Το άρθρο αυτό της Σκοπιάς, είναι γραμμένο με τρόπο ρητορικών ερωτήσεων, και φυσικά δικών τους απαντήσεων, όπως λέμε: "Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει"! Γι' αυτό και η απάντηση θα γίνει στον τύπο που η Σκοπιά επέλεξε, δηλαδή πέραν των δικών τους απαντήσεων, εμείς θα δώσουμε και τις δικές μας Χριστιανικές απαντήσεις, στα όσα ανυπόστατα και αθεολόγητα γράφει η Σκοπιά στο άρθρο αυτό. Καθώς θα προχωράει η ανάγνωση του άρθρου, θα δίνονται και οι απαντήσεις, από ένα πρώην μέλος της Σκοπιάς, που τον καιρό που γράφθηκε αυτό το άρθρο, ήταν ακόμα θύμα της! Μόνο που πλέον έμαθε να σκέφτεται, και να κατανοεί την Αγία Γραφή, όχι πίσω από τα παραμορφωτικά γυαλιά της Σκοπιάς, αλλά κάτω από το λαμπερό φως της αληθινής Εκκλησίας του Χριστού!

Με μαύρο χρώμα το κείμενο της Σκοπιάς

Με ροζ χρώμα οι Χριστιανικές απαντήσεις

 Η Τριάδα—Πρέπει να Πιστεύετε σ' Αυτήν;

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, πιστεύετε στην Τριάδα;

Φυσικά!

Εκατοντάδες εκατομμύρια του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου πιστεύουν σ' αυτή. Ίσως να νομίζατε πάντα ότι βασίζεται στην Αγία Γραφή.

Όχι, δεν το νομίζω. Το δόγμα της Αγίας Τριάδος, (αν και περιέχεται σαφώς και στην Αγία Γραφή), ΔΕΝ βασίζεται στην Αγία Γραφή, αλλά στη Θεία αποκάλυψη του Θεού προς τους αγίους της Εκκλησίας, οι οποίοι τον γνωρίζουν προσωπικά, και μας αποκαλύπτουν, (είτε μέσα από την Αγία Γραφή, είτε από τις άλλες Θεόπνευστες εκφράσεις της Εκκλησίας) ότι ο Θεός είναι Τριαδικός. Η Αγία Τριάδα, δεν στηρίζεται σε κανενός είδους βιβλίο ή κείμενο, παρά μόνο στον «στύλο και εδραίωμα της αληθείας, την Εκκλησία του Θεού του Ζώντος» (Α΄ Τιμ. 3/γ: 15).

Ξέρετε τι ακριβώς είναι;

Φυσικά!

Την καταλαβαίνετε;

Φυσικά!

Μπορείτε να την εξηγήσετε;

Φυσικά!

Το Σύμβολο Πίστης του Αθανασίου, μια από τις πρώτες πλήρεις δηλώσεις που έγιναν για την Τριάδα, δίνει την εξής εξήγηση:

«Η Θεία φύση του Πατέρα, του Γιου και του Αγίου Πνεύματος είναι μία: η δόξα ίση, η μεγαλοπρέπεια συναιώνια. ... ο Πατέρας είναι παντοδύναμος, ο Γιος παντοδύναμος και το  Άγιο Πνεύμα παντοδύναμο. . . .   Έτσι ο Πατέρας είναι Θεός, ο Γιος είναι Θεός, και το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός. Κι όμως δεν υπάρχουν τρεις Θεοί, αλλά ένας Θεός. ... Σ' αυτήν την Τριάδα κανένας δεν προηγείται ούτε έπεται του άλλου· κανένας δεν είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος του άλλου. Αλλά και τα τρία πρόσωπα είναι συναιώνια μαζί, και ίσα».

Σύμφωνα λοιπόν με τη διδασκαλία της Τριάδας, ο Πατέρας, ο Γιος και το Άγιο Πνεύμα, είναι ίσοι σε δύναμη, εξουσία και αιωνιότητα. Αλλά το ζωτικό ερώτημα είναι το εξής: Πίστευε και δίδασκε ο Ιησούς Χριστός και οι απόστολοι του την Τριάδα;

Φυσικά! Όπως και ΟΛΟΙ οι Χριστιανοί, από τότε ως σήμερα.

Αν πιστέψουμε ότι αυτοί πίστευαν, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολλά πολύ περίπλοκα ερωτήματα.

Στο εδάφιο Μάρκος 13:32, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας [για την ερχόμενη εκτέλεση κρίσης του Θεού] ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ, ουδέ ο Υιός, ειμή ο Πατήρ»   (Βλέπε το πλαίσιο στη σελίδα 7 «Γιατί Λείπουν;») Αλλά, αν ο Πατέρας και ο Γιος είναι ίσοι, πώς θα μπορούσε ο Γιος ν' αγνοεί πράγματα που γνωρίζει ο Πατέρας;

Επειδή ο Υιός εκτός από τη Θεϊκή, έχει την ανθρώπινη φύση. ΜΟΝΟ κατά την ανθρώπινη φύση ο Χριστός δεν γνώριζε. Κατά τη Θεϊκή όμως πάντοτε γνώριζε.

Μερικοί μπορεί ν' απαντήσουν, Ό Ιησούς είχε δύο φύσεις. Εδώ μιλάει με τη φύση του ανθρώπου.

Αφού γνωρίζει η Σκοπιά την απάντηση, τότε γιατί εμμένει σε αυτό το επιχείρημα; Δεν δείχνει αυτό την κακοπιστία και την αμετανοησία των ηγετών της, που απιστούν στην αλήθεια, και επιμένουν να ρωτούν πράγματα στα οποία ΗΔΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ την απάντηση;

Αλλά κι αν έτσι είχαν τα πράγματα, τι θα πούμε για το «Άγιο Πνεύμα»; Αν είναι το τρίτο πρόσωπο της Τριάδας, γιατί δεν τα γνωρίζει;

Ποιος είπε ότι το Άγιο Πνεύμα «δεν τα γνωρίζει»; Γιατί η Σκοπιά βάζει στην Αγία Γραφή πράγματα που δεν γράφει; Το χωρίο δεν λέει τίποτα τέτοιο. ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΜΑΛΙΣΤΑ! Ενώ εκτός από τους ανθρώπους, αναφέρει ξεχωριστά τον Υιό (κατά την κτιστή του φύση) και τους Αγγέλους, ΔΗΛΑΔΗ ΟΛΑ ΤΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ, το Άγιο Πνεύμα δεν το αναφέρει!

Τόσο η Θεϊκή φύση του Πατρός, όσο του Υιού, όσο και του Αγίου Πνεύματος, γνωρίζουν την ημέρα και την ώρα. Όταν λέει: «ο Πατήρ μου μόνος», δεν εξαιρεί αυτό τη Θεϊκή φύση του Υιού (και Λόγου), ούτε του Αγίου Πνεύματος. Γιατί όλα όσα είναι του Πατρός, είναι και του Υιού (και Λόγου) Του, και του Αγίου Πνεύματος. Στον Πατέρα, συγκαταλέγεται και ο Λόγος Του, και το Πνεύμα Του, όπως σ’ έναν άνθρωπο (μόνο), συγκαταλέγεται το πνεύμα του και ο λόγος του. Και όπως δεν θα εξαιρέσουμε από έναν (μόνο) άνθρωπο το πνεύμα και τον λόγο του, δεν θα τον εξαιρέσουμε ούτε από τον Πατέρα.

Το πόσο γερή είναι μια αλυσίδα εξαρτάται από τον πιο αδύνατο κρίκο της, και το «Άγιο Πνεύμα» είναι μέρος της Τριαδιστικής αλυσίδας.

Από πού προκύπτει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι «ασθενής κρίκος»; Επειδή οι ηγέτες της Σκοπιάς δεν κατανοούν όσα διαβάζουν λόγω τύφλωσης;

Παρόμοια, σε μια προηγούμενη περίπτωση, ο Ιησούς είχε πει: «Ουδείς γινώσκει τις είναι ο Υιός, ειμή ο Πατήρ, και τις είναι ο Πατήρ, ειμή ο Υιός». (Λουκάς 10:22) Για άλλη μια φορά, τι θα πούμε για το «Άγιο Πνεύμα»; Αν είναι ένα συνειδητό μέρος της «Θεότητας», ισότιμο με τον Πατέρα και το Γιο, γιατί δεν το γνωρίζει αυτό;

Και πάλι δεν αναφέρεται ότι το Άγιο Πνεύμα δεν γνωρίζει. Πάλι η Σκοπιά βάζει στην Αγία Γραφή λόγια που δεν λέει. Στον Πατέρα συμπεριλαμβάνεται το Πνεύμα Του.

Ομοίως η Αγία Γραφή λέει: «ημίν είναι ΕΙΣ Θεός, ο Πατήρ» Δηλαδή «για εμάς τους Χριστιανούς, υπάρχει  ένας Θεός, ο Πατέρας» (Α΄ Κορινθίους 8/η: 6). Παρ’ όλα αυτά, ο Ιωάννης στο 1/α: 1 του Ευαγγελίου του, γράφει σαφώς πως: «και Θεός ην ο Λόγος». Πώς ο Λόγος είναι «Θεός», αν Θεός είναι ΜΟΝΟ ο Πατήρ; Και στο ίδιο χωρίο της Α΄ προς Κορινθίους, ο Παύλος συνεχίζει, και λέει: «ημίν… και εις (ένας) Κύριος Ιησούς Χριστός». Δηλαδή, αν δεχθούμε ότι ο Πατήρ και ο Υιός δεν είναι μία ουσία, τότε μήπως ο Πατήρ δεν είναι Κύριος, επειδή Κύριος είναι ΕΝΑΣ, και αυτός είναι ΜΟΝΟ ο Ιησούς Χριστός; Ορίστε πού οδηγεί η αίρεση τη Σκοπιά, όταν η Σκοπιά δεν θέλει να δεχθεί την ταύτιση της Θεότητας στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα.

