Α. Τα σημεία στίξεως και η Αγία Γραφή

1. Προσπάθεια δημιουργίας ψευδών εντυπώσεων από τον Μάξιμο

Ξεκινώντας την υποτιθέμενη αναίρεσή μας, προσπαθεί να κάνει ο Μάξιμος μια θριαμβευτική είσοδο, για δημιουργία εντυπώσεων, για να προκαταλάβει τον αναγνώστη. Και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί μία ΑΠΑΤΗ, για τον πολύ κόσμο που δεν γνωρίζει μερικές λεπτομέρειες για τα αρχαία κείμενα τής Αγίας Γραφής. Προσέξτε τώρα την απάτη που μεταχειρίζεται ο Μάξιμος, και σκεφτείτε, αν μια τέτοια ΑΠΑΤΗ είναι αντάξια ενός Ορθοδόξου μοναχού!

Ξεκινάει από το τέλος τού προηγούμενου άρθρου μου, επικεντρωνόμενος στο ακόλουθο χωρίο που χρησιμοποίησα στο τέλος: "Βλέπετε, μη πλανηθείτε· επειδή, πολλοί θάρθουν στο όνομά μου, λέγοντας, ότι: Εγώ είμαι· και ο καιρός πλησίασε. Μη τους ακολουθήσετε!" (Λουκάς 21/κα: 8).

Εδώ λοιπόν, ο Μάξιμος ισχυρίζεται ότι έχουμε παραποιήσει το χωρίο τής Αγίας Γραφής, επειδή βάλαμε την άνω τελεία μετά τη λέξη: "είμαι". Προσέξτε τι λέει για εμάς στη συνέχεια με μπλε χρώμα:

"Όχι μόνον χρησιμοποιούν ένα χωρίο του ευαγγελιστού Λουκά, τελείως άσχετο με το θέμα που αναφέρονται, αλλά το παραποιούν κιόλας και το παρερμηνεύουν, προκειμένου να πείσουν τους αναγνώστες τους, ότι τα πράγματα είναι όπως τα λένε εκείνοι, ότι δηλαδή σύμφωνα με το ευαγγέλιο πρέπει «ο κάθε Χριστιανός, να φεύγει μακριά και να προσέχει να μην πλανηθεί, από τέτοιου είδους εσχατολόγους, που υπολογίζουν τον καιρό του τέλους και τους λένε ότι ο καιρός αυτός έφθασε...» («Ο.Ο.Δ.Ε.»!)

Ας δούμε όμως πρώτα το γνήσιο και πρωτότυπο χωρίο του ευαγγελίου καθώς και την ορθή του ερμηνεία σε σχέση με την ερμηνεία της «Ο.Ο.Δ.Ε.» για να καταλάβετε τι κάνουν…

Το πρωτότυπο χωρίο: «Ο δε είπε βλέπετε μη πλανηθήτε πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμί και ο καιρός ήγγικε. Μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών».

Η σωστή ερμηνεία: «Αυτός δε (ο Ιησούς) είπε· Προσέχετε να μην πλανηθείτε από κανένα· διότι πολλοί θα έλθουν που θα διεκδικούν και θα οικειοποιούνται το όνομά μου και θα λέγουν ότι εγώ είμαι ο Μεσσίας και ο καιρός που θα γίνουν αυτά επλησίασε. Προσέξετε λοιπόν να μην τους ακολουθήσετε».

Η ερμηνεία της «Ο. Ο. Ο. Ε. »: "Βλέπετε, μη πλανηθείτε· επειδή, πολλοί θάρθουν στο όνομά μου, λέγοντας, ότι: Εγώ είμαι· και ο καιρός πλησίασε. Μη τους ακολουθήσετε!"

Ας δούμε τώρα μέσα στις δύο αυτές σειρές του ευαγγελίου, πόσα λάθη, προσθήκες και παρερμηνείες έγιναν.

α) Η «Ο.Ο.Δ.Ε.» στη φράση, «λέγοντας, ότι:» βάζει αυθαίρετα άνω κάτω τελεία, ενώ το πρωτότυπο κείμενο, αλλά και η ορθή ερμηνεία του ευαγγελίου δεν τις έχει όπως βλέπετε («...Λέγοντες ότι εγώ ειμι και ο καιρός ήγγικε»), προκειμένου να τονίσουν αυτό που θέλουν, αλλά και να δείξουν ότι στην συνέχεια ακολουθούν δύο «δευτερεύουσες προτάσεις» ανεξάρτητη η μία από την άλλη, αφού τις χωρίζουν κιόλας όπως θα δούμε με άνω τελεία.

β) Η «Ο.Ο.Δ.Ε.» στη φράση «Εγώ είμαι·» βάζει αυθαίρετα άνω τελεία, ενώ το πρωτότυπο κείμενο, αλλά και η ορθή ερμηνεία τού ευαγγελίου δεν την έχει όπως βλέπετε («...Λέγοντες ότι εγώ ειμι και ο καιρός ηγγικε»), προκειμένου να δείξουν ότι η επόμενη φράση είναι διαφορετική και ξεχωριστή από την προηγούμενη. Ότι δηλαδή, ο Χριστός λέει να προσέχουμε και απ’ αυτό, αλλά και από εκείνο.

γ) Η «Ο.Ο.Δ.Ε.» την φράση «ο καιρός πλησίασε. Μη τους ακολουθήσετε!" την τονίζει με κόκκινα γράμματα προκειμένου το μάτι του αναγνώστη να πέσει πάνω σ’ αυτήν και να βγάλει το νόημα που θέλουν, ότι δηλαδή «μην ακολουθείτε αυτούς που σας λέγουν ότι ο καιρός του τέλους έφτασε».

Εμείς φτιάξαμε το πρώτο μας άρθρο με σεβασμό και αγάπη στον μοναχό Μάξιμο, σε μια προσπάθειά μας να τον βοηθήσουμε να σηκωθεί από την πλάνη του. Γιατί το να είναι πλανημένος κάποιος σε κάτι, είναι φυσικό και ανθρώπινο. Το δαιμονικό είναι το να εμμένει στην πλάνη του και να μη θέλει να διορθωθεί, όταν κάποιος του το υποδείξει. Όμως ο Μάξιμος, αντί να πει "ευχαριστώ" για τη βοήθεια που του προσφέραμε από την εμπειρία μας με παρόμοιες προρρήσεις, όταν ήμασταν σε αντβεντιστική αίρεση, εξεμάνη! Και μας στολίζει με χαρακτηρισμούς όπως: "αιρετικοί", "παραποιητές τής Αγίας Γραφής" και "δόλιοι"!

Με θλίψη μας λοιπόν, είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να δείξουμε εδώ καθαρά, ότι ο δόλιος, ο παραποιητής και αυτός που ακολουθεί κατά πόδας την Προτεσταντική Αντβεντιστική αίρεση, με δήθεν "ορθόδοξο" περιτύλιγμα, είναι ο ίδιος ο μοναχός Μάξιμος! Γιατί μερικοί από εμάς, μπορεί να είναι αλήθεια, ότι μέχρι πριν κάποια χρόνια, μαθητεύσαμε στην πλάνη τών Αντβεντιστικών αιρέσεων, (όπως γράφει για εμάς ο Μάξιμος για να μας υποτιμήσει), αλλά ο ίδιος ο Μάξιμος, μαθητεύει στις Αντβεντιστικές ψευδοπροφητικές αιρέσεις μέχρι σήμερα! Και μάλιστα χωρίς μετάνοια, ακόμα και αφού ο ίδιος ο Επίσκοπός του τον απέπεμψε, και η Ιερά Σύνοδος καταδίκασε το βιβλίο του ως αιρετικό! Αντιθέτως, για εμάς που είμαστε μεν παθόντες τέτοιων ψευδοπροφητικών αιρέσεων, αλλά έχουμε μεταστραφεί πλέον στην Ορθόδοξη πίστη, πλήθος Ιεραρχών και Θεολόγων, μάς τιμούν με τα καλά τους λόγια, για τις Ορθοδοξότατες πεποιθήσεις μας!

