Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Μελέτες και Αγία Γραφή

5ο Μέρος:

Πιστός και Φρόνιμος Δούλος

Η αυτοεξύψωση τών "μωρών"

Βίος και πολιτεία τών "δούλων" που ηγούνται τής Σκοπιάς

"Μη θεωρείτε τους εαυτούς σας φρόνιμους" (Ρωμαίους 11: 25).

"Όποιοι συγκρίνουν τους εαυτούς τους (ότι τάχα είναι φρόνιμοι), είναι ανόητοι" (Β΄ Κορινθίους 10: 12).

1. Βίος και πολιτεία τών "δούλων" που ηγούνται τής Σκοπιάς

Όπως έχει γίνει σαφές από τα προηγούμενα άρθρα αυτής τής σειράς, οι πιστοί και φρόνιμοι δούλοι, ή οικονόμοι, που άφησε ο Κύριος να τρέφουν την Εκκλησία, είναι οι χαρισματούχοι Επίσκοποι, με πρώτους τους Αποστόλους και τους Προφήτες, ως τους σημερινούς Επισκόπους, σε μία αλυσίδα Αποστολικής Διαδοχής. Αυτοί είναι οι Οικονόμοι τού Κυρίου, από τον καιρό που ανελήφθη ο Κύριος στους ουρανούς, μέχρι την επιστροφή Του κατά τη 2η Παρουσία Του, οπότε και θα αποδώσει στους δούλους Του κατά τα πεπραγμένα τους, αν ο καθένας απ' αυτούς ήταν πιστός ή κακός δούλος.

Αυτό βέβαια σημαίνει, ότι η εταιρία Σκοπιά, η οποία κατά κόρον χρησιμοποιεί για την ηγεσία της, τον χαρακτηρισμό: "πιστός και φρόνιμος δούλος", ουδέποτε έλαβε έναν τέτοιο διορισμό από τον Κύριο Ιησού Χριστό, αφού κατά τον 1ο αιώνα που ο Κύριος έδωσε αυτή την υπηρεσία, η Σκοπιά απλώς ήταν ανύπαρκτη, ως και τον 19ο αιώνα! Και φυσικά δεν έχει την παραμικρή Αποστολική Διαδοχή, ώστε να συμμετέχει σε αυτή την αδιάσπαστη αλυσίδα τών Οικονόμων τού Κυρίου.

Ανεξαρτήτως όμως, τού γεγονότος ότι η Σκοπιά δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον διορισμό τού Κυρίου προς τους Οικονόμους τής Εκκλησίας Του, θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε μια σύγκριση τής Σκοπιάς και τών ισχυρισμών της, με τα χαρακτηριστικά που είχε πει ο Κύριος ότι θα είχε ένας πιστός και φρόνιμος οικονόμος, και με τα χαρακτηριστικά που θα είχε ένας κακός οικονόμος. Να είσαστε βέβαιοι ότι τα συμπεράσματα θα είναι πολύ διαφωτιστικά!

Αλλά πριν δούμε, κατά πόσον η ηγεσία τής Σκοπιάς, συγκεντρώνει ή όχι, τα τεκμήρια τού Πιστού και Φρόνιμου Δούλου, θα κάνουμε πρώτα μια ανασκόπηση, για το τι υποστήριζαν τις τελευταίες δεκαετίες, και τι υποστηρίζουν σήμερα, σχετικά με την ιδιότητά τους ως "πιστοί και φρόνιμοι", και σχετικά με την εξουσία τους πάνω στα υπάρχοντα τού Κυρίου. Και κατόπιν θα δούμε τι λέει η Αγία Γραφή, για όλα αυτά που έλεγε, που λέει και που κάνει η εταιρία Σκοπιά.

Ας δούμε μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο τής Σκοπιάς, "Χιλιετής Βασιλεία", σελ. 338 ως 357, και ας τα σχολιάσουμε.

Α. Η Σκοπιά προσπαθεί να αναιρέσει την Αποστολική Διαδοχή

Κατ' αρχήν, στη σελίδα 338 κάνουν μια προσπάθεια να αναιρέσουν την πραγματική έννοια τής παραβολής, μια και ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι η παραβολή εφαρμόζεται στους Επισκόπους τής αρχαίας Εκκλησίας που υπάρχει ως σήμερα. Γράφουν τα εξής (με φούξια):

"αυτός ο περιορισμός του «δούλου» στους δώδεκα αποστόλους θα μπορούσε να ενισχύσει τη διδασκαλία για μια αποστολική διαδοχή, μια διαδοχή επισκόπων με τη θρησκευτική διαδικασία χειροτονίας".

Όμως, ποιος είπε ότι ο Δούλος περιορίζεται στους 12 αποστόλους; Η πονηρή μέθοδος τη Σκοπιάς, είναι γνωστή: Δίνει μία εσφαλμένη και εξώφθαλμα λάθος ερμηνεία, και αφού την αναιρέσει, προτείνει ως λύση τη δική της εξ ίσου εσφαλμένη ερμηνεία χωρίς αντιλογία, και χωρίς να αναφέρει τα ΑΛΗΘΙΝΑ επιχειρήματα εναντίον της δικής της ερμηνείας.

Ο Δούλος δεν θα μπορούσε φυσικά να είναι ΜΟΝΟ οι Απόστολοι, αφού στην παραβολή θα παρέμεναν ως την έλευση του Χριστού. Και αυτό είναι προφανές. Συνεπώς, έτσι η Σκοπιά προτείνει τη δική της ακόλουθη ερμηνεία, που διατυπώνει στην ίδια σελίδα 338 του βιβλίου της "Χιλιετής Βασιλεία", στην 16 παράγραφο:

"Ωστόσο, όταν θεωρούμε ότι ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» είναι ολόκληρο το σώμα των μαθητών (περιλαμβανομένων και των πνευματικών επισκόπων), τότε αποκλείεται να υπάρχει κάτι σαν «επισκοπική διαδοχή» που όπως δείχνει η ιστορία έφερε τόση βλάβη και καταδυνάστευση στον λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο. Η φρασεολογία που χρησιμοποιεί ο μαθητής Μάρκος για τη συζήτηση του Ιησού πάνω στο ζήτημα αυτό δείχνει ότι πρόκειται για ολόκληρο το σώμα των μαθητών. Τα εδάφια Μάρκος ιγ' 34-36 λένε: «Θέλει είσθαι ως άνθρωπος αποδημών, όστις αφήκε την οικίαν αυτού και έδωκεν εις τους δούλους αυτού την εξουσίαν και εις έκαστον το έργον αυτού και εις τον θυρωρόν προσέταξε να αγρυπνή. Αγρυπνείτε λοιπόν διότι δεν εξεύρετε πότε έρχεται ο κύριος της οικίας, την εσπέραν ή το μεσονύκτιον ή όταν φωνάζη ο αλέκτωρ, ή το πρωί· μήποτε ελθών εξαίφνης, σας εύρη κοιμωμένους»".

Εδώ η Εταιρία Σκοπιά κάνει τρία πράγματα:

1. προτείνει την ερμηνεία της, η οποία αποκλείει το να ερμηνεύεται η παραβολή μόνο με τους Αποστόλους.

2. Λασπολογεί την Αποστολική Διαδοχή, ως αιτία της καταδυνάστευσης του Χριστιανικού κόσμου. Φυσικά αυτό το τελευταίο το θεωρεί αυτονόητο, χωρίς να κάνει τον κόπο να το αποδείξει. Γιατί αν υπήρξαν σε έναν θεσμό ή σε κάποια πρακτική έκτροπα, (όπως υπάρχουν από ορισμένους, σε ΚΑΘΕ θεσμό και σε κάθε πρακτική), τότε με την ίδια αυθαιρεσία μπορεί κάποιος να κατηγορήσει για παράδειγμα την Αγία Γραφή, ως αιτία για όλη τη δογματική διάσπαση των πάνω από 20.000 αιρέσεων του "Χριστιανικού" κόσμου. Αλλά έτσι θίγει και τον Κύριο Ιησού Χριστό, και τον καθιστά ανίκανο να θέσει για την Εκκλησία Του πιστούς και κατάλληλους Οικονόμους! Όμως η παραβολή σαφώς έλεγε, ότι θα υπήρχαν και πιστοί και κακοί δούλοι, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θίγει την αποστολή τού Κυρίου σε όλους αυτούς, ούτε θίγει τους πιστούς, εξ αιτίας τών κακών συνδούλων τους!

3. Και τέλος, ως δήθεν απόδειξη της ανυπόστατης και αστήρικτης δήλωσής της, ότι "ο Πιστός και Φρόνιμος Δούλος είναι όλο το σώμα των μαθητών", (κάτι που σήμερα ΔΕΝ το πιστεύει πλέον η Σκοπιά), επικαλείται τη φρασεολογία του Μάρκου. Όμως κανένα σημείο αυτής της φρασεολογίας, δεν υποστηρίζει δήθεν ότι ο Πιστός και Φρόνιμος Δούλος είναι "ολόκληρο" το σώμα των πιστών. Απλώς το συγκεκριμένο χωρίο είναι πολύ περιληπτικότερο από την παράλληλη αφήγηση του Ματθαίου και του Λουκά, και γι' αυτό η Σκοπιά κάνει ότι "ξεχνάει" τα όσα γράφουν ο Ματθαίος και ο Λουκάς, για να "αρπαχθεί" από ένα χωρίο χωρίς καθόλου αρνητικά σημεία ενάντια στην ερμηνεία της. Μήπως η Σκοπιά ξεχνάει, τη σαφέστατη φράση στο Ματθαίος 24/κδ: 45, όπου αντιδιαστέλλει τον Π. και Φ. Δούλο από την υπόλοιπη "θεραπεία" του;: "Τίς άρα εστίν ο πιστός δούλος και φρόνιμος, ον κατέστησεν ο κύριος αυτού επί της θεραπείας αυτού τού διδόναι αυτοίς την τροφήν εν καιρώ;"; Δεν είναι εξαιρετικά ύποπτο, το ότι ξαφνικά εδώ η Σκοπιά καταφεύγει στο περιληπτικότερο χωρίο, για να στηρίξει την άποψή της, όταν υπάρχει ένα αναλυτικότερο; Γιατί η λογική λέει, ότι στην ερμηνεία μία παραβολής, πρέπει κατ' ανάγκην να καταφύγουμε στο ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΟ, που περιέχει και τα περισσότερα στοιχεία, και όχι στο χωρίο με τα λιγότερα! Στο χωρίο αυτό καταφεύγουν ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ! Και βέβαια πλέον η Σκοπιά έχει και η ίδια απαρνηθεί αυτό της το επιχείρημα!