Μετά από 20 και πλέον χρόνια από τότε που πέθανε ο Ιησούς και αναλήφθηκε στον ουρανό, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Διότι τις εγνώρισε τον νουν του Κυρίου [του Πατέρα], ώστε να διδάξη αυτόν; ημείς όμως έχομεν νουν Χριστού». (1 Κορινθίους 2:16) Πώς γίνεται να έχουμε «το νου του Χριστού» και να μην ξέρουμε 'το νου του Κυρίου'—αν ο Πατέρας και ο Γιος είναι ίσοι;

Εδώ είναι εμφανέστατος ο παραλογισμός της Σκοπιάς. Προηγουμένως δείξαμε το χωρίο Α΄ Κορινθίους 8/η: 6, που λέει ότι για εμάς τους Χριστιανούς, υπάρχει ΕΝΑΣ ΚΥΡΙΟΣ, ο Ιησούς Χριστός. Και εδώ, μας λέει η Σκοπιά ότι ο Κύριος είναι ο Πατέρας! Πώς γίνεται, να αποκαλεί η Σκοπιά εδώ τον Πατέρα «Κύριο», όταν ο Κύριος κατά τον απόστολο Παύλο είναι ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ, ο Ιησούς Χριστός; Σύμφωνα με τη λογική της Σκοπιάς, το ότι δεν αναφέρεται ο Πατήρ ως Κύριος, αλλά Κύριος είναι μόνο ο Χριστός, τότε ο Πατήρ δεν είναι Κύριος, και είναι… κτίσμα! Πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς παραλογισμό που πάει να εφαρμόσει στα εδάφια που χρησιμοποιεί!

Επομένως, ή θα δεχθούμε ότι στον Θεό Πατέρα συμπεριλαμβάνεται και ο Θεός Λόγος, και ο Θεός Πνεύμα, και γι’ αυτό δεν αναφέρονται, ή αν θέλει η Σκοπιά τόσο πολύ να τα διαχωρίσει, πρέπει να πάψει να θεωρεί τον Πατέρα Κύριο!

Έτσι όμως, φυσικά ξεκαθαρίζεται και η έννοια του χωρίου Α΄ Κορινθίους 2/β: 16 το οποίο επικαλείται η Σκοπιά: Ότι ο νους του Κυρίου, δεν είναι μόνο του Πατρός, αλλά και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, (γιατί την Κυριότητα την έχουν και οι Τρεις εκ του Πατρός), και γιατί κατά τον λόγο του Κυρίου Ιησού: «Όλα όσα έχει ο Πατέρας, είναι δικά μου· γι' αυτό σας είπα ότι, από το δικό μου θα πάρει, (το Άγιο Πνεύμα) και θα σας το αναγγείλει» (Ιωάννης 16/ιστ: 15). Και έτσι το χωρίο αυτό, απαντάει στο άλλο που επικαλείται η Σκοπιά! Γιατί «ποιος γνώρισε τον νου του Κυρίου ώστε να τον διδάξει; Εμείς όμως έχουμε νου Χριστού» Γνωρίζοντας τον νου του Χριστού, γνωρίζουμε και τον νου του Πατρός, τον οποίο κανείς ως τον καιρό του Χριστού δεν μπορούσε να διδάξει. Από τότε όμως, τον γνωρίζουμε και τον διδάσκουμε, (και κακώς η Σκοπιά υποθέτει ότι δεν τον  γνωρίζουμε, επειδή η ίδια δεν τον γνωρίζει!), γιατί ο νους του Πατρός και του Υιού είναι κοινός της μίας Θεότητας!

Όλα όσα έχει ο Πατήρ, (είπε ο Χριστός όπως είδαμε), είναι του Υιού. Ομοίως ο νους, η Κυριότητα, η εξουσία, η Παντοδυναμία, η Θεότητα, η Παντογνωσία, η Ουσία… Ομοίως και του Αγίου Πνεύματος.

Γι’ αυτό και τα χωρία που αναφέρει η Σκοπιά, όχι μόνο δεν είναι εναντίον της Αγίας Τριάδος, αλλά ουσιαστικά είναι ΥΠΕΡ! Γιατί δείχνουν την ΤΑΥΤΙΣΗ της Θεότητας στα τρία πρόσωπα, τόσο πολύ ώστε να μην είναι ανάγκη να αναφέρονται και τα τρία, αλλά πάντοτε τα άλλα πρόσωπα της Θεότητας, να συνυπονοούνται στο πρόσωπο του Πατρός! Γιατί επειδή ο Πατήρ είναι η Υποστατική Αρχή της Θεότητας, είναι η μόνη υπόσταση της Αγίας Τριάδος, η οποία ταυτίζεται με την ουσία της! Όπως για παράδειγμα λέμε «ο Ήλιος», και σε αυτή τη λέξη, που εννοεί το άστρο, (την πηγή του φωτός και της θερμότητας), ταυτίζουμε και το φως του και τη θερμότητά του, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να τα λέμε ξεχωριστά, έτσι και όταν λέμε «Πατήρ», εννοούμε την Πηγή της Θεότητας, του Λόγου και του Πνεύματος. Μόνο που στον Θεό τα πάντα είναι ΖΩΝΤΑΝΑ, γιατί και ο Λόγος, και το Πνεύμα Του, (και τα τρία πρόσωπα της Θεότητας), είναι Ζωή.

Δείτε και ένα ακόμα χωρίο, που το δείχνει αυτό ξεκάθαρα. Το  γράφει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη 22/κβ: 3: «και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου εν αυτή έσται, και οι δούλοι αυτού λατρεύσουσιν αυτώ». Προσέξτε, ότι ενώ στον θρόνο κάθονται και ο Πατήρ, και το Αρνίο (ο Υιός), (εφ’ όσον ο θρόνος είναι κοινός, λόγω της ταύτισης της Θεότητας), οι δούλοι του Θεού θα λατρέψουν ΑΥΤΟΝ», (σε Ενικό αριθμό)! Ενώ δηλαδή αναφέρεται σε δύο πρόσωπα, και τα δύο τα συμπυκνώνει σε ένα, (γιατί είναι ένας Θεός), λέγοντας: «λατρεύσουσιν αυτώ», και όχι «αυτούς»!!!

Παρόμοια εκφράζεται ο Ιωάννης και στο χωρίο: «οίδαμεν δε ότι ο Υιος του Θεού ήκει και δέδωκεν ημίν διάνοιαν ίνα γινώσκωμεν τον αληθινόν· και εσμεν εν τω αληθινω, εν τω Υιω αυτού Ιησού Χριστω. Ούτός εστιν ο αληθινός Θεός και ζωή αιώνιος» (Α΄ Ιωάννου 5/ε: 20). Προσέξτε τη διατύπωση, πώς ταυτίζει τον Πατέρα και τον Υιό ως προς τη Θεότητα, και ως προς τον χαρακτηρισμό «ο αληθινός Θεός» (με το οριστικό άρθρο)! Φυσικά το εδάφιο αυτό, η Σκοπιά το έχει αλλοιώσει κατά τη συνήθειά της στη νοθευμένη μετάφρασή της (ΜΝΚ) γιατί δεν τη συμφέρει να φαίνεται η αληθινή διατύπωση του αποστόλου!

Στα εδάφια Παροιμίαι 8:22-24 διαβάζουμε: «Ο ΚΥΡΙΟΣ με είχεν εν τη αρχή των οδών αυτού, προ των έργων αυτού, απ' αιώνος. Προ του αιώνος με έχρισεν, απ' αρχής, πριν υπάρξη η γη. Εγεννήθην ότε δεν ήσαν αι άβυσσοι»-. Οι πρώτοι Χριστιανοί κατάλαβαν καθαρά ότι η περιγραφή αυτή εφαρμόστηκε στο Χριστό. Όπως γράφει ο Τριαδιστής λόγιος Έντμοντ Τζ. Φόρτμαν: «Ο Παύλος το εφάρμοσε αυτό [τα εδάφια Παροιμία 8:22-31] στο Γιο του Θεού. Οι Απολογητές το χρησιμοποίησαν αυτό για ν' αποδείξουν στους Εθνικούς και στους Ιουδαίους την προΰπαρξη του Λόγου και το ρόλο Του στη δημιουργία». (Παράβαλε με Κολοσσαείς 1:15-17• Αποκάλυψις 3:14.) Αλλά αν ο Ιησούς είχε μια καθορισμένη αρχή, 'δημιουργήθηκε', 'γεννήθηκε', μολονότι αυτό έγινε πολύ πριν από τη γέννηση του στη γη, πώς θα μπορούσε να είναι ίσος με τον Πατέρα σε αιωνιότητα;

Η λέξη «αρχή», δεν είναι μόνο χρονική. Μπορεί να είναι τοπική, εξουσιαστική, αιτιακή, κλπ. Η αρχή του Υιού, αναφέρεται ΜΟΝΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ. Όχι ως προς τον χρόνο. Γι’ αυτό και είναι Υιός! Γιατί έχει την αιτία Του στον Πατέρα. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, να έχει χρονική αρχή, Αυτός που έπλασε τον ίδιο τον χρόνο κατά την προς Εβραίους επιστολή; «εν Υιω, ον έθηκε κληρονόμον πάντων, δι' ου και τους αιώνας εποίησεν» (Εβραίους 1/α: 1,2). Φυσικά η Σκοπιά ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ το έχει αλλοιώσει στην παραχαραγμένη της Μετάφραση Νέου Κόσμου, για να αποκρύψει την αληθινή έννοιά του!

Αυτός που έπλασε τον χρόνο, (ο Υιός), δεν είναι δυνατόν να υπόκειται σε χρονική αρχή!