2. Ο Μάξιμος προσθέτει σημείο στίξης!

Θέλετε να δείτε απόδειξη τού δόλου τού Μοναχού Μαξίμου; Δείτε αυτά που γράφει για δήθεν προσθήκη μας, τού σημείου στίξης τής άνω τελείας ή τής άνω και κάτω τελείας στο χωρίο Λουκάς 21/κα: 8. Μας κατηγορεί λοιπόν, ότι δήθεν ΕΜΕΙΣ προσθέσαμε αυτό το σημείο στίξης, ενώ το αρχαίο κείμενο δεν το είχε!

Βεβαίως και δεν το είχε! Αυτό που ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ με δόλο όμως ο μοναχός Μάξιμος, είναι ότι στο αρχαίο κείμενο, δεν υπήρχε ΚΑΝΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΙΞΗΣ! Αυτό σημαίνει, ότι αν κατηγορεί εμάς ως "παραχαράκτες", επειδή βάλαμε άνω τελεία ή άνω-κάτω τελεία, πρέπει να κατηγορήσει και τον εαυτό του, επειδή στο κείμενο έβαλε και ο ίδιος τελεία! Δείτε πώς παραθέτει το πρωτότυπο χωρίο ο ίδιος: «Ο δε είπε βλέπετε μη πλανηθήτε πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμί και ο καιρός ήγγικε. Μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών». Προσέξτε ότι μετά το "ήγγικε" βάζει τελεία!

Εφ' όσον το πρωτότυπο κείμενο δεν είχε τελείες, (όπως δεν είχε ούτε άνω, ούτε άνω-κάτω τελείες, ούτε άλλο σημείο στίξης), με ποιο δικαίωμα βάζει ο Μάξιμος τελεία; Μήπως είναι παραχαράκτης κι εκείνος τού κειμένου; Μα καλά κάνει και βάζει τελεία! Γιατί έτσι γράφουμε πλέον, με σημεία στίξης! Και χωρίς αυτά, δεν μπορούμε πλέον ούτε καν να διαβάσουμε!

Ε, λοιπόν, όπως καλά κάνει εκείνος και βάζει τελεία, χωρίς αυτή να υπάρχει στο πρωτότυπο κείμενο, με το ίδιο δικαίωμα βάζουμε κι εμείς άνω τελεία, ώστε να μπορεί να διαβασθεί το κείμενο εύκολα. Και αν είμαστε παραχαράκτες εμείς, ομοίως είναι και αυτός, και οποιοσδήποτε άλλος χρησιμοποιεί σήμερα αγιογραφικά χωρία! Γιατί όχι μόνο σημεία στίξης δεν είχε το πρωτότυπο κείμενο, αλλά δεν είχε καν μικρά γράμματα, παρά μόνο κεφαλαία και δεν είχε καν κενά μεταξύ τών λέξεων! Με τη λογική τού Μαξίμου λοιπόν, όποιος δεν χρησιμοποιεί το κείμενο όπως γράφθηκε τότε, χωρίς σημεία στίξης, χωρίς μόνο κεφαλαία, και χωρίς κενά μεταξύ τών λέξεων, είναι... παραχαράκτης και διαστρεβλωτής! Εκεί οδηγεί η ΑΠΑΤΗ τού Μαξίμου, για να βρει κάτι να μας κατηγορήσει ως "δόλιους", κάνοντας προσωπική επίθεση, ελλείψει ουσιωδών επιχειρημάτων για τις ψευδοπροφητείες του.

3. Πώς ήταν το πρωτότυπο κείμενο

Και για να μην αμφισβητήσει κανείς την αξιοπιστία μας, για το πώς ήταν το αρχικό κείμενο τής Καινής Διαθήκης, παραθέτουμε από ιστότοπο που δεν είναι δικός μας, τι έγραψε επ' αυτού ο Αναπληρωτής Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, κ. ∆ηµητρίου Χρηστίδης, στη σελίδα 2 τού παραπάνω συγγράμματος:

"Μια άλλη σηµαντική µεταβολή που έγινε στην ιστορία της παράδοσης των κειµένων αφορά το είδος της γραφής. Στην αρχή η γραφή ήταν η µεγαλογράµµατη ή κεφαλαιογράµµατη. Τα γράµµατα, δηλαδή, ήταν αποκλειστικά και µόνο κεφαλαία, ενώ δεν υπήρχαν διαστήµατα ανάµεσα στις λέξεις και ούτε κανενός είδους σηµείο στίξης".

Άρα ο Μάξιμος ΜΕ ΔΟΛΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΑΠΛΑΝΑ τον αναγνώστη τού βιβλίου του, λέγοντας ΨΕΜΑΤΑ, ότι το πρωτότυπο κείμενο έγραφε τα εξής: "Ο δε είπε βλέπετε μη πλανηθήτε πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμί και ο καιρός ήγγικε. Μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών". Στην πραγματικότητα το πρωτότυπο κείμενο έγραφε τα εξής:

"ΟΔΕΕΙΠΕΒΛΕΠΕΤΕΜΗΠΛΑΝΗΘΗΤΕΠΟΛΛΟΙΓΑΡΕΛΕΥΣΟΝΤΑΙΕΠΙΤΩΟΝΟΜΑΤΙΜΟΥΛΕΓΟΝΤΕΣΟΤΙΕΓΩΕΙΜΙΚΑΙΟΚΑΙΡΟΣΗΓΓΙΚΕΜΗΟΥΝΠΟΡΕΥΘΗΤΕΟΠΙΣΩΑΥΤΩΝ".

Όπως παρατηρείτε, δεν υπάρχουν ούτε τα κενά, ούτε τα μικρά, ούτε η τελεία που χρησιμοποίησε ο ίδιος μετά το "ήγγικε". Παραχαράκτης λοιπόν και ο Μάξιμος, αν είμαστε εμείς παραχαράκτες! Αν πάλι, καλώς έβαλε την τελεία, για να μπορεί το κείμενο να διαβασθεί ευκρινώς, τότε καλώς βάλαμε κι εμείς τα άλλα σημεία στίξης, για να μπορεί να διαβασθεί ευκρινώς! Και καλώς κοκκινήσαμε και τη φράση που μας ενδιέφερε να προσέξει ο αναγνώστης!

4. Χρησιμοποιήσαμε μια συνήθη μετάφραση

Είναι προφανές ότι ο Μάξιμος απλώς αντέγραψε στο βιβλίο του ένα "έτοιμο" χωρίο από κάποια Αγία Γραφή τού εμπορίου, που περιείχε την τελεία, και όχι από το πρωτότυπο κείμενο, όπως ισχυρίζεται ψευδώς. Το ίδιο ακριβώς κάναμε κι εμείς, χρησιμοποιώντας μάλιστα ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, γιατί δεν μας ενδιέφερε να αναλύσουμε το χωρίο, μια και η έννοιά του είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΗ, όσο και αν θέλει ο μοναχός Μάξιμος να τη διαστρέψει, με την πονηριά τής άνω τελείας, ώστε να δημιουργήσει εντυπώσεις!

Ομοίως κι εγώ, χρησιμοποίησα στο προηγούμενο άρθρο μου, για το εν λόγω χωρίο, μια μετάφραση σε απλή γλώσσα που είχα πρόχειρη μπροστά μου, χωρίς να δώσω καμία σημασία στα σημεία στίξης, μια και το νόημα είναι προφανές και ξεκάθαρο. (Και επειδή αυτό αμφισβητείται από τον Μάξιμο, θα το αναλύσω στο επόμενο κεφάλαιο εκτενέστερα).

Εάν τα σημεία στίξης τα είχα επιλέξει εγώ, δεν θα το έγραφα έτσι το χωρίο, όπως το αντέγραψα. Θα το έγραφα ως εξής: "Βλέπετε μη πλανηθείτε· επειδή πολλοί θάρθουν στο όνομά μου, λέγοντας ότι: "Εγώ είμαι!" και: "Ο καιρός πλησίασε!". Μη τους ακολουθήσετε!". Δηλαδή δεν θα έβαζα καν εκείνη την άνω τελεία, μια και υπάρχει ο σύνδεσμος: "και", και θεωρώ ότι δεν χρειάζεται. Αλλά θα έβαζα σε άλλα σημεία και άνω-κάτω τελείες, και κόμμα, και θαυμαστικά και εισαγωγικά.

