Στη συνέχεια, παρατίθεται ένα άρθρο για το παλιό αυτό θέμα, που κάθε τόσο επανέρχεται στα ΜΜΕ, αν και πρόκειται για μια ακόμα παρανόηση τού Κατακλυσμού τού Νώε, που ήταν τοπικός και που η αρχαιολογία έχει βρει σαφή ίχνη του εδώ και έναν αιώνα!

Κιβωτός του Νώε: Ανακαλύφθηκαν νέα στοιχεία

Έγινε κατακλυσμός στην τοποθεσία που θεωρείται τελικός προορισμός

Πηγή: Enikos.gr

Αναδημοσίευση από: https://www.cretapost.gr/

Μέλη της ερευνητικής ομάδας του όρους Αραράτ και της Κιβωτού του Νώε ανακοίνωσαν αυτό που πιστεύουν ότι είναι μια σημαντική ανακάλυψη στην τοποθεσία που ονομάστηκε για πρώτη φορά ως πιθανός τελικός προορισμός της Κιβωτού του Νώε πριν από δεκαετίες, ένα εύρημα που υποδηλώνει ότι αυτή η ορεινή περιοχή της σύγχρονης Τουρκίας βίωσε στην πραγματικότητα μια καταστροφική πλημμύρα πριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια.

Οι ερευνητές συνέλεξαν σχεδόν 30 δείγματα της πέτρας και του εδάφους κοντά στον σχηματισμό Durupinar, μία γεωλογική δομή 164 μέτρων σε σχήμα Κιβωτού, σε απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων από την κορυφή του όρους Αραράτ, κοντά στα σύνορα της Τουρκίας με το Ιράν, στην περιοχή Doğubayazıt του Ağrı.

Τα δείγματα στάλθηκαν στο τεχνολογικό πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης για ανάλυση, ενώ τα πορίσματα, επιβεβαίωσαν ότι κάποτε η περιοχή αυτή βρισκόταν κάτω από το νερό.

Μελέτες αποκάλυψαν ίχνη υλικών που παραπέμπουν σε πηλό, θαλάσσια αποθέματα και υπολείμματα θαλάσσιας ζωής, όπως για παράδειγμα μαλάκια.

Τα ασυνήθιστα υλικά σε μια σήμερα ξηρή περιοχή, χρονολογούνται μεταξύ του 1.500 και του 3.000 π.Χ. χρόνος που συμπίπτει με το χρονοδιάγραμμα της Χαλκολιθικής περιόδου, η οποία συνδέεται με τον παγκόσμιο κατακλυσμό που περιγράφει η Γένεσις (και άλλα θρησκευτικά κείμενα).

«Οι μελέτες μας δείχνουν ότι σε αυτή την περιοχή, υπήρχε ζωή την περίοδο εκείνη και, κάποια στιγμή, καλύφθηκε από νερό, γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα της επέλευσης ενός καταστροφικού συμβάντος μεγάλου μεγέθους», είπαν οι ερευνητές σε δήλωσή τους η οποία δημοσιεύτηκε στη Jerusalem Post.

Οι ερευνητές αρχικά, παρουσίασαν τα συμπεράσματά τους στο 7ο Διεθνές Συμπόσιο για το Όρος Αραράτ και την Κιβωτό του Νώε, το οποίο πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2023 στην ανατολική Τουρκία.

Η ερευνητική ομάδα του όρους Αραράτ και της Κιβωτού του Νώε, απαρτίζεται από επιστήμονες από το τεχνολογικό πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, το πανεπιστήμιο Agri Ibrahim Cecen στην Τουρκία και το πανεπιστήμιο Andrews στις ΗΠΑ, η οποία εργάζεται από το 2021 για τη συλλογή στοιχείων που θα αποδείξου πως ο σχηματισμός Durupinar μπορεί να είναι τα απολιθωμένα υπολείμματα της Κιβωτού του Νώε.

Η εργασία τους  στο σημείο συνεχίζεται, καθώς εξακολουθούν ν’ αναζητούν στοιχεία που θα υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς τους για την μοίρα του διασημότερου πλοίου στην ανθρωπότητα.

Ο σχηματισμός  Durupinar, ανακαλύφθηκε από έναν Κούρδο αγρότη το 1948 και, το 1951, προσέλκυσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον ενός Τούρκου λοχαγού, του Ilhan Durupinar, ο οποίος βρέθηκε εκεί σε μια αποστολή χαρτογράφησης του ΝΑΤΟ.

Οι περισσότεροι γεωλόγοι υποτιμούν την υπόθεση που συνδέει τον πέτρινο αυτό σχηματισμό με τη βιβλική περιγραφή της Κιβωτού του Νώε. Όμως, όσοι είναι πεπεισμένοι για την αλήθεια της περιγραφής, δεν υποτιμούν τόσο εύκολα την ανακάλυψη ενός σημείου με τόσο προκλητικό σχήμα και διαστάσεις και μάλιστα, σε τόσο κοντινή απόσταση από το όρος Αραράτ.

«Η Κιβωτός κατέληξε τον έβδομο μήνα, την δέκατη έβδομη μέρα του μήνα, πάνω στο όρος Αραράτ», αναφέρεται στο κείμενο της Γένεσις  8:4, από όπου προκύπτει η σημασία του σημείου με το Αραράτ. Το ίδιο το όρος Αραράτ, δεν είναι δυνατός υποψήφιος για το σημείο της τελικής προσάραξης της Κιβωτού, αφού το ύψος του φτάνει σχεδόν τα 5.137 μέτρα και είναι καλυμμένη από χιόνια.

