνεπώς, όπως η "θάλασσα" βρίσκεται εκεί, (4/δ΄ 6), εκεί κοντά βρίσκεται και το θυσιαστήριο, και οι ψυχές τών εσφαγμένων που βρίσκονταν από κάτω του.

Κάποιοι λένε ότι το θυσιαστήριο ήταν η γη, επειδή εκεί θυσιάστηκαν οι εσφαγμένοι. Αν όμως σκεφθούμε πως η περιγραφή αναφέρεται σε κατάσταση και όχι σε τόπο, δεν τίθεται ζήτημα. Ακόμα και ζώντες οι άγιοι, ενώ βρίσκονται επί τής γης σωματικά, στην πραγματικότητα (πνευματικά), "συνκάθονται με τον Κύριο στον ουρανό". (Εφεσίους 2/β΄ 5,6). Πόσο μάλλον οι ψυχές τών εσφαγμένων, που δεν έχουν ακόμα αναστηθεί!

Και ο "Πολύς Όχλος" τού 7/ζ΄ 16,17 όμως δεν έχει αναστηθεί, καθώς περιμένουν να οδηγηθούν από το Χριστό, "σε πηγές υδάτων ζωής". Δεν έχουν λάβει λοιπόν αυτό που περιμένουν, δηλαδή την ένδοξη ανάσταση με τα άφθαρτα σώματα τής ανάστασης. (Α΄ Κορινθίους 15/ιε΄ 42 - 50. Ρωμαίους 8/η΄ 23).

Εφ' όσον αυτοί έπρεπε "να περιμένουν ακόμα λίγο καιρό μέχρι να συμπληρωθούν και οι αδελφοί τους που μέλλουν να σφαγούν όπως αυτοί", οι ψυχές αυτές, προηγούνται από τον Πολύ Όχλο τής Μεγάλης Θλίψης τού κεφαλαίου 7/ζ΄. Όταν όμως εμφανίζεται ο Πολύς Όχλος τού 19/ιθ΄ 1,6, ανάμεσά τους βρίσκονται και οι ψυχές, αλλά και ο Πολύς Όχλος τού κεφαλαίου 7/ζ΄, εφ' όσον με αυτούς συμπληρώνεται ο αριθμός τών εσφαγμένων.

3. Χαρά εναντίον τής Βαβυλώνος

Τώρα πλέον, μπορούν να πανηγυρίσουν όλοι μαζί, μια και απαντάται η αίτηση τών ψυχών, για "εκδίκηση τού αίματός τους". Έτσι, στο 19/ιθ΄ 2, πανηγυρίζουν πλέον μεταξύ τού Πολλού Όχλου, για την εκπλήρωση τής εκτελεστικής κρίσεως τού Θεού επί τής "Βαβυλώνας τής Μεγάλης", (τής πολιτικοθρησκευτικής πρωτεύουσας τού Αντιχρίστου), η οποία ευθυνόταν για το θάνατό τους. "Και εν αυτή αίματα προφητών και αγίων ευρέθη και πάντων τών εσφαγμένων επί τής γής". (18/ιη΄ 24).

Η ευφροσύνη αυτή τών αγίων, είναι ανταπόκρισή τους στο εδάφιο 18/ιη΄ 20: "Ευφραίνου επ' αυτή, ουρανέ, και οι άγιοι και οι απόστολοι και οι προφήται, ότι έκρινεν ο Θεός το κρίμα υμών εξ αυτής". Έτσι, το εδάφιο αυτό, μας δείχνει ποιοί αποτελούσαν τον Πολύ Όχλο τού 19/ιθ΄ 1,6. Είναι "οι άγιοι, και οι απόστολοι και οι προφήτες", οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στην λέξη: "ουρανέ", η οποία αποτελεί Εβραϊσμό, κατά τη συνήθεια τών Εβραίων να χρησιμοποιούν διαδοχικές παράλληλες λέξεις ή φράσεις για το ίδιο πράγμα. (π.χ. Λουκάς 1/α΄ 46,47. 71). Έτσι, έχουμε μία ακόμα μαρτυρία, ότι αυτοί ήταν πράγματι στον ουρανό.

Η αγαλίασή τους φαίνεται και στο 19/ιθ΄ 7 - 9, όπου περιμένουν ως "δικαιωμένοι άγιοι" και ως "κεκλημένοι", το "γάμο τού αρνίου".