Το ότι χρησιμοποίησα μετάφραση μάλιστα, και δεν ισχυρίσθηκα πουθενά ότι χρησιμοποίησα το πρωτότυπο κείμενο, (όπως ισχυρίζεται ψευδώς ο Μάξιμος για τον εαυτό του), δίνει έναν ακόμα λόγο, για να θεωρηθεί ο μοναχός Μάξιμος συκοφάντης και διαστρεβλωτής τής αλήθειας. Γιατί η συκοφαντία του εναντίον μας, είναι ότι διαστρέψαμε το πωτότυπο κείμενο, κάτι που ουδέποτε ισχυρισθήκαμε ότι χρησιμοποιήσαμε. Απλώς χρησιμοποιήθηκε μία συνήθης τυχαία μετάφραση, και όχι το κείμενο.

5. Τι γράφουν άλλες μεταφράσεις

Επειδή όμως κατηγορεί ότι βάλαμε αυθαίρετα σημεία στίξεως, (ακόμα και αν ξεχάσουμε ότι και αυτός βάζει σημείο στίξεως, και κενά λέξεων και μικρά γράμματα ακόμα και στο πρωτότυπο κείμενο), ας δούμε, πώς έχουν αποδώσει το χωρίο αυτό άλλες μεταφράσεις τού εμπορίου, (σαν αυτή που χρησιμοποιήσαμε εμείς), ώστε να διαπιστώσουμε, αν είμαστε μόνο εμείς που κάναμε αυτή την "αυθαιρεσία" στο εν λόγω χωρίο.

Θα παραθέσουμε στη συνέχεια τρεις τυχαίες ενδεικτικές μεταφράσεις, που θα διαπιστώσετε ότι κάνουν παρόμοιες "αυθαιρεσίες" μ' εμάς! Προσέξτε πού βάζουν τα σημεία στίξεως, και μάλιστα προσέξτε αν υπάρχει σημείο στίξεως στο "Εγώ είμαι", για το οποίο μας κατηγορεί ο Μάξιμος:

1. Μετάφραση Νεόφυτου Βάμβα, Βιβλικής Εταιρίας Νικοδήμου 3 Αθήνα: "Ο δε είπε, Βλέπετε μη πλανηθήτε· διότι πολλοί θέλουσιν ελθεί εν τω ονόματί μου, λέγοντες, Ότι Εγώ είμαι· και Ο καιρός επλησίασε. Μη υπάγητε λοιπόν οπίσω αυτών." Είδατε πού βάζει ο Βάμβας την άνω τελεία; Εκεί που την είχαμε κι εμείς! Νοθευτής και ο Βάμβας κατά τον Μάξιμο!

2. Μετάφραση "Βίβλος" Αθήνα 1991. Εκδόσεις Βίβλος ΕΠΕ.: "Εκείνος είπε: "Βλέπετε μην πλανηθείτε. Γιατί πολλοί θα έρθουν με το όνομά μου λέγοντας: "Εγώ είμαι", και: "Ο καιρός έχει πλησιάσει". Μην πορευθείτε πίσω τους". Μάλιστα, η εν λόγω μετάφραση, έχει στην απέναντι σελίδα και το αρχαίο κείμενο, φυσικά με τα απαραίτητα σημεία στίξης, ως εξής: "ο δε είπεν, Βλέπετε μη πλανηθήτε· πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες, Εγώ ειμι, και, Ο καιρός ήγγικεν. μη πορευθήτε οπίσω αυτών." Προσέξτε και εδώ, πού βρίσκονται τα σημεία στίξεως! Και φυσικά, βρίσκονται τόσο στο αρχαίο, όσο και στη μετάφραση, εκεί που τα έχουμε κι εμείς!

3. Μετάφραση Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας 1997: "Η Αγία Γραφή Παλαιά και Καινή Διαθήκη": ""Προσέξτε", απάντησε εκείνος, "μην ξεγελαστείτε, γιατί θα έρθουν πολλοί που θα χρησιμοποιούν το όνομά μου και θα ισχυρίζονται: "εγώ είμαι ο Μεσσίας" και "ο καιρός έφτασε"· να μην τους ακολουθήσετε όμως." Δείτε κι εδώ, πώς ξεχωρίζει η μετάφραση αυτή το: "εγώ είμαι" από το: "ο καιρός έφτασε". Ακριβώς όμως κι εμείς, έτσι το κατανοούν και αυτοί.

Είναι νομίζω παραπάνω από προφανές, ότι και οι μεταφραστές κατανοούν το χωρίο όπως το κατανοήσαμε εμείς, γι' αυτό συμφωνούν μαζί μας, στο ότι χρειάζεται πράγματι σημείο στίξεως, μετά το "Εγώ είμαι". Γιατί όλοι αυτοί με τον ίδιο τρόπο κατανοούν τα λόγια τού Χριστού, και μόνο ο μοναχός Μάξιμος πιστεύει ότι ο Χριστός έπρεπε με τα λόγια του να κάνει χάρη στους υπόλοιπους ψευδοπροφήτες που δεν ισχυρίζονταν ότι είναι ο Χριστός. Προφανώς ο Μάξιμος για να καλύψει την ψευδοπροφητεία του, βγάζει αιρετικούς τους πάντες: Εμάς, την Ιερά σύνοδο που καταδίκασε το βιβλίο του, τον Επίσκοπό του που τον απέπεμψε, τους μεταφραστές τής Αγίας Γραφής... Τους πάντες! Θυσιάζει τους πάντες ως αιρετικούς και απατεώνες, στο βωμό μιας ψευδοπροφητείας του! Όλος ο κόσμος νοθεύει την Αγία Γραφή και την κατανοεί λάθος, εκτός από το φωτισμένο μυαλό του, που μόνο αυτό ξέρει ακόμα και το... τέλος τού κόσμου!

Πιθανόν βέβαια ο μοναχός Μάξιμος να μην είπε επίτηδες ψέματα, για το πώς είναι γραμμένο το πρωτότυπο κείμενο, αλλά πράγματι να μην γνώριζε αυτή τη "λεπτομέρεια", ότι το αρχαίο κείμενο δεν είχε ούτε καν τελείες, ούτε μικρά γράμματα, ούτε κενά μεταξύ τών λέξεων. Εάν όμως είναι έτσι, και δεν ήξερε βασικά πράγματα για το αρχαίο κείμενο το οποίο βάλθηκε να ερμηνεύσει σωστά, είναι δυνατόν έναν άνθρωπο τόσο αδιάβαστο, να τον εμπιστεύονται ορισμένοι, για να τους πει πότε θα γίνει το... τέλος τού κόσμου; Δεν ρωτάμε καλύτερα καμία καφετζού;

B. Ποια είναι η ορθή ερμηνεία τού χωρίου Λουκάς 21/κα: 8;

Εάν ο Μοναχός Μάξιμος ήταν τίμιος, (ή έστω γνώστης τού αρχαίου κειμένου), δεν θα μας κατηγορούσε για νοθεία τού αρχαίου κειμένου. Θα ήταν όμως δικαιολογημένος, να μας ρωτήσει: "Για ποιο λόγο προκρίνουμε τη δική μας ερμηνεία, από τη δική του;" Γιατί δηλαδή εμείς λέμε, ότι ο Χριστός μιλούσε εκεί για δύο διαφορετικά πράγματα, για ψευδοπροφήτες στο ένα, και για ψευδόχριστους στο άλλο, και δεν μιλούσε για κάποιους που θα είχαν κατ' ανάγκην και  τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, όπως ισχυρίζεται ο Μάξιμος; Μια τέτοια ερώτηση είναι δίκαιη και χρήσιμη ίσως, γι' αυτό και θα την απαντήσουμε, ώστε να καλυφθεί πλήρως το θέμα αυτό, προς μεγάλη οδύνη τού Μαξίμου.