Επίσης, μόνο ένας που είναι κτίσμα (επομένως, κάποιος που είχε αρχή) θα μπορούσε να πει: «Εγώ ζω δια τον Πατέρα, [εξαιτίας του Πατέρα, ΜΝΚ]».—Ιωάννης 6:57.

Τα κτίσματα έχουν χρονική αρχή. Ο Υιός έχει ΜΟΝΟ αιτιακή αρχή, ως άκτιστος και συναιώνιος με τον Πατέρα κατασκευαστής του χρόνου. Και το ότι δεν είναι κτίσμα, φαίνεται ξεκάθαρα και στον Ιωάννη 1/α: 1-3: «και Θεός ην ο Λόγος. 2 Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. 3 πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν». Αφού «χωρίς τον Χριστό δεν έγινε ΟΥΤΕ ΕΝΑ που να έγινε», δηλαδή «ούτε ένα κτίσμα», πώς είναι κτίσμα ο Ίδιος; Απλή λογική! Γι’ αυτό άλλωστε και η Θεϊκή του Υπόσταση δεν αποκαλείται πουθενά κτίσμα, αλλά ΥΙΟΣ, γιατί φέρει την άναρχη και άχρονη ουσία του Πατρός! (Φυσικά η Σκοπιά ακόμα και τον Πατέρα τον τοποθετεί ΜΕΣΑ στον χωροχρόνο σαν ένα ειδωλολατρικό ενδοσυμπαντικό Θεό. Πώς θα μπορούσε λοιπόν να σκεφθεί ότι ο Υιός είναι έξω από τον χρόνο;)

Το ίδιο το χωρίο που αλλοιώνουν εδώ πιο πάνω, (που λέει «δια» και όχι «εξ αιτίας»), θα μπορούσε να απαντήσει μόνο του στα επιχειρήματά τους. Γιατί αν η αιτία του Υιού είναι ο Πατήρ, το θέμα λύνεται, χωρίς να χρειάζεται να καταφύγει κάποιος σε υπόθεση χρονικής αρχής!

Ο Ιησούς επανειλημμένα αναφέρθηκε στον Πατέρα σαν «Θεό μου»

Φυσικά, αφού είχε ΚΑΙ την ανθρώπινη φύση, και για την ανθρώπινη φύση, είναι Θεός Του! Προσέξτε όμως: Πάντοτε λέει: «Θεόν μου και Θεόν σας», και «Πατέρα μου και Πατέρα σας». Ποτέ δεν λέει «Πατέρα μας», ή «Θεόν μας». Γιατί με άλλον τρόπο είναι δικός του Πατήρ, (κατά τη Θεϊκή ουσία), και με άλλον δικός μας (εξ υιοθεσίας), και με άλλον τρόπο είναι Θεός μας, (όλης μας της ύπαρξης), και με άλλον τρόπο είναι δικός του Θεός (μόνο κατά την ανθρώπινη φύση Του).

Ας μας δείξει η Σκοπιά έστω και ένα χωρίο, όπου ο Χριστός να αποκαλεί τον Πατέρα «Θεό Του» ΜΑΖΙ με τα κτίσματα, χωρίς να κάνει αυτή τη διάκριση!

—ακόμη και μετά την επάνοδο του σε ουράνια δόξα. (Ματθαίος 27:46- Ιωάννης 20:17- Αποκάλυψις 3:2, 12)

Φυσικά, εφ’ όσον την ανθρώπινη φύση ο Χριστός τη διατήρησε ΚΑΙ ΜΕΤΑ την ανάστασή Του, και δεν την εξαφάνισε, όπως ισχυρίζεται με αιρετικό τρόπο η Σκοπιά! Ο Χριστός ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ, παραμένει ΑΝΘΡΩΠΟΣ, κατά τον λόγο και της Αγίας Γραφής: «εις γαρ Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς» (Α΄ Τιμόθεον 2/β: 5).  Θυμηθείτε, ότι αυτά τα λόγια ο Παύλος τα έγραψε ΜΕΤΑ την ανάσταση του Χριστού! Κι όμως τον αποκαλεί ΑΝΘΡΩΠΟ! Η «πολύξερη» Σκοπιά όμως, αυτό δεν το γνωρίζει…

Μόνο ένας κατώτερος, ένας λάτρης, μπορεί ν' αναφερθεί σε κάποιον άλλο σαν «Θεό μου».

Φυσικά! Γιατί η ανθρώπινη φύση του Χριστού είναι ΚΤΙΣΤΗ, και είναι κατώτερη από τη Θεϊκή!

Αλλά, γιατί δε βρίσκουμε ούτε μια φορά τον Πατέρα ν' απευθύνεται στο Γιο σαν «Θεό μου»;

Γιατί ο Πατήρ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ!

Και γιατί δε βλέπουμε ποτέ τον Πατέρα ή το Γιο ν' απευθύνεται στο «Άγιο Πνεύμα» σαν «Θεό μου»;

Γιατί «ημίν είναι ΕΙΣ Θεός, ο Πατήρ» Ο Πατήρ είναι η αρχή και η αιτία της Θεότητος. Και τα δύο άλλα πρόσωπα ΑΠ’ ΑΥΤΟΝ λαμβάνουν τη Θεότητα και την αιτία.

Δε συμφωνείτε πως αυτές είναι ερωτήσεις που απαιτούν βαθιά σκέψη;

Πάνω απ’ όλα όμως, χρειάζονται ΦΩΤΙΣΜΟ Αγίου Πνεύματος, κάτι που οι ηγέτες της Σκοπιάς στερούνται!

Γιατί δεν Υπήρξε Καμιά Αντίδραση;

Αντίδραση από ποιον; Σε τι; Στην πίστη της Εκκλησίας, την οποία ΟΛΟΙ οι Χριστιανοί αναγνωρίζουν;

Αν νομίζουμε ότι ο Ιησούς Χριστός πίστευε και δίδασκε ότι ήταν ίσος με το Θεό, υπάρχει κάτι άλλο που προβληματίζει: Γιατί δε διαβάζουμε μέσα στην «Καινή Διαθήκη» για τα αποτελέσματα τα οποία αναπόφευκτα θα προέκυπταν από μια τέτοια διδασκαλία; Ποια αποτελέσματα;

Πώς δεν διαβάζουμε τη διδασκαλία του Υιού περί της ισότητάς Του (σε όλα εκτός από την αιτία) με τον Πατέρα; Αυτή είναι η διαρκής του διδασκαλία! Και πώς δεν βλέπουν οι Μάρτυρες της Σκοπιάς τα αποτελέσματα; Η ίδια η σταύρωση του Χριστού, είναι το αποτέλεσμα αυτής της διδασκαλίας Του για την ισότητά Του προς τον Πατέρα! Τι μεγαλύτερο αποτέλεσμα ζητάει η Σκοπιά; Ορίστε τι λέει και η Αγία Γραφή:

«Γι' αυτό, λοιπόν, οι Ιουδαίοι ζητούσαν περισσότερο να τον θανατώσουν, επειδή, όχι μόνον παρέβαινε το σάββατο, αλλά και δικό του πατέρα έλεγε τον Θεό, κάνοντας τον εαυτό του ίσον με τον Θεό… για να τιμούν όλοι τον Υιό, όπως τιμούν τον Πατέρα. Εκείνος που δεν τιμάει τον Υιό, δεν τιμάει τον Πατέρα που τον απέστειλε» (Ιωάννης 5/ε: 18, 23).

Σκεφθείτε, πως οι Ιουδαίοι είχαν καταλάβει πολύ καλά την έννοια της φράσης: «ο Υιός του Θεού». Και δεν είχαν καμία αμφιβολία για το τι εννοούσε ο Χριστός, και ότι ο Χριστός δεν εννοούσε «κτίσμα» αλλά «γέννημα» του Πατρός! Γιατί το γέννημα, ΔΕΝ είναι κτίσμα, αλλά είναι της ιδίας ουσίας με τον γεννήτορα! Προσέξτε μάλιστα, πως τονίζεται ότι ο Χριστός έλεγε τον Θεό «δικό του» Πατέρα. Οι Ιουδαίοι είχαν καταλάβει πολύ καλά τι εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε: «Πατέρα ΜΟΥ και Πατέρα σας». Γιατί αν έλεγε «Πατέρα μας», τότε θα έβαζε τον εαυτό του μεταξύ των κτισμάτων. Αλλά ΠΑΝΤΟΤΕ διαχώριζε τον εαυτό του ως τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ κατά φύσιν Υιό του Θεού. Οι άλλοι ήταν «εξ υιοθεσίας» υιοί Του, ως μέλη της Εκκλησίας του Ισραήλ.

Και αυτό που κατανόησαν οι Ιουδαίοι, δεν είναι μόνο μια δική τους «εντύπωση», αλλά ο Υιός και Λόγος του Θεού, ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΣΕ! Γιατί δίδασκε σαφέστατα ότι πρέπει «να τιμούν όλοι τον Υιό, ΟΠΩΣ τιμούν τον Πατέρα». Γι’ αυτό κατά τα λόγια του Χριστού, η Σκοπιά που δεν τιμά τον Υιό ΟΠΩΣ τιμά τον Πατέρα, δηλαδή ως ΙΣΟ Θεό, «δεν τιμάει ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ»! Λόγια του Χριστού είναι αυτά. Δεν είναι δικά μας! Η Σκοπιά δεν τιμά ούτε τον Υιό, ούτε τον Πατέρα, γιατί δεν τιμά τον Υιό ΟΠΩΣ τον Πατέρα, ως ίσους!

