Οι δηλώσεις και οι παραθέσεις τών αγίων Πατέρων όλων τών αιώνων, και ειδικότερα τών πρώτων αιώνων που μάς ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, δείχνουν ότι αυτοί παρέλαβαν από τους Αποστόλους και τα 76 βιβλία που δέχεται και σήμερα η Εκκλησία, και όχι μόνο τα 66, που δέχθηκαν οι Προτεστάντες, σχεδόν δύο χιλιετίες μετά!

Πριν η Εκκλησία κλείσει τον Κανόνα τής Αγίας Γραφής κατά τα τέλη τού 7ου μ.Χ. αιώνα, με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, εγκρίνοντας 6 συμπληρωματικούς αρχαιότερους κανόνες, οι Χριστιανοί όλων τών ως τότε προηγουμένων αιώνων, από την εποχή τών Αποστόλων και μετά, δεχόταν και τα 76 βιβλία τής Αγίας Γραφής, δηλαδή και αυτά τα 10 που υπήρχαν στο κείμενο τών Εβδομήκοντα, που έγινε δύο περίπου αιώνες προ Χριστού.

Ας δούμε λοιπόν τα ιστορικά ντοκουμέντα, που επιβεβαιώνουν ότι ο ευρύς Κανόνας τών 76 βιβλίων τών Εβδομήκοντα, είναι ο αληθινός Χριστιανικός κανόνας, και όχι ο "κουτσουρεμένος" τών 66 μόνο βιβλίων, τών Προτεσταντών μιμητών τών απίστων στον Χριστό Ιουδαίων, που τόλμησαν να αφαιρέσουν 10 βιβλία από την Αγία Γραφή.

Ο Πανεπιστημιακός Παναγιώτης Μπρατσιώτης, στην "Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην", (σελ. 501, 502), γράφει τα εξής, σε δική μας μετάφραση στην απλή γλώσσα:

"Είναι άξιο πολλής προσοχής, ότι ήδη οι Αποστολικοί Πατέρες, και μετά και οι Απολογητές και οι υπόλοιποι Εκκλησιαστικοί Συγγραφείς τών τριών πρώτων αιώνων, χρησιμοποιούν στα έργα τους τα δευτεροκανονικά, πολλές φορές χωρίς να τα διακρίνουν από τα πρωτοκανονικά. Και μάλιστα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και εκείνα, παραθέτοντας απ' αυτά χωρία, σαν από βιβλία Άγια και Θεόπνευστα, και χαρακτηρίζοντάς τα και αυτά ως "θείες Γραφές" και άλλα τέτοια. ("καθώς γέγραπται", "φησίν η Γραφή", κλπ). Και αυτό δεν εξηγείται απλώς επειδή αυτοί χρησιμοποιούσαν τη μετάφραση τών Εβδομήκοντα. Εξηγείται μόνο με την προϋπόθεση ότι αυτή ήταν αποστολική παράδοση, που διατηρήθηκε σταθερά στην πρώτη Εκκλησία, η οποία προτιμούσε μαζί με τη Βίβλο αυτή, (τών Εβδομήκοντα), και τον ευρύτερο κανόνα που περιείχε αυτή".

Προφανώς χάριν ευκολίας, εδώ ο Π. Μπρατσιώτης, ενώ ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει διαφορά "πρωτοκανονικών" και "δευτεροκανονικών" βιβλίων τής Αγίας Γραφής, αναφέρει αυτά τα 10 βιβλία ως "δευτεροκανονικά", επειδή έτσι έχει επικρατήσει να αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία μεταξύ τών χιλιάδων Προτεσταντικών θρησκειών.

Να πούμε εδώ, ότι ο αρχαιότερος γνωστός Κανόνας τής Καινής Διαθήκης, ο Μουρατόριος Κώδικας, (γύρω στο 160 μ.Χ.), περιέχει μεταξύ τών βιβλίων τής Καινής Διαθήκης, και ένα βιβλίο τής Παλαιάς Διαθήκης, τη Σοφία Σολομώντος! Αυτό είναι ένα από τα 10 βιβλία που έχουν αφαιρέσει οι Ιουδαίοι και οι Προτεστάντες από την Αγία Γραφή.

Ο άγιος Ειρηναίος, επίσκοπος Λυών, τον 2ο αιώνα μ.Χ., αναφέρει τη μετάφραση τών Εβδομήκοντα (Ο΄) ως Θεόπνευστη! Και δηλώνει σαφώς, ότι αυτή η μετάφραση είναι σύμφωνη με τη διδασκαλία τών Αποστόλων, αφού η Αποστολική παράδοση αυτή δεχόταν και μάς παρέδωσε!