6. Πώς ερμηνεύει το χωρίο ο υπεύθυνος αιρέσεων τής Εκκλησίας τής Ελλάδος π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος;

Πριν όμως προχωρήσουμε στην ανάλυση, θα θέλαμε να δούμε, μήπως μόνο εμείς κατανοούμε έτσι το χωρίο αυτό; Μήπως είμαστε εξαίρεση, και έχουμε παρανοήσει τα λόγια τού Χριστού, άρα είμαστε "αιρετικοί" κατά τον μοναχό Μάξιμο;

Αν και είδαμε ήδη, πώς το κατανοούν οι μεταφραστές τών παραπάνω μεταφράσεων τής Αγίας Γραφής, θεωρώ χρήσιμο να δούμε πώς κατανοεί και ερμηνεύει το χωρίο αυτό, ο μακαριστός Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, που ως την κοίμησή του υπήρξε ο υπεύθυνος κατά τών αιρέσεων, τής Εκκλησίας τής Ελλάδος. Παραθέτουμε λοιπόν ένα απόσπασμα από το βιβλίο του: "Η Λατρεία τής Σκοπιάς: Μάρτυρες τού Ιεχωβά και Ορθοδοξία"  Τόμος Γ΄ σελ. 211. Εκεί, στη δεύτερη παράγραφο τής σελίδας, υπό τον τίτλο: "Ψευδοπροφήτες", ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, μιλώντας για τους ψευδοπροφήτες τής Σκοπιάς, γράφει τα εξής:

"Η αγία Γραφή μας αναφέρει πως θα εμφανισθούν ψευδοπροφήτες και προτρέπει τους πιστούς να μη τους φοβηθούν ούτε να τους ακολουθήσουν (Ματθ. κδ: 11, 23-24. Λουκ. κα΄ 8)".

Παρατηρήστε ότι αυτά τα λέει ο π. Αντώνιος για τους Μάρτυρες τού Ιεχωβά, και χρησιμοποιεί το εδάφιο Λουκάς 21/κα: 8 που εξετάζουμε. Πώς χρησιμοποιεί το εδάφιο; Μήπως αναφέρει κάτι για ψευδόχριστους; Μήπως το έχει κατανοήσει όπως ο μοναχός Μάξιμος, ότι μιλάει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και για τους ψευδοχρίστους και για τους ψευδοπροφήτες; Ή το αναφέρει ΜΟΝΟ για τους ψευδοπροφήτες;

Φυσικά το αναφέρει ΜΟΝΟ για τους ψευδοπροφήτες, όπως κι εμείς, όπως και οι μεταφραστές που προαναφέραμε. Και εφ' όσον το εφαρμόζει στη Σκοπιά, φυσικά μιλάει μόνο για ψευδοπροφήτες και όχι για ψευδοχρίστους, εφ' όσον η Σκοπιά μόνο ψευδοπροφητείες έχει δώσει, χωρίς ποτέ να έχει ισχυρισθεί ότι είναι δήθεν ο Χριστός! Διαφορετικά η παράθεσή του δεν θα είχε κανένα απολύτως νόημα!

Και για να μην υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία, για το πώς ερμηνεύει ο χωρίο ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, αρκετές σελίδες πιο πέρα, στις σελίδες 248-249 τού ίδιου βιβλίου, επαναλαμβάνει την ίδια τακτική, γράφοντας το εξής:

"Γι' αυτό χιλιάδες οπαδοί έπαυσαν να πιστεύουν τον ψευδοπροφήτη τού Μπρούκλιν και ακολούθησαν τη συμβουλή τής Γραφής (Ματθ. κδ΄ 23-24. Λουκ. κα΄ 8...)".

Άρα λοιπόν, αν είμαστε εμείς αιρετικοί, που κατανοούμε έτσι το χωρίο, δηλαδή ότι αναφέρει χωριστά τους ψευδοχρίστους και χωριστά τους ψευδοδιδασκάλους, (χωρίς να αποκλείεται βέβαια και η ταύτιση σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις), τότε είναι αιρετικός και ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, ο υπεύθυνος για την καταπολέμηση τών αιρέσεων τής Εκκλησίας τής Ελλάδος! Τότε η Εκκλησία τής Ελλάδος είναι αιρετική, και ο μοναχός Μάξιμος είναι ο μόνος Ορθόδοξος!

7. Πατερική ερμηνεία τού χωρίου Λουκάς 21/κα: 8

Μια και ο μοναχός Μάξιμος επικαλείται τους πατέρες, ας δείξουμε τώρα, πώς το κατανόησαν αυτό το χωρίο οι Πατέρες:

Επιφάνειος:

"Λέγει δε ο ηλίθιος και τον νόμον και τους προφήτας τής φαύλης και εναντίας είναι αρχής, τον δε Χριστόν αγαθής. Πόθεν ουν οι προφήται τα εις Χριστόν τετυπωμένα προανεφώνησαν, ει μη μία ην και η αυτή δύναμις η λαλήσασα εν νόμω και εν προφήταις και Ευαγγελίοις; καθάπερ λέγει: "Ο λαλών εν τοις προφήταις ιδού πάρειμι", και τα εξής. Πόθεν δε και ο Κύριος εν τω Ευαγγελίω προανεφώνει, λέγων "Ει Μωυσεί επιστεύετε, και εμοί αν πιστεύετε· εκείνος γαρ περί εμού έγραψε"; Και πολλά μοι έστι περί μαρτυριών λέγειν, καθώς συναγείρας σχολήν εαυτώ εποίησεν ο επί συγκυρήματι πονηρώ τω κόσμω επιβλαστήσας, και πλανήσας τους υπ' αυτού πεπλανημένους. Παρελεύσομαι  δε και ταύτην, ωσεί μέμυκος και πεμφρηδόνος τών οδυνοποιών εκ πετεινών κνωδάλων ορμωμένων υπό μίαν ήξιν εκπετασθέντων την ανάλωσιν ποιησάμενος δια τής τού Θεού ενεργεστάτης πίστεώς τε και σωτηριώδους διδασκαλίας τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τού ειπόντος: "Βλέπετε μη πλανηθήτε. Πολλοί γαρ ελεύσονται ψευδοπροφήται". Και τού αποστόλου περί τών αυτών ψευδοχρίστων, και ψευδοδιδασκάλων, και ψευδαδέλφων φήσαντος, και ημάς ασφαλισαμένου, επί τας εξής, κατά την ακολουθίαν προβαινόντων τών άλλων, ποιήσομαι την υφήγησιν". (Επιφάνιος Κύπρου, "Κατά αιρέσεων ογδοήκοντα το επικληθέν Πανάριος κλπ.", PG 41,696A).

Μετάφραση:

Λέγει δε ο ηλίθιος (ο Μαρκίων) πως ο Νόμος και οι Προφήτες είναι της φαύλης και της κακής άρχης, ο δε Χριστός είναι της αγαθής αρχής. Πώς λοιπόν οι προφήτες προείπαν όλα αυτά τα οποία είναι τύποι του Χριστού, εάν δεν ήταν η μία και η αυτή δύναμη, η οποία μιλούσε δια του Νόμου δια των  προφητών και δια των Ευαγγελίων; όπου σύμφωνα με αυτά λέγει: «Ο λαλών εν τοις προφήταις ιδού πάρειμι», και τα εξής. Πώς ο Κύριος έλεγε στο Ευαγγέλιο «Ει Μωυσεί επιστεύετε, και εμοί αν επιστεύετε, εκείνος γαρ περί εμού έγραψε;» Και πολλά μου είναι γνωστα από μαρτυριες για τον Μαρκιωνα, όπως ότι ανήγειρε σχολή δική του, αυτός ο οποίος έγινε η αιτία να βλαστήσει στον κόσμο το πονηρό (αιρετικό) κήρυγμα και πλάνησε τους υπ'αυτού πεπλανημένους. Θα την προσπεράσω και αυτήν (την αιρετική διδασκαλία), όπως το μυρμήγκι και η σφήκα που αποφεύγει τις επώδυνες κραυγές των άγριων πουλιών που ακονιζουν το ραμφος τους και ανοιγουν τις φτερουγες τους ορμώμενα, επειχειρωντας την άλωση (κυρίεση - εκμηδένιση) της διδασκαλίας του (Μαρκίων) δια της καθαρής και σαφέστατης πίστεως και της σωτηριώδους διδασκαλίας  του Κύριου ημών Ιησού Χριστού, που είπε: «Βλέπετε μη πλανηθήτε. Πολλοί γαρ ελεύσονται ψευδοπροφήται». Και του Αποστόλου που μίλησε περί τών ιδίων ψευδοχρίστων, και ψευδοδιδασκάλων, και ψευδαδέλφων με σκοπό να μας ασφαλίσει εμάς, επί τας εξής, και σύμφωνα με τα όσα προέβησαν οι άλλοι για να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις, έτσι θα κάνω κι εγώ με την υφήγησιν (εισήγηση, διδασκαλία, καθοδηγηση.)