Και φυσικά για το λόγο αυτό κυρίως, ζητούσαν οι Ιουδαίοι να τον θανατώσουν! Ορίστε και η διδασκαλία, ορίστε και τα αποτελέσματα που ζητάει η Σκοπιά! Αν δεν τα έχει προσέξει στην Αγία Γραφή, τότε τι στην ευχή «αγωγός» του Θεού ισχυρίζεται ότι είναι; Αγωγός «αποβλήτων» διδασκαλιών είναι; Που τις αλλάζει κάθε λίγο γιατί δεν κατανοεί τι διαβάζει;

Θα μπορούσαμε πολλά ακόμα να παραθέσουμε από την Αγία Γραφή, τόσο για τη διδασκαλία της ΙΣΟΤΗΤΑΣ (εκτός από την αιτία) του Πατρός με τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, όσο και για τα αποτελέσματα αυτής της διδασκαλίας. Αυτά όμως είναι αρκετά για να δείξουν την εθελοτύφλωση της Σκοπιάς.

Πρώτα-πρώτα, σκεφτείτε πώς θα επηρέαζε μια τέτοια διδασκαλία τους μαθητές του Ιησού. Στην αρχή, πρέπει να θεωρούσαν τον Ιησού σαν απλό άνθρωπο. (Παράβαλε με Μάρκο 6:3.) Έπειτα, κάποια στιγμή, υποτίθεται πως ο Ιησούς τους αποκάλυψε ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός. Πώς θα είχαν αντιδράσει αυτοί; Πώς θα αντιδρούσατε εσείς αν διαπιστώνατε ξαφνικά ότι στέκεστε δίπλα στο Θεό;

Και γιατί να μην δούμε την αντίδραση των μαθητών από την ίδια την Αγία Γραφή;

Πέτρος: «Λέει σ' αυτούς: Εσείς, όμως, για ποιον με λέτε ότι είμαι; 16 Και αποκρινόμενος ο Σίμωνας Πέτρος, είπε: Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός τού ζωντανού Θεού. 17 Και αποκρινόμενος ο Ιησούς είπε σ' αυτόν: Μακάριος είσαι, Σίμωνα, γιε τού Ιωνά, επειδή αυτό δεν σου το αποκάλυψε σάρκα και αίμα, αλλά ο Πατέρας μου, που είναι στους ουρανούς.» (Ματθαίος 16/ιστ: 15-17).

Θωμάς: «και απεκρίθη Θωμάς και είπεν αυτώ· ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάννης 20/κ: 28).

Ο Πέτρος λοιπόν ξεκάθαρα συνειδητοποίησε ότι ο Χριστός ήταν ο Υιός του Θεού και όχι κτίσμα, και το ίδιο και ο Θωμάς. Μάλιστα ο Θωμάς, το είπε ακόμα πιο ξεκάθαρα: «Κύριέ μου και Θεέ μου»! Ξεκάθαρα οι μαθητές τον αποδέχθηκαν ως «τον Κύριό τους και τον Θεό τους»! Και δεδομένου ότι ως Ιουδαίοι που ήταν, πίστευαν ΣΕ ΕΝΑΝ ΘΕΟ, είναι ξεκάθαρη η ταύτισή του με τον Πατέρα κατά τη Θεότητα. Άλλωστε ο Χριστός τους το είχε πει πεντακάθαρα:

«Λέει σ' αυτόν ο Φίλιππος: Κύριε, δείξε σε μας τον Πατέρα, και μας αρκεί. Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Τόσον καιρό είμαι μαζί σας, και δεν με γνώρισες, Φίλιππε; Όποιος είδε εμένα, είδε τον Πατέρα· και πώς εσύ λες: Δείξε σε μας τον Πατέρα;» (Ιωάννης 14/ιδ: 8,9).

Θεός ο Πατέρας, Θεός και ο Υιός. Λάμψη του φωτός του Πατρός, και σταμπαρισιά της ουσίας του Πατρός, όπως λέει ξεκάθαρα και ο απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή 1/α: 3: «απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού» (Η λέξη «υπόσταση» στην εποχή του Παύλου σήμαινε «ουσία»).

Ομοίως και ο Ιωάννης ο Θεολόγος, ο αγαπημένος Απόστολος του Κυρίου, σαφέστατα κατανόησε ότι ο Χριστός είναι Θεός σαν τον Πατέρα Του, και ότι είναι ο κατασκευαστής ΟΛΩΝ των κτισμάτων, εφ’ όσον ο Ίδιος δεν είναι κτίσμα: «Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. Πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν» (Ιωάννης 1/α: 1-3).

Εξετάζοντας αυτήν την πιθανότητα, ο Άντριους Νόρτον, ένας από τους πρώτους καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Χάρβαρντ του 19ου αιώνα, αναφώνησε τα εξής: «Τι ανείπωτη κατάπληξη θα μας συνέτριβε!» Κι αν μάθαινε πραγματικά ένα άτομο ότι ο Θεός ήταν μπροστά του σωματικά, «δε θα μιλούσε συνεχώς γι’ αυτό με την πιο πειστική γλώσσα κάθε φορά που θα είχε την ευκαιρία να μιλήσει γι’ αυτόν;» Αλλά, με κάθε ειλικρίνεια, καθώς διαβάζετε τα Ευαγγέλια βλέπετε αυτήν την καταπληκτική αντίδραση στους μαθητές του Ιησού; Μερικοί ίσως πουν 'Βεβαίως, γι’ αυτό ο Ιησούς τους το αποκάλυπτε αυτό, σιγά-σιγά'. Αλλά και πάλι, γιατί δεν υπάρχει κανένα ίχνος τέτοιας κατάπληξης ακόμη και στις επιστολές της «Καινής Διαθήκης», οι οποίες γράφτηκαν χρόνια μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού; Δε σας προβληματίζει αυτό;

Τι θα ήταν πιο καταπληκτικό; Η δήλωση ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού κατά φύσιν, ή τα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ΘΑΥΜΑΤΑ που έβλεπαν οι μαθητές καθημερινά από τον Χριστό; Έχοντας βιώσει όλα αυτά τα θαύματα μπροστά στα μάτια τους, η δήλωση θα τους κατέπληττε; Αφού είχαν ήδη δει τόσα πράγματα που τους κατέπληξαν ΕΜΠΡΑΚΤΑ! Η δήλωση, μετά απ’ αυτά που είχαν δει, θα ήταν απλή επιβεβαίωση, και το φυσικότερο γεγονός που θα μπορούσαν να περιμένουν να ακούσουν!

Γι’ αυτό και πράγματι, οι μαθητές αυτό τόνιζαν διαρκώς: Τη Θεότητα του Κυρίου μας! ΟΛΟΙ οι απόστολοι, στα συγγράμματά τους στην Αγία Γραφή, περιγράφουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός! Ειδικά ο Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου, αυτό κάνει διαρκώς στο Θεολογικό του Ευαγγέλιο και στις καταπληκτικής Θεολογικής ανάλυσης επιστολές του και Αποκάλυψή του. Τονίζει τη Θεότητα του Χριστού, και την κατά φύσιν ταύτισή του με τον Πατέρα. Ακόμα και ο απόστολος Παύλος, που γνώρισε τον Κύριο μόνο μετά την ανάστασή του, έχει γράψει μία εντυπωσιακή επιχειρηματολογία στο πρώτο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής του, (αλλά και αλλού), για να δείξει ότι ο Χριστός δεν ήταν απλός άγγελος ή κτίσμα, αλλά ο Ίδιος ο Θεός, ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης!

Η ηγεσία της Σκοπιάς όμως, (και κατ’ επέκτασιν οι τυφλωμένοι οπαδοί της), αυτά δεν τα βλέπουν…

Εκτός απ’ αυτό, υπάρχουν κι άλλες συνέπειες οι οποίες αναπόφευκτα θα είχαν δημιουργηθεί αν ο Ιησούς είχε διδάξει ότι ήταν ο Θεός. Για τους Ιουδαίους οι οποίοι πίστευαν ότι «Κύριος . . . είναι εις Κύριος», θα ήταν ασέβεια να υποθέσουν ότι ο Χριστός ήταν ίσος με το Θεό σαν το δεύτερο πρόσωπο της Τριάδας. (Δευτερονόμιον 6:4) Αυτό δημιουργεί δύο ερωτήματα.

Τις συνέπειες τις αναφέραμε και πριν, θα τις επαναλάβουμε κι εδώ, εφ’ όσον η Σκοπιά εξακολουθεί να εθελοτυφλεί και να τις αποκρύπτει:

«Γι' αυτό, λοιπόν, οι Ιουδαίοι ζητούσαν περισσότερο να τον θανατώσουν, επειδή, όχι μόνον παρέβαινε το σάββατο, αλλά και δικό του πατέρα έλεγε τον Θεό, κάνοντας τον εαυτό του ίσον με τον Θεό… για να τιμούν όλοι τον Υιό, όπως τιμούν τον Πατέρα. Εκείνος που δεν τιμάει τον Υιό, δεν τιμάει τον Πατέρα που τον απέστειλε» (Ιωάννης 5/ε: 18, 23).

Γιατί οι συγγραφείς της «Καινής Διαθήκης» δεν εξηγούν, δε διευκρινίζουν, δεν ξεδιαλύνουν και δεν υπερασπίζονται αυτή την απίστευτη διδασκαλία ξανά και ξανά προς όφελος των πιστευόντων Ιουδαίων;

Οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης, όπως δείξαμε πιο πάνω, (και σε αμέτρητα χωρία που δεν δείξαμε), και εξηγούν, και διευκρινίζουν, και ξεδιαλύνουν την συνεπέστατη αυτή διδασκαλία των Χριστιανών, για τη Θεότητα του Χριστού και για την Αγία Τριάδα. Τόσο ξεκάθαρα την τονίζουν, που ακόμα και το Χριστιανικό βάπτισμα, γίνεται «εις το (ένα) όνομα του Πατρός, και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθαίος 28/κη: 19). Και όχι «στην από το Πνεύμα κατευθυνόμενη οργάνωση» στην οποία βαπτίζει σήμερα η Σκοπιά τα απολυμένα θύματά της!

