Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Κεντρική Σελίδα

Βιβλία, Διωγμοί, Ιστορία και Ιεραποστολή

4. Ο θάνατος των αποστόλων Πέτρου και Παύλου

«Η Β΄ προς Τιμόθεον μας πληροφορεί περαιτέρω, ότι ο Παύλος ευρίσκεται τώρα εις την Ρώμην (1, 17), ότι έχει δικασθή (4, 16), ότι είναι ακόμη εις την φυλακήν (1, 8· 16· 2, 9), ότι πιστεύει το τέλος του εγγύς (4, 6), ότι ελπίζει συντόμως να ίδη τον Τιμόθεον [ερχόμενο επί τούτο στη Ρώμη]. (…) Εν τοιαύτη περιπτώσει, η Β΄ προς Τιμόθεον Επιστολή, το κύκνειον άσμα του Παύλου, πρέπει να εγράφη μεταξύ 64 και 67 μ.Χ. εκ Ρώμης» (Σ. Αγουρίδης ό.π., σελ. 325-326).

Οι στίχοι του Παύλου περί του τέλους του είναι: «εγώ γαρ ήδη σπένδομαι, και ο καιρός της εμής αναλύσεως εφέστηκε. Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα· λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, ον αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, ου μόνον δε εμοί, αλλά και πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτού» (Β΄ Τιμ. 4, 6-8).

Νωρίτερα τον έχει προειδοποιήσει: «και πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται» (3, 12).

Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, εξάλλου, αναφέρεται στο θάνατο του αποστόλου Πέτρου στο γνωστό απόσπασμα: «λέγει αυτώ ο Ιησούς· βόσκε τα πρόβατά μου. αμήν αμήν λέγω σοι, ότε ης νεώτερος, εζώννυες σεαυτόν και περιεπάτεις όπου ήθελες· όταν δε γηράσης, εκτενείς τας χείρας σου, και άλλος σε ζώσει, και οίσει όπου ου θέλεις. Τούτο δε είπε σημαίνων ποίω θανάτω δοξάσει τον Θεόν» (Ιω. 21, 17-19).

Το κατά Ιωάννην γράφτηκε μετά το διωγμό του Νέρωνα και ο ευαγγελιστής γνώριζε ήδη πώς πέθανε ο απόστολος Πέτρος («εκτείνας τας χείρας», δηλαδή στο σταυρό), γι’ αυτό και ερμηνεύει με αυτό τον τρόπο την πρόρρηση του Κυρίου.