Έπειτα από χρόνια ανασκαφών, οι ερευνητές θεωρούν ότι έχουν βρει αποδείξεις έντονης ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή γύρω από τον πολύ πιο προσβάσιμο σχηματισμό Durupinar.

«Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, θεωρείται πως υπήρχε ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή ήδη από τη Χαλκολιθική περίοδο», είπε ο Δρ.Faruk, αντιπρύτανης του πανεπιστημίου Agri Ibrahim Cecen. «Ένα σημαντικό συμπέρασμα του συνεδρίου, ήταν η απόφαση της διεξαγωγής εκτενέστερης μελέτης στο Αραράτ, στην περιοχή της Μεσοποταμίας».

Ο σχηματισμός  Durupinar, προσελκύει διαχρονικά το ενδιαφέρον μελετητών και ερευνητών λόγω του περίεργου σχήματός του, το οποίο παραπέμπει σε πλοίο και των διαστάσεων που αντιστοιχούν τη βιβλική περιγραφή της Κιβωτού του Νώε.

Στη Βίβλο, οι διαστάσεις της Κιβωτού, αναφέρονται ως «τριακόσιοι πήχεις σε μήκος, πενήντα πήχεις σε πλάτος και ύψος τριάντα πήχεων», περιγραφή που συμπίπτει με το μήκος της δομής του Durupinar (όχι ακριβώς, αλλά πολύ κοντά).

Ασφαλώς, οι περισσότεροι γεωλόγοι, απορρίπτουν την υπόθεση ότι ο σχηματισμός ενδέχεται να είναι απολιθωμένη βάρκα που άραξε στο σημείο.

Όπως λένε, πρόκειται για ένα φυσικό ορόσημο, το οποίο διαμορφώθηκε από γεωλογικές διεργασίες που είναι πλήρως κατανοητές, ενώ σημειώνουν ότι, γενικά, μερικά εκατοντάδες χρόνια, δεν αρκούν για την απολίθωση του ξύλου.

Kuh-e Alvand: Αναζητώντας το όρος του Νώε και της Κιβωτού

Η αναγνώριση του Durupinar ως η Κιβωτός του Νώε, είναι διαχρονικά αμφιλεγόμενη. Αξίζει να σημειωθεί πως, ο πρώτος άνθρωπος που πρότεινε με ενθουσιασμό την υπόθεση αυτή, ήταν ο πρώην πεζοναύτης των ΗΠΑ και ερασιτέχνης ερευνητής, David Fasold, ο οποίος εν τέλει άλλαξε γνώμη και σε μια αναφορά του 1997, χαρακτήρισε τον ισχυρισμό του, ότι είχε ανακαλύψει την Κιβωτό του Νώε στο Durupinar ως «αηδίες».

Πριν από τον θάνατό του, μερικά χρόνια στο παρελθόν, ο Fasold είχε αμφιβολίες.

Στην αρχική του εξέταση από το σημείο, το 1980 στο σημείο, ο Fasold και η ομάδα του, αξιοποίησαν ραντάρ διάτρησης εδάφους για την μελέτη του σχηματισμού Durupinar, ενώ ισχυρίζονται πως είχαν ανακαλύψει μια δομή κάτω από την επιφάνεια, η οποία αντιστοιχούσε απόλυτα στο άνω κατάστρωμα του μυθικού πλοίου της Κιβωτού του Νώε.

Ενδιαφέρον είναι πως, βρήκαν ορισμένες μοναδικές πέτρες με τρύπες (drogue stones) για τις οποίες είπαν ότι χρησίμευαν ως άγκυρες της κιβωτού.

Απουσία τεκμηρίων παρόλο που είναι μια συναρπαστική ανακάλυψη

Είναι δύσκολο να φανταστούμε οποιοδήποτε σενάριο όπου επιστήμονες γεωλόγοι θα θεωρούσαν στα σοβαρά ότι ο πέτρινος αυτός σχηματισμός είναι πράγματι η απολιθωμένη Κιβωτός του Νώε. Ωστόσο, στόχος της ερευνητικής ομάδας του όρους Αραράτ και της Κιβωτού του Νώε, ήταν η εύρεση επιστημονικών στοιχείων στην αναζήτηση της κιβωτού, ενώ η ανακάλυψη πως κάποτε, η περιοχή όπου προσάραξε η κιβωτός, ήταν κάποτε κάτω από το νερό, θεωρείται μια λογική και αξιοσημείωτη ανακάλυψη στο δεδομένο πλαίσιο.

Οι ίδιοι, θεωρούν πως, το συγκεκριμένο εδάφιο της Γένεσις, αφηγείται την ιστορία του βιβλικού κατακλυσμού και της απόκρισης του Νώε, είναι περισσότερο ιστορία και όχι μύθος ενώ η αντίληψη αυτή, ήταν τόσο αναμενόμενη όσο και αποκαλυπτική.

«Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η ιστορία ενδέχεται να μην έχει έρεισμα στην πραγματικότητα», δήλωσαν οι μελετητές, μεριμνώντας να μην υπερβάλλουν σχετικά με τη σημασία του ευρήματος, ενώ εξακολουθούν να διασταυρώνουν την επιστημονική του σημασία.