Και όπως δείξαμε πιο πάνω, στην προς Εβραίους Επιστολή, ο Παύλος κάνει πλήρη ανάλυση της Θεανθρώπινης φύσης του Χριστού, για να πείσει τους Ιουδαίους, ότι Αυτός είναι ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ του Πατρός κατά τη Θεϊκή φύση, και παράλληλα φέρει και μια ανθρώπινη φύση. Και φθάνει αυτό να το δείχνει και από την Παλαιά Διαθήκη, παραθέτοντας στην προς Εβραίους 1/α: 8,9 το χωρίο που υπάρχει στον Ψαλμό 45/με:7, και εφαρμόζοντάς το στον Χριστό. Εκεί ο Παύλος γράφει το εξής εκπληκτικό:

«προς τον Γιο: "Ο θρόνος σου, Θεέ, (είναι) στον αιώνα του αιώνος. Ραβδί ευθύτητας (είναι) το ραβδί της βασιλείας σου. Αγάπησες δικαιοσύνη και μίσησες ανομία. Γι’ αυτό σε έχρισε Θεέ, ο Θεός σου, λάδι αγαλιάσεως».

Πόσο ξεκάθαρα ο Παύλος εδώ, μας δείχνει τη Θεότητα του Χριστού, αποκαλώντας τον «Θεέ» και παράλληλα την Θεανθρώπινη υπόστασή Του, γράφοντας «Θεέ ο Θεός σου», δείχνοντας ότι ο Χριστός ως άνθρωπος έχει Θεό, αν και κατά τη Θεϊκή του φύση είναι ο Θεός! Πόσο πιο καθαρά δηλαδή πρέπει να το γράψει, για να γεμίσει το κεφάλι των Μαρτύρων της Σκοπιάς, και να πάψουν να βλασφημούν τον Υιό, λέγοντάς τον «κτίσμα»; Μα είναι τόσο ασεβείς, που ακόμα και αυτό το εδάφιο, φυσικά το διαστρέβλωσαν στη δική τους μετάφραση, (ΜΝΚ), για να μη βλέπουν οι αφελείς οπαδοί τους, τι λέει η Αγία Γραφή στην πραγματικότητα, και μετά να ρωτούν: «γιατί δεν διευκρινίζουν οι απόστολοι την Τριάδα;». Οι απόστολοι φυσικά τη διευκρινίζουν. Όταν όμως η Σκοπιά ΑΛΛΟΙΩΝΕΙ ΤΑ ΕΔΑΦΙΑ στα οποία υπάρχουν αυτές οι διευκρινίσεις, πώς θα βρει στη δική της παραχαραγμένη μετάφραση, τα σημεία που αναλύουν το θέμα;

Καμιά άλλη διδασκαλία δε θα χρειαζόταν περισσότερη εξήγηση!

Σωστά! Γι’ αυτό και η Εκκλησία, τόσο στην Αγία Γραφή με κυριολεκτικά ΧΙΛΙΑΔΕΣ εδάφια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, όσο και στους μετέπειτα αιώνες με πλήθος Συνόδους, τεκμηριώνει τη Θεόπνευστη αυτή διδασκαλία που μας απεκάλυψε ο Θεός. Όλα αυτά όμως, η Σκοπιά κάνει ότι δεν τα γνωρίζει.

Και γιατί δε βρίσκουμε άπιστους Ιουδαίους, οι οποίοι εναντιώθηκαν δριμύτατα και με πάθος στη Χριστιανοσύνη, να επιτίθενται στη διδασκαλία αυτή, η οποία θα τους ήταν βδελυρή; Καμιά διδασκαλία δε θα γινόταν αντικείμενο μεγαλύτερης διένεξης!"

Για τρίτη φορά, (μια και η Σκοπιά επιμένει να το επαναλαμβάνει), θα δείξουμε το χωρίο που δείχνει την αντίδραση των Ιουδαίων σε αυτή την πίστη των Χριστιανών: «Γι' αυτό, λοιπόν, οι Ιουδαίοι ζητούσαν περισσότερο να τον θανατώσουν, επειδή, όχι μόνον παρέβαινε το Σάββατο, αλλά και δικό του πατέρα έλεγε τον Θεό, κάνοντας τον εαυτό του ίσον με τον Θεό… για να τιμούν όλοι τον Υιό, όπως τιμούν τον Πατέρα. Εκείνος που δεν τιμάει τον Υιό, δεν τιμάει τον Πατέρα που τον απέστειλε» (Ιωάννης 5/ε: 18, 23).

Και μια και το αναφέρει για τρίτη φορά, θα δώσουμε άλλα δύο χωρία της αντίδρασης των Ιουδαίων, (την οποία υποκριτικά η Σκοπιά ΔΕΝ έχει δει), για να κάνουμε κι εμείς τις απαντήσεις μας τρεις:

«Και αφού σηκώθηκε ο αρχιερέας, του είπε: Δεν απαντάς; Τι μαρτυρούν αυτοί εναντίον σου; 63 Και ο Ιησούς σιωπούσε. Και απαντώντας ο αρχιερέας, του είπε: Σε ορκίζω στον ζωντανό Θεό, να μας πεις, αν εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού. 64 Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εσύ το είπες· όμως, σας λέω: Στο εξής, θα δείτε τον Υιό τού ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά τής δύναμης, και να έρχεται επάνω στα σύννεφα του ουρανού. 65 Τότε, ο αρχιερέας ξέσχισε τα ιμάτιά του, λέγοντας ότι: Βλασφήμησε· τι ανάγκη έχουμε πλέον από μάρτυρες. Να, τώρα ακούσατε τη βλασφημία του· 66 τι σας φαίνεται; Και εκείνοι, απαντώντας, είπαν: Είναι ένοχος θανάτου. 67 Τότε, έφτυσαν στο πρόσωπό του, και τον γρονθοκόπησαν· άλλοι, μάλιστα, τον χαστούκισαν» (Ματθαίος 26/κστ: 62-67).

«Ο δε Στέφανος, πλήρης καθώς ήταν από Πνεύμα Άγιο, ατενίζοντας στον ουρανό, είδε τη δόξα τού Θεού, και τον Ιησού να στέκεται από τα δεξιά τού Θεού, 56 και είπε: Να! θωρώ τους ουρανούς ανοιγμένους, και τον Υιό τού ανθρώπου να στέκεται στα δεξιά τού Θεού. 57 Τότε, αφού φώναξαν με δυνατή φωνή, έφραξαν τα αυτιά τους, και όρμησαν ως μια ψυχή εναντίον του. 58 Και αφού τον έβγαλαν έξω από την πόλη, τον λιθοβολούσαν. Και οι μάρτυρες απέθεσαν τα ιμάτιά τους στα πόδια ενός νεανία, που ονομαζόταν Σαύλος. 59 Και λιθοβολούσαν τον Στέφανο, που επικαλείτο και έλεγε: Κύριε Ιησού, δέξου το πνεύμα μου.» (Πράξεις 7/ζ: 55-59).

Τόσο ο Χριστός, όσο και ο ΠΡΩΤΟΣ Μάρτυρας που πέθανε για τον Χριστό, ο Στέφανος, (και όλοι οι υπόλοιποι), πέθαναν από την αντίδραση των Ιουδαίων, στη δήλωση του Χριστού και των Χριστιανών, ότι ο Χριστός είναι «ο Υιός του Θεού και όχι κτίσμα», ότι είναι «ο Θεός» και ότι «πρέπει να τιμάται ΟΣΟ και ο Πατέρας». Γι’ αυτό και ο Στέφανος, πεθαίνοντας, προσευχήθηκε όχι στον Πατέρα, αλλά στον Κύριο Ιησού, (γιατί Αυτός είναι Ο ΜΟΝΟ ΚΥΡΙΟΣ όπως είδαμε πιο πάνω στην Α΄ Κορινθίους 8/η: 6). Άραγε, γιατί η Σκοπιά αρνείται να προσευχηθεί στον Χριστό, όταν οι πρώτοι Χριστιανοί προσεύχονταν σ’ Αυτόν, όπως εδώ ο Στέφανος;

Έτσι, ο Καθηγητής Νόρτον παρατήρησε: «Φαίνεται, λοιπόν, ότι ενώ άλλα ερωτήματα λιγότερο δύσκολα (για παράδειγμα η περιτομή των Εθνικών προσήλυτων), ήταν αντικείμενα τέτοιας αμφιβολίας και διένεξης, που μόλις και μετά βίας κατάφερε η εξουσία των αποστόλων να επιβάλει την αλήθεια, η διδασκαλία αυτή [η Τριάδα], η οποία είναι τόσο παράξενη, τόσο αποκρουστική και τόσο δύσκολη για να την καταλάβει κανείς, επιβλήθηκε σιωπηλά, κι έγινε δεκτή χωρίς δισταγμό, δυσαρέσκεια, εναντίωση ή παρανόηση».

Εδώ φαίνεται η υποκρισία της Σκοπιάς. Μας αναφέρει τα λόγια κάποιου θεολόγου καθηγητή «Νόρτον», ως ΑΥΘΕΝΤΙΑΣ στο θέμα, όταν η ίδια η Σκοπιά δεν αναγνωρίζει καμία αυθεντία στην ερμηνεία της Αγίας Γραφής, εκτός από το Κυβερνών Σώμα της, το οποίο θεωρεί «αγωγό» του Θεού! Γιατί αν έχουν αξία τα λόγια διαφόρων θεολόγων – αυθεντιών, τότε γιατί η Σκοπιά θεωρεί μόνο τον εαυτό της «αυθεντία»; Άλλωστε, τέτοιου είδους «αυθεντίες» θα μπορούσαμε να βρούμε πολλές ο καθένας μας, να λένε τα ακριβώς αντίθετα!