Στην πραγματικότητα, η διατύπωση του Μάρκου, όχι μόνο δεν μιλάει για "σύνθετο δούλο", αλλά αντιθέτως! Ξεκαθαρίζει, ότι κάθε δούλος είχε τη δική του ξεχωριστή εργασία! Το ότι υπήρχε "θυρωρός" επιφορτισμένος με το να "αγρυπνεί", δεν σημαίνει ότι η εργασία του αυτή ταυτίζεται με των άλλων! Κάθε άλλο! Ξεκαθαρίζει σαφώς η παραβολή ότι για τον συγκεκριμένο δούλο, ήταν αυτή η ΕΙΔΙΚΗ εργασία. Αλλά συμπληρώνει ταυτόχρονα, ότι παρ' όλο που κάποιοι στην Εκκλησία είναι επιφορτισμένοι με αυτή ακριβώς την "αγρυπνία" χάριν των συνδούλων τους, ΚΑΘΕ μέλος αυτού του σπιτικού, οφείλει να παραμένει άγρυπνος ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΤΕΘΗΚΕ, ώστε τόσο ο θυρωρός, όσο και κάθε δούλος αυτού του σπιτιού, να είναι έτοιμοι και άξιοι της εργασίας που τους ανατέθηκε, όποτε και αν έρθει ο Κύριος.

Να το πούμε με ένα σύγχρονο παράδειγμα: Εάν σε μια επιχείρηση υπάρχει "θυρωρός", αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει οι υπόλοιποι εργαζόμενοι σε αυτή, να κοιμούνται! Πρέπει ο καθένας να εργάζεται άγρυπνα στο πόστο του. Και βεβαίως ο θυρωρός που του είναι εμπιστευμένη η εργασία αυτή, έχει μεγαλύτερη ευθύνη για την αγρυπνία, (όπως κάθε ποιμένας της Εκκλησίας του Κυρίου). Αλλά η αγρυπνία, (θέλει να μας τονίσει ο Κύριος), δεν είναι δουλειά μόνο του θυρωρού, δεν είναι μόνο εργασία των ποιμένων, αλλά ΚΑΘΕ Χριστιανού, έστω και αν του έχουν εμπιστευθεί άλλα καθήκοντα.

Ακόμα και αν δεχθούμε ότι ο Μάρκος μιλάει για την ίδια παραβολή, (και όχι για μία παρόμοια), πάλι το χωρίο μιλάει για "θυρωρό", και όχι για "οικονόμο", ή "παροχέα τροφής". Μιλάμε δηλαδή για εντελώς διαφορετικό ρόλο, από τον ρόλο της παραβολής του Πιστού και Φρόνιμου δούλου, κάτι που δείχνει ότι εδώ έχουμε μια διαφορετική παραβολή, ή έστω την ίδια, σε πολύ συμπτυγμένη μορφή, που ίσως να εκφωνήθηκε από τον Κύριο σε διαφορετική περίσταση.

Πιθανόν μάλιστα να ειπώθηκε από τον Κύριο η συμπτυγμένη παραβολή αυτή, πράγματι στα λόγια του περί "του σύνθετου σημείου", (γι' αυτό και από τον Μάρκο βρίσκεται στην ίδια αυτή ενότητα των λόγων του Κυρίου). Μπορεί λοιπόν για τον λόγο αυτό, ο Ματθαίος να τη συνδύασε (θεματολογικά), με την παραβολή του Πιστού και Φρόνιμου Δούλου που είπε ο Κύριος στην Επί του Όρους Ομιλία, και γι' αυτό να τη χρησιμοποίησε στην ενότητα περί της προφητείας του τέλους,, μόνο και μόνο επειδή έμοιαζε με την παραβολή του θυρωρού, που χρησιμοποιεί αυτούσια ο Μάρκος, και είχε το στοιχείο της αγρυπνίας.

Όπως και αν έχει το θέμα, το γεγονός είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν εξάγεται "σύνθετος δούλος", από την αφήγηση οποιουδήποτε από τους Ευαγγελιστές! Αντιθέτως, είναι και οι τρεις τους σαφείς, ότι έχουμε πολλούς δούλους, με πολλές αρμοδιότητες! Και επειδή όλοι τους είναι μέλη της Εκκλησίας, δεν είναι δυνατόν κάποιος απ' αυτούς να συμβολίζει όλη την Εκκλησία. Διαφορετικά περισσεύουν οι... υπόλοιποι!

Αυτό που λέει ο Κύριος, για τις διαφορετικές αρμοδιότητες των δούλων, είναι το ίδιο που λέει αλλού ο απόστολος Παύλος:

"Υπάρχουν και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως είναι ο ίδιος· υπάρχουν και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο ίδιος, που ενεργεί τα πάντα μέσα σε όλους.
...σε άλλον μεν δίνεται διαμέσου τού Πνεύματος λόγος σοφίας, σε άλλον δε λόγος γνώσης, σύμφωνα με το ίδιο Πνεύμα· σε άλλον δε πίστη, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος· σε άλλον δε χαρίσματα θεραπειών, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος· σε άλλον δε ενέργειες θαυμάτων, σε άλλον δε προφητεία, σε άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, σε άλλον δε γένη γλωσσών, σε άλλον δε ερμηνεία γλωσσών· και όλα αυτά τα ενεργεί το ένα και το ίδιο Πνεύμα, που διανέμει, ξεχωριστά σε κάθε έναν, όπως αυτό θέλει. Επειδή, καθώς το σώμα είναι ένα, και έχει πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη τού ενός σώματος, ενώ είναι πολλά, είναι ένα σώμα· έτσι και ο Χριστός" (Α΄ Κορινθίους 12: 5-12).

Δεν υπάρχει λοιπόν "σύθετος δούλος" που να κάνει από κοινού  την ίδια εργασία. Κάθε μέλος του Σώματος του Χριστού, έχει διαφορετική λειτουργία. Ούτε "θυρωροί" είναι όλοι, ούτε "τροφοδότες". Όλοι όμως πρέπει να είναι άγρυπνοι, ο καθένας στην εργασία που του εμπιστεύθηκε ο Κύριος!

Β. Η Σκοπιά αυτοπαρουσιάζεται ως συνεχιστής τού "Πιστού και Φρόνιμου Δούλου"

Αφού η Σκοπιά θεωρεί ότι έχει "αναιρέσει" τη σωστή ερμηνεία τής Αποστολικής Διαδοχής, προχωράει για να παρουσιάσει τον εαυτό της, ως τον "Πιστό και Φρόνιμο Δούλο", στις σελίδες 341 ως 344 τού ίδιου εκείνου βιβλίου της:

"Οι ιστορικές αφηγήσεις δείχνουν ότι στην αρχή της αόρατης παρουσίας του «κυρίου» στο τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914 υπήρχε ακόμη ένα υπόλοιπο απ' αυτή την τάξη του «δούλου» πάνω στη γη…

Αυτοί χρειάζονταν τροφή τακτικά, όπως τη χρειαζόταν και ο διορισμένος «δούλος», για να είναι δυναμωμένοι για την εργασία τους στο σπίτι του κυρίου τους. Αν ο αριθμός των οικιακών δούλων του κυρίου ήταν μεγάλος, ο διορισμένος «δούλος» δε θα πήγαινε σε όλους αυτούς ατομικά για να προσφέρει σε καθέναν τα γεύματα του κατευθείαν. Είναι πιο λογικό ότι ο «δούλος» θα φρόντιζε ώστε η τροφή να είναι διαθέσιμη και να προσφερθεί σε όλους τους 'οικιακούς δούλους' ή 'οικιακό προσωπικό'.