Σχόλια:

Προσέξτε πώς ο Επιφάνειος εφαρμόζει τα λόγια τού Χριστού που παρατίθενται στον Λουκά 21/κα: 8, εναντίον τού Μαρκίωνα, χρησιμοποιώντας μόνο το: "ψευδοπροφήται". Άλλωστε ο Μαρκίων δεν ισχυρίσθηκε ποτέ ότι ήταν ο ίδιος ο Χριστός. Αλλά τον ονομάζει "ψευδοπροφήτη", επειδή είχε κάνει δικό του Ιερατείο, που αντιτίθετο  στην "τάξη τών προφητών", που ήταν στην εποχή του, οι περιοδεύοντες Επίσκοποι τής Εκκλησίας. Και στη συνέχεια τον συγκαταριθμεί ανάμεσα στους "ψευδοχρίστους, και τους ψευδοδιδασκάλους και τους ψευδαδέλφους", αναφέροντας ξεχωριστά τις τρεις αυτές ομάδες, μια και αν κάποιος είναι "ψευδόχριστος", δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και "ψευδάδελφος", γιατί ή τον Χριστό θα παριστάνει, ή τον Χριστιανό αδελφό μας! Αλλά όχι και τα δύο μαζί! Άρα και η αναφορά αυτή, πάλι χώρια τους αναφέρει.

Θεοφύλακτος:

Ομοίως και ο Θεοφύλακτος, έχοντας κατανοήσει ξεχωριστά τις δύο έννοιες, αναφέρει το χωρίο σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις, ξεχωριστά κάθε φορά, τη μία για τους Ψευδοπροφήτες μόνο, και την άλλη για τους ψευδοχρίστους μόνο:

"Αύτη εστίν η εντολή, καθώς ηκούσατε απ' αρχής, ίνα εν, αυτή περιπατείτε. Ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί. Άνω - κάτω τα αυτά στρέφει· δια μεν τής αγάπης το αδιάσπαστον αυτοίς προμηθούμενος, αλλά μη προς τους πλάνους αποσχίζεσθαι, τους ήδη εν τω κόσμω περιπατούντας, και την δια σαρκός επιδημίαν τού Κυρίου αθετούντας· δια δε τού κατά την εντολήν περιπατείν, την απ' αρχής τών πεπλανημένων αιρετικών δόξαν εμφανίζων πρόσφατον ούσαν, και παρακαλών της απ' αρχής εντολής τούτους εχομένους, μη απάγεσθαι τη απάτη αυτών. Και γαρ ενετείλατο ο Χριστός τοις μαθηταίς περί τών πλανών τούτων λέγων: "Πολλοί ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες: Εγώ ειμι ο Χριστός· και πολλούς πλανήσουσι. Μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών. Πάντας ουν τας εντολάς, φησί, τηρούντας κελεύει μη απατάσθαι, αλλά τον ταύτα λέγοντα Αντίχριστον ηγείσθαι. Ούτος γαρ, φησίν, έστιν ο Αντίχριστος και πλάνος. Ειπών δε, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί, αλλ' ουκ ελθόντα, εμφαίνοντός εστιν, ως ήσαν τινες οι αθετούντες την δευτέραν τού Χριστού παρουσίαν· επεί και αυτός ο Κύριος λέγει: Πολλοί ελεύσονται επί τω ονόματί μου· ου περί τής πρώτης αυτού φάσκων παρουσίας, αλλά περί τής δευτέρας. Όμως αληθεί λόγω οι την δευτέραν αθετούντες και την πρώτην αποβάλλονται. Ει γαρ ο εν σαρκί παραγενόμενος και την δευτέραν αθετών αθετεί και την πρώτην. Ει γαρ πιστεύει παραγενόμενον, και την επαγγελίαν πιστήν ηγήσεται τού παραγενομένου·" (Θεοφύλακτος Βουλγαρίας, "Ερμηνεία εις την Β' Καθολικήν επιστολήν του Ιωάννου", PG 126,73C και εξής).

"...Βλέπετε μη πλανηθήτε. Πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες, ότι Εγώ ειμι, και ο καιρός ήγγικε· μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών. Όταν δε ακούσητε πολέμους, και ακαταστασίας, μη πτοηθήτε. Δει γαρο ταύτα γενέσθαι πρώτον, αλλ' ουκ ευθέως το τέλος. Τότε έλεγεν αυτοίς· Εγερθήσεται έθνος επί έθνος, και βασιλεία επί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους, και λιμοί, και λοιμοί έσονται, φόβητρά τε, και σημεία απ' ουρανού μεγάλα έσται. Εικότως ο Κύριος προφητεύει περί τής Ιερουσαλήμ νυν, άτε δη προς το σταυρωθήναι, όσον ούπω, ων, ιν έχοιμεν και ταύτα εις μεγάλην απόδειξιν τού αληθή Θεόν είναι αυτόν. Όθεν και τινων επαινούντων τας οικοδομάς τού ιερού και τα αναθήματα· οίμαι δε τα τορνευτά εκείνα και γλυπτά λέγειν, οίον φοίνικας και Χερουβίμ, ταύτα γαρ ίσως τα αναθήματά φησιν· Ο Κύριος ουδενός τούτων επιστρέφεται, αλλά την κατάλυσιν αυτών προλέγει. Οι δε ωήθησαν αυτόν περί τής καθολικής συντελείας λέγειν, καίτοι περί τής υπό Ρωμαίων αλώσεως τών Ιεροσολύμων λέγοντα. Διό και αυτός συγκαταβαίνων αυτοίς, αφίησι μεν τέως τους περί τής αλώσεως λόγους, μέλλει γαρ αυτούς παραπλέξαι τοις μετά ταύτα, νυν δε περί τής συντελείας διαλαμβάνει, και προασφαλίζεται αυτούς, ώστε τοις προ τής αυτού παρουσίας μέλλουσιν ελθείν ψευδοπροφήταις μη υπαχθήναι." (Θεοφύλακτος Βουλγαρίας, "Ερμηνεία εις το κατά Λουκάν ευαγγέλιον", PG 123,1049C και εξής)

Παρατηρήστε, πώς σε δύο διαφορετικά του κείμενα ο Θεοφύλακτος, χρησιμοποιεί ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ την εφαρμογή τών λόγων τού Χριστού στον Αντίχριστο, και ξεχωριστά στους ψευδοπροφήτες! Διαφορετικά, αν αυτά τα δύο πήγαιναν κατ' ανάγκην μαζί, (όπως ισχυρίζεται ο μοναχός Μάξιμος), κατ' ανάγκην και μαζί θα τα χρησιμοποιούσε και ο Θεοφύλακτος. Παρατηρήστε επίσης, ότι μετά το "εγώ ειμι", έχει τεθεί κόμμα. Προφανώς κι εδώ νοθεία υπάρχει, κατά τον Μάξιμο! Όλος ο κόσμος έχει συνωμοτήσει να νοθεύει το συγκεκριμένο σημείο, για να διαχωρίζει τα δύο νοήματα και να βγάλει τον Μάξιμο ψευδοπροφήτη!