Για τους Χριστιανούς, αυθεντία δεν είναι κανένας «Νόρτον», (που όπως είδαμε, είναι εντελώς άσχετος σε αυτά που λέει, και που τα προσυπογράφει και η Σκοπιά). Αυθεντία για τους Χριστιανούς, είναι οι άγιοι της Εκκλησίας, που γνώρισαν προσωπικά τον Θεό, και μας μετέδωσαν τη Θεόπνευστη διδασκαλία της Αγίας Τριάδος, όχι μόνο μέσα από την Αγία Γραφή, αλλά και μέσα από τις Οικουμενικές Συνόδους της Εκκλησίας.

Αυτό που αποκρύπτει η Σκοπιά, είναι ότι η Αγία Τριάδα ήταν ΑΝΕΚΑΘΕΝ η πίστη της Εκκλησίας, όπως φανερώνει όχι μόνο η Αγία Γραφή, αλλά και τα πρωτοχριστιανικά κείμενα που έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα! Και τέτοια αρχαία πρωτοχριστιανικά Τριαδικά κείμενα έχουμε δείξει σε σχετικό μας άρθρο.

Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι αυτό μάς προβληματίζει

Τα όσα γράψαμε ως απάντηση, θα έπρεπε μάλλον να προβληματίσουν τον αναγνώστη, ΜΟΝΟ για τη συνέπεια και για την αξιοπιστία της Σκοπιάς ως αυθεντίας που γνωρίζει και κατανοεί την Αγία Γραφή!

Γιατί λοιπόν δεν κάνουν καμιά διευκρίνιση οι συγγραφείς της «Καινής Διαθήκης»; Γιατί δεν επιτίθενται σ' αυτήν οι Ιουδαίοι εναντιούμενοι; Επειδή ούτε ο Ιησούς ούτε οι απόστολοι του δίδαξαν αυτό που πιστεύει ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος—την Τριάδα! Από πού λοιπόν ήρθε η διδασκαλία της Τριάδας;

Το «βιολί» της η Σκοπιά. Τόσα χωρία παραθέσαμε, (είτε νοθευμένα είτε ανόθευτα από τη μετάφραση της Σκοπιάς), αλλά η Σκοπιά δεν τα έχει δει! Προτιμάει να ακούσει τις ανυπόστατες και άνευ ουσίας δηλώσεις κάποιου… «Νόρτον»!!! Τόσο σέβεται η Σκοπιά την Αγία Γραφή. Οι δηλώσεις «Νόρτον», είναι για τη Σκοπιά καλύτερη απόδειξη, από τα ντοκουμέντα που υπάρχουν στην ίδια την Αγία Γραφή!

Η Τριάδα—Τιμάει το Θεό;

Μερικοί ίσως πουν, Ή Τριάδα μεταδόθηκε αργότερα μέσω της παράδοσης, μολονότι δε διδάσκεται στη Γραφή'.

Αυτά ας τα πουν «μερικοί» που δεν ξέρουν, και που τους ξέρει η Σκοπιά. Οι Χριστιανοί γνωρίζουμε ότι ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ υπάρχει καταγεγραμμένη η πίστη της Εκκλησίας περί της Αγίας Τριάδος.

Ωστόσο, πώς εναρμονίζεται το γεγονός αυτό με τα λόγια του Παύλου στο εδάφιο Γαλατάς 1:8: «Αλλά και εάν ημείς η άγγελος εξ ουρανού σάς κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σάς εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα»;

ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ!!! Αυτά ας τα σκεφθούν οι ίδιοι οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, που κάθε λίγο και λιγάκι, αλλάζουν το «ευαγγέλιο» που κηρύττουν!

Τη μία στιγμή κηρύττουν ότι η Παρουσία του Χριστού είναι μελλοντική, την άλλη ότι έγινε το 1914, την άλλη ότι το τέλος θα έλθει το 1918, την άλλη ότι τότε έγινε η ανάσταση των αγίων, την άλλη ότι όλοι οι Χριστιανοί πάνε στον ουρανό, την άλλη ότι υπάρχουν δύο τάξεις, και ότι οι περισσότεροι θα μείνουν στη γη, την άλλη ότι το 1975 λήγουν τα 6000 χρόνια και αρχίζει η Χιλιετής Βασιλεία με την έλευση του Αρμαγεδδώνα, την άλλη ότι τα 6000 χρόνια δεν έχουν σημασία, αλλά το τέλος θα έλθει πριν παρέλθει η  γενιά του 1914, την άλλη ότι η γενιά του 1914 είναι «ο κακός κόσμος», και πρόσφατα ότι η γενιά του 1914 είναι οι 144.000 άγιοι! Τη μία ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο Χριστός, την άλλη είναι άγγελος, την άλλη είναι ο Πάπας, και μετά ξανακηρύττει η Σκοπιά ότι είναι ο Χριστός! Και δεν βλέπουν ότι αυτό το διαρκώς αλλασσόμενο «ευαγγέλιο» που κηρύττουν, δεν έχει την παραμικρή σχέση με το Ευαγγέλιο των Αποστόλων, που ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΤΕ!

Μιλάμε για το Ευαγγέλιο των Αποστόλων, που κηρύττει ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ η Ορθόδοξη Εκκλησία εδώ και 2000 χρόνια αδιάσπαστα!

Γι’ αυτό και η Σκοπιά, αλλάζοντας διαρκώς αυτά που κηρύττει, είναι κατά το εδάφιο που η ίδια παραθέτει: «ΑΝΑΘΕΜΑ»! Όπως και τα μέλη της, που ακολουθούν και κηρύττουν αυτά τα διαρκώς αλλασσόμενα «ευαγγέλια»!

Η Βίβλος προειδοποίησε για μια αποστασία από την αληθινή Χριστιανοσύνη, λέγοντας: «Εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων». (1 Τιμόθεον 4:1)

Πράγματι, τέτοια είναι αποστασία των λεγομένων «χριστιανικών» αιρέσεων, όπως είναι και η Σκοπιά. Που διδάσκει διαρκώς αλλασσόμενες διδασκαλίες δαιμονίων, όπως αυτή τη βλάσφημη που λέει ότι ο Χριστός, είναι… κτίσμα!

Αφού λοιπόν, σύμφωνα με τη Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, δεν είχε αναπτυχθεί η διδασκαλία της Τριάδας μέχρι «το τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα», ρωτάμε: Μήπως είναι δυνατόν η διδασκαλία της Τριάδας να είναι αποτέλεσμα της αποστασίας από την αληθινή Χριστιανοσύνη; Μήπως θα μπορούσε η Τριάδα να είναι στην πραγματικότητα 'διδασκαλία δαιμονίων';

Αφ’ ενός τους Χριστιανούς δεν μας ενδιαφέρει τι λέει για το θέμα, η εν λόγω Εγκυκλοπαίδεια των αιρετικών Παπικών, την οποία αναφέρει η Σκοπιά. Αφ’ ετέρου η Σκοπιά διαστρεβλώνει και τα λόγια της Εγκυκλοπαίδειας, (κατά τη συνήθειά της να διαστρεβλώνει τα πάντα). Γιατί αυτό που εννοεί η Εγκυκλοπαίδεια, είναι ότι τον 4^ο αιώνα ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ του Τριαδικού δόγματος, και όχι το ίδιο το δόγμα! Η Χριστιανική πίστη στην Αγία Τριάδα, υπήρχε εξ αρχής, όπως δείξαμε στα παραπάνω. Αυτό που έγινε με τις Οικουμενικές Συνόδους, (που άρχισαν τον 4^ο αιώνα), ήταν η ΑΚΡΙΒΗΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ της ήδη υπάρχουσας πίστης της Εκκλησίας, με σαφώς ορισμένους Θεολογικούς όρους.

Εάν ένας νομοθέτης, νομοθετήσει την απαγόρευση της κλοπής με περισσότερες λεπτομέρειες, δεν σημαίνει αυτό, ότι η κλοπή ως τότε, ήταν ανεκτή σε μια ευνομούμενη κοινωνία! Και αν ένας συγγραφέας αποφασίσει να καταγράψει τα απομνημονεύματά του, δεν σημαίνει ότι δεν τα είχε ζήσει μέχρι να τα καταγράψει! Τα γεγονότα υπήρχαν, αλλά απλώς καταγράφηκαν αργότερα.

Ένας παράγων που θα μπορούσε με βεβαιότητα να το καθορίσει αυτό θα ήταν η καρποφορία της διδασκαλίας. Όταν οι Ιουδαίοι κατηγόρησαν τον Ιησού ότι 'έχει δαιμόνιο', ο Ιησούς απάντησε: «Εγώ δαιμόνιον δεν έχω, αλλά τιμώ τον Πατέρα μου». (Ιωάννης 8:49) Τι θα πούμε λοιπόν για τη διδασκαλία της Τριάδας; Σας έχει φέρει πιο κοντά στο Θεό της Βίβλου; Έχει τιμήσει το Θεό φέρνοντας τους ανθρώπους πιο κοντά σ' αυτόν; Τι δείχνουν τα γεγονότα;

Η ύπαρξη ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ αγίων στα δύο χιλιάδες χρόνια της Εκκλησίας, δείχνει ότι πράγματι, η Εκκλησία τιμά τον Θεό, και φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά σε αυτόν. Άραγε, ποιον άγιο έχει να μας δείξει η Σκοπιά; Πού είναι τα σημεία της αγιότητάς του, πέρα από ανυπόστατες και κούφιες δηλώσεις της Σκοπιάς; Ενώ στην Εκκλησία, οι άγιοι φανερώνονται από τον Θεό «ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΟΙΣ».