Στο 3ο Βιβλίο του "Έλεγχος και Ανατροπή τής Ψευδωνύμου Γνώσεως" 21: 3,4 (σε μετάφραση π. Ειρηναίου Χαρζηεφραιμίδη), αναφέρει τα εξής ο άγιος Ειρηναίος:

"Αυτή η μετάφραση της Γραφής έγινε πριν κατέλθη στη Γη ο Κύριός μας και πριν εμφανισθούν οι χριστιανοί. (…ο δε Πτολεμαίος, επί του οποίου μεταφράσθηκε η Γραφή, ήταν πολύ παλιότερος). Αποδεικνύονται λοιπόν, στ’ αλήθεια αναιδείς και θρασείς όσοι θέλουν τώρα να γίνη διαφορετικά η μετάφραση, όταν εμείς τους ελέγχουμε από την ίδια τη Γραφή και τους αποστομώνομε για την πίστι της ελεύσεως του Υιού του Θεού. Είναι η πίστι μας σταθερή και όχι πλαστή, και η μόνη αληθινή. Έχει αποδείξεις από τη Γραφή, που μεταφράσθηκε με τον τρόπο που είπαμε πριν. Και το κήρυγμα της Εκκλησίας δεν επιδέχεται διορθώσεις. Καθ’ ότι οι απόστολοι, ως παλιότεροι όλων αυτών, συμφωνούν με τη μετάφρασι, που αναφέραμε παραπάνω, και η μετάφρασι αυτή συμφωνεί με την παράδοσι των αποστόλων. Και ο Πέτρος και  ο Ιωάννης και ο Ματθαίος και ο Παύλος και οι άλλοι στη συνέχεια και οι μαθηταί τους αναφέρουν όλα τα λόγια των προφητών, όπως τα περιέχει η μετάφρασι των Ο΄ πρεσβυτέρων. Το ένα και το αυτό Πνεύμα του Θεού, που κήρυξε με τους προφήτες ποια και τι είδους θα είναι η έλευσι του Κυρίου, με τους πρεσβυτέρους μετέφρασε καλώς αυτά που καλώς προφητεύθηκαν".

Ας δούμε και μερικά παραδείγματα αρχαίων παραθέσεων τών Πατέρων τών πρώτων αιώνων, από τα λεγόμενα "Δευτεροκανονικά" βιβλία, που αποδεικνύουν ότι πάντα για τους Χριστιανούς ήταν Κανονικότατα!

Το πρωτοχριστιανικό κείμενο "Διδαχή τών Αποστόλων" (70-100 μ.Χ.), παραθέτει από την Σοφία Σολομώντος το χωρίο: 4:31.

Ο άγιος Κλήμης Ρώμης, στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του (περίπου 96 μ.Χ.), στο 3:4, παραθέτει από τη Σοφία Σολομώντος 2:24. Στο 27:5, πάλι από τη Σοφία Σολομώντος, στο 12:12. Και στο 45:4 παραθέτει από την Ιουδίθ 8:4.

Η Επιστολή Βαρνάβα (γράφθηκε μεταξύ 70 και 130 μ.Χ.), στο 6:7 παραθέτει από την Σοφία Σολομώντος 2:12.

Το πρωτοχριστιανικό κείμενο Ποιμήν του Ερμά (γράφθηκε γύρω στο 100 μ.Χ.), στην Όραση γ΄ 7:3 παραθέτει από την Σοφία Σειράχ 18:30.

Ο άγιος Πολύκαρπος, στην προς Φιλιππησίους επιστολή του, (γράφθηκε γύρω στο 117 μ.Χ.), στο 10:2 παραθέτει από τον Τωβίτ 4:10 και 12:9.

Ο άγιος Ιππόλυτος Ρώμης (170-235 μ.Χ.),

στο σύγγραμμά του: "Αποδεικτικό προς Ιουδαίους" 9 και 10, παραθέτει από τη Σοφία Σολομώντος 2:14, 16-18, 20 και 5:2-9.

Στο "Εις Αίρεσιν Νοητού 2", παραθέτει από τον Βαρούχ 3:35-37.

Στο "Περί Χριστού και περί Αντιχρίστου" 49, παραθέτει από το Α΄ Μακκαβαίων 1:51 και Β΄ Μακκαβαίων 9:9.

Και στο έργο του "Εις τον Δανιήλ", β, γ, και δ, παραθέτει από τα Α και Β Μακκαβαίων.

Όλα αυτά, είναι αναμφισβήτητα ντοκουμέντα, ότι η αρχαία Εκκλησία διατηρούσε από την εποχή τών Αποστόλων και μετά, αδιάκοπα, τον ευρύ κανόνα τής Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος περιελάμβανε και τα 10 βιβλία που οι άπιστοι στον Χριστό Ιουδαίοι τού 1ου μ.Χ. αιώνα, και οι Προτεστάντες μιμητές τους, ασεβώς απέρριψαν από την Αγία Γραφή.