…Λιγότερο από τρεισήμισι χρόνια αργότερα οι προσπάθειες διατροφής από μέρους της τάξης του «πιστού και φρονίμου δούλου» επεκτάθηκαν και σε άλλους πιθανούς 'οικιακούς δούλους'. Αυτοί θα προέρχονταν από 'όλα τα έθνη', θα ήταν μη Ιουδαίοι, Εθνικοί. (Πράξεις ι' 1-ια' 18) Έτσι ανοίχθηκε πλήρως η πόρτα για να γίνουν οι Εθνικοί 'οικιακοί δούλοι' του Μεσσιανικού Κυρίου, του Ιησού Χριστού. Η τάξη του «πιστού και φρονίμου δούλου» έπρεπε να πάει σ' αυτούς τους πιθανούς 'οικιακούς υπηρέτες' με την πνευματική τροφή και να τους θρέψει, για να μπορέσουν να γίνουν πνευματικοί Ισραηλίτες, μέλη του Ισραήλ του Θεού. Αφού αυτοί θα είχαν γίνει πνευματικοί 'οικιακοί δούλοι', έπρεπε τώρα κι αυτοί να ενωθούν στο έργο διατροφής. Αυτό θα γινόταν σε υπακοή στην εντολή του Κυρίου που είχε δώσει λίγο πριν από την αναχώρηση του…

Αλλά στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα υπήρχαν θεοφοβούμενα άτομα που αγαπούσαν την πνευματική τροφή της Αγίας Γραφής και τα οποία επιθυμούσαν όχι απλώς να -ψυχαγωγηθούν αλλά να τραφούν απ' αυτή, διαβάζοντας την σαν ιερό σύγγραμμα. Σχηματίστηκαν τάξεις Βιβλικής μελέτης αποχωρισμένες από τα Κατηχητικά ΣχολεΙα και τις εκκλησίες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου και προόδευσαν στην κατανόηση των βασικών αληθειών των Ιερών Γραφών. Οι ειλικρινείς ανιδιοτελείς ανάμεσα σ' αυτούς τους σπουδαστές της Γραφής ήταν πρόθυμοι να μεταδώσουν αυτές τις ζωτικές μερίδες της πνευματικής τροφής σε άλλους. Είχαν το πιστό πνεύμα του «δούλου» που ήταν διορισμένος να δίνει στους 'οικιακούς δούλους' την αναγκαία πνευματική «τροφή εν καιρώ». Αυτοί ήταν «φρόνιμοι» στο να διακρίνουν ότι τότε ήταν ο κατάλληλος καιρός καθώς και ποιο ήταν το καλύτερο μέσον για να προσφέρουν την τροφή. Αυτοί αγωνίστηκαν να την προσφέρουν…"

 Αφού νομίζουν λοιπόν ότι έβγαλαν "άχρηστη" την Αποστολική Διαδοχή, κάνουν ένα άλμα 1800ων ετών, και εμφανίζουν τη δική τους ομάδα ως "διαδόχους" τής Οικονομίας που είχε δώσει ο Κύριος τον 1ο αιώνα. Λες και ο Κύριος, δεν είχε όλο αυτό τον καιρό Οικονόμους να τρέφουν την Εκκλησία Του, λες και η Εκκλησία Του όλο αυτό τον καιρό ήταν "νηστική"!

Βεβαίως πλέον ΔΕΝ δέχονται καν αυτή την ιστορική σύνδεση, για την οποία εδώ πιο πάνω έγραφαν ότι "Οι ιστορικές αφηγήσεις δείχνουν ότι στην αρχή της αόρατης παρουσίας του «κυρίου» στο τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914 υπήρχε ακόμη ένα υπόλοιπο απ' αυτή την τάξη του «δούλου» πάνω στη γη". Όλα αυτά τα πετάνε, όπως και το ότι υπήρχε Πιστός και Φρόνιμος Δούλος "στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα"! Όταν η Σκοπιά κάνει αλλαγές, όλα τα επιχειρήματά της "πάνε περίπατο", σαν να μην υπήρξαν! Συνεπώς ούτε εμείς εδώ θα τα αναιρέσουμε, αφού και η ίδια δεν τα αποδέχεται πλέον!

Γ. Η Σκοπιά αυτοπαρουσιάζεται ως σύγχρονος "Πιστός και Φρόνιμος Δούλος"

Στη σελίδα 349 ως 353 τού ίδιου βιβλίου τους, υπό τον τίτλο: "Καιρός Επιθεώρησης από τον Κύριο τού Δούλου", αυτοπαρουσιάζονται:

"Χωρίς ίχνος αμφιβολίας, ήταν ένας πραγματικός καιρός για επιθεώρηση της τάξης του «δούλου» του Κυρίου. Όλα τα γεγονότα στην περίπτωση αυτή επιβεβαιώνουν ότι ο Κύριος ήρθε για έργο επιθεώρησης τον καιρό εκείνο. Ένα τέτοιο πράγμα έπρεπε να αναμένεται σύμφωνα με την προφητεία του Μαλαχία γ' 1-5. Βέβαια, οι αιρετικές εκκλησίες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου είχαν ήδη κάνει για τον εαυτό τους ένα υπόμνημα πολέμου, ένα ανοιχτό υπόμνημα που είχε βαριά επίδραση στον ισχυρισμό τους ότι είναι μαθητές και δούλοι του Ιησού Χριστού. Μπορούσαν αυτοί, ακόμη και με το τελευταίο υπόμνημα τους μέχρι το 1919, να αποδείξουν ότι αυτοί αποτελούσαν τη σύνθετη τάξη του «πιστού και φρονίμου δούλου» του ουράνιου Κυρίου, του Ιησού Χριστού; Αυτός σαν Δικαστής θα έδειχνε ποιες ήταν οι διαπιστώσεις του με τον τρόπο που από τότε κι έπειτα θα φερόταν στις εκατοντάδες των θρησκευτικών αιρέσεων του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου. Κατάλληλα, τώρα, η προσοχή μας συγκεντρώνεται πάνω σ' εκείνους τους ειλικρινείς Χριστιανούς μελετητές της Βίβλου οι οποίοι, στη διάρκεια του Α Παγκόσμιου Πολέμου, είχαν διωχτεί λόγω της υπακοής τους στον Χριστό και ήταν «μισούμενοι υπό πάντων των εθνών» εξαιτίας του ονόματος του Χριστού. Αφού και εκείνοι επίσης είχαν έρθει κάτω από θεία επιθεώρηση, ποια έδειξε ο Κύριος ότι ήταν η απόφαση του γι' αυτούς;

...ήθελε να βεβαιωθεί ότι οι οικιακές του υποθέσεις βρίσκονταν σε καλή κατάσταση. Είχε άραγε ενεργήσει ο διορισμένος δούλος σύμφωνα μ' αυτά που αυτός του είχε αναθέσει να κάνει, δηλαδή, να δίνει στους 'οικιακούς υπηρέτες' την «τροφήν αυτών εν καιρώ»; Ο κύριος έπρεπε να κάνει επιθεώρηση.

Το ζήτημα για εξέταση ήταν η χορήγηση τροφής, η χορήγηση του σωστού είδους τροφής, στον κατάλληλο καιρό. Αυτό ήταν το ζήτημα για το οποίο θα έβγαζε απόφαση ο κύριος που είχε επιστρέψει…

Το πρόβλημα δεν ήταν μόνο η τακτικότητα στο σερβίρισμα της πνευματικής τροφής, αλλά και η ποιότητα της ίδιας της τροφής ήταν κάτι που έπρεπε να εξεταστεί. Απ' αυτή την άποψη το σώμα των Χριστιανών που μισούνταν και διώκονταν, και οι οποίοι πάντοτε επιδίωκαν να είναι πιστοί δούλοι του Ιησού Χριστού, αντιμετώπισαν με επιτυχία τη δοκιμή. Δεν είχαν ενωθεί με τον λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο ή τον ειδωλολατρικό κόσμο στο κήρυγμα της πολεμικής προπαγάνδας που είχαν υποδείξει οι πολιτικές κυβερνήσεις. Αυτοί ενέμειναν στο κήρυγμα του Βιβλικού αγγέλματος για τον καιρό εκείνο και είχαν συνηγορήσει για μια Χριστιανική προσκόλληση σε Βιβλικές αρχές για καθέναν…

Η οχταήμερη γενική συνέλευση που έγινε στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο, από 1-8 Σεπτεμβρίου 1919, ήταν μια ειδοποίηση σ' όλο τον κόσμο ότι ο αόρατα παρών Κύριος Ιησούς Χριστός προέβαινε στη σύναξη των πιστών «προβάτων» του. Αυτό έδειχνε στον κόσμο ποιος ήταν εκείνος τον οποίο ο επιστρέψας Κύριος είχε βρει να είναι η τάξη του «πιστού και φρονίμου δούλου» του".

Συκοφαντώντας ΄ψευδώς όλες τις άλλες θρησκείες ως "φιλοπόλεμες", φυσικά παραλείπουν να αναφέρουν ότι το περιοδικό Σκοπιά στην Α Παγκόσμιο πόλεμο, φιλοξενούσε γράμματα από το Μέτωπο, οπαδών τής Σκοπιάς! Επίσης παραλείπουν να πουν ότι οι "Εναπομείναντες Σταθεροί", μία ομάδα που αποσχίσθηκε από αυτούς, τον ίδιο καιρό που οι οπαδοί τής Σκοπιάς πολεμούσαν, εκείνοι ήταν κατά τού πολέμου! (Για τους "Σταθερούς", μπορείτε να δείτε τη Σκοπιά 1-2-1985 σελ. 22).

Επίσης αναφέρουν τους άλλους ως "αιρετικούς", όταν αυτοί οι ίδιοι, κηρύττουν άλλο ευαγγέλιο, όλα αυτά τα χρόνια, δήθεν για μία "αόρατη παρουσία τού Χριστού το 1914", κάτι που όχι μόνο αποδεικνύεται ψευδές από τα γεγονότα, όχι μόνο αποτελεί λάθος τροφή σε λάθος καιρό, αλλά αποτελεί και άλλο ευαγγέλιο, από εκείνο που κήρυξαν οι Απόστολοι! Κάτι που θέτει τη Σκοπιά, όχι απλώς σε θέση αίρεσης, αλλά σε θέση ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ!

Και η ποιότητα τής τροφής λοιπόν που μοίραζε η Σκοπιά στον κόσμο, ήταν ψευδής, σε λάθος καιρό και νοθευμένη!