Όπως παραδέχεται ο Καθολικός κληρικός Ρόμπερτ Ι. Κάννον, «Η διδασκαλία της Αγίας Τριάδας είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθεί και κανένας δεν την καταλαβαίνει». Για να μπορέσουν να την πιστέψουν τα άτομα που κάνουν βαθιές σκέψεις σε τέτοια ζητήματα, χρειάζονται εξηγήσεις που να ικανοποιούν τη λογική διάνοια. Δεν υπάρχει κάτι εσφαλμένο σε μια αντίληψη σχετικά με το Θεό η οποία δεν μπορεί να εξηγηθεί; Είναι δυνατόν ο Θεός να τιμηθεί με μια αντίληψη γι' αυτόν, την οποία «κανείς δεν καταλαβαίνει»; Οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να ξέρουν το Θεό τον όποιο λατρεύουν. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για μυστήριο!—Ιωάννης 17:3

Ο Ιησούς Χριστός διαφωνεί με αυτή τη λογίκευση. Γιατί είπε: «Αν σας είπα τα επίγεια, και δεν πιστεύετε, πώς θα πιστέψετε, αν σας πω τα επουράνια;» (Ιωάννης 3/γ: 12) Και αυτά τα λέει, επειδή τα ουράνια, και ιδιαίτερα η φύση του Θεού, είναι τόσο υπέρλογα (και ΟΧΙ ΠΑΡΑΛΟΓΑ) για τον κτιστό άνθρωπο, που απλούστατα δεν θα μπορούσε ποτέ να τα κατανοήσει! Γι’ αυτό και ο Παύλος λέει για όσα θα δούμε στον Μέλλοντα Αιώνα:

«μιλάμε σοφία Θεού, μυστηριώδη, κρυμμένη, την οποία ο Θεός προόρισε πριν από τους αιώνες προς δική μας δόξα· 8 την οποία κανένας από τους άρχοντες τούτου τού αιώνα δεν γνώρισε, επειδή, αν θα γνώριζαν, δεν θα σταύρωναν τον Κύριο της δόξας· 9 αλλά, καθώς είναι γραμμένο: «Εκείνα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι' αυτούς που τον αγαπούν».

10 Σε μας, όμως, ο Θεός τα αποκάλυψε διαμέσου τού Πνεύματός του· δεδομένου ότι, το Πνεύμα ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη τού Θεού. 11 Επειδή, ποιος από τους ανθρώπους γνωρίζει αυτά που είναι μέσα στον άνθρωπο, παρά μονάχα το πνεύμα τού ανθρώπου που είναι μέσα του; Έτσι, και εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού.

12 Εμείς, όμως, δεν λάβαμε το πνεύμα τού κόσμου, αλλά το Πνεύμα που προέρχεται από τον Θεό, για να γνωρίσουμε εκείνα που χαρίστηκαν σε μας από τον Θεό. 13 Τα οποία και μιλάμε, όχι με διδαγμένα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά.

14 Ο φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι σ' αυτόν μωρία, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο. 15 Ενώ μεν ο πνευματικός άνθρωπος ανακρίνει τα πάντα, αυτός όμως δεν ανακρίνεται από κανέναν. 16 Επειδή: «Ποιος γνώρισε τον νου τού Κυρίου, ώστε να τον διδάξει;». Εμείς, όμως, έχουμε νουν Χριστού» (Α΄ Κορινθίους 2/β: 7-16).

Εδώ βλέπουμε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το χωρίο που παρέθεσε στην αρχή αυτού του άρθρου της η Σκοπιά. Και βλέποντάς το πλέον ολόκληρο, καταλαβαίνουμε ξεκάθαρα, πόσο μακριά είναι η Σκοπιά από την έννοια αυτού του χωρίου! Σε αυτό και μόνο το χωρίο, απαντώντα πλήθος ισχυρισμοί της Σκοπιάς!

Ας εντοπίσουμε μερικούς:

1. Το χωρίο αυτό, ξεκαθαρίζει, ότι τη σοφία του Θεού, δεν τη διδάσκονται οι Χριστιανοί διαβάζοντας την Αγία Γραφή, αλλά επειδή την αποκαλύπτει το Άγιο Πνεύμα στους αναγεννημένους Χριστιανούς. Αυτό δηλαδή που γράψαμε πρώτο – πρώτο στην παρούσα απάντηση.

2. Ο απόστολος Παύλος, λέγοντας: «εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού», διαψεύδει τη Σκοπιά στον άλλο της ισχυρισμό που είπε στην αρχή αυτού του άρθρου, ότι δήθεν «το Άγιο Πνεύμα δεν γνωρίζει την ημέρα και την ώρα». Εδώ ο ισχυρισμός της διαψεύδεται από τον ίδιο τον απόστολο! Εδώ ξεκαθαρίζει ο Παύλος, ότι το Άγιο Πνεύμα τα ξέρει όλα πολύ καλά!

3. Ξεκαθαρίζει ο απόστολος Παύλος, ότι τον νου του Θεού, που η Σκοπιά γράφει στην αρχή ότι δεν τον γνωρίζουμε, στην πραγματικότητα τον γνωρίζουν όσοι είναι Πνευματικοί, γιατί ταυτίζεται με τον νου του Χριστού!

4. Το χωρίο λέει ότι τα πνευματικά θέματα, (όπως τα της Αγίας Τριάδος), είναι «ακαταλαβίστικα» και «μωρία» για τον «φυσικό άνθρωπο», (σαν τους ανθρώπους της Σκοπιάς), αλλά κατανοητά και αποκεκαλυμμένα στους Χριστιανούς, στους οποίους τα απεκάλυψε το Άγιο Πνεύμα. Για να κατανοήσει ένας εκ γεννετής τυφλός τι είναι το κόκκινο χρώμα, πρέπει να το δει! Ομοίως, όσοι Χριστιανοί βιώνουν τον Φωτισμό και τη Θέωση, ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ το δόγμα της Αγίας Τριάδος, έστω και αν δεν μπορούν με λέξεις να το περιγράψουν. Γιατί το δόγμα της Αγίας Τριάδος, διατυπώνεται μεν, αλλά δεν περιγράφεται! Όπως δεν μπορεί κάποιος να περιγράψει στον τυφλό τα χρώματα αν δεν τα έχει δει ο τυφλός! Μπορείς μεν να του εξηγήσεις τι είναι τα χρώματα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσεις να τον βοηθήσεις να κατανοήσει ΠΩΣ είναι τα χρώματα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Θεό. Οι άγιοι που τα βίωσαν όλα αυτά, μας λένε ΤΙ είναι ο Θεός. Μας εξηγούν ότι ο Θεός είναι Τριαδικός, και μας διατυπώνουν τις σχέσεις των προσώπων της Αγίας Τριάδος. Αλλά αν δεν φθάσουμε σαν κι αυτούς στο σημείο, να ΒΙΩΣΟΥΜΕ την Αγία Τριάδα δια του Φωτισμού και της Θεώσεως, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να «νιώσουμε» το πώς είναι ο Τριαδικός Θεός.

Και αυτό είναι ακριβώς αυτό που εννοούμε, όταν λέμε ότι η Αγία Τριάδα είναι «υπέρλογη». ΔΕΝ λέμε «παράλογη». Άλλο «υπέρλογη», και άλλο «παράλογη». Το δόγμα της Αγίας Τριάδος, είναι απόλυτα λογικό και ξεκάθαρο. Αλλά είναι ταυτόχρονα και «υπέρλογο», για όσους θέλουν να εξηγήσουν το «πώς» της Αγίας Τριάδος. Εκεί, τα λόγια δεν επαρκούν, ακόμα και αν ο άνθρωπος έχει φθάσει στη Θέωση. Γιατί δεν μπορεί να εξηγήσει στους άλλους, που δεν είχαν την εμπειρία αυτή, το τι ΒΙΩΣΕ. Δεν περιγράφεται με λόγια! Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος, αδυνατούσε να περιγράψει με λόγια, αυτά που άκουσε κατά την εμπειρία της Θεώσεως στην οποία είχε περιέλθει: «Γνωρίζω έναν άνθρωπο εν Χριστώ πριν από 14 χρόνια, (είτε μέσα στο σώμα, δεν ξέρω· είτε έξω από το σώμα, δεν ξέρω· ο Θεός ξέρει)· ότι αυτού τού είδους ο άνθρωπος αρπάχτηκε μέχρι τον τρίτο ουρανό. 3 Και γνωρίζω αυτού τού είδους τον άνθρωπο, (είτε μέσα στο σώμα, είτε έξω από το σώμα, δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει)· 4 ότι αρπάχτηκε στον παράδεισο, και άκουσε λόγια ανεκλάλητα, που δεν επιτρέπεται σε έναν άνθρωπο να πει» (Β΄ Κορινθίους 12/ιβ: 2-4).

Όμως οι ηγέτες της Σκοπιάς, αν και «σαρκικοί» άνθρωποι, «Πνεύμα μη έχοντες», θεωρούν ότι το δόγμα της Αγίας Τριάδος είναι ακατανόητο, άρα κατ’ αυτούς απαράδεκτο! Γι’ αυτό, επειδή προσπαθούν να εξηγήσουν με ανθρώπινους όρους τον απερίγραπτο και Άκτιστο Θεό, καταλήγουν σε κωμικά δόγματα, για έναν… «Θεό δραπέτη», με σώμα και εγκέφαλο! Αυτά μάλιστα! Είναι ΠΑΡΑΛΟΓΑ!

Αλλά, η διδασκαλία της Τριάδας όχι μόνο δεν έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά στον Πατέρα, αλλά τον έχει ακόμη και παραγκωνίσει. Σύμφωνα με την Προτεσταντική παράδοση, αυτό έχει οδηγήσει στο να υποβιβάζεται ο Πατέρας σε μια θέση σχεδόν πλήρους αφάνειας. Ρωτήστε οποιονδήποτε, σε ποιον απευθύνεται όταν λέει «αινείτε τον Κύριο», και είναι βέβαιο πως θα απαντήσει «Στον Ιησού Χριστό φυσικά!»

Το ίδιο φυσικά λέει και η Αγία Γραφή: «για εμάς (τους Χριστιανούς), υπάρχει… ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός» (Α΄ Κορινθίους 8/η: 6). Όμως η Σκοπιά προφανώς διαφωνεί με την Αγία Γραφή! Δεν θέλει τον Χριστό ως Κύριο! Για εμάς όμως, αν και υπάρχει ένας Κύριος ο Ιησούς Χριστός, αυτό δεν εξαιρεί τον Πατέρα! Γιατί την Κυριότητά του ο Υιός, την έχει εκ της ουσίας του Πατρός!