Όπως ο Επιφάνειος, έτσι και ο Θεοφύλακτος συμφωνούν με τη δική μας ξεχωριστή ερμηνεία, όπως και με την ερμηνεία τών μεταφράσεων που παραθέσαμε, όπως και με την ερμηνεία τού υπευθύνου αιρέσεων τής Εκκλησίας τής Ελλάδος π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, και κάθε ερμηνευτή που δεν πάσχει από εσχατολογική υστερία.

Όμως θα δούμε πολύ περισσότερα! Θα δούμε και τη συμφωνία τής ίδιας τής Αγίας Γραφής. Στη συνέχεια θα δούμε πώς όλα αυτά δένουν με τη σωστή ερμηνεία τού χωρίου, που θα κάνουμε από την ίδια την Αγία Γραφή, προς καταισχύνη τών διαστρεβλωτών τού νοήματός της, προκειμένου να στηρίξουν άνομες και αντιχριστιανικές ψευδοπροφητείες.
 

8. Συμφραζομενική ερμηνεία τού χωρίου Λουκάς 21/κα: 8

Ας ξεκινήσουμε όμως από το πώς κατανόησε τα λόγια τού Χριστού, ένας από τους Ευαγγελιστές.

Α. Ο ευαγγελιστής Μάρκος και ο διαχωρισμός τών εννοιών:

Ας δούμε την παράλληλη αφήγηση που κάνει για τα ίδια λόγια τού Χριστού ο Μάρκος, στο 13/ιγ: 5-7:

"ο δε Ιησούς αποκριθείς ήρξατο λέγειν αυτοίς· βλέπετε μη τις υμάς πλανήση. Πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμι, και πολλούς πλανήσουσιν. 7 Όταν δε ακούσητε πολέμους και ακοάς πολέμων, μη θροείσθε· δει γαρ γενέσθαι, αλλ’ ούπω το τέλος".

Προσέξτε ότι ο Ευαγγελιστής Μάρκος, ΔΕΝ συνδέει τους ψευδόχριστους με τη ρήση: "ο καιρός επλησίασεν". Αντιθέτως! Μπαίνοντας στο χωρίο 7, χρησιμοποιεί τη λέξη: "δε"! ("όταν δε ακούσητε πολέμους... ούπω το τέλος"). Το "δε", είναι μια λέξη που σαφώς δείχνει ότι αλλάζει νόημα! Ο Ευαγγελιστής δεν παραλείπει ούτε αυτός να συμπεριλάβει μέσα στο: "βλέπετε μη τις υμάς πλανήση", ούτε τους ψευδόχριστους, ούτε τους ψευδοπροφήτες. Αλλά τα αναφέρει ξεχωριστά! Δεν τα συνδέει στο μυαλό του, όπως ο μοναχός Μάξιμος, που τα θέλει κατ' ανάγκην ταυτισμένα, για να αποφύγει να χαρακτηρισθεί και ο ίδιος ο Μάξιμος ψευδοπροφήτης!

Συνεπώς, και ο Ευαγγελιστής Μάρκος, κατανόησε όπως κι εμείς, όπως και οι προαναφερόμενοι πατέρες και μεταφραστές και ο υπεύθυνος αιρέσεων, ότι τα λόγια τού Χριστού μιλούσαν ξεχωριστά για τις δύο αυτές ομάδες.

Β. Και ο ευαγγελιστής Ματθαίος διαχωρίζει τις έννοιες:

Ας συνεχίσουμε να δούμε, πώς κατανόησε τα λόγια αυτά τού Χριστού ο Ματθαίος, που ήταν και παρών στη συζήτηση με τον Κύριο:

Ματθαίος 24/κδ: 4-6: "και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς· βλέπετε μη τις υμάς πλανήση. 5 πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες, εγώ ειμι ο Χριστός, και πολλούς πλανήσουσι. 6 μελλήσετε δε ακούειν πολέμους και ακοάς πολέμων· οράτε μη θροείσθε· δει γαρ πάντα γενέσθαι, αλλ’ ούπω εστί το τέλος".

Παρατηρούμε ότι και αυτός, τα κατανόησε ακριβώς όπως και ο Μάρκος! Αφού αναφέρει και αυτός τους ψευδοχρίστους, όχι μόνο δεν τους συνδέει κατ' ανάγκην με την ψευδοπροφητική αγγελία: "ο καιρός ήγγικε", αλλά και αυτός διαχωρίζει τις έννοιες, με το "δε". Αυτό ξεκάθαρα σημαίνει ότι "πρέπει να προσέξετε από αυτό και από εκείνο", σε αντίθεση με τον ισχυρισμό τού Μάξιμου, που ισχυρίζεται ότι αυτό είναι λάθος! Προφανώς και αυτός ο Ευαγγελιστής αιρετικός ήταν, για να κάνει το χατήρι τού Μάξιμου!

Γ. Οι ψευδόχριστοι και οι ψευδοπροφήτες:

Όμως ο ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει περισσότερα πάνω σε αυτό το θέμα. Στο ίδιο αυτό κεφάλαιο (24/κδ), λίγο πιο κάτω, στα χωρία 23,24, μας λέει τα εξής:

"τότε εάν τις υμίν είπη, ιδού ώδε ο Χριστός ή ώδε, μη πιστεύσητε· 24 εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς".

Μιλώντας ο Χριστός στο ίδιο θέμα, για το: "βλέπετε μη τις υμάς πλανήση", κάνει και εδώ διάκριση ψευδοχρίστων και ψευδοπροφητών,  χρησιμοποιώντας τη λέξη: "και", όπως πριν τη λέξη: "δε". Αυτό σημαίνει, ότι δεν είναι κατ' ανάγκην απαραίτητο να είναι ένας ψευδοπροφήτης επίσης ψευδόχριστος! Διαφορετικά τα λόγια τού Χριστού θα άφηναν απ' έξω όλους εκείνους τους απατεώνες (ή πλανημένους), που στα 2000 χρόνια από τότε, εξήγγειλαν την ημερομηνία τού τέλους και διαψεύσθηκαν. Και θα άφηνε έτσι εκτεθειμένους τους πιστούς, σε όλους αυτούς τους απατεώνες που ήθελαν να εξαγγείλουν πράγματα τα οποία δεν τους ανήκει να τα γνωρίζουν "ουχ υμών εστι γνώναι χρόνους ή καιρούς ους ο Πατήρ έθετο εν τη ιδία εξουσία" (Πράξεις 1/α: 7).

Βεβαίως η γραμματική εδώ επιτρέπει το "και" να αναφέρεται σε δύο διαφορετικές ιδιότητες τών ιδίων ανθρώπων, και όχι κατ' ανάγκην σε δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Και βεβαίως θα μπορούσαν κάποιοι ψευδόχριστοι να είναι ΚΑΙ ψευδοπροφήτες, προαναγγέλοντας ότι "ο καιρός ήγγικε". Αν όμως ο Ματθαίος ήθελε να τονίσει ότι πρόκειται ΚΑΤ' ΑΝΑΓΚΗΝ για την ίδια ομάδα ανθρώπων, θα μπορούσε να μη χρησιμοποιήσει καθόλου το "και", έτσι ώστε να ταυτίσει κατ' ανάγκην τις δύο αυτές ομάδες, ή να το επεξηγήσει εκτενέστερα. Άλλωστε όπως θα δούμε ξεκάθαρα στη συνέχεια, το πνεύμα τής Αγίας Γραφής είναι να κάνει διάκριση μεταξύ ψευδοχρίστων και ψευδοπροφητών, και όχι να τους ταυτίζει κατ' ανάγκην.

Παρόμοια ο ευαγγελιστής Μάρκος, λίγο πιο κάτω και αυτός από το χωρίο που είδαμε (στο κεφάλαιο 13/ιγ), γράφει τα εξής στα χωρία 21 και 22:

"και τότε εάν τις υμίν είπη, ιδού ώδε ο Χριστός, ιδού εκεί, μη πιστεύετε. 22 εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία και τέρατα προς το αποπλανάν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς.".