Δ. Προσπάθεια κατάχρησης τής περιουσίας τού Κυρίου

Και για να τελειώσουμε την αυτοπαρουσίαση τής Σκοπιάς, ας δούμε πώς αποκαλύπτει και πώς δικαιολογεί τις ορέξεις της να καπηλευθεί την περιουσία τού Κυρίου Ιησού Χριστού, στο ίδιο βιβλίο, σελίδες 354-357:

"Αυτό έθεσε την τάξη του «πιστού και φρονίμου δούλου» στην υπηρεσία μιας προσωπικότητας η οποία είχε μεγαλύτερη θέση, εξουσία και δύναμη από ό,τι εκείνος στον οποίο είχαν υπηρετήσει μέχρι τώρα. Αυτό έκανε την υπηρεσία σ' αυτόν πολύ πιο σπουδαία τώρα. Ήταν μια υψηλότερη τιμή να είναι τώρα στην υπηρεσία του. Και το να λάβει κανείς απ' αυτόν μια προαγωγή και έτσι να του εμπιστευθούν βαρύτερες ευθύνες ήταν πραγματικά μια αμοιβή!…

Συνεπώς, όταν, κατά την επιστροφή του, ο κύριος διορίζει τον επιδοκιμασμένο δούλο «επί πάντων των υπαρχόντων αυτού», αυτό σημαίνει μεγαλύτερες υποχρεώσεις για το δούλο που πήρε προαγωγή. Τώρα μπορεί να δείξει την πιστότητα του και τη φρονιμάδα του με ευρύτερο τρόπο, γιατί έχει επίβλεψη πάνω σε περισσότερα πράγματα. Γίνεται ένας δούλος που απολαμβάνει εκτίμηση.

Στην εκπλήρωση της παραβολής, «πάντα τα υπάρχοντα αυτού» πάνω στα οποία ο κύριος διορίζει τον άξιο δούλο δεν εικονίζουν όλα τα υπάρχοντα του πάνω στον ουρανό. Ο δοξασμένος Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, στον οποίο έχει δοθεί «πάσα εξουσία» στον ουρανό και στη γη, δε δυσκολεύεται να φροντίσει για όλα τα «υπάρχοντά» του πάνω στους αόρατους ουρανούς όπου οι άγιοι άγγελοι του είναι στην υπηρεσία του. «Πάντα τα υπάρχοντα αυτού» πάνω στα οποία η τάξη του «πιστού και φρονίμου δούλου» διορίζεται πρέπει να αναφέρονται σε όλα τα πνευματικά πράγματα που ανήκουν στον Ιησού πάνω στη γη σε σχέση με την εγκαθιδρυμένη ουράνια βασιλεία. Αυτό δε σημαίνει συμμετοχή στις πολιτικές κυβερνήσεις αυτού του κόσμου σαν ο Βασιλιάς Ιησούς Χριστός να διηύθυνε και να έλεγχε τώρα όλα αυτά τα ανθρωπότητα πολιτικά κατασκευάσματα. Αυτά τα κατασκευάσματα είναι καταδικασμένα σε καταστροφή. Επομένως «πάντα τα υπάρχοντα αυτού» σημαίνουν την εκτέλεση κάποιου ρόλου πάνω στη γη σε εκπλήρωση των προφητειών που λαβαίνουν χώρα από την εγκαθίδρυση της Βασιλείας στον ουρανό το 1914 μ.Χ. και κατόπιν.

...διόρισε αυτή την τάξη του «δούλου» πάνω σ' όλα τα υπάρχοντα του...

Ήταν μια μεγάλη ευθύνη για την τάξη του «πιστού και φρονίμου δούλου» των πνευματικών Ισραηλιτών να φροντίσουν γι' αυτόν τον συνεχώς αυξανόμενο «πολύ όχλο», αλλά αυτοί κατανοούν ότι αυτοί οι όμοιοι με πρόβατα άνθρωποι «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών» είναι ένα πολύτιμο μέρος «πάντων των υπαρχόντων αυτού» πάνω στη γη κι έτσι είναι ευτυχισμένοι να φροντίζουν για τις πνευματικές ανάγκες αυτών των «άλλων προβάτων». Με τη σειρά του, αυτός ο «πολύς όχλος» βοηθάει τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» να φροντίζει για όλα τα επίγεια «υπάρχοντα» του Κυρίου"

Η εταιρία Σκοπιά λοιπόν, όλες αυτές τις δεκαετίες ως τώρα, αξίωνε εξουσία πάνω σε όλα τα υπάρχοντα τού Κυρίου Ιησού Χριστού στη γη, αφού "δε δυσκολεύεται να φροντίσει για όλα τα «υπάρχοντά» του πάνω στους αόρατους ουρανούς" ο Ίδιος! (Λες και δεν μπορούσε να διαχειρισθεί και τα υπάρχοντά Του τής γης ο Ίδιος ο Υιός τού Θεού αν ήθελε!) Ισχυριζόταν ότι ο Ιησούς Χριστός ΗΔΗ τους έδωσε αυτή την εξουσία πάνω στα επίγεια υπάρχοντά του, από το 1919, και μάλιστα εξουσία πάνω στην μεγάλη ομάδα τού "Πολλού Όχλου" τών οπαδών τους! Έτσι η Σκοπιά, όλες αυτές τις δεκαετίες, δικαιολογούσε την εξουσία της πάνω στους οπαδούς της, να απαιτεί απ' αυτούς να δέχονται κάθε δόγμα της, και κάθε ΑΛΛΑΓΗ ΔΟΓΜΑΤΩΝ, όποτε τής "κάπνιζε" να την κάνει! Εξουσία να αποκόπτει και να απομονώνει τα μέλη της με κοινωνική και οικογενειακή βία, ακόμα και να επιβάλλει άρνηση θεραπευτικών μεθόδων, όπως η μετάγγιση αίματος!

Όμως τι ειρωνεία! Με το "νέο φως" της, η Σκοπιά δίνει μια κλωτσιά σε όλα αυτά, και τα ανατρέπει! Αφού πλέον διδάσκει ότι η εξουσία της πάνω στα υπάρχοντα τού Χριστού, ΔΕΝ είναι μόνο πάνω στα επίγεια, αλλά και στα επουράνια! Και ΔΕΝ τής δόθηκε το 1919, αλλά ΘΑ τής δοθεί στο μέλλον!

Για το νέο της "φως" επ' αυτού, γράφει στον ιστότοπό της τα εξής:

"...Τι περιλαμβάνουν «όλα τα υπάρχοντα» του Ιησού; Ο Ιησούς δεν πρόσθεσε κάποιον προσδιορισμό στη λέξη «όλα», σαν να ήθελε να περιορίσει τα υπάρχοντά του σε επίγεια πράγματα. Στην πραγματικότητα, έχει τεράστια ουράνια εξουσία. «Μου έχει δοθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη», είπε. (Ματθ. 28:18· Εφεσ. 1:20-23) Τα υπάρχοντά του περιλαμβάνουν τώρα τη Μεσσιανική Βασιλεία,  η οποία του ανήκει από το 1914 και την οποία θα μοιραστεί με τους χρισμένους ακολούθους του...

...Όταν ο Ιησούς έρθει για κρίση στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, θα βρει ότι ο πιστός δούλος υπήρξε όσιος όσον αφορά τη διανομή επίκαιρης πνευματικής τροφής στο υπηρετικό προσωπικό. Τότε θα του δώσει με πολλή χαρά το δεύτερο διορισμό—θα τον κάνει υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του. Όσοι απαρτίζουν τον πιστό δούλο θα αναλάβουν αυτόν το διορισμό όταν λάβουν την ουράνια ανταμοιβή τους ως συγκυβερνήτες του Χριστού..." (Ιούλιος 2013 από ΕΔΩ)

Ε. Ένας πολύ κακός και άφρων δούλος

Σκεφθείτε λίγο, τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω:

α) Λάθος ή ανύπαρκτη τροφή: Έχουμε έναν "δούλο" που παρά τη ρητή εντολή ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, (Γαλάτας: 1: 7-9), κηρύττει άλλο Ευαγγέλιο από αυτό που κήρυξαν οι Απόστολοι, και μάλιστα το αλλάζει διαρκώς σε όλη την ιστορία του! Όσον αφορά την τροφή τής αφθαρσίας, τον Άρτο και τον Οίνο, η τροφή αυτή είναι σχεδόν ανύπαρκτη! Δίνει σε ελάχιστους, όταν ο Κύριος είπε: "πιείτε απ' αυτό όλοι", και "Αν δεν φάτε το σώμα μου και δεν πιείτε το αίμα μου, δεν έχετε ζωή μέσα σας" (Ματθαίος 26: 26,27. Ιωάννης 6: 53). Ο πονηρός αυτός δούλος, αφήνει τους συνδούλους του νηστικούς μέχρι (πνευματικού) θανάτου! Κανονική λιμοκτονία!

β) Τροφή σε λάθος χρόνο: Όχι μόνο διαρκώς ψευδοπροφητεύει και διαψεύδεται για το πότε θα  γυρίσει ο Κύριος, όχι μόνο ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥ ότι είναι ψέμα, κηρύττει ότι ο Κύριος ήλθε στη 2η Παρουσία Του το 1924, αλλά ακόμα και το πότε έλαβε την υποτιθέμενη υπηρεσία του, και το πότε έλαβε την υποτιθέμενη εξουσία του αλλάζει! Όσο για την τροφή τής αφθαρσίας, το Σώμα και το Αίμα τού Κυρίου, το δίνει σε λάθος χρόνο, μόνο μία φορά τον χρόνο, όταν οι αληθινοί πιστοί και φρόνιμοι δούλοι, κατά την Αγία Γραφή τα προσφέρουν κάθε μέρα!

γ) Καπηλεύθηκε τα υπάρχοντα τού Κυρίου: Με δική της παραδοχή, η εταιρία Σκοπιά, τόσες δεκαετίες αξίωνε εξουσία πάνω στα επίγεια υπάρχοντα τού Κυρίου, και στον Πολύ Όχλο, και τώρα λέει ότι ακόμα ΔΕΝ έλαβε την εξουσία επί τών υπαρχόντων Του, τα οποία πλέον λέει ότι είναι και ουράνια! Ο κακός αυτός δούλος, χωρίς καν να έχει διορισθεί, γίνεται κύριος αντί για υπηρέτης τών αδελφών του!