4. Η τελική τους ανταμοιβή

Ο "γάμος τού αρνίου", περιγράφεται στο 21/κα΄ 1 - 5:

"1. Και είδον ουρανόν καινόν και γην καινήν ο γαρ πρώτος ουρανός και η πρώτη γη απήλθον, και η θάλασσα ουκ έστιν έτι. 2. Και την πόλιν την αγίαν Ιερουσαλήμ καινήν είδον καταβαίνουσαν εκ τού ουρανού από τού Θεού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην τω ανδρί αυτής. 3. Και ήκουσα φωνής μεγάλης εκ τού ουρανού λεγούσης: "Ιδού η σκηνή του Θεού μετά τών ανθρώπων, και σκηνώσει μετ' αυτών, και αυτοί λαός αυτού έσονται, και αυτός ο Θεός μετ' αυτών έσται. 4. Και εξαλείψει απ' αυτών ο Θεός παν δάκρυον από τών οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος ουκ έσται έτι, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος ουκ έσται έτι, ότι τα πρώτα απήλθον". 5. Και είπε ο καθήμενος επί τω θρόνω: "Ιδού καινά ποιώ πάντα...""

Εδώ, όλοι μαζί οι άγιοι, ως "Επουράνια Καινούρια Ιερουσαλήμ", (η "νύμφη" τού Χριστού), "κατεβαίνουν" από τον "Καινούργιο Ουρανό" στην "Καινούργια γη". Εδώ πλέον, οι ψυχές όλων τών αγίων που ως τώρα περίμεναν στον ουρανό την ανάσταση, λαβαίνουν τα "άφθαρτα καινούργια σώματα", και ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ στην επίσης άφθαρτη "καινούργια γη". (Ρωμαίους 8/η΄ 18 - 23. Α΄ Κορινθίους 15/ιε΄ 42 - 54). Αυτοί οι καινούργιοι ουρανοί και η καινούργια γη, είναι το ανακαινισμένο περιβάλλον στο οποίο θα ζουν για πάντα οι άνθρωποι. (Β΄ Πέτρου 3/γ΄ 13). Το περιβάλλον αυτό, είναι αυτό που περίμενε ο Πολύς Όχλος τού Αποκάλυψις 7/ζ΄ 15 - 17:

"15. ...και ο καθήμενος επί τού θρόνου σκηνώσει επ' αυτούς. 16. Ου πεινάσουσιν έτι ουδέ διψήσουσιν έτι, ουδ' ου μη πέση επ αυτούς ο ήλιος ουδέ παν καύμα, 17. ότι το αρνίον το ανά μέσον τού θρόνου ποιμαίνει αυτούς, και οδηγήσει αυτούς επί ζωής πηγάς υδάτων, και εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον εκ τών οφθαλμών αυτών".

Για μια φορά ακόμα, οι ομοιότητες είναι καθοριστικές για την αναγνώριση τού Πολλού Όχλου. Αυτό που περίμενε ο Πολύς Όχλος, είναι ακριβώς αυτό που τελικά δίνεται στην Ουράνια Ιερουσαλήμ, όπως είδαμε στο 21/κα΄ 1 - 4. Εκεί είδαμε ότι "η σκηνή τού Θεού μετά τών ανθρώπων", είναι η Εκκλησία, η "Καινή Ουράνια Ιερουσαλήμ". Ομοίως, εδώ λέγεται για τον Πολύ Όχλο, ότι ο Θεός θα "σκηνώσει επ' αυτούς".

΄Αρα βρίσκονται μεταξύ αυτών που φορώντας λευκές στολές, εισέρχονται στην ουράνια πόλη, σύμφωνα με το 22/κβ΄ 14 (κείμενο): "Μακάριοι οι πλύνοντες τας στολάς αυτών, ίνα έσται η εξουσία αυτών επί το ξύλον τής ζωής, και τοις πυλώσιν εισέλθωσιν εις την πόλιν".

Τέλος, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο Πολύς Όχλος, στην όραση τού κεφαλαίου 7/ζ΄ , συντροφεύεται από μια άλλη ομάδα. Πρόκειται για φυσικούς Ισραηλίτες, ενώ ο Πολύς Όχλος είναι μια πανεθνική ομάδα. Στο κεφάλαιο 14/ιδ΄ , φαίνεται μάλιστα, ότι ενώ ο Πολύς Όχλος ήδη θα βρίσκεται στον ουρανό, αυτοί οι "144.000" Χριστιανοί Ισραηλίτες, θα αγωνίζονται ακόμα στη γη.

N. M.