Ποιος λοιπόν είναι αυτός που διαφωνεί με τον λόγο της Αγίας Γραφής; Ποιος είναι αυτός που δεν είναι κοντά στον Θεό, και που δεν τον κατανοεί καθόλου; Ποιος είναι που «δεν έχει τον Υιό, άρα δεν έχει ούτε τον Πατέρα», κατά τον λόγο της Αγίας Γραφής; Ποιος άλλος από την αίρεση της Σκοπιάς;

Πιο Κοντά στο Θεό—Ή στη Μαρία;

Σύμφωνα με την Καθολική παράδοση στο αποτέλεσμα αυτό έχει συμβάλει και ο σεβασμός προς τη Μαρία σαν τη «μητέρα του Θεού», σαν τη «Μεσίτρια σ' όλες τις προσευχές», σαν τη «συναπολυτρώτρια του ανθρώπου» και σαν τη «Βασίλισσα του Ουρανού»—όλες αυτές είναι λογικές συνέπειες της διδασκαλίας της Τριάδας! Όπως εξηγεί η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια: «Η Μαρία είναι πραγματικά η μητέρα του θεού αν εκπληρώνονται δυο πράγματα: ότι είναι πραγματικά η μητέρα του Ιησού και ότι ο Ιησούς είναι πράγματι ο Θεός».—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.

Ο Άρνολντ Τόυνμπυ, στο βιβλίο Πώς Βλέπει Ένας Ιστορικός το Ζήτημα της Θρησκείας, θέλοντας να δείξει το βαθμό στον οποίο ο Πατέρας έχει παραγκωνιστεί, αναφέρει για το Γάλλο Ουγενότο του 17ου αιώνα Πιερ Μττέιλ, ο οποίος σατιρίζει ότι ο Θεός παρέδωσε το σύμπαν στη Μαρία:

«Από τότε κι έπειτα, ο Θεός δεν παρενέβη σε τίποτα πια, αλλά εμπιστεύθηκε τα πάντα στην επαγρύπνηση της Μαρίας- αυτές οι εντολές δόθηκαν σε αρκετούς αγγέλους για ν’ αναγγείλουν στη Γη αυτήν την αλλαγή της κυβέρνησης, ώστε το Ανθρώπινο Γένος να ξέρει σε ποιον ν' απευθύνει τις προσευχές του στο μέλλον και με ποιον τρόπο να τις απευθύνει' και ότι ... δε θα απευθύνονταν στην Παρθένα Μαρία σαν να ήταν μεσίτρια ή κατώτερη βασίλισσα, αλλά θα απευθύνονταν σ' αυτήν σαν την κυρίαρχο και απόλυτη αυτοκράτειρα των πάντων».

Δεν μας απασχολούν οι ακρότητες του Παπισμού, ή οποιασδήποτε άλλης αίρεσης. Η Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου, αυτά τα έχει ξεκαθαρίσει και δια Συνοδικών αποφάσεων. Και σε σχετικό μας άρθρο, έχουμε ξεκαθαρίσει τι εννοούμε εμείς οι Χριστιανοί, κάθε φορά που μιλάμε για τη μητέρα του Κυρίου μας.

Αντίθετα, ο Ιεχωβά Θεός επιμένει να έχει την αποκλειστική αφοσίωση! (Έξοδος 20:5) Προειδοποιεί «δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον».—Ησαΐας 42:8.

Λέει επίσης στους Χριστιανούς: «να τιμούν όλοι τον Υιό, όπως τιμούν τον Πατέρα. Εκείνος που δεν τιμάει τον Υιό, δεν τιμάει τον Πατέρα που τον απέστειλε» (Ιωάννης 5/ε: 18, 23). Γιατί Γιαχβέ είναι και τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος!

Τι δείχνουν λοιπόν τα γεγονότα; Δείχνουν ότι η διδασκαλία της Τριάδας δεν έχει τιμήσει το Θεό φέρνοντας τους ανθρώπους πιο κοντά σ’ αυτόν. Αντίθετα, έχει κακοπαραστήσει πολύ το Θεό. Είναι φανερό λοιπόν ότι αυτοί που ευθύνονται για τήν ανάπτυξη αυτής της διδασκαλίας είχαν αποστατήσει από την αληθινή Χριστιανοσύνη.

Το ποιος έχει στην πραγματικότητα κακοπαραστήσει τον Θεό, το έχουμε αναλύσει στο άρθρο μας: Ο θεός της Σκοπιάς είναι ένας άλλος θεός

Από Πού Προήλθε;

Στην πραγματικότητα τριάδες θεών προϋπήρχαν πολύν καιρό από τη Χριστιανοσύνη, και συνηθίζονταν στην αρχαία Αιγυπτιακή και Βαβυλωνιακή μυθολογία.

Αυτό είναι ψεύδος. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, σαν το δόγμα της Αγίας Τριάδος, με το ομοούσιο και τα τρεις υποστάσεις. Διαφορετικά ας μας δώσει στοιχεία η Σκοπιά, και ας αφήσει τις γενικολογίες.

Πώς γλίστρησε αυτή ή ιδέα μέσα στον λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο; Το βιβλίο Ιστορία της Χριστιανοσύνης, που εκδόθηκε από τον Πήτερ Έκλερ, εξηγεί τα εξής:

«Αν ή Ειδωλολατρία υποτάχθηκε στη Χριστιανοσύνη, αληθεύει εξίσου ότι και η Χριστιανοσύνη διεφθάρηκε από την Ειδωλολατρία. Ο αγνός Δεϊσμός [η πίστη σ' έναν προσωπικό Θεό] των πρώτων Χριστιανών, (οι οποίοι διέφεραν από τους συμπατριώτες τους Ιουδαίους στην πίστη, μόνο στο ότι ο Ιησούς ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας), άλλαξε, από την Εκκλησία της Ρώμης, και έγινε το ακατανόητο δόγμα της Τριάδας. Πολλά ειδωλολατρικά δόγματα, τα οποία είχαν επινοηθεί από τους Αιγυπτίους και εξιδανικεύτηκαν από τον Πλάτωνα, διατηρήθηκαν σαν άξια για να τα πιστεύει κανείς».

Για μία ακόμα φορά, η Σκοπιά υποκριτικά, καταφεύγει σε γνώμες «ειδικών», όταν θεωρεί ως «ειδικό» μόνο την ηγεσία της! Φυσικά τέτοιους «ειδικούς», εμείς οι Χριστιανοί τους αντιμετωπίζουμε με «κατανόηση» στην ασχετοσύνη τους. Και ως μικρή απόδειξη της ασχετοσύνης αυτού του ανθρώπου (και κατ’ επέκτασιν της Σκοπιάς που τον στηρίζει), μπορείτε να δείτε, όχι μόνο αυτό το άρθρο, που διαψεύδει ΟΛΑ τα επιχειρήματα της Σκοπιάς, αλλά και την εξής πληροφορία: Η Εκκλησία του Κυρίου, έχει ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΕΙ τις θεωρίες του Πλάτωνα σε Οικουμενικές Συνόδους! Πώς λοιπόν αυτός ο «κύριος», μαζί με τη Σκοπιά, μας κατηγορούν για… Πλατωνιστές;

Και ακόμα, η Σκοπιά είναι η τελευταία που μπορεί να μας κατηγορεί για Αιγυπτιακές διδασκαλίες. Γιατί η διδασκαλία της περί της «δύναμης της ζωής» στον άνθρωπο είναι καθαρά της ειδωλολατρικής Αιγύπτου, όπως και η Πυραμιδολογία που δίδασκαν στο παρελθόν οι ηγέτες της Σκοπιάς, Ρώσσελ και Ρόδερφορδ.

«Αξια για να τα πιστεύει κανείς»; Συμφωνείτε; Ο Ιησούς Χριστός δήλωσε σαφώς ότι οι αληθινοί μαθητές του πρέπει 'να λατρεύουν τον Πατέρα με ... αλήθεια'   (Ιωάννης 4:23, 24)

Συνεπώς, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΨΕΥΔΗ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ!

Ναι, η λατρεία μας πρέπει να είναι σε αρμονία με την αλήθεια που βρίσκεται στο Λόγο του Θεού, τη Βίβλο.

Άλλο ένα ψεύδος που διδάσκει η Σκοπιά. Γιατί η Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι «ο Λόγος του Θεού», αλλά ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ της Θείας Αποκάλυψης του Ευαγγελίου, το οποίο Ευαγγέλιο είναι ο λόγος του Θεού.

Η αλήθεια αυτή περιλαμβάνει το να δεχτούμε τον Ιησού Χριστό σαν «τον Υιό του Θεού», και όχι ότι ο Γιος είναι ο Θεός! (Ιωάννης 20:31' 1 Ιωάννου 4:15)

Παράξενο! Γιατί ο Ιωάννης (όπως και ο Θωμάς, ο Παύλος και όλοι οι Χριστιανοί), έχει διαφορετική γνώμη; «Και Θεός ην ο Λόγος» (Ιωάννης 1/α: 1).

Πιστεύουμε, ότι σε αυτό το άρθρο, έγινε κατανοητό το μέγεθος της υποκρισίας, της άγνοιας και της απάτης που επιχειρείται από την οργάνωση της Σκοπιάς, προκειμένου να προωθήσει τις βλάσφημες ιδέες της, περί ενός Ιησού Χριστού – κτίσματος. Άραγε εσείς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα συνεχίσετε να την ακολουθείτε στην πορεία ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ που επέλεξε να ακολουθήσει; Η απόφασή σας, θα καθορίσει το αιώνιο μέλλον σας!

Ν. Μ.