δ) Αποδεικνύεται φρουρός με παραισθήσεις: Αντί να περιμένει άγρυπνα την ΑΛΗΘΙΝΗ επιστροφή τού Κυρίου, κάθε τόσο σημαίνει συναγερμό για τη δήθεν επιστροφή τού Κυρίου, λες και αποκοιμήθηκε και το είδε σε όνειρο! Γι' αυτό διαψεύσθηκε κατ' επανάληψιν!

ε) Δέρνει τους συνδούλους του: Ασκεί ψυχολογική, (με τον φόβο τού Αρμαγεδώνα), κοινωνική και οικογενειακή βία στους συνδούλους του, μέσω αποκοπής και απειλής αποκοπής, και απειλής θανάτου από τον Θεό, αν κάποιος θελήσει να τον εγκαταλείψει. Τους βάζει ακόμα και σε σωματικό κίνδυνο θανάτου, μέσω επιβολής άρνησης μεθόδων θεραπείας! Και αν διαφωνούν, τους διώχνει, λες και το σπίτι είναι δικό του!

στ) Αυτοεξυψώνεται ως Πιστός και Φρόνιμος πριν γυρίσει ο Κύριος: Είναι τόσο καυχησιάρης, που ακόμα και την κρίση τού Κυρίου καπηλεύεται, αποκαλώντας τον εαυτό του "πιστό και φρόνιμο", ΠΡΙΝ γυρίσει ο Κύριος, ο Οποίος είναι Αυτός που θα δώσει τον έπαινο ή την καταδίκη, βάσει τής παραβολής.

ζ) Συκοφαντεί υπερήφανα τους αληθινούς Οικονόμους τού Κυρίου: Αντί να δεχθεί ταπεινά την τροφή από τους αληθινούς Οικονόμους που έθεσε ο Κύριος πριν από 2000 χρόνια, τους συκοφαντεί με ψεύδη, ιστορικά και δογματικά, εποφθαλμιώντας τη θέση τους!

η) Διαδίδει ψεύδη για τις πράξεις τού Κυρίου: Για το πότε επέστρεψε, για το ποιους έχρισε, για το δίδαξε, για το ποιους επιδοκίμασε, για το ποιους καταδίκασε, για το ποιους ΘΑ καταδικάσει, ποιους ΘΑ σώσει, και άλλα πολλά! Καπηλεύεται ακόμα και την ΚΡΙΣΗ τού Κυρίου, γινόμενος ο ίδιος κριτής στη θέση τού Κυρίου! Μάλιστα συκοφαντεί τον Κύριο, ότι δήθεν θα έρθει να σκοτώσει δισεκατομμύρια ανθρώπους, (ακόμα και παιδιά), μόνο και μόνο επειδή δεν δέχθηκαν τα ψέματα τού ίδιου αυτού τού δούλου! Παρουσιάζει τον εαυτό του σωτήρα από έναν κακό καταστροφέα κύριο, αντί να πει την αλήθεια, ότι ο Κύριος θα γυρίσει για να σώσει και όχι για να σκοτώσει δισεκατομμύρια ανθρώπους!

θ) Παροδηγεί τους συνδούλους του με ψέματα: Με ψέματα που διαρκώς τα αλλάζει, τους παροδηγεί, όχι απλώς σε θέματα καθημερινότητας, αλλά σε ζητήματα αιώνιας σωτηρίας, βάζοντας σε κίνδυνο την αιώνια σωτηρία τους.

ι) Δεν ξέρει καν πότε και σε τι διορίσθηκε: Όπως κάθε απατεώνας, ο οποίος επιχειρεί "ΠΛΑΣΤΟΠΡΟΣΩΠΕΙΑ", ο κακός αυτός δούλος, διαρκώς αλλάζει το πότε διορίσθηκε, ακόμα και το ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ! Πώς γίνεται ένας "οικονόμος" να μη γνωρίζει τον διορισμό του, ούτε καν την ταυτότητά του, την οποία αλλάζει διαρκώς, και να είναι "πιστός και φρόνιμος";

Πώς γίνεται, ένας Οικονόμος που δεν γνωρίζει την ταυτότητά του και τον χρόνο τού διορισμού του επί έναν και πλέον αιώνα, και διαρκώς τα αλλάζει, να είναι καν διορισμένος από Αυτόν τον Οποίο ισχυρίζεται ότι τον διόρισε;

Σε αντίθεση, οι αληθινοί Οικονόμοι τού Κυρίου, ΕΞ ΑΡΧΗΣ γνώριζαν ποιοι είναι και τι τους εμπιστεύθηκε ο Κύριος!

2. Η αυτοεξύψωση τών "μωρών"

Καιρός πλέον να δούμε τι λέει η Αγία Γραφή, για τους τρόπους που θα έπρεπε να έχει ο πιστός και φρόνιμος δούλος, και για τις ιδιότητες ενός κακού και ασύνετου δούλου.

Η εταιρία Σκοπιά, γράφει στον ιστότοπό της:

"...Ο Ιησούς προειδοποίησε για κάποιον κακό δούλο ο οποίος συμπεραίνει στην καρδιά του ότι ο κύριος καθυστερεί και αρχίζει να χτυπάει τους συνδούλους του. Όταν έρθει ο κύριος, είπε ο Ιησούς, θα τιμωρήσει τον κακό εκείνον δούλο «με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα»...

...Μήπως προέλεγε ο Ιησούς ότι θα υπήρχε μια τάξη κακού δούλου στις τελευταίες ημέρες; Όχι. Ομολογουμένως, κάποιοι έχουν εκδηλώσει πνεύμα παρόμοιο με το πνεύμα του κακού δούλου το οποίο περιέγραψε ο Ιησούς. Θα τους αποκαλούσαμε αποστάτες, είτε ήταν από τους χρισμένους είτε από το «μεγάλο πλήθος». (Αποκ. 7:9) Αλλά τέτοια άτομα δεν απαρτίζουν μια τάξη κακού δούλου. Ο Ιησούς δεν είπε ότι θα διόριζε έναν κακό δούλο. Στην ουσία, αυτά τα λόγια του αποτελούν προειδοποίηση που απευθύνεται στον πιστό και φρόνιμο δούλο.

Παρατηρήστε ότι ο Ιησούς εισάγει αυτή την προειδοποίηση με τη λέξη «ΑΝ». Κάποιος λόγιος λέει ότι η σύνταξη αυτής της πρότασης στο πρωτότυπο κείμενο δηλώνει «ουσιαστικά μια υποθετική κατάσταση». Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς έλεγε: “Αν ποτέ ο πιστός και φρόνιμος δούλος κακομεταχειριστεί τους συνδούλους του με αυτούς τους τρόπους, έτσι θα ενεργήσει ο κύριος όταν έρθει...” (Ιούλιος 2013 από ΕΔΩ)

Έχοντας υπ' όψιν τα λόγια αυτά τής εταιρίας Σκοπιά, ας εφαρμόσουμε σε αυτούς τον λόγο τής Αγίας Γραφής: "Από το στόμα σου θα σε κρίνω, δούλε πονηρέ" (Λουκάς 19: 22). Ας δούμε τι αποκαλύπτει η Αγία Γραφή: Έχει η Σκοπιά τις ιδιότητες ενός "πιστού και φρόνιμου δούλου", ή αντιθέτως, ενός κακού και πονηρού δούλου;

Καθώς θα αναλύουμε τα παρακάτω, παρακαλώ να κάνετε τις συγκρίσεις σας με τους τρόπους τού "Δούλου" τής εταιρίας Σκοπιά, για να διαπιστώσετε αν είναι πιστός και φρόνιμος, ή κακός και άφρων:

Α. Το παράδειγμα τών Αποστόλων ως Οικονόμων

Ας δούμε πρώτα, ποια χαρακτηριστικά περιγράφει η Αγία Γραφή, ως χαρακτηριστικά πιστών και φρόνιμων δούλων ή οικονόμων, με παράδειγμα τον οικονόμο τού Κυρίου, απόστολο Παύλο, από την 1η προς Κορινθίους επιστολή, κεφάλαιο 4. Ας σχολιάσουμε το κεφάλαιο από την αρχή:

"¹ Έτσι ας μας θεωρεί κάθε άνθρωπος, ως υπηρέτες τού Χριστού, και οικονόμους των μυστηρίων τού Θεού. ² Και εξάλλου, εκείνο που ζητείται ανάμεσα στους οικονόμους είναι κάθε ένας να βρεθεί πιστός".

Προσέξτε! Ο απόστολος Παύλος, δεν αποκαλεί τον εαυτό του "πιστό και φρόνιμο", αλλά απλώς "οικονόμο". Η λέξη: "οικονόμους" είναι σε πληθυντικό αριθμό, και λέει ότι αυτό που ζητείται, είναι να βρεθεί πιστός "κάθε ένας"! Άρα η οικονομία, η υπηρεσία τού κάθε δούλου, δεν είναι ομαδική, αλλά προσωπική. Δεν υπάρχει "συλλογικός" πιστός και φρόνιμος δούλος, αλλά πολλοί δούλοι, άλλοι εκ τών οποίων θα είναι πιστοί και άλλοι όχι! "κάθε ένας" ξεχωριστά! Δηλαδή εδώ καταρρίπτει πλήρως τη θεωρία τής Σκοπιάς για έναν "σύνθετο πιστό και φρόνιμο δούλο", αφού η κρίση γίνεται ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ!

Οι άλλοι θα έπρεπε να θεωρούν τους Αποστόλους σαν οικονόμους και υπηρέτες, και όχι σαν θρησκευτικούς αρχηγούς.