Αλλά και ο τέταρτος ευαγγελιστής, ο Ιωάννης, δίνει και αυτός στις επιστολές του τη συμβολή του στην κατανόηση τού διδύμου: "ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες", ως εξής:

"Αγαπητοί, μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστιν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον. 2 εν τούτω γινώσκετε το πνεύμα του Θεού· παν πνεύμα ό ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού έστι· 3 και παν πνεύμα ό μη ομολογεί τον Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού ουκ έστι· και τούτό εστι το του αντιχρίστου ό ακηκόατε ότι έρχεται, και νυν εν τω κόσμω εστίν ήδη" (Α΄ Ιωάννου 4/δ: 1-3).

Προσέξτε ότι και εδώ υπάρχει το δίδυμο: "ψευδοπροφήτες" και "αντίχριστοι", και πάλι συνδεδεμένο. Μάλιστα εδώ ο Ιωάννης, ταυτίζει τους ψευδοπροφήτες με το πνεύμα τού Αντιχρίστου, θέτοντάς τους μέσα στη σχήμα: "αντίχριστος" - "αντίχριστοι". Μήπως αυτό σημαίνει, ότι έχει δίκιο ο Μάξιμος, και ότι όταν μιλάμε για ψευδοπροφήτη, πρέπει κατ' ανάγκην αυτός να ισχυρίζεται ότι είναι ο Χριστός;

Όχι φυσικά! Γιατί σαφέστατα ο Ιωάννης εξηγεί τι ακριβώς εννοεί, ταυτίζοντας τους ψευδοπροφήτες μέσα στην έννοια "πνεύμα τού αντιχρίστου". Εξηγεί καθαρά, ότι πρόκειται για "ΠΑΝ ΠΝΕΥΜΑ" που δεν ομολογεί τον Ιησού Χριστό "εν σαρκί εληλυθότα". Δεν λέει τίποτα εδώ, για ισχυρισμό κάποιου ότι είναι "ο Χριστός". Αρκεί κάποιος να αρνείται και μόνο την ένσαρκη έλευση τού Χριστού, για να είναι αντίχριστος και ψευδοπροφήτης! Εδώ το "αντίχριστος" λαμβάνει τη μορφή "εναντίον τού Χριστού", και όχι κατ' ανάγκην τη μορφή: "στη θέση τού Χριστού"! Έτσι δεν υπάρχει εδώ καμία απαίτηση να ισχυρίζεται κάποιος κατ' ανάγκην ότι είναι ο Χριστός, για να είναι ένας από τους ψευδοπροφήτες, για τους οποίους μίλησε ο Χριστός, σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές!

Δ. Η καθοριστική διάκριση τής Αποκάλυψης:

Όμως ο Ιωάννης τελικά βάζει την "ταφόπετρα" στην ερμηνεία τού μοναχού Μαξίμου, περί κατ' ανάγκην ταύτισης Αντιχρίστου και Ψευδοπροφήτη, στο βιβλίο τής Αποκάλυψης! Εκεί ξεκάθαρα, σύμφωνα με τις οράσεις που του έδωσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ξεκάθαρα και οριστικά τον εσχατολογικό Αντίχριστο (αντί τού Χριστού) από τον Ψευδοπροφήτη!

Ο Ιωάννης λοιπόν μας περιγράφει τον Αντίχριστο και τον Ψευδοπροφήτη, ως δύο συνεργαζόμενα μεν, αλλά ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ θηρία. Παραθέτουμε ολόκληρο το 13/ιγ: κεφάλαιο τής Αποκάλυψης, το οποίο ξεκάθαρα και σαφέστατα διαχωρίζει τον Αντίχριστο (το πρώτο θηρίο) από τον Ψευδοπροφήτη (το δεύτερο θηρίο):

"Και εστάθην επί την άμμον της θαλάσσης· και είδον εκ της θαλάσσης θηρίον αναβαίνον, έχον κέρατα δέκα και κεφαλάς επτά, και επί των κεράτων αυτού δέκα διαδήματα, και επί τας κεφαλάς αυτού ονόματα βλασφημίας. 2 και το θηρίον ό είδον ην όμοιον παρδάλει, και οι πόδες αυτού ως άρκου, και το στόμα αυτού ως στόμα λέοντος. και έδωκεν αυτώ ο δράκων την δύναμιν αυτού και τον θρόνον αυτού και εξουσίαν μεγάλην· - 3 και μίαν εκ των κεφαλών αυτού ως εσφαγμένην εις θάνατον. και η πληγή του θανάτου αυτού εθεραπεύθη, και εθαύμασεν όλη η γη οπίσω του θηρίου. 4 και προσεκύνησαν τω δράκοντι τω δεδωκότι την εξουσίαν τω θηρίω, και προσεκύνησαν τω θηρίω λέγοντες· τις όμοιος τω θηρίω; τις δύναται πολεμήσαι μετ' αυτού; 5 και εδόθη αυτώ στόμα λαλούν μεγάλα και βλασφημίαν· και εδόθη αυτώ εξουσία πόλεμον ποιήσαι μήνας τεσσαράκοντα δύο. 6 και ήνοιξε το στόμα αυτού εις βλασφημίαν προς τον Θεόν, βλασφημήσαι το όνομα αυτού και την σκηνήν αυτού, τους εν τω ουρανώ σκηνούντας. 7 και εδόθη αυτώ πόλεμον ποιήσαι μετά των αγίων και νικήσαι αυτούς, και εδόθη αυτώ εξουσία επί πάσαν φυλήν και λαόν και γλώσσαν και έθνος. 8 και προσκυνήσουσιν αυτόν πάντες οι κατοικούντες επί της γης, ων ου γέγραπται το όνομα εν τω βιβλίω της ζωής του αρνίου του εσφαγμένου από καταβολής κόσμου. 9 Ει τις έχει ους, ακουσάτω. 10 ει τις εις αιχμαλωσίαν απάγει, εις αιχμαλωσίαν υπάγει· ει τις εν μαχαίρα αποκτέννει, δει αυτόν εν μαχαίρα αποκτανθήναι. ώδέ εστιν η υπομονή και η πίστις των αγίων.

 11 Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης, και είχε κέρατα δύο όμοια αρνίω, και ελάλει ως δράκων. 12 και την εξουσίαν του πρώτου θηρίου πάσαν ποιεί ενώπιον αυτού. και ποιεί την γην και τους εν αυτή κατοικούντας ίνα προσκυνήσωσι το θηρίον το πρώτον, ου εθεραπεύθη η πληγή του θανάτου αυτού. 13 και ποιεί σημεία μεγάλα, και πυρ ίνα εκ του ουρανού καταβαίνη εις την γην ενώπιον των ανθρώπων. 14 και πλανά τους κατοικούντας επί της γης δια τα σημεία α εδόθη αυτώ ποιήσαι ενώπιον του θηρίου, λέγων τοις κατοικούσιν επί της γης ποιήσαι εικόνα τω θηρίω, ος είχε την πληγήν της μαχαίρας και έζησε. 15 και εδόθη αυτώ πνεύμα δούναι τη εικόνι του θηρίου, ίνα και λαλήση η εικών του θηρίου και ποιήση, όσοι εάν μη προσκυνήσωσι τη εικόνι του θηρίου, ίνα αποκτανθώσι. 16 και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, 17 και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. 18 ­Ωδε η σοφία εστίν· ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου· αριθμός γαρ ανθρώπου εστί· και ο αριθμός αυτού χξς."