"³ Σε μένα, μάλιστα, είναι μηδαμινό να ανακριθώ από σας ή από ανθρώπινη κρίση· αλλά, ούτε τον εαυτό μου δεν ανακρίνω. 4 Επειδή, η συνείδησή μου δεν με ελέγχει σε τίποτε· όμως, με τούτο δεν είμαι δικαιωμένος· αλλά, αυτός που με ανακρίνει είναι ο Κύριος. ⁵ Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Κύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό."

Όχι μόνο δεν αποκαλεί τον εαυτό του "πιστό και φρόνιμο", (αν και πολλοί τον θεωρούσαν σπουδαίο), αλλά ούτε τον ενδιαφέρει καν, αν θα τον χαρακτηρίσουν πιστό και φρόνιμο οι άνθρωποι. Αυτό το περιμένει από τον Κύριο! Και τονίζει μάλιστα, ΝΑ ΜΗΝ κρίνει κανείς ποιος είναι πιστός και φρόνιμος, "προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Κύριος". Γιατί Εκείνος θα επαινέσει όποιον αξίζει έπαινο πραγματικά!

Σε αντίθεση με τα λόγια τού Παύλου, τι κάνει η Σκοπιά; Αυτοχαρακτηρίζεται ως "πιστός και φρόνιμος δούλος", ΠΡΙΝ καν έλθει ο Κύριος! Και μάλιστα "συλλογικά", ενώ ο Παύλος λέει εδώ, ότι η κρίση είναι προσωπική! Όμως δεν μπορεί ο μαθητής να  βάλει άριστα στο δικό του γραπτό. Ο Κύριος ακόμα δεν ήλθε, και δεν αποκάλυψε τις καρδιές, ώστε να γνωρίζουμε ποιος είναι πιστός και φρόνιμος και ποιος όχι. Για να τα λέει αυτά ο Παύλος, και τότε κάποιοι έλεγαν ότι είναι "φρόνιμοι", και έτσι "ξέφευγαν από τα γεγραμμένα".

Και πόσο ενδιαφέρει τη Σκοπιά η ανθρώπινη κρίση, η οποία δεν ενδιαφέρει καθόλου τον Παύλο; Πάρα πολύ! Τόσο πολύ, που όποιος οπαδός της δεν τους δέχεται ως "Πιστό και Φρόνιμο Δούλο", ΔΕΡΝΕΤΑΙ με τον κοινωνικό, οικογενειακό και ψυχολογικό αποκλεισμό τής Αποκοπής! Δεν την ενδιαφέρει καθόλου ο λόγος τής Αγίας Γραφής που λέει να μη βιάζεται να κρίνει ποιος είναι πιστός και ποιος όχι. Δεν την ενδιαφέρει καθόλου η κρίση τού Χριστού. Ο δούλος τής Σκοπιάς, έχει ήδη βγάλει κρίση για τον εαυτό του, ότι είναι πιστός και φρόνιμος, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ δέρνοντας τους συνδούλους του!

"⁶ Κι αυτά, αδελφοί, τα μετέφερα στον εαυτό μου και στον Απολλώ ως παράδειγμα, για σας· για να μάθετε διαμέσου τού παραδείγματός μας να μη φρονείτε περισσότερο από ό,τι είναι γραμμένο, για να μη υπερηφανεύεστε ο ένας υπέρ τού ενός, ενάντια στον άλλον. ⁷ Επειδή, ποιος σε ξεχωρίζει από τον άλλον; Και τι έχεις που δεν το πήρες; Αν, όμως, πραγματικά το πήρες, γιατί καυχάσαι σαν να μη το πήρες;"

Καυχάται η Σκοπιά ότι είναι "ο μοναδικός αγωγός τού Θεού στη γη", "ο πιστός και φρόνιμος δούλος", που μάλιστα μέχρι πρότινος αξίωνε ότι ήδη έχει λάβει εξουσία πάνω στην περιουσία τού Κυρίου του! Πριν ακόμα ο Κύριος γυρίσει και πριν απονείμει εξουσία και έπαινο. "Φρονεί περισσότερα από τα ήδη γραμμένα", σε αντίθεση με το παράδειγμα τού Παύλου.

"⁸ Τώρα έχετε χορτάσει, τώρα γίνατε πλούσιοι, βασιλεύσατε χωρίς εμάς· και είθε να βασιλεύατε, για να συμβασιλεύσουμε κι εμείς με σας. ⁹ Επειδή, νομίζω ότι ο Θεός απέδειξε εμάς τους αποστόλους τελευταίους, σαν καταδικασμένους σε θάνατο· επειδή, γίναμε θέατρο στον κόσμο, και σε αγγέλους και σε ανθρώπους."

Ο δούλος τής Σκοπιάς καυχιέται για τα κτίρια και τα τυπογραφεία, για τις αμέτρητες μετοχές σε πλήθος επιχειρήσεων, για τις πολυτελείς αίθουσες συνελεύσεων και συναθροίσεων σε όλο τον κόσμο, μέχρι και στούντιο ταινιών ετοιμάζει, ισάξιο με τα πλουσιότερα στούντιος που υπάρχουν! Βασίλεψε ο δούλος τής Σκοπιάς ήδη από τώρα στον κόσμο αυτό, χωρίς να περιμένει τη συμβασιλεία με τον Κύριο, όταν ο Κύριος θα επιστρέψει. Είναι πρώτοι και όχι τελευταίοι, όπως ήταν οι απόστολοι κατά τον λόγο τού Παύλου.

"¹⁰ Εμείς μωροί για τον Χριστό, εσείς όμως φρόνιμοι εν Χριστώ· εμείς ασθενείς, εσείς όμως ισχυροί· εσείς ένδοξοι, εμείς χωρίς τιμή".

Και προχωράει ακόμα περισσότερο ο Παύλος, σαν να απαντάει στον δούλο τής Σκοπιάς, αφού απαντάει σε παρόμοιους κακούς και υπερήφανους δούλους, λέγοντας αυτά τα λόγια, δείχνοντας ότι δεν τον ενδιαφέρει καθόλου αν θα τον πουν φρόνιμο, όπως αυτοί που θέλουν να αυτοαποκαλούνται "φρόνιμοι". Και ας τον λένε "μωρό" και "ασθενή" οι υπερήφανοι.

"¹¹ Μέχρι τούτη την ώρα και πεινάμε, και διψάμε και είμαστε χωρίς τα απαραίτητα ενδύματα, και μας χαστουκίζουν, και περιπλανιόμαστε, ¹² και κοπιάζουμε εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια· όταν μας χλευάζουν, ευλογούμε· όταν μας καταδιώκουν, υποφέρουμε· ¹³ όταν μας δυσφημούν, παρακαλούμε· γίναμε σαν περικαθάρματα του κόσμου, σκύβαλο όλων μέχρι σήμερα".

Δεν έκαναν οι απόστολοι δικαστήρια, θρησκευτικά ή πολιτικά, εναντίον αυτών που τους δυσφημούσαν, όπως κάνει σήμερα η Σκοπιά. Αντιθέτως, τους ευλογούσαν! Όχι μόνο δεν έδερναν τους συνδούλους τους, όταν τους θεωρούσαν "μωρούς" και όχι "φρόνιμους", όπως κάνει η Σκοπιά, αλλά αντιθέτως οι ίδιοι καταδιώκονταν από υπερήφανους δούλους σαν τον δούλο τής Σκοπιάς, που θεωρούσαν τους εαυτούς τους φρόνιμους.

"¹⁴ Αυτά δεν τα γράφω για να σας κάνω να ντραπείτε, αλλά σας νουθετώ, ως παιδιά μου αγαπητά. Επειδή, αν έχετε μύριους παιδαγωγούς εν Χριστώ, δεν έχετε όμως πολλούς πατέρες· επειδή εγώ σας γέννησα εν Χριστώ Ιησού διαμέσου τού ευαγγελίου. Σας παρακαλώ, λοιπόν, γίνεστε μιμητές μου."

Όχι με απειλές αποκοπής, όπως κάνει ο δούλος τής Σκοπιάς, αλλά ως ο μοναδικός πνευματικός πατέρας τών Κορινθίων, ο Παύλος ανέχεται τα όσα έλεγαν κάποιοι εκεί γι' αυτόν, και τους καλεί να τον μιμηθούν. Δυστυχώς ο δούλος τής Σκοπιάς όχι μόνο δεν τον μιμείται, αλλά κάνει τα ακριβώς αντίθετα!

Β. Πίστη έως θανάτου με κριτή τον Χριστό

Στο σημείο αυτό, μπορεί κάποιος, πονηρά σκεπτόμενος, να πει: "Πώς είναι δυνατόν ο Παύλος να λέει ότι ο Κύριος είναι αυτός που θα επαινέσει τους δούλους Του ως "πιστούς και φρόνιμους", όταν ο ίδιος ο Παύλος αποκαλεί τον εαυτό του "πιστό";

Πράγματι, το λέει και αυτό ο Παύλος:

"Ευχαριστώ τον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας, που με ενδυνάμωσε, ότι με θεώρησε πιστό, και με έταξε στη διακονία" (Α΄ Τιμόθεον 1: 12). Όμως άλλο πράγμα είναι η πίστη κατά τη στιγμή που δίνεται σε κάποιον η υπηρεσία από τον Κύριο, και άλλο πράγμα η πίστη ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!

α) Τον καθιστά ο Χριστός οικονόμο στην υπηρεσία Του, εκτιμώντας τις ως τότε ιδιότητές του, και τον θεωρεί πιστό.

β) Όμως η τελική απόδοση πιστότητας γίνεται με εκτίμηση τής όλης σταδιοδρομίας του, όπως φαίνεται σαφώς από το εξής εδάφιο:

Αποκάλυψις 2: 10: "Γίνε πιστός μέχρι θανάτου, και θα σου δώσω το στεφάνι τής ζωής".

Αυτός που κρίνει είναι ο Χριστός. Και είναι προφανές, ότι όταν μιλάει για πίστη μέχρι τέλους, αυτό δεν μπορεί να γίνει "ομαδικά" σε "σύνθετους" δούλους, (σαν αυτόν που εφηύραν οι ηγέτες τής Σκοπιάς με τη φαντασία τους), αλλά ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ σε κάθε έναν Οικονόμο τού Κυρίου ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ:

Ρωμαίους 2: 5,6: "Εξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού, ο οποίος θα αποδώσει σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα του".

Φιλιππισίους 2: 12: "Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπακούσατε, όχι μονάχα όπως στην παρουσία μου, αλλά πολύ περισσότερο τώρα στην απουσία μου, με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε τη δική σας σωτηρία".

Αποκάλυψις 22: 12: "ο μισθός μου είναι μαζί μου, για να αποδώσω σε κάθε έναν όπως θα είναι το έργο του".

Ματθαίος 16: 27: "θα αποδώσει στον καθέναν σύμφωνα με την πράξη του".

Α΄ Πέτρου 1: 17: "αν επικαλείστε Πατέρα, αυτόν που κρίνει χωρίς προσωποληψία, σύμφωνα με το έργο τού καθενός, να διάγετε με φόβο τον καιρό τής παροικίας σας".

Γ. Η διαχείριση τής Οικονομίας, δίνεται Προσωπικά στον κάθε Δούλο

Κατά τον ίδιο τρόπο που είναι ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ η κρίση σε κάθε έναν ξεχωριστά, ομοίως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΑΔΙΚΟΣ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ, όπως τον εφαρμόζει ο πονηρός "δούλος" τής Σκοπιάς παραποιώντας κάθε έννοια ορθής ερμηνείας τής Αγίας Γραφής. Ο διορισμός είναι προσωπικός στον κάθε Δούλο ή Οικονόμο, από τον Κύριο:

Α΄ Πέτρου 4: 10: "Κάθε ένας, ανάλογα με το χάρισμα που πήρε, υπηρετείτε ο ένας τον άλλον σύμφωνα μ' αυτό, ως καλοί οικονόμοι τής πολυειδούς χάρης τού Θεού".

Λέει ο Παύλος, για την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Κύριος, για την ως τότε πιστότητά του:.

Α΄ Κορινθίους 9: 16, 17: "Επειδή, αν κηρύττω το ευαγγέλιο, δεν είναι σε μένα καύχημα· δεδομένου ότι, αυτό μού είναι επιβεβλημένο ως ανάγκη· αλλά, αλλοίμονο είναι σε μένα αν δεν κηρύττω το ευαγγέλιο. Επειδή, αν αυτό το κάνω εκούσια, έχω μισθό· αν, όμως, ακούσια, μου έχουν εμπιστευθεί μια διαχείριση". ("οικονομίαν πεπίστευμαι" κείμενο).

Γαλάτας 2: 7: (Κείμενο) "ήμουν εμπιστευμένος να κηρύττω το ευαγγέλιο" ("πεπίστευμαι" κείμενο).

Η οικονομία τού δόθηκε ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, στον ίδιο, όχι ομαδικά και απρόσωπα, όπως απρόσωπα παρουσιάζεται ο πονηρός δούλος τής Σκοπιάς. Συναντήθηκαν στην Ιερουσαλήμ μετά από πολλά χρόνια κατ' εντολήν τού Κυρίου: "ανέβηκα, μάλιστα, ύστερα από αποκάλυψη" (2: 1,2).

Α΄ Τιμόθεον 2: 7: "τάχθηκα κήρυκας και απόστολος"

Β΄ Τιμόθεον 1: 11: "Στο οποίο (ευαγγέλιο) εγώ τάχθηκα κήρυκας και απόστολος και δάσκαλος των εθνών"

Εφεσίους 3: 1-4 "εγώ ο Παύλος... ακούσατε την οικονομία τής χάρης τού Θεού που μου δόθηκε για σας, ότι διαμέσου αποκάλυψης μου φανέρωσε το μυστήριο, (όπως με συντομία σάς έγραψα πριν· από τα οποία μπορείτε διαβάζοντας να καταλάβετε τη γνώση μου στο μυστήριο του Χριστού)·".

Ήταν οικονόμος προσωπικά, για το μυστήριο τού Ευαγγελίου (σύμφωνα με το εδάφιο 3).

Εφεσίους 3: 6,7: "διαμέσου τού ευαγγελίου· του οποίου εγώ έγινα υπηρέτης, σύμφωνα με τη δωρεά τής χάρης τού Θεού, που δόθηκε σε μένα, κατά την ενέργεια της δύναμής του".

Κολοσσαείς 1: 23-26: "αν επιμένετε στην πίστη, θεμελιωμένοι και στερεοί, και χωρίς να μετακινείστε από την ελπίδα τού ευαγγελίου, που ακούσατε, αυτό που κηρύχθηκε σε ολόκληρη την κτίση, που είναι κάτω από τον ουρανό· για το οποίο εγώ, ο Παύλος, έγινα υπηρέτης... για χάρη τού σώματός του, που είναι η εκκλησία· για την οποία εγώ έγινα υπηρέτης, σύμφωνα με την οικονομία τού Θεού, που δόθηκε σε μένα για σας, για να εκπληρώσω το κήρυγμα του λόγου τού Θεού, το μυστήριο που ήταν κρυμμένο από τους αιώνες και από τις γενεές, τώρα όμως φανερώθηκε στους αγίους του".

Ο διορισμός τού Παύλου στην οικονομία στην οποία τάχθηκε, ήταν "άνωθεν", από τον Θεό, και όχι αυθαίρετη, με δική του πρωτοβουλία, όπως έκανε αυθαίρετα η ηγεσία τού πονηρού δούλου τής Σκοπιάς. Έτσι γίνεται στην Εκκλησία πάντα. Π.χ, ενώ ήταν ο Σαούλ (Παύλος) στην Ταρσό, τον αναζήτησε ο Βαρνάβας για το έργο του. Δεν πήρε ο ίδιος πρωτοβουλία. (Πράξεις 11: 25).

Γαλάτας 1: 11,12 "Αλλά, αδελφοί, σας κάνω γνωστό ότι το ευαγγέλιο που κηρύχθηκε από μένα δεν είναι ανθρώπινο· επειδή, ούτε εγώ το παρέλαβα από άνθρωπο ούτε το διδάχθηκα, αλλά διαμέσου αποκάλυψης του Ιησού Χριστού".

Πράξεις 20: 24: "όμως, δεν φροντίζω για κανένα απ' αυτά ούτε έχω πολύτιμη τη ζωή μου, παρά το να τελειώσω τον δρόμο μου με χαρά, και τη διακονία, που πήρα από τον Κύριο Ιησού, να διακηρύξω το ευαγγέλιο τής χάρης τού Θεού".

Εφεσίους 1: 9,10: "γνωστοποίησε σε μας το μυστήριο του θελήματός του, σύμφωνα με την ευδοκία του, που από πριν έθεσε μέσα στον εαυτό του, σε οικονομία τού πληρώματος των καιρών, να ανακεφαλαιώσει τα πάντα στον Χριστό, κι αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη".

Ο Χριστός είναι πρόσωπο, και δεν θα έρθει για να σώσει απρόσωπες "ομάδες", αλλά ΠΡΟΣΩΠΑ. Και πολιτεύεται ομοίως με πρόσωπα και όχι με ομάδες.

Κατά την κρίση θα αποδοθεί στο κάθε πρόσωπο η ανταμοιβή ή η κρίση για τα έργα του, και δεν πρόκειται να ακουσθεί οποιοσδήποτε έπαινος για κάποιον απρόσωπο, δήθεν "σύνθετο δούλο". Στα πλαίσια μιας τέτοιας απρόσωπης ομάδας, το όνομα και η προσωπικότητα τού κάθε πιστού αυτής τής ομάδας, δεν παίζουν κανέναν ρόλο, και δεν υπάρχει σε μια τέτοια ομάδα, καμία προσωπική σχέση με τον Κύριο Ιησού Χριστό. Απλούστατα για μια τέτοια απρόσωπη ομάδα, δεν προβλέπεται κανενός είδους "σωτηρία"!

Δ. Διαποίμανση με αγάπη και όχι εκφοβισμός

Εφεσίους 6: 19: "Και για μένα, για να μου δοθεί λόγος να ανοίξω το στόμα μου με παρρησία, ώστε να κάνω γνωστό το μυστήριο του ευαγγελίου".

Άρα, τροφή είναι ολόκληρη η διδασκαλία τών ανθρώπων στους οποίους ο Θεός ανέθεσε την υπηρεσία να διδάσκουν τον λόγο Του, κατ' εντολήν Του. Όποιος έχει τέτοια εντολή από τον Χριστό, (Κεφαλή και Σώμα Του), είναι Οικονόμος. Τα μυστήρια τής διδασκαλίας τού Ευαγγελίου τού Θεού δίνονται ως εν καιρώ τροφή ΚΑΙ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ, όχι μόνο μέσω εντύπων, όπως κάνει η Σκοπιά:

Α΄ Κορινθίους 2: 6,7: "Μάλιστα, μιλάμε σοφία ανάμεσα στους τελείους· σοφία, όμως, όχι τούτου τού αιώνα, ούτε των αρχόντων τούτου τού αιώνα, που φθείρονται· αλλά, μιλάμε σοφία Θεού, μυστηριώδη, ("εν μυστηρίω" κείμενο), που ήταν κρυμμένη, την οποία ο Θεός προόρισε πριν από τους αιώνες προς δική μας δόξα".