Σαφέστατα εδώ έχουμε δύο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ θηρία: Το ένα βγαίνει από τη θάλασσα και είναι ο "Αντίχριστος", που είναι σαφώς πολιτικός ηγέτης, αντί και εναντίον τού Χριστού. Και έχουμε και ένα δεύτερο θηρίο, που αναβαίνει από τη γη, και είναι θρησκευτικός ηγέτης. Και το δεύτερο θηρίο, πλανά τους ανθρώπους να προσκυνήσουν την εικόνα τού θηρίου. Το θηρίο αυτό το δεύτερο, ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη μας το κατονομάζει ως: "Ψευδοπροφήτη":

"και επιάσθη το θηρίον και ο μετ’ αυτού ψευδοπροφήτης ο ποιήσας τα σημεία ενώπιον αυτού, εν οίς επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας τη εικόνι αυτού· ζώντες εβλήθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός την καιομένην εν θείω" (Αποκάλυψις 19: 20).

"και ο διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και βασανισθήσονται ημέρας και νυκτός εις τους αιώνας των αιώνων" (Αποκάλυψις 20: 10).

Τώρα πλέον όλα ξεκαθαρίζουν! Άλλο είναι το θηρίο - Αντίχριστος, και άλλο το θηρίο - Ψευδοπροφήτης, που οδηγεί τον κόσμο στο να προσκυνήσει τον Αντίχριστο. Επειδή όμως συνεργάζονται, γι' αυτό και οι δύο εντάσσονται μέσα στο "πνεύμα τού Αντιχρίστου", και γι' αυτό ο Ιωάννης ταυτίζει τις έννοιες στην επιστολή του όπως είδαμε, θέτοντας και τους ψευδοπροφήτες εντός τού ιδίου αντιχρίστου πνεύματος.

Προσέξτε επίσης τις περιγραφές τών θηρίων. Είναι οι ίδιες περιγραφές περί "σημείων πλάνης", που είδαμε να αναφέρει ο Χριστός στη συζήτησή του την οποία εξετάζουμε. Δεν πρόκειται για συνωνυμία, αλλά για τους ίδιους εκείνους Αντιχρίστους και Ψευδοπροφήτες, που εντάσσονται μέσα στο "πνεύμα τού Αντιχρίστου". Οι οποίοι, μπορεί να μην ισχυρίζονται όλοι τους, ότι "είναι ο Χριστός", αλλά όμως είναι ψευδοπροφήτες, και αποκαλούνται σαφέστατα έτσι.

Δεν θα προχωρήσουμε στο παρόν άρθρο σε εκτενέστερη ανάλυση περί Αντιχρίστου, κάτι που έχουμε ήδη εκτενώς σε άλλα μας άρθρα. Εδώ απλώς ο σκοπός μας είναι να αποδείξουμε ΚΑΙ από την Αγία Γραφή, το ερμηνευτικό λάθος τού μοναχού Μαξίμου, που θέλει κατ' ανάγκην τους ψευδοπροφήτες για τους οποίους μιλά ο Κύριος, να ισχυρίζονται επίσης ότι "είναι ο Χριστός". Και αυτό το αποδείξαμε πανηγυρικά, δείχνοντας ότι η ομάδα τών ψευδοπροφητών συνεργάζεται μεν με τον Αντίχριστο, αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι πρέπει να ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός.

Για να μην αφήσουμε όμως κανένα παράθυρο στον μοναχό Μάξιμο, να ισχυρισθεί, ότι δήθεν ο Χριστός μιλούσε για άλλους ψευδοχρίστους και ψευδοπροφήτες στο Λουκάς 21/κα: 8, (και Μάρκος, στο 13/ιγ: 5-7 και Ματθαίος 24/κδ: 4-6) και για άλλους στη συνέχεια τής συζήτησης, (και Μάρκος, στο 13/ιγ: 21-22 και Ματθαίος 24/κδ: 23-24), θα αναφέρουμε στη συνέχεια μία ακόμα πατερική μαρτυρία, που δείχνει ότι και οι Πατέρες, κατανόησαν όπως κι εμείς, ότι για τους ίδιους μιλούσε ο Χριστός και στα δύο σημεία τής συζήτησης:

"προφήται και ψευδόχριστοι, και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα ώστε πλανάσθαι, ει δυνατόν και τους εκλεκτούς· ιδού προείρηκα υμίν. Τα μεν γαρ εν ημίν αποτεθέντα μαθήματά τε και χαρίσματα παρ' αυτού πολλά και υπέρ άνθρωπόν εστιν· ουρανίου γαρ πολιτείας τύπος, και δύναμις κατά δαιμόνων, υιοποίησίς τε και το υπέρ παν χάρισμα και εξαίρετον, η περί τού Πατρός γνώσις και αυτού τού Λόγου, και δωρεά Πνεύματος αγίου. Η δε τών ανθρώπων διάνοια επιμελώς επί τα πονηρά έγκειται· και μην ο αντίδικος ημών διάβολος, φθονών επί τοις τοσούτοις ημίν αγαθοίς γενομένοις, περιέρχεται ζητών αρπάσαι τα εις ημάς τού Λόγου σπέρματα. Δια τούτο γουν, ώσπερ ίδια κειμήλια τα μαθήματα σραφίζων εν ημίν για τής προρρήσεως, έλεγεν ο Κύριος: Βλέπετε μη τις υμάς πλανήση. Πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου, λέγοντες: Εγώ ημι· και ο καιρός ήγγικε, και πολλούς πλανήσουσι· μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών" (Αθανάσιος Αλεξανδρείας, "Προς τους επισκόπους Αιγύπτου και Λιβύης επιστολαί", PG 25,540Β).

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι και στο συγκεκριμένο χωρίο, οι συγγραφείς τής Πατρολογίας έχουν βάλει και αυτοί "άνω τελεία" στο σημείο στο οποίο κατηγορούμαστε κι εμείς ως πλαστογράφοι από τον μοναχό Μάξιμο! Όλος ο κόσμος τελικά είναι τόσο αιρετικός, που δεν μπορεί να κατανοήσει ότι νοθεύει τα λόγια τού Χριστού, και μόνο ο Μάξιμος είναι ο Υπερορθόδοξος, που έχει τόση σοφία, ώστε να γνωρίζει ακόμα και τον καιρό τού τέλους που δεν τον γνωρίζει κανείς άλλος! Και είναι και τόσο ταπεινός επίσης!

9. Συμπέρασμα

Ούτε εμείς λοιπόν κάναμε νοθεία με την άνω τελεία, ούτε οι πατρολόγοι, ούτε οι πατέρες είναι αιρετικοί, ούτε ο υπεύθυνος αιρέσεων τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος ήταν αιρετικός, που το κατανόησε όπως εμείς, ούτε ο Θεοφύλακτος το κατανόησε αιρετικά, ούτε ο Επιφάνειος. Επίσης δεν είναι αιρετικοί ούτε οι ευαγγελιστές Μάρκος και Ματθαίος, που διαχωρίζουν τους ψευδόχριστους από τους ψευδοπροφήτες, ούτε ο Ιωάννης που κάνει το ίδιο πράγμα στις επιστολές του και την Αποκάλυψη. Αλλά ούτε και ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι αιρετικός, που έδωσε στον Ιωάννη μια τέτοια όραση, που να διαχωρίζει τον Αντίχριστο από τον Ψευδοπροφήτη.

Τελικά μήπως ο μόνος αιρετικός σε αυτή την υπόθεση είναι ο μοναχός Μάξιμος, τον οποίο απέπεμψε ο Επίσκοπός του, και τού οποίου το βιβλίο, χαρακτήρισε κακόδοξο η Ιερά Σύνοδος τής Εκκλησίας τής Ελλάδος; Μήπως;

Βεβαίως για τον Μοναχό Μάξιμο και τα όσα λέει εναντίον μας, ΔΗΘΕΝ απαντώντας σε αυτά που του γράψαμε, (έτσι για να λέει ότι δήθεν απάντησε), έχουμε πολλά να πούμε ακόμα, και εκείνα θα είναι ακόμα πιο συντριπτικά εναντίον τής ψευδοπροφητείας τού 2018. Αν και ήδη στο τέλος τού 2012 θα είναι φανερό σε όλους ότι εφ' όσον ο Αντίχριστος δεν θα έχει έρθει όπως ισχυρίζεται εκείνος, η προφητεία του για το τέλος θα μπάζει νερά...

N. M.