Εβραίους 5: 12 - 6: 1: "Επειδή, ενώ ως προς τον καιρό έπρεπε να είστε δάσκαλοι, έχετε πάλι ανάγκη στο να σας διδάσκει κάποιος τα αρχικά στοιχεία των λόγων τού Θεού· και καταντήσατε να έχετε ανάγκη από γάλα, και όχι από στερεή τροφή. Επειδή, καθένας που τρέφεται με γάλα, είναι άπειρος του λόγου τής δικαιοσύνης· αφού είναι νήπιος. Η στερεή τροφή, όμως, είναι για τους τελείους, οι οποίοι, χάρη στη συνεχή χρήση, έχουν τα αισθητήρια γυμνασμένα, στο να διακρίνουν το καλό και το κακό. Γι' αυτό, αφού αφήσουμε την αρχική διδασκαλία τού Χριστού, ας προχωρούμε προς την τελειότητα, χωρίς να βάζουμε εξαρχής θεμέλιο μετάνοιας από έργα νεκρά, και πίστης στον Θεό".

Β΄ Κορινθίους 3: 6: "ο οποίος και μας έκανε ικανούς να είμαστε διάκονοι της καινής διαθήκης, όχι του γράμματος, αλλά του πνεύματος· επειδή, το γράμμα θανατώνει, ενώ το πνεύμα ζωοποιεί".

Είναι τροφή τού Ευαγγελίου, ΠΑΝΤΟΤΕ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΑΘΕΡΗ, και ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ, σαν τη σάπια τροφή τού κακού δούλου τής Σκοπιάς, που διαρκώς αλλοιώνεται δηλητηριάζοντας τα θύματά της!

Λίγο μετά την ανάσταση τού Κυρίου, ο Κύριος είχε την εξής συζήτηση με τον Πέτρο:

"Αφού, λοιπόν, γευμάτισαν, ο Ιησούς λέει στον Σίμωνα Πέτρο: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο τούτων;
Του λέει: Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ.
Του λέει: Βόσκε τα αρνιά μου.
Του λέει ξανά για δεύτερη φορά: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς;
Του λέει: Ναι, Κύριε· εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ.
Του λέει: Ποίμαινε τα πρόβατά μου.
Λέει σ' αυτόν την τρίτη φορά: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς;
Ο Πέτρος λυπήθηκε που του είπε την τρίτη φορά: Με αγαπάς; Και είπε σ' αυτόν: Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα· εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ.
Του λέει ο Ιησούς: Βόσκε τα πρόβατά μου". (Ιωάννης 21: 15-17).

"Ποίμενε" ΑΡΑ "βόσκε"! Επειδή αυτή είναι η δουλειά ενός ποιμένα. Από αυτά τα λόγια προκύπτει, ότι ειδικά οι Ποιμένες μιας Εκκλησίας, οι Πρεσβύτεροι, έχουν αυτή την ευθύνη, αυτή την οικονομία τής διατροφής τών προβάτων τού Κυρίου, τών συνδούλων τους. Και παίρνουν προσωπικά αυτή την ευθύνη από τον Κύριο, και όχι "ομαδικά" ως "σύνθετος δούλος".

Στα λόγια τού Χριστού προς τον Πέτρο, έχουμε εντολή για "εν καιρώ τροφή". Όμως, ο Πέτρος περίπου το 61 μ.Χ. πρωτοέγραψε επιστολή. Συνεπώς, ως τότε έτρεφε προφορικά τα πρόβατα του Κυρίου.

Α΄ Θεσσαλονικείς 2: 7,8: "αλλά, σταθήκαμε γλυκείς ανάμεσά σας· όπως η τροφός περιθάλπει τα δικά της παιδιά· έτσι, έχοντας ένθερμη αγάπη προς εσάς, έχουμε ευχαρίστηση να μεταδώσουμε όχι μονάχα το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και τις ψυχές μας, για τον λόγο ότι σταθήκατε αγαπητοί σε μας.".

Οι πιστοί και φρόνιμοι Οικονόμοι τού Κυρίου που ποιμαίνουν και τρέφουν την Εκκλησία Του, είναι "γλυκείς" και αυτοθυσιαστικοί για το ποίμνιο, και όχι ΒΑΝΑΥΣΟΙ σαν τη Σκοπιά, που το δέρνει μέσω απειλών και τρομοκρατίας αποκοπών. Θυσιάζονται για τα πρόβατα τού Κυρίου, και δεν θυσιάζουν τα πρόβατα, για να επιβληθούν ως "πιστοί και φρόνιμοι" δια τής βίας, όπως κάνει η Σκοπιά!

Ε. Όχι καύχηση και αυτοεξύψωση πριν γυρίσει ο Κύριος

Οι δούλοι τού Κυρίου, αν θέλουν να είναι πιστοί και φρόνιμοι, ΔΕΝ καυχώνται και "δεν συνιστούν τους εαυτούς τους", ως "τον μόνο αγωγό τού Θεού", που μόνο αν τους υπακούς μπορείς να σωθείς, όπως κάνει ο κακός δούλος τής Σκοπιάς.

Α΄ Κορινθίους 3: 21: "κανένας ας μη καυχάται σε ανθρώπους"

Β΄ Κορινθίους 10: 18: "δεν είναι δόκιμος όποιος συνιστά τον εαυτό του ο ίδιος, αλλά εκείνος τον οποίο ο Κύριος συνιστά".

Β΄ Κορινθίους 3: 1: "Αρχίζουμε πάλι να συνιστούμε τον εαυτό μας; Ή, μήπως έχουμε ανάγκη, όπως μερικοί, από συστατικές επιστολές προς εσάς ή συστατικές επιστολές από σας;".

Β΄ Κορινθίους 5: 11,12: "Ξέροντας, λοιπόν, τον φόβο τού Κυρίου, πείθουμε μεν τους ανθρώπους, στον Θεό, όμως, είμαστε φανεροί· ελπίζω, μάλιστα, ότι και στις συνειδήσεις σας είμαστε φανεροί. Επειδή, δεν συνιστούμε πάλι τον εαυτό μας σε σας, αλλά σας δίνουμε αφορμή καύχησης για μας, για να έχετε λόγο απέναντι σ' εκείνους που καυχώνται με το πρόσωπο, και όχι με την καρδιά".

Δεν εκφόβιζε ο Παύλος, ούτε απέκοπτε, όπως κάνει η Σκοπιά. Έπειθε συνειδήσεις.

Β΄ Κορινθίους 10: 8,9: "Επειδή, και αν καυχηθώ κάτι περισσότερο, για την εξουσία μας, που ο Κύριος μας έδωσε για οικοδομή, και όχι για καθαίρεσή σας, δεν θα ντροπιαστώ· για να μη φανώ ότι θέλω να σας εκφοβίζω με τις επιστολές".

Η αποστολική εξουσία τού Παύλου, ήταν για οικοδομή τών συνδούλων του, και όχι για "καθαίρεσή" τους. Όχι για τιμωρία τους και για εκφοβισμό, όπως κάνει η Σκοπιά.

Β΄ Κορινθίους 10: 12: "Επειδή, δεν τολμούμε να συναριθμήσουμε και να συγκρίνουμε τον εαυτό μας προς μερικούς, που συνιστούν τον εαυτό τους· αλλ' αυτοί, μετρώντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, ανοηταίνουν". ("ου συνιάσιν" κείμενο).

Ρωμαίους 11: 25: "Μη θεωρείτε τον εαυτό σας φρόνιμο".

Ρωμαίους 12: 16: "Να έχετε το ίδιο φρόνημα ο ένας προς τον άλλον· μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε στους ταπεινούς· μη φαντάζεστε τους εαυτούς σας φρόνιμους".

Ρωμαίους 2: 29: "ο έπαινος είναι όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό".

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα άλλο στα παραπάνω, τα οποία δείχνουν εύγλωττα και ξεκάθαρα, αν πράγματι ο "δούλος" τής Σκοπιάς είναι πιστός και φρόνιμος ή το αντίθετο, ή αν είναι καν Οικονόμος τού Κυρίου!

Και φυσικά ΔΕΝ είναι οικονόμος τού Κυρίου, αφού ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ καν, όταν ο Κύριος έδωσε την υπηρεσία αυτή στους δούλους Του, ούτε έχουν την Αποστολική Διαδοχή μιας τέτοιας υπηρεσίας.

Μοιάζουν με τους Γνωστικούς Ψευδοπροφήτες, οι οποίοι επισκέπτονταν τους Χριστιανούς στον 1ο αιώνα, παριστάνοντας τους Χριστιανούς Προφήτες Οικονόμους τού Κυρίου, χωρίς να είναι, και δίδασκαν μολυσμένη  τροφή, μολυσμένο Ευαγγέλιο, για "Ιησού Χριστό που δεν έρχεται με σάρκα" (Β΄ Ιωάννου: 7). Κάτι που διδάσκει και η Σκοπιά, για έναν Ιησού που δήθεν δεν ανέστησε το ανθρώπινο σώμα Του, αλλά το διέλυσε και είναι πλέον άγγελος, και θα επιστρέψει  ως άγγελος!

Έχει λοιπόν ο "Δούλος" τής Σκοπιάς, όλα τα χαρακτηριστικά τού Ψευδοπροφήτη, και όχι τού Προφήτη Οικονόμου τού Κυρίου. Δεν είναι καν Οικονόμος τού Κυρίου, ούτε Πιστός και Φρόνιμος Οικονόμος, ούτε Κακός Οικονόμος. Δεν είναι καν Οικονόμος τού Κυρίου!

Σε τέτοιους ανθρώπους, ταιριάζουν τα λόγια τού Κυρίου:

"Προφητεύουν σε σας με ψέματα στο όνομά μου· εγώ δεν τους απέστειλα, λέει ο Κύριος" (Ιερεμίας 29: 9).

Ν. Μ.